Τετάρτη 15 Μάη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ποια «επίθεση κατά της Δεξιάς»;

«

Να αναδείξουμε τις διαφορές μας με τη ΝΔ και να αποκαλύψουμε το προσωπείο της», φέρεται να είπε ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης στην προχτεσινή συνεδρίαση του «επικοινωνιακού οργάνου» του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται ασφαλώς για... τιτάνιο έργο, το οποίο όμως δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας! Απλούστατα γιατί αυτές οι διαφορές είναι ανύπαρκτες διά γυμνού οφθαλμού. Και αυτό έχει γίνει συνείδηση σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Η προπαγανδιστική «αντεπίθεση κατά της Δεξιάς», που σήμανε, ξανά, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, θα είναι μια προεκλογική φασαρία για το τίποτα επί της ουσίας, δημιουργία κουρνιαχτού και ψαρέματος σε θολά νερά.

Ποια τύχη άραγε μπορεί να έχει η «επίθεση κατά της ΝΔ», όταν ο υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης αποφαίνεται ότι «τη ΝΔ θα τη φέρουν πίσω όσοι αρνούνται την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων και του εκσυγχρονισμού στην οικονομία, όσοι υποβαθμίζουν τη σημασία των διαρθρωτικών αλλαγών για μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα»; Διαστρέφοντας πλήρως κάθε έννοια προοδευτικότητας, ο δογματικός του εκσυγχρονισμού επιχειρεί να ταυτίσει την «αριστερά» με πολιτικές που τα δίνουν όλα στο κεφάλαιο! Η προσαρμογή στις επιταγές του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού εμφανίζεται ως φιλολαϊκή πολιτική! Η «ανταγωνιστικότητα» και οι (νεοφιλελεύθερες) «διαρθρωτικές αλλαγές» αναγορεύονται ως υπέρτατες αξίες! Το εξοργιστικό βέβαια είναι το θράσος του υπουργού, μετά από αυτά, να εμφανίζεται ως αδιάλλακτος «αντιδεξιός». (Πάντα επίκαιρη η διαπίστωση ότι μέγα επίτευγμα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι έχει καταφέρει να χάσουν οι λέξεις το νόημά τους).

Ο Ν. Χριστοδουλάκης και η ηγεσία των εκσυγχρονιστών υποκρίνονται ότι αγνοούν πως η Δεξιά (με το κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο του όρου και όχι μόνο το κόμμα της ΝΔ) θρέφεται από τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση που οι ίδιοι με επιτυχία εφαρμόζουν. Οι εκσυγχρονιστές είναι αυτοί που έχουν προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες στη Δεξιά... Ο Χριστοδουλάκης και η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος δεν ταλαντεύτηκαν καθόλου από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κρατηθούν στην εξουσία, έχουν υιοθετήσει τη συνταγή του «τρίτου δρόμου» του Τ. Μπλερ, που σημαίνει απλά ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα. Αυτό προκύπτει και από τον «προγραμματισμό διμήνου» (Μάης - Ιούνης) στην οικονομία, βάσει του οποίου το σύνολο σχεδόν των «διαρθρωτικών αλλαγών» (ασφαλιστικό, φορολογικό, «αναπτυξιακός» νόμος, ιδιωτικοποιήσεις, κ.ο.κ.) μπαίνουν στην «τελική φάση» της υλοποίησής τους.

Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι με «βιτρίνα» τη βάρβαρη έφοδο κατά των λαϊκών στρωμάτων, η κυβερνητική «αντεπίθεση κατά της ΝΔ» μόνο ειρωνικά μειδιάματα μπορεί να προκαλέσει. Οι αντιδεξιές κορόνες και η κούφια ρητορική κανέναν δε συγκινούν. Αυτός είναι και ο λόγος που, προκειμένου να δείξουν ότι είναι πιο «κεντρώο» κόμμα από τη ΝΔ, προσπαθούν να την ταυτίζουν με την ακροδεξιά της πτέρυγα. Οι εργαζόμενοι όμως δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τέτοια διλήμματα. Δεν υπάρχει λόγος να περιορίσουν τις επιλογές τους μεταξύ «παλαιο-δεξιάς» και «νεο-δεξιάς», γιατί απλούστατα δε χρειάζεται να διαλέξουν τους δυνάστες τους.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ