Ξαναξεκινάει ο διάλογος - απάτη για την Παιδεία αύριο, με τη δεύτερη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, του συναινετικού οργάνου που επιχειρεί να συγκαλύψει τον ταξικό χαρακτήρα της. Τον υποτιθέμενο διάλογο στηρίζουν με τη συμμετοχή τους, η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ και οι συμβιβασμένες ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού από το χώρο της Παιδείας και γενικότερα, καθώς και εργοδοτικοί φορείς, ΣΕΒ κλπ. Το ΚΚΕ έχει καταγγείλει και αυτή τη διαδικασία νομιμοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής και δε συμμετέχει.

Η αποκάλυψη του προσχηματικού χαρακτήρα του διαλόγου, όπου τα κεντρικά ζητήματα είναι προαποφασισμένα, θυμίζουμε ότι έγινε την πρώτη κιόλας μέρα, στις 21 Γενάρη, όταν ο «Ρ» έφερε στο φως της δημοσιότητας το επίσημο έγγραφο της κυβέρνησης, την «εθνική αναφορά», που έχει ήδη καταθέσει, μπροστά στη συνάντηση των Ευρωπαίων υπουργών στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, το Μάη, όπου θα εξεταστεί η... πρόοδος της χώρας στη διαδικασία της Μπολόνιας. Δηλαδή το πώς η Εκπαίδευση θα μπει στην υπηρεσία της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου είναι ένα το κρατούμενο, αφού έχει ήδη αποφασιστεί. Η κυβέρνηση προχωράει στην εφαρμογή των συμφωνημένων στην ΕΕ. Και από κοντά έχει και το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ, ο οποιος μπορεί να εμφανίζεται φραστικά διαφοροποιημένος, στηρίζει όμως το εγχείρημα του δήθεν διαλόγου.

Σε πολλούς ανθρώπους, που μιλάνε για την αναγκαιότητα της συμμετοχής στο διάλογο, η απάντηση μπορεί να δοθεί τόσο από την εμπειρία προηγούμενων παρόμοιων διαδικασιών (Ασφαλιστικό, ΟΚΕ κλπ) όσο και από το γεγονός ότι διάλογος μπορεί να γίνεται μόνο με όρους αμφισβήτησης της κυρίαρχης λογικής. Ο μοναδικός διάλογος που μπορεί να υπάρξει είναι ο μονόδρομος του αγώνα για την ανατροπή της σημερινής αντιλαϊκής πολιτικής. Μόνο διεκδίκηση που θα προβάλλει ένα ενιαίο πλαίσιο - και όχι μόνο στα λόγια το γενικό δικαίωμα στην Παιδεία - μπορεί να έχει αποτέλεσμα για τα λαϊκά στρώματα. Πλαίσιο που θα αποκλείει την ιδιωτική πρωτοβουλία στον χώρο της Παιδείας και θα την αναγάγει σε κοινωνικό αγαθό. Αυτό σημαίνει ότι από το Νηπιαγωγείο ως το Πανεπιστήμιο είναι απολύτως εξασφαλισμένος ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της. Με δίχρονη προσχολική αγωγή, ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό πολυτεχνικό σχολείο ως τα 18 χρόνια, βάση για την οποιαδήποτε παραπέρα επαγγελματική ειδίκευση, είτε μέσα από δημόσιες επαγγελματικές σχολές είτε από την ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.

Αυτά τα αιτήματα απαιτούν τη μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση λαϊκών δυνάμεων, να γίνει η Παιδεία υπόθεση πρώτα και κύρια της εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα ο αγώνας να συνδυαστεί με ευρύτερες ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας. Ο δρόμος αυτός ανοίγει από σήμερα με το συντονισμό της δράσης ενάντια στη συναίνεση των ψευδεπίγραφων διαλόγων με την προβολή των πραγματικών σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Αυτά τα αιτήματα προβάλει σήμερα το ταξικό εργατικό κίνημα με μπροστάρη το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.