Τρίτη 10 Φλεβάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο άλλος δρόμος

Οι διαλογισμοί γύρω από την επερχόμενη κρίση έχουν φτάσει ήδη στο «ψητό». Η Ευρωπαϊκή Ενωση γενικά, αλλά και σε επίπεδο χώρας, τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ έχουν ξεκαθαρίσει ότι μιλώντας για την κρίση το μόνο που εξετάζουν είναι οι τρόποι ενίσχυσης των διαφόρων επιχειρηματικών ομάδων, ώστε να ...αναθερμανθεί η οικονομία. Συζητούν, δηλαδή, να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο την πολιτική που προκάλεσε την οικονομική κρίση.

Οι κομμουνιστές υπολογίζουν τα δεδομένα από εντελώς διαφορετική σκοπιά. Γνωρίζουν ότι η κρίση είναι προϊόν της ραγδαίας αύξησης και υπερσυσσώρευσης κερδών από το κεφάλαιο. Το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του, αξιοποιώντας στο έπακρο τις διαφόρου τύπου αναδιαρθρώσεις, κατάφεραν, επί πολλά χρόνια, να τσεπώνουν όλο και μεγαλύτερο μέρος από τον κοινωνικό πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Τελικά, φτάσαμε στο σημείο τα λαϊκά στρώματα να έχουν λεηλατηθεί τόσο, που αδυνατούν, σε μεγαλύτερο βαθμό από χτες, να καλύπτουν τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες τους. Εξαιτίας αυτής της αδυναμίας, δεν μπορεί πλέον το κεφάλαιο να συνεχίσει να έχει αυξανόμενα κέρδη, περιορίζει την παραγωγή, συρρικνώνει τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες, προκαλεί την οικονομική κρίση.

Είναι μια κρίση του κεφαλαίου και αφορά αποκλειστικά τα κέρδη του, αλλά σύμφωνα με τους πολιτικο-κοινωνικούς συσχετισμούς, το μάρμαρο πρέπει να το πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Και όλα αυτά, προκειμένου να ξαναρχίσει ο κύκλος της κερδοφορίας του κεφαλαίου, για να ξαναφτάσουμε κάποια στιγμή και πάλι στην ...κρίση.

Εδώ ακριβώς, το ΚΚΕ προτείνει στους εργαζόμενους και πρωτοστατεί, ώστε να μπει ένας τέλος σε αυτόν το φαύλο κύκλο. Την κρίση όχι μόνο δεν πρέπει να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί από το λαϊκό κίνημα, από το κίνημα των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων, της μικρομεσαίας αγροτιάς και τη νεολαία, ώστε αφ' ενός να αποκρουστούν οι συνέπειές της, αφ' ετέρου να ανοίξει ο δρόμος για την προώθηση ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης της κοινωνίας. Ενας δρόμος που δε χωράει αλισβερίσι και συμβιβασμούς με τα μονοπώλια, αλλά απαιτεί πορεία και αγώνα κόντρα σε αυτά.

Ζητούμενό του, δε θα είναι οι όροι εκμετάλλευσης της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού από τη γνωστή δράκα των μεγαλοεπιχειρηματιών - πολυεθνικών, που, κατέχοντας τα μέσα παραγωγής, βάζουν ολόκληρη την κοινωνία να χορεύει στους ρυθμούς της δικής τους κερδοφορίας, αλλά η κατάργηση των μονοπωλίων, η κατάκτηση της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής από όλη την κοινωνία, από το λαό. Στόχος του δε θα είναι η διαπραγμάτευση του ύψους των κερδών του κεφαλαίου και η καλύτερη ...αναδιανομή εισοδημάτων, που λανσάρει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων και του συνόλου της παραγωγικής βάσης της κοινωνίας, στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των κοινωνικών και ατομικών αναγκών. Εργαλείο αυτής της πολιτικής δε θα είναι η άναρχη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και της παραγωγής, αλλά η σχεδιοποιημένη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, επίκεντρο της οποίας θα είναι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα συνολικά.

Μιλάμε για ένα δρόμο - προοπτική, που ανταποκρίνεται πλήρως στα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων, οι οποίοι με το δικό τους αγώνα και τη στράτευση στο αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό κίνημα είναι οι μόνοι που μπορούν να διεκδικήσουν και να επιβάλουν.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ