Είναι πολλοί αυτοί που θυμούνται ξαφνικά τη νεολαία τέτοιες μέρες, μπροστά στην έναρξη της σχολικής και ακαδημαϊκής χρονιάς, μπροστά στις τοπικές εκλογές... Τη θυμούνται για να την κολακέψουν, για να της μοιράσουν «ευχές», «συμβουλές» ή «ρουσφέτια», τη θυμούνται για να ακρωτηριάσουν κάθε διάθεση αντίστασης που μπορεί να έχει, για να της υπαγορεύσουν ψεύτικα όνειρα, «κομμένα και ραμμένα» στα μέτρα του συμβιβασμού, της συναίνεσης, του «ακίνδυνου» για το σύστημά τους. Στο όνομα της νεολαίας και του μέλλοντός της, μιλούν διάφοροι αυτοαναγορευόμενοι «σωτήρες», υποσχόμενοι έναν κόσμο «ασφαλή», «πράσινο», έναν κόσμο με «ίσες ευκαιρίες»... Αλλά ευκαιρίες και όχι εξασφάλιση δικαιωμάτων. Βρίσκουν ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τη μικρή πολιτική εμπειρία της νεολαίας και της «τάζουν» για να πλασαριστούν καλύτερα, πιο κοντά στις δημαρχιακές και τις νομαρχιακές καρέκλες. Ομως, ακούγονται τόσο ψεύτικα όλα αυτά στα αυτιά των νέων ανθρώπων...

Καθημερινά, όμως, αντηχεί κι ένα διαφορετικό κάλεσμα στη νέα γενιά. Ενα κάλεσμα για «ανυπόταχτη επιλογή», ένα κάλεσμα για να πορεύονται οι νέοι με το κεφάλι ψηλά, για να διεκδικούν τα πάντα, γιατί τα πάντα τους ανήκουν! Αυτό είναι το κάλεσμα της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Και αυτό το κάλεσμα κάθε Σεπτέμβρη γίνεται διαδήλωση και τραγούδι, γίνεται μεγάλη νεανική πολιτική γιορτή. Αυτό είναι το κάλεσμα του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», του μεγάλου νεολαιίστικου ραντεβού.

Από σήμερα, λοιπόν, το Φεστιβάλ ανοίγει τις πύλες του, στην Πανεπιστημιούπολη, στα Ιλίσια και για τέσσερις μέρες συγκεντρώνει το ενδιαφέρον δεκάδων χιλιάδων νέων με το πραγματικά πλούσιο πρόγραμμά του, με γνήσια ανατρεπτικό περιεχόμενο, φτιαγμένο με τη φρεσκάδα της νιότης και της απαίτησης για μια ζωή με δικαιώματα, περηφάνια, αξιοπρέπεια. Το Φεστιβάλ γίνεται σημείο συνάντησης για κάθε νέο, αλλά και συνολικά κάθε άνθρωπο που δε βολεύεται με τη φτώχεια, την αμορφωσιά, την ανεργία, τα πολιτιστικά σκουπίδια, τα κηρύγματα υποταγής σε κάθε του βήμα.

Από σήμερα και για τέσσερις μέρες στην Πανεπιστημιούπολη, το Φεστιβάλ γίνεται πολιτική συγκέντρωση και κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια στο σύστημα που ματώνει τη ζωή της νεολαίας, που θάβει τα όνειρά της σ' ένα αβέβαιο μέλλον, κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια στον πόλεμο και τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, ενάντια στην ισοπέδωση ολόκληρων χωρών και στην καταρράκωση της θέλησης των λαών να ορίζουν μόνοι τους τις τύχες τους. Γίνεται, επίσης, χώρος ψυχαγωγίας, χώρος πολιτισμού με όλη τη σημασία της λέξης, «όαση» και βήμα για την ερασιτεχνική δημιουργία που πνίγεται στο βούρκο της εμπορευματοποίησης κάθε μορφής καλλιτεχνικής έκφρασης. Μια κόκκινη πολιτεία που καθρεφτίζει το όραμα για το μέλλον που πρέπει και θέλει να ζήσει η νέα γενιά γιατί της αξίζει. Το μέλλον που θα το φέρουν οι αγώνες της εργατικής τάξης μαζί και της νεολαίας. Κόντρα στη μιζέρια που θρέφει η ανασφάλεια, κόντρα στην ωμότητα των πτωμάτων που γεννά ο ιμπεριαλισμός, κόντρα στο ψέμα και την υποκρισία με τα οποία φλομώνουν τη νέα γενιά... το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», για άλλη μια χρονιά, καλεί τους νέους να ξανασυναντηθούν με τους ποιητές, με τους «πλαστουργούς της νιας ζωής», να γίνουν και οι ίδιοι «οδηγητές» του παρόντος και του μέλλοντός τους.