Το Σαχέλ, μία αχανής περιοχή που εκτείνεται από τις δυτικές ακτές της Αφρικής στον Κόλπο της Γουινέας και φτάνει έως τις ακτές της Ερυθραίας στην Ερυθρά Θάλασσα, προκαλεί το αυξανόμενο ενδιαφέρον αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και οξύνει τον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Με πρόσχημα κι εδώ την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αξιοποιώντας τη δράση διάσπαρτων ομάδων τζιχαντιστών, οι ΗΠΑ έχουν σε εξέλιξη ένα τεράστιο «αντιτρομοκρατικό» πρόγραμμα από το 2005, επιδιώκοντας στενές σχέσεις με στρατούς χωρών της περιοχής. Αντίστοιχα, η ΕΕ έχει δαπανήσει πάνω από 8 δισ. ευρώ την τελευταία δεκαετία για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» και την «αντιμετώπιση ανθρωπιστικών κρίσεων» στο Σαχέλ, με προγράμματα που πολλαπλασιάστηκαν μετά την ιμπεριαλιστική επίθεση στη Λιβύη το 2011 και εξαπλώθηκαν στην ευρύτερη περιοχή, με στόχο να μπει ανάχωμα σε επιχειρηματικά σχέδια κυρίως των κινεζικών μονοπωλίων, που επενδύουν τεράστια κεφάλαια σε χώρες της Αφρικής. Ειδικά η Γαλλία, «επενδύοντας» στο αποικιοκρατικό της παρελθόν, πρωτοστατεί στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στρατιωτικές αποστολές στο Σαχέλ, για λογαριασμό των μονοπωλίων της. Η Ρωσία, τέλος, εντείνει τη στρατιωτική παρουσία στην περιοχή, είτε με επίσημες συμφωνίες είτε μέσω της δραστηριοποίησης ιδιωτικών μισθοφορικών στρατών.

Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει το Σαχέλ τόσο σημαντικό για τα σχέδια των ιμπεριαλιστών; Ο ορυκτός πλούτος της περιοχής είναι τεράστιος, με μεγάλα κοιτάσματα χρυσού, χαλκού, πετρελαίου, φυσικού αερίου, βωξίτη και ουρανίου, που εκμεταλλεύονται ή εποφθαλμιούν πολυεθνικά μεγαθήρια απ' όλο τον κόσμο. Τα δύο τρίτα των εξαγωγών του Μάλι είναι χρυσός, που κατευθύνεται κυρίως προς τη Νότια Αφρική και την Ελβετία. Το Μάλι είναι η τρίτη μεγαλύτερη χώρα - παραγωγός χρυσού σε όλη την Αφρική. Ο Νίγηρας είναι τέταρτος στον κόσμο στην παραγωγή ουρανίου, με τη γαλλική «Areva» να εκμεταλλεύεται «εργολαβικά» τα μεγαλύτερα ορυχεία. Διαθέτει επίσης σημαντικά κοιτάσματα λιγνίτη, φωσφόρου, χρυσού και πετρελαίου, η εξόρυξη του οποίου ξεκίνησε το 2011 σε συνεργασία με την κινεζική CNPC. Το Τσαντ διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου, στην εκμετάλλευση του οποίου εμπλέκονται η κινεζική CNPCI και η αγγλο-ελβετική πολυεθνική «Glencore». Η μικρή Μπουρκίνα Φάσο, όπου ομάδες τζιχαντιστών αναπτύσσουν έντονη δράση τα τελευταία χρόνια, έχει ως κύριο εξαγωγικό προϊόν τον χρυσό, τον οποίο εκμεταλλεύονται 60 πολυεθνικές εταιρείες, όπως και ορυχεία μαγνησίου και ψευδάργυρου. Η Μαυριτανία, τέλος, διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα σιδήρου, φυσικού αερίου και πετρελαίου.

Από αρχαιοτάτων χρόνων, επίσης, η περιοχή πατά πάνω σε ένα τεράστιο δίκτυο εμπορικών δρόμων, που συνδέουν την Αφρική με την Ευρώπη και την Ασία, λειτουργώντας ως κόμβος για τη διακίνηση εμπορευμάτων στην αχανή αφρικάνικη ήπειρο. Με χρυσάφι ισοδυναμούν και η τεράστια «θάλασσα» υπόγειων υδροφόρων οριζόντων γλυκού νερού, πάνω στην οποία «κάθεται» η περιοχή, αλλά και η συνεχής «ροή» αέριων μαζών σχεδόν όλο τον χρόνο και η μεγάλη ηλιοφάνεια, που προκαλεί το ενδιαφέρον κολοσσιαίων επενδυτών της «πράσινης» Ενέργειας. Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στην ενημερωτική έκδοση του ΟΗΕ για την Αφρική, «Africa Renewal», η περιοχή του Σαχέλ είναι «προικισμένη με τεράστιες δυνατότητες για τις Ανανεώσιμες Πηγές και κάθεται πάνω σε ορισμένους από τους μεγαλύτερους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες της ηπείρου. Εν δυνάμει πρόκειται για μία από τις πλουσιότερες περιοχές στον κόσμο, με αφθονία σε ανθρώπινο δυναμικό, φυσικούς πόρους και πολιτισμό». Να λοιπόν γιατί τα ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα κονταροχτυπιούνται στην αυλή του Σαχέλ, προσπαθώντας να διεισδύσουν με όλα τα μέσα, στρατιωτικά και οικονομικά, στην πλούσια από κάθε άποψη περιοχή. Η αντιπαράθεσή τους αφορά τον διαμοιρασμό της λείας, και αυτό είναι το κίνητρο της συμμετοχής και για την αστική τάξη της Ελλάδας, που ετοιμάζεται να στείλει στρατό στην περιοχή, υλοποιώντας της Ελληνογαλλική Συμφωνία.