Αυταρχισμός | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Αυταρχισμός

Επίμονα και συστηματικά τις τελευταίες μέρες καλλιεργείται η εντύπωση πως η κυβέρνηση και οι διωκτικές αρχές εργάζονται για την ασφάλειά μας. Και εργάζονται, όπως ισχυρίζονται, με πλήρη σεβασμό στη συνταγματική νομιμότητα, στους κανόνες ενός «κράτους δικαίου». Η υπόθεση που αφορά στη «17Ν» προσφέρεται για τέτοιες ηχηρές διακηρύξεις. Πλην όμως οι εξελίξεις σε άλλα μέτωπα αποδεικνύουν τη βαθύτατη υποκρισία όσων τις εκστομίζουν.

Εδώ και είκοσι μέρες οι ναυτεργάτες της χώρας είναι ντυμένοι στο χακί. Αναγκασμένοι να δουλεύουν κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς που προσομοιάζει με στρατιωτικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, κυρίως το «πάγωμα» κάθε δικαιώματός τους. Η πολιτική επιστράτευση, στην οποία προσέφυγε η κυβέρνηση κατ' εντολή του εφοπλιστικού κεφαλαίου προκειμένου να σπάσει τον απεργιακό αγώνα των ναυτεργατών, εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ. Ηταν η πράξη με την οποία έκλεισε το ρεσιτάλ αυταρχισμού και άγριας καταστολής σε βάρος των ναυτεργατών και χιλιάδων άλλων εργαζομένων που έσπευσαν να τους συμπαρασταθούν στους καταπέλτες των πλοίων.

Εδώ και μέρες οι εργαζόμενοι των «Ελληνικών Πετρελαίων», οι οποίοι αγωνίζονται ενάντια στην ιδιωτικοποίησή τους, έρχονται αντιμέτωποι με καρμπόν δικαστικές αποφάσεις, που κηρύττουν παράνομες και καταχρηστικές τις κινητοποιήσεις τους. Το δικαίωμα στην απεργία μόνο θεωρητικά εξακολουθεί να ισχύει. Πρακτικά καταπατείται συστηματικά, τίθεται υπό αίρεση.

Εδώ και χρόνια ο ελληνικός λαός, η εργατική τάξη γίνονται δέκτες μιας σφοδρής επίθεσης σε όλο το πλέγμα των δικαιωμάτων και ελευθεριών τους, βιώνουν τη ραγδαία επιδείνωση της ποιότητας ζωής τους, βυθίζονται όλο και πιο βαθιά στην ανασφάλεια και στην αβεβαιότητα. Το δικαίωμα του λαού σε δουλιά με δικαιώματα, στην απολαβή δωρεάν δημόσιων αναβαθμισμένων κοινωνικών υπηρεσιών είτε αυτές αφορούν στην Παιδεία, είτε στην Υγεία και στην Πρόνοια, μόνο στα χαρτιά υπάρχει.

Στο φόντο αυτής της πραγματικότητας μόνο ειρωνικό μειδίαμα προκαλούν οι ανέξοδες δηλώσεις κυβερνητικών και άλλων παραγόντων περί της προσήλωσής τους στο να διασφαλίσουν την ασφάλεια του λαού, και μάλιστα με σεβασμό στα κεκτημένα δικαιώματα και στις λαϊκές ελευθερίες.

Αυταπόδεικτη αλήθεια πως ασφάλεια για τον ελληνικό λαό, για την εργατική τάξη, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς πλέρια κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων του, όλων των ελευθεριών του. Ασφάλεια δεν μπορεί να νιώσει ο εργάτης, ο αγρότης, ο νέος, όσο εξακολουθεί να εφαρμόζεται μια βαθιά αντιλαϊκή αντεργατική πολιτική, που πάει «πακέτο» με την κρατική τρομοκρατία, τον αυταρχισμό και την καταστολή.

Η τρομοκρατία, η πίεση, ο φόβος, που έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στα σπίτια χιλιάδων λαϊκών οικογενειών, μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με το δυνάμωμα των λαϊκών αγώνων, με την έκφραση αλληλεγγύης στον αγώνα κάθε κλάδου, με συντονισμό της πάλης. Με την έμπρακτη καταδίκη των φορέων τους και της πολιτικής τους. Στο δρόμο της ανατροπής αυτής της πολιτικής ο λαός θα συναντήσει την ασφάλειά του.