Τετάρτη 11 Αυγούστου 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Για τον ουσιαστικό αθλητισμό

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ως ιδέα, στο πνεύμα της αρχαιότητας, ήταν κάτι το μέγιστο. Ακόμη και οι πόλεμοι, στην περίοδο που διεξάγονταν, σταματούσαν. Γινόταν εκεχειρία για την περίοδο των Αγώνων και οι άνθρωποι συναδελφώνονταν. Δεν είδαμε, όμως, τη ΔΟΕ τη σήμερον ημέρα να αποβάλλει τους Αμερικανούς και τα ...τσιράκια τους από τους Αγώνες, αφού εξακολουθούν να τρομοκρατούν και να σκοτώνουν κόσμο σε Ιράκ και Αφγανιστάν και όχι μόνο.

Σε δυο μέρες αρχίζουν και επίσημα οι 28οι Ολυμπιακοί Αγώνες που θα φιλοξενήσει η Αθήνα, η Ελλάδα, η πατρίδα μας. Το ζήτημα είναι τώρα τι σόι αγώνες θα είναι αυτοί; Του ωραίου του μεγάλου και του αληθινού; Σίγουρα όχι. Οι αλλοτινές εποχές, που οι αθλητές «αμείβονταν» με έναν απλό κότινο ελιάς έχουν περάσει προ πολλού. Τώρα με ράβδους χρυσού και ξέπλυμα χρημάτων των πολυεθνικών οι Ολυμπιάδες και οι περισσότεροι αθλητές βαδίζουν από το κακό στο χειρότερο. Με μοναδική εξαίρεση τους αγώνες στη Μόσχα το 1980, όπου στο επίκεντρο ήταν ο άνθρωπος και η φιλία των λαών, στις υπόλοιπες αυτοί που έκαναν και κάνουν το κουμάντο είναι η Κόκα Κόλα και ..CIA.

Δυστυχώς, στο «πνεύμα» της εποχής το ντόπινγκ έχει καταστρέψει τον αθλητισμό. Εναν αθλητισμό που όσο περισσότερο συνδέεται με το κέρδος και βάζει σκοπό που είναι πάνω από τις φυσικές δυνατότητες του ανθρώπου οδηγεί στον ολισθηρό δρόμο τόσο της υπόσκαψης της υγείας του αθλητή όσο και της ίδιας της ιδέας του Ολυμπισμού. Είναι, λοιπόν, αυτονόητο ότι σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες μπορεί να στηρίζουμε τις προσπάθειες των αθλητών αλλά σε καμία περίπτωση δε στηρίζουμε τα ιδεώδη αυτών των εμπορευματοποιημένων αγώνων.

Μόνο μέσα από το μαζικό λαϊκό αθλητισμό - το φωτεινό παράδειγμα της Κούβας δείχνει το δρόμο - μπορούμε να μιλήσουμε για την ουσιαστική σημασία αυτής της ανθρώπινης δραστηριότητας. Δεν πρέπει να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Μόνο αν ενισχυθεί ο ερασιτέχνης με απαραίτητη υποδομή και φυσικά δωρεάν μπορούμε να μιλήσουμε για αθλητισμό ως εργαλείο για την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής όλου του πληθυσμού. Ετσι θα προκύψουν και οι αυριανοί πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες. Τόπο λοιπόν στον σχολικό αθλητισμό. Τόπο στα νιάτα. Στα παιδιά μας που διψάνε για άθληση. Ομως σήμερα, για να τη βιώσουν, έστω και ελάχιστα, πρέπει να βάλουν οι γονείς βαθιά το χέρι στην τσέπη. Αυτό τον αθλητισμό δεν τον θέλουμε. Τους τον χαρίζουμε και να είναι σίγουροι ότι θα μας βρουν μπροστά.

Αυτοί οι Αγώνες της Αθήνας στοίχισαν «μια ολάκερη περιουσία». Θα πληρώσουν τον... κεφαλικό φόρο και τα παιδιά των παιδιών μας. Δεν πρέπει ο λαός, για μια ακόμη φορά, να πληρώσει τα σπασμένα. Ομως ένα είναι σίγουρο και να το καταλάβουν καλά οι «αρμόδιοι». Υπάρχουν πολλές μορφές πάλης για αντίσταση. Και οι αγωνιστές τις ξέρουν καλά.


Ανδρεας ΠΑΓΑΝΟΠΟΥΛΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ