Κυριακή 12 Μάρτη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Μην πείτε τίποτα στα παιδιά, θα πεθάνουν μόνα τους!

Παρακαλώ, μην αλλάξετε τίποτα από τον κόσμο! Είναι όλα στη θέση τους. Κανένας λόγος, για αλλαγές του κοινωνικού συστήματος. Σταματήστε να φωνάζετε για πέρασμα σε ανώτερες κοινωνίες. Αυτά είναι αναχρονιστικά πράγματα. Ο καπιταλισμός και οι γονείς που τον γέννησαν και εξακολουθούν ακόμα να είναι δραστήριοι, δουλοκτητική κοινωνία, φεουδαρχία, κ.λ.π. εργάζονται στην εντέλεια. Κανένας ψόγος.

Δε θα σας κουράσω με τα φιλοσοφικά. Ούτε με τα οικονομικά (συσσώρευση κεφαλαίου, μονοπώλια, πολέμους). Αυτά, λένε, δε συγκινούνε, πια, σήμερα! Δεν προκαλούν οργή. Εγιναν συνηθισμένα! Θα σταθώ, όμως, σε κάποιους επίσημους αριθμούς που σπάνε κόκαλα! Αριθμούς, που αφορούν στα παιδιά. Πάνω από 50.000.000 παιδιά, από τα 150.000.000 που γεννιούνται κάθε χρόνο, υπάρχουν και δεν υπάρχουν! Ενώ είναι βεβαιωμένο ότι γεννήθηκαν, δεν υπάρχουν πουθενά γραμμένα. Δεν έχουν δηλωθεί ότι γεννήθηκαν, δηλαδή! Με άλλα λόγια είναι σα να μην υπάρχουν!

Αφού, λοιπόν, δεν υπάρχουν, κανένας δεν αναλαμβάνει τη φροντίδα τους και, φυσικά, την ευθύνη! Ωστόσο, το καπιταλιστικό σύστημα, με όποια μορφή και αν εμφανίζεται, απλώνει το χέρι του πάνω σε ετούτο το χρυσό και αρμέγει. Πάνω από 180.000.000 παιδιά εργάζονται μέσα σε απάνθρωπες και επικίνδυνες, ακόμα και για τη ζωή τους, συνθήκες. Πάνω από 2.000.000 παιδιά εργάζονται στη βιομηχανία του σεξ. Γύρω στα 9.000.000 παιδιά ζούνε σε συνθήκες δουλείας. Ξεπερνάνε το 1.500.000 τα παιδιά που διακινούνται στο εμπόριο ανθρώπων.

Αλλά οι αριθμοί, όπως καταλαβαίνετε, δεν ουρλιάζουν από τον πόνο. Ποιος, λοιπόν, να συγκινηθεί; Αλλο να βλέπεις 73.000.000 παιδιά κάτω των δέκα ετών να εργάζονται σε οικοδομές, σε ορυχεία, σε εργοστάσια με χημικές ουσίες, και άλλο να διαβάζεις την «περίπτωση» στις εκθέσεις της UNICEF. Στις εκθέσεις δε φαίνονται τα κλαμένα μάτια τους, τα σκελετωμένα κορμιά τους, δεν ακούγεται ο ξερός (φυματικός) βήχας τους. Ούτε, φυσικά, τα ποτάμια του ιδρώτα που χύνουν. Ούτε οι βιασμοί φαίνονται, ούτε οι αρπαγές των οργάνων τους, ούτε το βγάλσιμο των ματιών τους...

Εντάξει! Θα ακούσω τη συμβουλή των ...εστέτ, και θα να αποφύγω τους λαϊκισμούς! Δε θα ρωτήσω, ποιος αρμέγει αυτά τα παιδιά, ποιος βιάζει αυτά τα παιδιά, ποιος τα βάζει να εργάζονται, ποιος τα εκμεταλλεύεται. Θα θεωρήσω το «ζήτημα» νομοτέλεια. Απροστάτευτα αυτά, «μοιραία», θα πέσουν πάνω στους πεινασμένους λύκους. Και έτσι που το κορμάκι τους είναι ακόμα τρυφερό, αντιλαμβάνεστε για τι φαγοπότι μιλάμε! Για τι είδους λουκούλλεια γεύματα κουβεντιάζουμε. Και τι είδους ρεψίματα ακολουθούν!

Μόλις, λοιπόν, οι πεινασμένοι λύκοι, οι γνωστοί σε όλους μας πεινασμένοι και αχόρταγοι λύκοι, αυτοί οι κερατάδες που κρύβονται πίσω από πολυεθνικές και ομίλους, από χρηματιστήρια, στρατούς και σώματα ασφαλείας, ρουφήξουν με χρυσό καλαμάκι το αίμα των παιδιών, αφού φάνε το ψαχνό και γλείψουνε το μεδούλι τους, κάνουν «μια έτσι» και πετάνε το υπόλοιπο των παιδιών στα σκουπίδια. Αδειάζουν τα «αποφάγια» στις μικρές και τις μεγάλες πόλεις του κόσμου. Και γεμίζουν οι δρόμοι με περισσότερα από 150.000.000 ανάπηρα παιδιά. Δεκαπέντε φορές σαν την Ελλάδα σακατεμένα ανθρωπάκια. Μωρά που δεν πάτησαν τα δέκα! Ενας τεράστιος στρατός ανάπηρων παιδιών. Μια τεράστια ουρά ντροπής!

Σας παρακαλώ, μην αλλάξετε τίποτα! Κρατήστε τα πάντα όπως έχουν! Αλλωστε το ένα στα έξι παιδιά πεθαίνει από μόνο του. Προτού βιαστεί. Προτού βγάλει στα χέρια του κάλους. Ποτέ δε θα φτάσει στα πέντε του. Οι αριθμοί το θέλουν μικρότερο. (Τι τυχερά αυτά τα παιδιά! Πέθαναν πριν γνωρίσουν τα βασανιστήρια αυτών που επιβίωσαν από την πείνα και τις αρρώστιες).

Αλλά, αν γλιτώσουν από τον πρόωρο θάνατο τα περιμένει η φυλακή. Πάνω από 1.000.000 παιδιά κρατούνται στις φυλακές. Μιλάμε για πραγματικές φυλακές και όχι για τις παράγκες, τις γέφυρες, τα χαρτοκούτια, που έχουν για σπίτια. Να πούμε ακόμα πως πάνω από 300.000 παιδιά λαβαίνουν μέρος, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, σε πόλεμο;

Αλλά, μην χαλάτε τη ζαχαρένια σας! Οι αριθμοί όσο και να τους σφίξεις, ακόμα και να τους πνίξεις, δεν πρόκειται να ουρλιάξουν. Και αφού δεν υπάρχει ουρλιαχτό δεν υπάρχει και έγκλημα!


Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ