Η κυβέρνηση δίνει το τελευταίο χτύπημα στο ευαίσθητο κομμάτι της Ειδικής Αγωγής, μετατρέποντας τα ειδικά σχολεία σε Κέντρα Υποστήριξης Ειδικής Αγωγής. Τα παραπάνω προωθούνται με νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, το οποίο αυτές τις μέρες συζητείται στη Βουλή, και φορείς των ΑμεΑ, των γονέων των ΑμεΑ και οι εκπαιδευτικοί έχουν ξεσηκωθεί.

Η σημερινή κατάσταση στην Ειδική Αγωγή είναι επιεικώς άθλια και φανερώνει το πιο βάρβαρο πρόσωπο του συστήματος, που θέλει να πετάξει απ' το κράτος ό,τι κοστίζει. Στην Ειδική Αγωγή υπάρχουν εκατοντάδες κενά εκπαιδευτικού, βοηθητικού και ειδικού προσωπικού, ενώ οι υποδομές είναι κάτι παραπάνω από ανεπαρκείς. Στην Ειδική Αγωγή συντελείται κυριολεκτικά ένα έγκλημα. Δεν υπολογίζεται ότι κάθε αναπηρία χρειάζεται το δικό της εξειδικευμένο δάσκαλο, με τα απαραίτητα τεχνικά μέσα, ώστε το κάθε παιδί να μπορεί να εκπαιδευτεί. Αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για τη βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζεται. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να μένουν ανεκπαίδευτα, κάτι που σημαίνει πως πολλαπλασιάζεται ο βαθμός αναπηρίας, και να οδηγούνται στην πλήρη εξάρτηση από την οικογένεια, που στενάζει για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της.

Τα παραπάνω είναι η σημερινή πραγματικότητα, η οποία με την κατάργηση, ουσιαστικά, των ειδικών σχολείων θα γίνει ακόμα πιο επώδυνη για τους μαθητές με ειδικές ανάγκες. Με τη λεγόμενη λογική της γενικευμένης «ένταξης», χωρίς επιστημονικά κριτήρια, αφαιρείται το δικαίωμα των μαθητών με ειδικές ανάγκες στην εκπαίδευση και στη μόρφωση. Οι μαθητές με ειδικές ανάγκες δε θα έχουν το σχολείο τους, αλλά θα ...στηρίζονται στο γενικό εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό απ' την ενίσχυση μαθητών που μπορούν ν' ανταποκριθούν στο γενικό σχολείο, απ' την «ένταξη» (δηλαδή πέταμα) μαθητών με βαριές αναπηρίες. Το αποτέλεσμα των μέτρων που προωθούνται είναι οι μαθητές με ειδικές ανάγκες να μην μπορούν ν' ανταποκριθούν και να «στέλνονται» στις ιδιωτικές δομές, ενώ για τις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν τα χρήματα θα «στέλνονται» σπίτι τους. Ετσι ρίχνουν στον καιάδα ανθρώπους που με βάση τις ειδικές ανάγκες θα έπρεπε να τους προσφέρουν όλες τις δυνατότητες στη μόρφωση και στην ανάπτυξή τους, την πιο προσεγμένη μεταχείριση και με την καλύτερη δυνατή επιστημονική προσέγγιση.

Τα απαραίτητα ειδικά σχολεία (από την προσχολική αγωγή μέχρι την επαγγελματική εκπαίδευση), αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, με υψηλή ποιότητα, με βάση τις κατακτήσεις της επιστήμης, μακριά από κάθε επιχειρηματική δράση, είναι το αυτονόητο που έπρεπε να παρέχεται. Οι μαθητές των ειδικών σχολείων δε χρειάζονται «στήριξη», απαιτούν δικαιώματα στην εκπαίδευση, στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή. Δεν είναι παρακατιανοί, αλλά άνθρωποι που μπορούν και πρέπει να έχουν την κάθε δυνατότητα ν' αναπτυχθούν, να εξελιχθούν. Απέναντι στην απανθρωπιά της κυβέρνησης, στη βάρβαρη ταξική υπέρ του κεφαλαίου πολιτική της, που κόβει από αυτόν τον ευαίσθητο τομέα κονδύλια στο όνομα αντιμετώπισης της κρίσης και του χρέους της πλουτοκρατίας, πρέπει να δημιουργηθεί τείχος αντίστασης από φορείς, συνδικάτα, εκπαιδευτικούς, γονείς, από όλο το λαό.