Πέμπτη 10 Σεπτέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με κριτήριο την πείρα

Η πείρα των λαϊκών στρωμάτων από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι το πιο ασφαλές κριτήριο για να προσεγγίσουν τη στρατηγική τους και να τιμωρήσουν στην κάλπη την πολιτική τους. Η πείρα αυτή έχει δυο αναγνώσεις. Η μια έχει να κάνει με τα συσσωρευμένα αντιλαϊκά μέτρα και τις συνέπειές τους στην καθημερινότητα των ανθρώπων του μόχθου. Τα χαμηλά μεροκάματα, η ανεργία, η επί πληρωμή Υγεία και Πρόνοια, η εμπορευματοποίηση της Παιδείας, τα εργοδοτικά εγκλήματα, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων, το ξεκλήρισμα των φτωχών αγροτών, το χτύπημα απο τα μονοπώλια των αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις, είναι πλευρές μόνο της πραγματικότητας που έχει διαμορφώσει για τα λαϊκά στρώματα η πολιτική που διαχρονικά προωθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ανεξάρτητα από το αν αυτήν την πολιτική την υπηρέτησαν και την υπηρετούν ο ένας από τη θέση της κυβέρνησης και ο άλλος από αυτήν της αντιπολίτευσης, ή το αντίστροφο.

Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά. Η πείρα που έχουν αποκτήσει τα λαϊκά στρώματα από τη συμμετοχή τους στο ταξικό κίνημα, στους αγωνιστικούς φορείς και συσπειρώσεις. Η πείρα που βγαίνει από τη σταθερή ενίσχυση του ΚΚΕ από τη μια εκλογική μάχη στην άλλη, από το δυνάμωμά του στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές και τη νεολαία, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από την εκλογική του επιρροή. Το ΚΚΕ λέει ότι τη δύναμή του τη μεταγγίζει όλη στο λαϊκό κίνημα. Και οι εργαζόμενοι το έχουν ζήσει από πρώτο χέρι. Οσο δυναμώνει το ΚΚΕ, τόσο ισχυροποιείται το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, τόσο μεγαλώνει η αποτελεσματικότητά του, το κύρος του.

Αρκεί να κοιτάξει κανείς προς τα πίσω στο χρόνο για να δει τις αμέτρητες παρεμβάσεις του ταξικού κινήματος, που οδήγησαν στην αποτροπή απολύσεων, στην καταβολή δεδουλευμένων, στην ανάπτυξη αγώνων που άφησαν μεγάλη παρακαταθήκη στην εργατική τάξη. Στις μάχες αυτές, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες έπαιξαν πρωτοπόρο ρόλο. Πάλεψαν δίπλα και μαζί με χιλιάδες ακόμα εργάτες, συνέβαλαν ώστε να οξυνθεί το ταξικό τους κριτήριο. Τρομοκράτησαν την εργοδοσία αντί να τρομοκρατηθούν από αυτήν. Υποχρέωσαν την κυβέρνηση, πράσινη ή γαλάζια, να καθυστερήσει ή ακόμα και να αναβάλει προσωρινά αντιλαϊκά μέτρα που είχε στην ημερήσια διάταξη. Η ίδια η ισχυρή παρουσία του ΚΚΕ σε όλα τα μέτωπα, στη Βουλή και στους δρόμους, έπαιξε και παίζει διαχρονικά το ρόλο του αντίπαλου δέους.

Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα, δυο χρόνια μετά τις εκλογές του 2007, η κυβέρνηση της ΝΔ αισθάνεται υποχρεωμένη να απολογηθεί στο κεφάλαιο για το γεγονός ότι δίστασε να προχωρήσει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τη βαθιά αντιδραστική πολιτική της. Οτι αναγκάστηκε να καθυστερήσει και να αναβάλει μέτρα, χωρίς, βέβαια, να παραιτείται από αυτά. Δεν είναι τυχαίο ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους την αποφασιστικότητά τους, αν εκλεγούν στην κυβέρνηση, με μεγαλύτερη ακόμα πυγμή να χτυπήσουν το ταξικό κίνημα που τους χαλάει τη σούπα. Είναι και αυτό μια ασφαλής ένδειξη για το ποιον φοβούνται και γιατί με νύχια και με δόντια επιδιώκουν την αποδυνάμωση του ΚΚΕ. Είναι, όμως, ταυτόχρονα και κριτήριο για το ποιος πρέπει να βγει αποδυναμωμένος και ποιος ακόμα πιο ισχυρός από την κάλπη στις 4 του Οκτώβρη.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ