Μιλούν για «κρίσεις» που θέλουν να αντιμετωπίσουν, για την «τρομοκρατία» που θέλουν να πατάξουν, για την «ειρήνη» που θέλουν να περιφρουρήσουν. Και εννοούν κάθε οργάνωση, κάθε δράση, κάθε αντίσταση των λαών που απειλεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης, την οποία εκφράζουν και υπηρετούν. Αναζητούν μέτρα προάσπισης και ενίσχυσης του δικού της πλουτισμού, της δικής της εκμεταλλευτικής δράσης, του δικού της κράτους, που δε διστάζει για την πραγματοποίησή τους να εξαπολύει ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Τέτοια μηχανή είναι το ΝΑΤΟ. Αυτές ήταν οι επιδιώξεις, με τις οποίες οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών του πραγματοποίησαν μία ακόμα Σύνοδο, αυτή τη φορά στη Ρίγα της Λετονίας. Μια συνάντηση, στην οποία αποτυπώθηκε ακόμα πιο καθαρά πως θέλουν και χρειάζονται το ΝΑΤΟ παγκόσμιο «χωροφύλακα», τοποτηρητή όπου Γης των επιδιώξεων του κεφαλαίου. Για να αποκτήσει καθοριστικό ρόλο στην επιβολή των απαραίτητων - για τη μοιρασιά της λείας - «λύσεων», π.χ., στη Μέση Ανατολή, κι όποια άλλα σημεία του πλανήτη οι πολεμοκάπηλοι ιεραρχούν σήμερα ως προτεραιότητες ανάπτυξης της πολεμικής τους δράσης, προκειμένου να αναπτύξουν και τη δράση του κεφαλαίου.

Δεν κρύβονται, ωστόσο, και οι δυσκολίες που συναντούν στα σχέδιά τους, όπως και οι αντιθέσεις στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Οι πιέσεις των ΗΠΑ για την ενεργότερη συμμετοχή περισσότερων κρατών στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, φαίνεται να μην απέδωσαν τους προσδοκώμενους καρπούς. Οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοι» εμφανίστηκαν όχι και τόσο, όσο χρειάζεται, πρόθυμοι ως προς την ενίσχυση των δυνάμεων εκεί που ζητήθηκε. Φαίνεται πως τους απασχολούν οι αντιδράσεις των λαών στο εσωτερικό των χωρών τους, αλλά και τα ιδιαίτερα συμφέροντα, κάθε ιμπεριαλιστικού κράτους, στις μοιρασιές. Οι κοινωνικοπολιτικοί αγώνες που αναπτύσσουν οι λαοί μπορούν να βάλουν εμπόδια στο δρόμο των ιμπεριαλιστών και των σχεδίων τους.

Περιθώρια, όμως, για αυταπάτες δεν υπάρχουν. Το μέτωπο των ιμπεριαλιστών ενάντια στους εργαζόμενους λαούς μένει αρραγές. Η αντιλαϊκή βάση κάθε συμμαχίας τους, όπως και του ΝΑΤΟ, παραμένει σιδερένια. Ετοίμασαν «δύναμη ταχείας επέμβασης», για να επεμβαίνει ακόμα πιο γρήγορα, ακόμα πιο αποτελεσματικά, με στόχο την πάταξη των δίκαιων πολέμων των λαών για τη δική τους απελευθέρωση. Για να επεμβαίνουν σε κάθε κράτος που αντιστέκεται στις επιβουλές και τα συμφέροντά τους. Στοχοπροσηλώνονται στη διεύρυνση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, στη συνεργασία με χώρες που δεν είναι μέλη της, «απλώνουν» τα εγκληματικά τους σχέδια πιο βαθιά στα Βαλκάνια, στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, στη Λατινική Αμερική.

Σ' αυτές τις εξελίξεις οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να μείνουν θεατές. Απέναντι στις ταξικές συμμαχίες των ιμπεριαλιστών, όποιο τίτλο κι αν έχουν αυτές (ΕΕ ή ΝΑΤΟ), σήμερα ή αύριο, πρέπει να σφυρηλατήσουν το δικό τους αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο. Να αντιπαλέψουν εκείνους, οι οποίοι, στο εσωτερικό των χωρών, κόβουν - ράβουν τα δικαιώματά τους στα μέτρα της κερδοσκοπίας των μονοπωλίων, τους ίδιους, που, σκύβοντας πάνω απ' τον παγκόσμιο χάρτη, σαλπίζουν σε κοινή συμμαχία «πόλεμο» και «ειρήνη», για να περιφρουρήσουν την κυριαρχία της τάξης των εκμεταλλευτών.