Πέμπτη 14 Οχτώβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ενας άλλος πόλεμος

Στην πολεμική τεχνική διδάσκεται ότι της επίθεσης πρέπει να προηγείται δημιουργία προπετάσματος καπνού, αφού έτσι ο επιτιθέμενος αποκτά το πλεονέκτημα, προκαλώντας στον εχθρό σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Είναι, επίσης, γνωστή η μεγαλοφυής διαπίστωση του στρατάρχη Κλαούζεβιτς, ότι «ο πόλεμος είναι μια απλή συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα». Σκέψεις, με αφορμή τις εξελίξεις στην πολιτική ζωή τις τελευταίες μέρες. Και, βέβαια, εύλογο το ερώτημα: Τι σχέση έχει ο πόλεμος με όλα αυτά;

Και όμως, χωρίς υπερβολή, έχουμε πόλεμο. Οχι, βεβαίως, στα χαρακώματα των στρατιωτικών επιχειρήσεων, αλλά στο πεδίο των κοινωνικών και πολιτικών αναμετρήσεων. Εναν πόλεμο ταξικό.

Ο ένας (τουλάχιστον) στους πέντε Ελληνες ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, οι αυξήσεις που εξαγγέλλει η κυβέρνηση για το 2005 έχουν, ήδη, εξανεμιστεί από τις ανατιμήσεις στην αγορά, χιλιάδες απολύσεις ανακοινώνονται καθημερινά, η ανεργία ξεπερνά (και επισήμως) το 12%, η ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, κλιμακώνεται συνεχώς η επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση και τα εργασιακά δικαιώματα.

Την ώρα, λοιπόν, που συμβαίνουν όλα αυτά, ή ετοιμάζονται τα ακόμη χειρότερα, η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεπικουρούμενη από την αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, δημιουργεί το προπέτασμα καπνού με τη μορφή της διαπλοκολογίας. Η συζήτηση στη Βουλή για τις εξεταστικές επιτροπές εξαφάνισε και τις τελευταίες αμφιβολίες για τη στόχευση των συνεταίρων του δικομματισμού. Ο συμψηφισμός και, τελικά, η συγκάλυψη της ουσίας θα είναι η κατάληξη και αυτής της υπόθεσης, είτε υπάρξουν «αποδιοπομπαίοι τράγοι», είτε όχι. Ωστόσο, δεν παύει να είναι επανάληψη μιας δοκιμασμένης συνταγής αποπροσανατολισμού.

Στις συνθήκες αυτές, η απεμπλοκή των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, από τη δικομματική διελκυστίνδα είναι η πρώτη και σημαντικότερη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της επίθεσης του κεφαλαίου και των πολιτικών του υπαλλήλων. Προς την κατεύθυνση αυτή, το πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ στις 9 Οκτώβρη λειτούργησε καταλυτικά. Πρώτον, γιατί συνέβαλε αποφασιστικά στη διάλυση κάθε αυταπάτης για τον πραγματικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και της δικομματικής συμπαιγνίας.

Το σημαντικότερο, όμως, ήταν ότι ανέδειξε τη μόνη ελπίδα και, ταυτόχρονα, προέβαλε μια καθαρή προοπτική, μπροστά στους εργαζόμενους, στα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού, στη διανόηση, στη νεολαία. Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην ανάκαμψη του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Και η καθαρή προοπτική - όπως προσδιορίζεται στην ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ - αρχίζει από την άμυνα κατά της επίθεσης της κυβερνητικής πολιτικής και εξελίσσεται σε αντεπίθεση, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη λαϊκή εξουσία.

Εγγύηση γι' αυτήν την προοπτική είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και πολύ περισσότερο τώρα, ενόψει του 17ου Συνεδρίου, για να ανοίξει ο δρόμος της ελπίδας, του αγώνα, της νίκης.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ