Δε χρειάζεται και πολλή σκέψη για ν' αντιληφθεί κάποιος ότι όλος αυτός ο θόρυβος, που ξεσηκώνει η κυβέρνηση γύρω από το θέμα του εκλογικού νόμου, είναι προσχηματικός. Το πράγμα φωνάζει από μόνο του. Δεν μπορεί έτσι ξαφνικά, ενώ ήδη έχει αρχίσει να στήνεται το προεκλογικό σκηνικό, να τους έπιασε ο πόνος για ένα πιο «δίκαιο» εκλογικό σύστημα. Εξάλλου, το λένε και μόνοι τους, ο εκλογικός νόμος θα παραμείνει, ούτως ή άλλως, ληστρικός. Επίσης, ακόμα και το γεγονός ότι ο όποιος καινούριος εκλογικός νόμος, ο οποίος θα προκύψει από την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή, δε θα ισχύσει στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές, δεν απομακρύνει τη στόχευση των κυβερνητικών χειρισμών, που είναι στις κάλπες. Θέλουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού.

Οσο για την πρόσκληση διαλόγου, που απευθύνει η κυβερνητική πλευρά προς τα άλλα κόμματα, δε χρειάζεται να πούμε πολλά, αρκεί να υπενθυμίσουμε τους «κοινωνικούς διαλόγους» για το Ασφαλιστικό,τις εργασιακές σχέσεις, το Φορολογικό και, γενικά, όπου η αντιλαϊκή πολιτική αναζητούσε άλλοθι λαϊκής νομιμοποίησης. Οι «διάλογοι» αυτοί είναι γνωστό πού κατέληξαν και αυτό ήταν προδιαγεγραμμένο. Αποδείχτηκαν μια απάτη. Αυτό που ζητάνε κατά καιρούς, στα πλαίσια των «διαλόγων» που κάνουν, είναι να συμμετάσχουν τα θύματα της πολιτικής τους σε μια συζήτηση, για τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμοστεί πιο αποτελεσματικά αυτή η, ούτως ή άλλως, αντιλαϊκή πολιτική τους.

Είναι σαφές πλέον ότι η κυβερνητική πρόσκληση διαλόγου για τον εκλογικό νόμο εντάσσεται στην προεκλογική τακτική του κυβερνητικού κόμματος και, ταυτόχρονα, στοχεύει και στο μετεκλογικό σκηνικό. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προβάλλει ως δημοκρατική ευαισθησία τη συζήτηση πάνω σ' έναν αντιδημοκρατικό εκλογικό νόμο. Καμιά συζήτηση δε χρειάζεται, παρά μόνον η καθιέρωση της απλής αναλογικής, του πιο δίκαιου και δημοκρατικού εκλογικού συστήματος. Αλλά στη λογική της κυβέρνησης συμφωνεί και η ΝΔ, και ας κάνει πως δε συμφωνεί. Αλλωστε, η γενική τους συμφωνία στα καλπονοθευτικά συστήματα είναι γνωστή. Η κυβέρνηση, βεβαίως, με την πρωτοβουλία αυτή επιδιώκει να καλύψει την ανάγκη μιας κάποιας εικονικής αντιπαράθεσης με τη ΝΔ, την προπαγάνδα περί μιας υποτιθέμενης πρόσκλησης «διαλόγου» προς τις δυνάμεις που χαρακτηρίζουν «Αριστερά» και, γενικά, για τη δημιουργία εντυπώσεων, ότι έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων στο πολιτικό πεδίο, στα πλαίσια μιας προσπάθειας αντιστροφής του αρνητικού γι' αυτήν κλίματος.

Μέσα απ' αυτό το κλίμα, επιδιώκεται η ενίσχυση του δικομματισμού και το βάθεμα της νόθευσης της λαϊκής βούλησης, με την κλοπή ψήφων κυρίως από το ΚΚΕ. Η κλοπή αυτή γίνεται, είτε τόσο μέσω των καλπονοθευτικών εκλογικών συστημάτων, είτε μέσω της καλλιέργειας ψεύτικων διλημμάτων στις συνειδήσεις των ψηφοφόρων, ώστε να συσπειρωθούν στους δύο πόλους του δικομματισμού. Πάντως, απέναντι σ' αυτές τις μεθοδεύσεις, οι οποίες τίποτε το θετικό δεν επιφυλάσσουν για τα λαϊκά συμφέροντα, υπάρχει δικλείδα ασφαλείας. Είναι η συσπείρωση γύρω από τις πολιτικές πρωτοβουλίες του ΚΚΕ, για τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου, με στόχο τη λαϊκή εξουσία, πρωτοβουλίες που πρέπει να βγουν ενισχυμένες και μέσα από την κάλπη.