Σάββατο 1 Οχτώβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Να αντιπαλέψουμε το εξάμβλωμα

Από σήμερα τίθεται σε ισχύ άλλο ένα νομοθετικό εξάμβλωμα της κυβέρνησης, ο περίφημος νόμος για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», που στην πράξη σημαίνει κατάργηση του οχτάωρου και εφτάωρου, αύξηση κατά δύο ώρες της εργάσιμης μέρας (10ωρο), χρόνος όμως που - όπως ορίζεται από το νομοθέτη - δε θα πληρώνεται από τον εργοδότη. Αντί για αμοιβή οι επιχειρήσεις θα «επιστρέφουν» την υπερεργασία, σε περιόδους κάμψης της παραγωγής, με μειωμένο ωράριο, άδεια ή ρεπό. Παράλληλα, από σήμερα αρχίζουν να εφαρμόζονται και εκείνες οι διατάξεις που μειώνουν την αμοιβή των υπερωριών τουλάχιστον κατά 50%. Ο νόμος αυτός έρχεται να προστεθεί σε όλο αυτό το οικοδόμημα της «ευελιξίας» που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στήνουν τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια. Με δυο λόγια, από σήμερα οι εργάτες θα δουλεύουν φτηνότερα και σε όποια επιχείρηση επιβληθεί «η διευθέτηση» θα σταματήσουν να δουλεύουν με σταθερό ωράριο. Το ωράριο εργασίας θα ακολουθεί τις ορέξεις και τα καπρίτσια του εργοδότη, τα σκαμπανεβάσματα της παραγωγής.

Γίνεται φανερό ότι ο νόμος αυτός δε μειώνει μόνο τους μισθούς, δεν περιορίζεται μόνο στο να κάνει πιο φτηνή την εργατική δύναμη και να αυξάνει αντίστοιχα τα κέρδη των επιχειρήσεων. Φέρνει ολόκληρη ανατροπή στη ζωή του κάθε εργάτη, με τεράστιες συνέπειες, οικονομικές, κοινωνικές, βιολογικές. Δε θα στερείται ο εργάτης μόνο ένα μέρος του μισθού που δικαιούται. Θα στερείται ακόμα και την ξεκούραση, τον ελεύθερο χρόνο του, τη δυνατότητα να προγραμματίζει την οικογενειακή και προσωπική του ζωή. Ο οικογενειακός προγραμματισμός και η ζωή του σμπαραλιάζονται.

Τι θα κάνουν οι εργάτες; Θα συρθούν μοιραίοι και άβουλοι στη γαλέρα που τους θέλουν οι βιομήχανοι, η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση; Θα υποκύψουν στα κελεύσματα για ανταγωνιστικότητα και παραγωγικότητα γιατί έτσι επιτάσσει η κερδοφορία των επιχειρήσεων και η εποχή της «παγκοσμιοποίησης» ή θα αρνηθούν και θα αντιπαλέψουν το τερατούργημα; Σ' αυτό το ερώτημα δεν μπορεί παρά να υπάρχει μία απάντηση. Αγώνας και μόνο αγώνας. Σε αυτό το δρόμο καλούν σήμερα τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα οι ταξικές δυνάμεις και το ΠΑΜΕ.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να ορθώσουν εμπόδια στην εφαρμογή του νόμου. Από σήμερα μέσα στις επιχειρήσεις, σε γενικές συνελεύσεις, σε συνεδριάσεις διοικήσεων, να οργανωθεί η πάλη, να συσπειρωθεί η εργατική τάξη και αποφασιστικά να εκφράσει την αντίθεσή της με κάθε τρόπο και μέσο. Τώρα χρειάζεται να σηκώσουμε τείχος αντίστασης. Γιατί κάθε υποχώρηση σήμερα, κάθε βήμα προς τα πίσω ανοίγει το δρόμο για νέες επιθέσεις του κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι έχουν εμπειρίες. Παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς, παρά την ύπουλη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, έχουν τη δύναμη να παλέψουν και να αντισταθούν. Γιατί, όπως το οχτάωρο και το εφτάωρο έγιναν με αγώνες, αγώνας χρειάζεται και να περιφρουρηθούν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ