Σάββατο 15 Μάη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Καπιταλιστική κρίση

«Εμείς, καθένας από μας, / κρατάμε μέσα στη γροθιά μας / τους κινητήριους / ιμάντες του σύμπαντος» (Μαγιακόφσκι, απόδοση Γιάννης Ρίτσος).

Η «δεοντολογική ηθική», δηλαδή το ψέμα από τα καπιταλιστικά «Mass Media», έχει εισβάλει παντού («βιομηχανία διασκέδασης», «πολιτική ενημέρωση (προπαγάνδα)». Ζούμε όλοι οι απλοί άνθρωποι με τα βάσανα της καθημερινότητας. Αποδεικνύεται ό,τι έλεγαν οι Μαρξ, Ενγκελς, πως η δομή της αστικής ιδεολογίας είναι μία «φούσκα», όπως και τα χρηματιστήρια. Ηταν υποκρισία για τα αστικά κόμματα, όταν πίστευαν στις «αγαθοεργίες»(!!!) του Μάαστριχτ. Η ΕΕ δείχνει τα «κοφτερά δόντια της»! Η αντεργατική θύελλα ξεσπάει σαν «τσουνάμι» από την καπιταλιστική ευρωπαϊκή ολιγαρχία, τα μονοπώλια. Οι κατακτήσεις μέσα στον ιστορικό καπιταλισμό - ύστερα από δεκάδες εργατικές μάχες το κυρίαρχο αίτημα στην Ευρώπη για «κοινωνικό κράτος» καθιερώθηκε μετά τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους - ανακαλούνται με αντιλαϊκούς νόμους. «Τα συνεχή προγνωστικά της οικονομικής κρίσης του κεφαλαίου» (Λένιν) βεβαιώνουν το απόλυτο μηδέν του καπιταλισμού που βρίσκεται.

Νέα σχήματα ετοιμάζουν οι πολυεθνικές. Με πολιτικά προσωπεία καρνάβαλου επιδιώκουν την «ανανέωση του κεφαλαίου»: «Ο εκμοντερνισμός της οικονομίας», όπως έλεγαν παλαιότερα, στην πρώτη, δεύτερη βιομηχανική επανάσταση. Ο «εκμοντερνισμός του βιομηχανικού εξοπλισμού», δηλαδή η ένταση της εκμετάλλευσης, όπως τότε, είναι σκοπός της άρχουσας τάξης. Αυτό που έλεγαν οι Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν επιβεβαιώνεται από την ίδια τη ζωή! Η παρουσία του καπιταλισμού υπονομεύει τις κρατικές, εθνικές κυριαρχίες, τον άνθρωπο, τη ζωή μας, τις δημοκρατικές ελευθερίες... Οπως συμβαίνει με νόμους στην ΕΕ. Οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης, που τις επέβαλε με πολύχρονους αγώνες, αίμα και δάκρυα, στην αστική τάξη «ακυρώνονται» όταν υπάρχει μοιρολατρία. Γι' αυτό είναι μονόδρομος το Αντιιμπεριαλιστικό, Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο Πάλης, σε επίπεδα όλο και πιο υψηλά.

Τα εθνικά θέματα στα Βαλκάνια, ιστορικά, όταν υπάρχει «κρίση» για την αστική τάξη στην οικονομία (τα χρήματα υπάρχουν στα σεντούκια των τραπεζών), μπαίνουν σ' ένα σχέδιο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Με χαρακτηριστικά κατά των λαϊκών επιδιώξεων, που φτάνει ορισμένες φορές στη συρρίκνωση της κυριαρχίας εδαφών. Η παλαιά πολιτική του Τσόρτσιλ στα Βαλκάνια εκφράστηκε με τον πόλεμο, τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας από τους Ευρωπαίους καπιταλιστές, Αμερικανούς, ΝΑΤΟ. Συνεχίζεται με νέα γεωγραφικά, ιμπεριαλιστικά, εθνικιστικά μορφώματα (Κόσσοβο, κ.ά.).


Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ