Το σύνθημα «ο νόμος-πλαίσιο να μην κατατεθεί, δωρεάν σπουδές για κάθε φοιτητή» είναι απαίτηση κι ανάγκη, όχι μόνο των φοιτητών και των σπουδαστών, αλλά και των γονιών τους, όλων των εργαζομένων. Γι' αυτό και θα το φωνάξουν μαζί σήμερα το απόγευμα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και των Πανελλαδικών Συντονιστικών φοιτητών και σπουδαστών σε πάνω από δέκα πόλεις. Γιατί είναι κοινή τους υπόθεση η εκπαίδευση. Γιατί οδηγός τους είναι οι σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες τους.

Με τα άλματα που έχει κάνει σήμερα η επιστήμη, είναι αδιανόητο να στενεύουν όλο και περισσότερο τα περιθώρια εκπαίδευσης των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Γιατί μπορεί ο απόλυτος αριθμός των νέων που μπαίνουν σε ένα ανώτατο ίδρυμα να είναι μεγαλύτερος απ' ό,τι πριν δέκα ή είκοσι χρόνια, αλλά το επίπεδο και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης έχει υποχωρήσει σημαντικά, ενώ οι ταξικοί φραγμοί που υψώνονται είναι πολύ μεγαλύτεροι. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι το κόστος «προετοιμασίας» των παιδιών προκειμένου να περάσουν στην ανώτατη εκπαίδευση και το κόστος σπουδών αφού περάσουν μέχρι να πάρουν πτυχίο, φτάνει σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Και είναι τουλάχιστον υποκρισία, διάφορα «γαλαζοπράσινα χείλη», να ψελλίζουν ότι η Παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό και ταυτόχρονα να αποδέχονται ότι αυτό το «αγαθό» θα πουλιέται όλο και πιο ακριβά ως προϊόν.

Γιατί το κόστος της σημερινής πανάκριβης «δωρεάν» Παιδείας δε μετριέται μόνο στα φροντιστήρια και γενικότερα σ' αυτό που ονομάζεται παραπαιδεία. Μετριέται κυρίως, σε όλα όσα θα έπρεπε τα παιδιά να μαθαίνουν μέσα στο σχολείο (ξένες γλώσσες, αθλητισμός, μουσική κ.ά.) αλλά παρέχονται μόνο από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Μετριέται ακόμα, σε δυσθεώρητα ύψη, στους όρους σπουδών των φοιτητών (σίτιση, στέγαση, μετακινήσεις, συμπληρωματικά συγγράμματα και σημειώσεις), γιατί δωρεάν Παιδεία δε σημαίνει μόνο σπουδές χωρίς δίδακτρα, αλλά σημαίνει και εξασφάλιση των όρων ζωής για να μπορέσει ένας νέος να σπουδάσει.

Κι όσο ακριβαίνει η εκπαίδευση, τόσο εντείνεται και η υποταγή της στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, στις πρόσκαιρες αλλά και μακροπρόθεσμες ανάγκες του, τόσο προσανατολίζεται να βγάζει από όλα της τα επίπεδα εργαζόμενους αλλοτριωμένους, που θα είναι συμφιλιωμένοι με την εκμετάλλευσή τους, προκειμένου να κερδίζει το κεφάλαιο. Θέλουν εργαζόμενους που θα δίνουν εκούσια τη ζωή τους στο βωμό του ανταγωνισμού της πλουτοκρατίας. Γι' αυτό με το νέο νόμο - πλαίσιο δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε η εκπαίδευση να ορίζεται απευθείας από το κεφάλαιο και να λειτουργεί ως «εξάρτημα» των αναγκών του.

Ομως ούτε ένας εργαζόμενος δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμφιλιωθεί με αυτή την προοπτική. Ούτε ένα νέος δεν μπορεί να εκχωρήσει το δικαίωμά του στην ολόπλευρη, ολοκληρωμένη, υψηλού επιπέδου μόρφωση. Ούτε ένας γονιός δεν μπορεί να πετάει το παιδί του σε εκπαίδευση «αμορφωσιάς», σε εκπαίδευση προετοιμασίας για αυριανή σκλαβιά. Γι' αυτό όλοι μαζί σήμερα το απόγευμα στη διαδήλωση! Γιατί η σημερινή εκπαίδευση δε μας κάνει, ενώ αυτή που θέλουν να φέρουν είναι ακόμα χειρότερη...