Παρασκευή 11 Μάρτη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Βαθιά ταξική «αναθεώρηση»

Η έγκριση της «ενδιάμεσης αναθεώρησης της στρατηγικής της Λισαβόνας» (κείμενο Μπαρόσο) από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σηματοδοτεί και τον επίσημο τερματισμό της προπαρασκευής του Εαρινού Συμβουλίου της ΕΕ, στις 22 και 23 Μάρτη στις Βρυξέλλες. Στη διήμερη συνάντησή τους, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα αρκεστούν σε μια τυπική επικύρωση των ντοκουμέντων που συζητήθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα στα Συμβούλια των υπουργών, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στις αντίστοιχες Επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στα οποία καταγράφηκε η απόλυτη ταύτιση της πολιτικής ηγεσίας της ΕΕ με το στρατηγικό στόχο του ευρωενωσιακού κεφαλαίου: να κατακτήσει άμεσα την πρώτη θέση στην κούρσα του παγκόσμιου ανταγωνισμού, βαθαίνοντας ακόμα παραπέρα την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.

Στα χρόνια που έρχονται, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θα βρεθούν στο επίκεντρο μιας νέας, ανελέητης και βαθιά ταξικής επίθεσης, ενάντια κυρίως στα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Πίσω από τις ψευδεπίγραφες διακηρύξεις της «ενδιάμεσης αναθεώρησης» κρύβεται η εναγώνια προσπάθεια της ευρωπαϊκής αστικής τάξης να αυξήσει την κερδοφορία των επιχειρήσεών της, με τη μείωση του μισθολογικού και του μη μισθολογικού κόστους της εργασίας.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών δεσμεύονται να προωθήσουν τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές, με έμφαση στη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, την επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την κατάργηση των επιδομάτων ανεργίας και των πρόωρων συντάξεων, την καθιέρωση της ιδιωτικής ασφάλισης, την πλήρη παράδοση της Υγείας και της Παιδείας στις κερδοσκοπικές διαθέσεις του κεφαλαίου.

Οι όποιες σοσιαλδημοκρατικές φωνές επικρίνουν τις προτάσεις Μπαρόζο σαν «ακρο-νεοφιλελεύθερες», δεν αμφισβητούν την ίδια τη Στρατηγική της Λισαβόνας και τον αντιλαϊκό της προσανατολισμό. Οι διαφωνίες τους είναι σε επιμέρους, άνευ ουσίας ζητήματα και τελικά συντελούν στο να δημιουργούνται αυταπάτες στους εργαζόμενους ότι το καπιταλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ μπορεί να συγκεράσει τη λαϊκή ευημερία με την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Η στοίχιση των εργαζόμενων πίσω από τέτοιες φωνές, είναι βούτυρο στο ψωμί του κεφαλαίου, αφού αφήνει στο απυρόβλητο τη μήτρα των προβλημάτων, που δεν είναι άλλη από τον ίδιο το χαρακτήρα της ΕΕ, ως διακρατικής καπιταλιστικής ένωσης.

Η πενταετής εφαρμογή της Στρατηγικής της Λισαβόνας, προσφέρει ήδη πλούσιο υλικό στους εργαζόμενους για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Να κατανοήσουν ότι η θέση τους είναι στο Μέτωπο της εργατικής τάξης και των συμμάχων της για την ανατροπή αυτής της φιλομονοπωλιακής πολιτικής. Στον καθημερινό αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων, άρρηκτα δεμένο με το στρατηγικό στόχο να εγκαθιδρύσει ο λαός της κάθε χώρας τη δική του εξουσία, να σχεδιάσει την οικονομία του με βάση τις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες του.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ