Συνθήκες ασφυξίας για εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες έχει προκαλέσει η αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Το τελευταίο διάστημα, το Μεταναστευτικό βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο της επικαιρότητας και μιας αντιπαράθεσης, που, μεταξύ άλλων, αναδεύει τα λασπόνερα ακραίων δηλητηριωδών για τη λαϊκή συνείδηση θέσεων. Μακριά από κραυγές που προσφέρουν χείριστες υπηρεσίες στο σύνολο των εργαζομένων της χώρας, το ΚΚΕ κατέθεσε στην κυβέρνηση υπόμνημα με τις εκτιμήσεις του, αλλά και συγκεκριμένες προτάσεις που στις δοσμένες συνθήκες αντιμετωπίζουν τα προβλήματα των μεταναστών και η υιοθέτηση των οποίων αποκτά εξαιρετικά επείγοντα χαρακτήρα.

Οι προτάσεις αυτές αφορούν σε: α) Παύση της συμμόρφωσης με τον ευρωενωσιακό μηχανισμό του Κανονισμού του Δουβλίνου ΙΙ, που κρατάει ομήρους στη χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες που έχουν ως προορισμό άλλες χώρες της ΕΕ και παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων σε αυτούς, προκειμένου να μεταβούν νόμιμα και με ασφάλεια στις χώρες προορισμού τους. β) Αμεση παροχή ασύλου ή άλλης μορφής διεθνούς προστασίας στα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων. γ) Αποσύνδεση της ανανέωσης της άδειας διαμονής από ένσημα και σύμβαση εργασίας, χορήγησή της και στους ανέργους, απλοποίηση των διαδικασιών και διευκόλυνση των διαδικασιών οικογενειακής επανένωσης. δ) Αμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, ιδιαίτερα αυτών που βρίσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν οικογένεια ή έχουν δημιουργήσει ισχυρούς βιοτικούς δεσμούς με τη χώρα μας και επιθυμούν φυσικά να παραμείνουν.

Πρόκειται για μέτρα ρεαλιστικά και ώριμα, ικανά να δώσουν μιαν έστω προσωρινή διέξοδο. Στον αντίποδα του δρόμου καταστολής που ακολουθεί η κυβέρνηση και εγγυάται μόνο την όξυνση του προβλήματος. Στον οποίο νομικό προκάλυμμα έδωσε η πρόσφατη απαράδεκτη, διαποτισμένη με εθνικιστικό δηλητήριο, απόφαση του Δ' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, που ακυρώνει το Ν. 3838/2010 για την ιθαγένεια και τη συμμετοχή στις δημοτικές εκλογές πολύ λίγων μεταναστών.

Η πολιτική που οξύνει τα προβλήματα των μεταναστών πρέπει να βρει απέναντί της την εργατική τάξη της χώρας, της οποίας αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι. Κανείς δεν επιλέγει την προσφυγιά. Βρέθηκαν εδώ διωγμένοι από ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στους οποίους συμμετέχει και η Ελλάδα και απαίτηση του λαού είναι να τερματιστεί αυτή η συμμετοχή, όπως και από ανείπωτη φτώχεια. Εγκλωβίστηκαν εδώ όμηροι κυκλωμάτων και θύματα στυγνής εκμετάλλευσης. Οσο παραμένουν και οξύνονται οι αιτίες που προκαλούν τη μετανάστευση και την προσφυγιά, τόσο θα γιγαντώνονται τα κύματα των κυνηγημένων μεταναστών και προσφύγων. Οι αιτίες, όμως, συνειδητά αποσιωπούνται απ' όσους αναζητούν στους μετανάστες τους αποδιοπομπαίους τράγους για να αθωώσουν την εγκληματική πολιτική των ΗΠΑ, της ΕΕ, συνολικά του ιμπεριαλισμού, που δε διστάζει να αιματοκυλήσει χώρες, προκειμένου να βάλει στο χέρι τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές. Που δε διστάζει μετά να στοχοποιήσει τους διωγμένους απ' τον ίδιο σαν υπαίτιους για τα προβλήματα των εργατών στις χώρες όπου αναζητούν καταφύγιο.

Ο κοινός αντίπαλος πρέπει να αποτελέσει τον ατσάλινο κρίκο που θα ενώσει Ελληνες και μετανάστες εργάτες σε κοινή αλυσίδα πάλης. Ενιαία αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική πάλη για την ανατροπή της στυγνής εξουσίας του κεφαλαίου που τσακίζει όλους τους εργάτες - τους μετανάστες διπλά - και επιδιώκει να στρέφει εργάτες ενάντια σε εργάτες, για να μην στραφούν ενωμένοι εναντίον της.