Σάββατο 12 Φλεβάρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στο φουλ για την απεργία

Η επόμενη μέρα από τις προχτεσινές πολύμορφες δραστηριότητες των ταξικών δυνάμεων βρίσκει το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ, την ΠΑΣΥ να «ανεβάζουν στροφές» στην αγωνιστική τους δράση. Να ετοιμάζουν με μεγαλύτερη απαιτητικότητα την πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 23 Φλεβάρη. Η προχτεσινή μέρα πανελλαδικής δράσης των ταξικών οργανώσεων έδωσε πολύτιμη εμπειρία, «άνοιξε δρόμους», έφερε χιλιάδες εργαζόμενους σε επαφή με το μήνυμα της πάλης κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Οι περιοδείες στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, οι παρεμβάσεις σε νοσοκομεία, σε σχολές, στις συγκοινωνίες, οι συμβολικοί αποκλεισμοί δημαρχείων, οι καταλήψεις σε τράπεζες, ΟΑΕΔ, οι συγκεντρώσεις και πικετοφορίες σε γειτονιές και συνοικίες ήταν μια πρόσθετη απόδειξη ότι οι ταξικές δυνάμεις είναι παρούσες. Είναι καθημερινά μέσα στους αγώνες, πάντα μπροστά, για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Οι γενικές συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς και η δυναμική κινητοποίηση των συνταξιουχικών οργανώσεων ήταν ένα μέρος αυτών των δράσεων. Το κάλεσμα συνέχισης και έντασης του αγώνα απλώθηκε παντού. Χιλιάδες εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, σπουδαστές, γυναίκες, άνεργοι, συνταξιούχοι ενημερώθηκαν για την ανάγκη και τη σημασία της πάλης. Οτι πρέπει να γίνει υπόθεση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Οτι το περιεχόμενό της και οι στόχοι της δεν μπορεί να αφορούν στο επιμέρους, το αποσπασματικό και το συγκυριακό. Η μάχη για τα καθημερινά προβλήματα πρέπει να συνδεθεί με τον πολιτικό αγώνα ενάντια στο σύνολο της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής και των φορέων της.

Από την άλλη μεριά, η προχτεσινή μέρα ήταν σημαντική όχι μόνο εξαιτίας αυτής της μαζικής αγωνιστικής παρέμβασης μπροστά στην απεργία στις 23 Φλεβάρη. Το ίδιο σημαντική και ενθαρρυντική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου. Οι επιδοκιμασίες που εισέπραξαν όσοι συμμετείχαν στις παρεμβάσεις και η συμμετοχή του κόσμου στο κάλεσμα για κουβέντα. Στις περιοδείες, στις γενικές συνελεύσεις μπήκε το θέμα της έντασης της αντεργατικής και αντιλαϊκής επίθεσης και πώς αυτή βιώνεται από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Μέσα και έξω από τη δουλειά. Στην οικογένεια, στην παρέα, στο σχολειό. Εγινε καθαρό ότι όλο και περισσότεροι δε θέτουν πια το ερώτημα αν χρειάζονται οι αγώνες. Το θεωρούν δεδομένο ότι, στην επίθεση που δέχονται, η οργανωμένη ταξική πάλη αποτελεί μονόδρομο. Η συζήτηση γίνεται για το πώς θα οργανωθεί αυτή η αντίδραση. Ποιοι όροι πρέπει να διαμορφωθούν για να γίνει η πάλη αποτελεσματικότερη.

Πολύ σημαντικά στην κατεύθυνση αυτή είναι και τα συμπεράσματα που βγάζει ο ίδιος ο κόσμος για το συνδικαλιστικό κίνημα. Η διαπίστωση ότι οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες μοχλοί του κεφαλαίου των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔ υπονόμευσαν όλα αυτά τα χρόνια τις αγωνιστικές διαθέσεις, αλλά και ότι κρατάνε διαιρεμένους τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους. Η συνείδηση αυτού του γεγονότος είναι το πρώτο βήμα για να παραμερίσουν οι εργαζόμενοι αυτές τις πλειοψηφίες, να αναλάβουν οι ίδιοι την οργάνωση του αγώνα τους. Μαζί με τις ταξικές δυνάμεις να δώσουν τη μάχη για την οργάνωση του αγώνα τους, που θα βάζει εμπόδια, θα αμφισβητεί και, τελικά, θα ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική. Με δύναμη, θάρρος, μαχητικότητα, όλοι στη μάχη για την απεργία στις 23 Φλεβάρη και την κλιμάκωση του αγώνα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ