Το «πράσινο φως» που έδωσε η κυβέρνηση στη διοίκηση της ΕΥΔΑΠ ΑΕ, να προχωρήσει ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης της επιχείρησης και του νερού, αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη, που πρέπει να πάρει απάντηση από τους εργαζόμενους και το λαό.

Υπενθυμίζουμε ότι έπειτα από αυτό το «πράσινο φως», η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ βρίσκεται στο προκαταρκτικό στάδιο για τη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού για την παράδοση της διαχείρισης λειτουργίας και συντήρησης του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) σε ιδιωτικό όμιλο, διαδικασία που θα λάβει τη γνωστή μορφή της Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Το ΕΥΣ εκτείνεται σε τέσσερις νομούς (Αιτωλοακαρνανίας, Φωκίδας, Βοιωτίας και Αττικής) και περιλαμβάνει τα φράγματα του Μόρνου, του Εύηνου και το κανάλι με το οποίο το νερό έρχεται στην Αθήνα, τη λίμνη Υλίκη, αντλιοστάσια κ.λπ.

Με τον τρόπο αυτό, βγαίνουν «στο σφυρί» υποδομές ζωτικής σημασίας για την ύδρευση της πρωτεύουσας, σηματοδοτώντας μεγάλους κινδύνους για την υγεία του λαού, σε μια περίοδο μάλιστα που περισσεύουν οι υποκριτικές «κορόνες» για την προστασία της. Ανοίγει ακόμη πιο διάπλατα η πόρτα για να περάσουν οι αντεργατικές ανατροπές που αφορούν τους εργαζόμενους στην επιχείρηση, αλλά και για νέες αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού, που ήδη χιλιάδες νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν.

Απέναντι σε αυτά, η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί από τη μια να σπείρει εφησυχασμό, λέγοντας ότι όσα αποκαλύπτονται είναι τάχα «παραποίηση της πραγματικότητας», και από την άλλη να αποσπάσει συναίνεση στα σχέδιά της, διαδίδοντας ότι από την πορεία της παραπέρα ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης του νερού, όπως επιτάσσουν οι ανάγκες και τα συμφέροντα των μονοπωλίων, μπορεί ο λαός να δει οφέλη και μειώσεις στις τιμές, πράγμα που διαψεύστηκε πανηγυρικά σε άλλες περιπτώσεις, όπως στο ηλεκτρικό ρεύμα, στις τηλεπικοινωνίες κ.ο.κ.

Η κυβέρνηση αξιοποιεί και τη «βολική» αντιπολίτευση που της κάνουν τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία ...πίνουν νερό στο όνομα της πολιτικής που μετατρέπει το νερό σε εμπόρευμα και πηγή κέρδους και τσακώνονται για τα ποσοστά συμμετοχής κράτους και ιδιωτών στη διαχείριση του νερού.

Τις «διαφορές» τους όμως αποκαλύπτει το γεγονός ότι η σημερινή απόφαση ακολουθεί τα χνάρια όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων στην πολιτική για τη βήμα - βήμα ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης, την παράδοση των πλούσιων υδάτινων πόρων στους επιχειρηματικούς ομίλους, πολιτική που φέρει τη σφραγίδα και της ΕΕ.

Μέρος αυτής της «αλυσίδας» είναι οι αποφάσεις για την εισαγωγή της ΕΥΔΑΠ στο χρηματιστήριο ήδη από το 1999 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), το γεγονός ότι το 39% των μετοχών της κατέχεται από ιδιώτες, ενώ οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών παρέδωσαν την εταιρεία αρχικά στο ΤΑΙΠΕΔ (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) και στη συνέχεια στο Υπερταμείο (ΣΥΡΙΖΑ) προς περαιτέρω «αξιοποίηση». Πρόκειται για αποφάσεις κομβικής σημασίας, γιατί αποτέλεσαν αφετηρία πολλαπλασιασμού τόσο των εργολαβιών όσο και των προσλήψεων εργαζομένων στην επιχείρηση με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ενώ άνοιξαν το δρόμο για μεγάλες ανατιμήσεις.

Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα ανεβαίνει «στα κεραμίδια» για την απόφαση της κυβέρνησης, σπάει τα κοντέρ της υποκρισίας, αφού είναι ο δικός του νόμος για τις ΣΔΙΤ, τον οποίο ψήφισε από κοινού με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το 2016, αυτός που άνοιξε διάπλατα το δρόμο για την παράδοση και του νερού στους ιδιώτες.

Είναι οι δικοί του ευρωβουλευτές που είτε ψήφισαν είτε δεν καταψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο την ευρωπαϊκή Οδηγία που προβλέπει ότι ως «φορέας ύδρευσης» νοείται κάθε επιχείρηση, άρα και ιδιωτική, ότι οι φορείς ύδρευσης μπορούν να είναι και ιδιωτικές εταιρείες αποκλειστικά ή με μετοχικά πακέτα σε κρατικές και δημοτικές επιχειρήσεις.

Η δική του κυβέρνηση πήρε τη σκυτάλη από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, συνέχισε το καθεστώς παραχώρησης στους ιδιώτες του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων της Ψυτάλλειας και της Μεταμόρφωσης, παραδίδοντας στη συνέχεια και τη συντήρηση του δικτύου της αποχέτευσης. Στο πλαίσιο δε του τρίτου μνημονίου, συμφώνησε σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για την εκποίηση επιπλέον ποσοστού έως και 49%.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που σταθερά και με συνέπεια αναδεικνύει ότι το νερό αποτελεί και σήμερα εμπόρευμα και μάλιστα πανάκριβο, και ότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η πηγή του προβλήματος για το λαό. Γι' αυτό καλεί τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα σε οργάνωση της πάλης προκειμένου να ακυρώσουν κάθε προσπάθεια για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, να σταματήσουν κάθε σκέψη για αύξηση της τιμής του νερού αλλά και τις διακοπές νερού στα λαϊκά νοικοκυριά, να γίνουν άμεσα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα και με βάση τις ανάγκες του λαού.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν πως η διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει την απαλλαγή του από τους νόμους της αγοράς και του καπιταλιστικού κέρδους, ρήξη με τον πυρήνα της πολιτικής της ΕΕ, της άρχουσας τάξης και των πολιτικών τους εκφραστών, γραμμή σύγκρουσης με την καπιταλιστική ιδιοκτησία στον κλάδο του νερού και συνολικά στην οικονομία, που προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο.

Απαιτεί εργατική εξουσία και κοινωνικοποιημένη οικονομία, όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, οι μονάδες επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, η υποδομή αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και όχι εμπόρευμα.