Αυτό είναι το οικονομικό μετα-Ολυμπιακό κλίμα, σύμφωνα και με όσα περίτεχνα ο Κ. Καραμανλής προανήγγειλε με την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη. Προηγήθηκε ο καταιγισμός αιτημάτων των μεγαλοπαραγωγικών τάξεων, με πρώτο αίτημα την επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται Ολυμπιακά έργα και εγκαταστάσεις που πληρώθηκαν και θα πληρώνονται με το αίμα του λαού μας και θα εκποιηθούν όσο όσο.

Αξιώνει λοιπόν το κεφάλαιο καθήλωση μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων, ένταση της παραγωγικότητας, που σημαίνει στύψιμο των εργαζομένων. Επιβεβαιώνεται έτσι ότι κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση συμπορεύονται στην αντιλαϊκή οικονομική πολιτική, ακολουθώντας και τις αντίστοιχες «ντιρεκτίβες» της Ευρωπαϊκής Ενωσης που υπαγορεύουν από το παρασκήνιο την οικονομική πολιτική.

Κυριαρχεί επίσης το αίτημα για τη μείωση φορολογίας των επιχειρήσεων. Παγωμένη η αγορά. Πολλαπλασιάζονται οι πτωχεύσεις και το κλείσιμο των μικρομεσαίων. Αρνητική η τουριστική αγορά. Αυξανόμενο διαρκώς το δημόσιο χρέος. Αυξάνονται, αντίθετα, η υπεραξία και οι αντίστοιχες εισροές στον «μπεζαχτά» των τραπεζών του μεγάλου βιομηχανικού κεφαλαίου και των διαμεσολαβητών, των μεσαζόντων, των εργολάβων και των διαπλεκομένων που διαμοιράζονται ως τα ιμάτια του ανθρωποθεού το δημόσιο πλούτο.

Κάπου ανάμεσά τους παίζεται ως χρηματιστηριακός τζόγος και το θέμα ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας και το κερδοσκοπικό παζάρι για ανοιξιάτικες εκλογές...