Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

-- Αρθρο: Παζάρια για το επόμενο μνημόνιο με ενέχυρο το «όχι» στο δημοψήφισμα.

-- «Επιταγή εισόδου» στην εργασία για νέους: Μποναμάς στους μεγαλοεπιχειρηματίες του Τουρισμού.

-- Στοιχεία για την κατάσταση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας σε νομούς της Μακεδονίας και της Θράκης.

-- Ιστορικό: Η μεγάλη απεργία των μεταλλωρύχων στην περιοχή Μαδέμ - Λάκο το 1977 (α' μέρος).

Από την κινητοποίηση του ΠΑΜΕ ενάντια στην τρομοκρατία κυβέρνησης και εργοδοσίας, την περασμένη Παρασκευή

Το τι ακριβώς σημαίνει αυτό, φάνηκε τις αμέσως επόμενες μέρες, στο Γιούρογκρουπ και στη Σύνοδο Κορυφής που ακολούθησαν την Τρίτη. Το σενάριο του συμβιβασμού με συμφωνία προϋποθέτει να καταθέσει η κυβέρνηση τις προτάσεις της μέχρι σήμερα και αυτές να συζητηθούν σε επόμενο Γιούρογκρουπ. Αν κριθεί ότι αποτελούν βάση για συμφωνία, θα επικυρωθούν από τη Σύνοδο Κορυφής της Κυριακής.

Αυτό είναι το ένα σενάριο, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα. Το άλλο προβλέπει την απόρριψη των προτάσεων της κυβέρνησης και τη δρομολόγηση της εξόδου της Ελλάδας από τη Ζώνη του Ευρώ, είτε σταδιακά, με την καθιέρωση αρχικά παράλληλου νομίσματος, είτε άμεσα, με την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος.

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με όσα είπε και χτες στο Ευρωκοινοβούλιο ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση σκοπεύει να καταθέσει τις προτάσεις της, διεκδικώντας ένα νέο δάνειο από τον ESM. Τι θα περιλαμβάνουν αυτές οι προτάσεις; Σύμφωνα με διαρροές από στελέχη της κυβέρνησης, ο Αλ. Τσίπρας σκοπεύει να επαναφέρει σαν βάση για συμφωνία με τους εταίρους την τελευταία πρόταση που απέστειλε ο ίδιος στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και μάλιστα «εμπλουτισμένη».

Θυμίζουμε ενδεικτικά ορισμένα από τα μέτρα που περιλαμβάνει αυτή η πρόταση: Σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό και τους μισθούς, προβλέπεται «εξοικονόμηση» δαπανών για τις συντάξεις κατά 0,5% του ΑΕΠ για το 2015 και μέχρι 1% του ΑΕΠ μέχρι το 2016, πλήρης κατάργηση του ΕΚΑΣ μέχρι το 2019, σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 για όλους μέχρι το 2022, αύξηση των εισφορών Υγείας στις κύριες συντάξεις από το 4% στο 6%, καθιέρωση εισφοράς Υγείας 6% στις επικουρικές συντάξεις, αύξηση των εισφορών στην επικούρηση για τους μισθωτούς από το 3% στο 3,5%, αύξηση των εισφορών για τον κλάδο Υγείας για τους μισθωτούς από το 4% στο 5%.

Για τους μισθούς στο Δημόσιο προβλέπεται παραπέρα συμπίεση του «μισθολογικού κόστους» από 1/1/2016, διατήρηση και ενσωμάτωση στη φορολογία εισοδήματος της εισφοράς αλληλεγγύης, διαμόρφωση του κατώτερου μισθού με βάση των μνημονιακό νόμο 4172/2013, κατάργηση όλων των εισφορών υπέρ τρίτων, από τις οποίες επιβιώνουν στην κυριολεξία ορισμένα Ταμεία.

Με την ίδια κυβερνητική πρόταση παραμένει ο ΕΝΦΙΑ τουλάχιστον για μια ακόμα διετία, αυξάνουν οι συντελεστές ΦΠΑ σε βασικά είδη κατανάλωσης, ώστε να αυξηθούν κατά 1% του ΑΕΠ τα συνολικά έσοδα από τον ΦΠΑ, καταργείται ο μειωμένος συντελεστής για το πετρέλαιο των αγροτών και φορολογούνται με 26% από το πρώτο ευρώ, προχωρούν κανονικά οι ιδιωτικοποιήσεις και απελευθερώνεται παραπέρα η αγορά στο φυσικό αέριο.

Τέλος, σύμφωνα με την ίδια πρόταση, τα «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα διαμορφώνονται στο 1% το 2015, στο 2% το 2016 και στο 3% το 2017, ενώ καθιερώνεται και αυτόματος «κόφτης» δαπανών σε περίπτωση αποκλίσεων.

Σημειώνουμε ότι όλα αυτά συνιστούν την πρόταση με την οποία η κυβέρνηση προσέρχεται στη διαπραγμάτευση και όχι την τελική συμφωνία, η οποία, αν τελικά υπάρξει, θα διαμορφωθεί και από τις αντιπροτάσεις των «θεσμών». Επομένως, στον ορυμαγδό που περιγράφουν τα παραπάνω μέτρα, αν υπάρξει συμβιβασμός και συμφωνία για νέο δάνειο από τον ESM, κατά πάσα πιθανότητα θα προστεθούν κι άλλα.

Ανεξάρτητα από το πού θα καταλήξουν τα πράγματα στο τέλος της βδομάδας, υπάρχουν ορισμένα δεδομένα που δεν μπορούν να παραμείνουν ασχολίαστα. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, διατύπωσαν την περασμένη Δευτέρα στο κοινό ανακοινωθέν του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών την εξής κοινή εκτίμηση: «Η πρόσφατη ετυμηγορία του ελληνικού λαού δεν συνιστά εντολή ρήξης, αλλά εντολή συνέχισης και ενίσχυσης της προσπάθειας».

Με άλλα λόγια, οι ίδιοι που, πριν από λίγες ώρες, τσακώνονταν στα κανάλια και στις πλατείες υπέρ του «ναι» και του «όχι», συμφώνησαν στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών ότι το «όχι» που πλειοψήφησε στο δημοψήφισμα ισοδυναμεί με «ναι» στη συνέχιση της διαπραγμάτευσης, με βάση την πρόταση της κυβέρνησης, η οποία είναι σχεδόν πανομοιότυπη με την πρόταση των δανειστών η οποία απορρίφθηκε στο δημοψήφισμα! Τέτοιο είναι το μέγεθος της κοροϊδίας και της εξαπάτησης του λαού από τους κήρυκες του ευρωμονόδρομου, είτε υπερασπίστηκαν στο δημοψήφισμα το «όχι», είτε προπαγάνδισαν το «ναι».

Σε κάθε περίπτωση, το κοινό ανακοινωθέν δίνει το περίγραμμα της συμφωνίας που επιδιώκει η κυβέρνηση με τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς και πιστοποιεί τον βαθιά αντιλαϊκό της χαρακτήρα. Αντιγράφουμε από το κείμενο που εξέδωσε η Προεδρία της Δημοκρατίας μετά τη σύσκεψη:

«Κοινός στόχος είναι η επιδίωξη λύσης η οποία θα διασφαλίζει: Την επαρκή κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας». Αυτό πρακτικά σημαίνει νέα δάνεια. Ηδη η κυβέρνηση έχει καταθέσει αίτημα για ένα νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης από τον ESM, το οποίο βέβαια συνεπάγεται δεσμεύσεις για νέες μεταρρυθμίσεις, που σημαίνει νέα αντιλαϊκά μνημόνια.

Το ομολογούν, άλλωστε, οι ίδιοι οι πολιτικοί αρχηγοί (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι) που συνυπογράφουν το ανακοινωθέν της Δευτέρας, αναγορεύοντας σε κοινή τους επιδίωξη τις «αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις, με κριτήριο την δίκαιη κατανομή των βαρών και προώθηση της ανάπτυξης, με τις κατά το δυνατόν λιγότερες υφεσιακές επιπτώσεις». Η «δίκαιη κατανομή των βαρών» είναι για να γελάει ο κάθε πικραμένος, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση σαν βάση για τη νέα συμφωνία.

Οσο για την «προώθηση της ανάπτυξης», αυτή στον καπιταλισμό προϋποθέτει τουλάχιστον δύο βασικά δεδομένα: Πρώτον, ανταγωνιστικότητα της οικονομίας για να προσελκύσει επενδύσεις, που σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, και φτηνά εργατικά χέρια. Δεύτερο, κρατικό χρήμα, προνόμια και επιδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αυτός είναι ο ουσιαστικότερος λόγος για τον οποίο στο κοινό ανακοινωθέν συμπεριλήφθηκε η επιδίωξη να αποσπάσει η κυβέρνηση «δέσμευση για την έναρξη ουσιαστικής συζήτησης ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους». Το βασικό ζητούμενο για την ντόπια πλουτοκρατία επανέρχεται στο προσκήνιο της διαπραγμάτευσης, με τη στήριξη όλων των αστικών πολιτικών δυνάμεων.

Κατά τα άλλα, οι πολιτικοί αρχηγοί των αστικών κομμάτων ζήτησαν «ισχυρό, εμπροσθοβαρές, αναπτυξιακό πρόγραμμα, πρωτίστως για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας», που σημαίνει συμμετοχή των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων στα χρηματοδοτικά πακέτα της ΕΕ και άλλων, όπως και «αποκατάσταση της ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, σε συνεννόηση με την ΕΚΤ», προκειμένου να αποκατασταθεί η αιμοδότηση της καπιταλιστικής οικονομίας.

Να λοιπόν που πολύ νωρίτερα απ' όσο φανταζόταν ο καθένας, ήρθε η ώρα για να κάνει «ταμείο», ανεξάρτητα από τον τρόπο που τοποθετήθηκε στο δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής.

Εκείνοι από τα λαϊκά στρώματα, που ψήφισαν «όχι» για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για τα μνημόνια και την πολιτική των ΕΕ - ΔΝΤ, βλέπουν τώρα την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα να καταθέτουν την ψήφο του στους ιμπεριαλιστικούς «θεσμούς» σαν ενέχυρο για μια «βιώσιμη» αντιλαϊκή συμφωνία, η οποία συνυπάρχει στο λαβύρινθο των ανταγωνισμών με το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ.

Αλλά και εκείνοι που ψήφισαν «ναι», κάτω από το βάρος του φόβου ή των εκβιασμών της εργοδοσίας, μπορούν τώρα να δουν καλύτερα πως υπεύθυνοι γι' αυτό το κλίμα δεν ήταν μόνο τα κόμματα του λεγόμενου «ευρωπαϊκού μετώπου», ή τα κυρίαρχα ΜΜΕ, ή ακόμα οι εκπρόσωποι των δανειστών από το εξωτερικό, αλλά και η ίδια η κυβέρνηση, η οποία, την επόμενη μέρα, επιστρέφει μαζί με όλους τους άλλους στις διαπραγματεύσεις για μια νέα συμφωνία με τους ...τρομοκράτες και τους εκβιαστές που κατάγγελλε την προηγούμενη.

Αλλά, ακόμα κι αν δεν υπάρξει τελικά συμφωνία, τι καλό θα προκύψει για το λαό; Τίποτα απολύτως. Οποιοδήποτε σενάριο και αν επικρατήσει, είτε αυτό του παράλληλου νομίσματος, είτε αυτό του απευθείας περάσματος σε εθνικό νόμισμα, το λαϊκό εισόδημα θα κατακρημνιστεί, ο πληθωρισμός θα επιβαρύνει κι άλλο το κόστος διαβίωσης, η εργοδοτική επιθετικότητα θα δυναμώσει, τα αντιλαϊκά μέτρα θα συνεχιστούν, στο όνομα της επιστροφής στην ανάκαμψη και μόνο ορισμένες μερίδες του κεφαλαίου θα βγουν κερδισμένες.

Επομένως, τα συμπέρασμα που προκύπτουν είναι τα εξής: Διέξοδος για το λαό δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, είτε η χώρα παραμείνει στην Ευρωζώνη, είτε υιοθετήσει δικό της εθνικό νόμισμα. Επιπλέον, λύση για τα συμφέροντα του λαού δεν μπορεί να υπάρξει, όσο ξοδεύει τη δίκαιη οργή και την αγανάκτησή του στην κάλπη, σε νόθα ψευτοδιλήμματα, όσο στρατεύεται με τις σημαίες της μιας ή της άλλης μερίδας της αστικής τάξης και των κομμάτων της, που είτε επιζητούν συμφωνία εντός ευρώ, είτε μεθοδεύουν «λύσεις» που υπακούν στα συμφέροντα άλλων κέντρων.

Η κυβέρνηση και συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα πέτυχαν με το δημοψήφισμα, από τη μια, να υφαρπάξουν τη συναίνεση του λαού στα βάρβαρα σχέδιά τους και, από την άλλη, να ανακόψουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, τώρα που έπεσαν οι μάσκες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Στο χέρι του λαού είναι να μην τους επιτρέψει να τον βουλιάζουν βαθύτερα στο βούρκο της φτώχειας και της αναξιοπρέπειας. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με την οργάνωση της αλληλεγγύης και μαζικών διεκδικητικών αγώνων, θα πρωτοστατήσει με όλες του τις δυνάμεις σ' αυτήν την προσπάθεια, στη νέα κατάσταση που διαμορφώνουν οι εξελίξεις, ανεξάρτητα από το αν μέχρι την Κυριακή θα υπάρξει συμφωνία ή όχι.

Το εργατικό κίνημα και η λαϊκή συμμαχία έχουν συμφέρον να αντιπαραθέσουν και να διεκδικήσουν την πανελλαδική ανάπτυξη ενιαίου, αποκλειστικά κρατικού και απολύτως δωρεάν συστήματος ΠΦΥ, με βασικό προσανατολισμό την πρόληψη και με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

Με κρατικά Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία, κοντά στους τόπους δουλειάς, κατοικίας, εκπαίδευσης, σε όλους τους δήμους και τις πόλεις, που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες, υγιών και ασθενών, με τις πλήρως αναπτυγμένες και συνεργαζόμενες μεταξύ τους υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας, αποκατάστασης, υγείας και ασφάλειας της εργασίας και Δημόσιας Υγείας. Κέντρα Υγείας τα οποία μαζί με τα γενικά και ειδικά κρατικά νοσοκομεία και το κρατικό σύστημα της επείγουσας ιατρικής (ΕΚΑΒ) θα αποτελούν πραγματικά ενιαίο σύστημα.

Με πλήρη στελέχωση σε αριθμό γιατρών όλων των βασικών ειδικοτήτων και υγειονομικών όλων των κλάδων, με πλήρη και σύγχρονο εξοπλισμό, με 24ωρη λειτουργία, με πλήρη κρατική χρηματοδότηση, κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας, με σύγχρονες, πλήρεις και απολύτως δωρεάν παροχές υπηρεσιών σε όλους χωρίς περικοπές και εξαιρέσεις.

Με ανάπτυξη κρατικού φορέα έρευνας, παραγωγής, εισαγωγής και δωρεάν διάθεσης όλων των φαρμάκων από όλες τις κρατικές μονάδες Υγείας και το δίκτυο των κρατικών φαρμακείων.

Σε αυτό το σύστημα, που ανταποκρίνεται στις λαϊκές ανάγκες, δεν περισσεύει καμία μονάδα Υγείας του ΕΟΠΥΥ, Κέντρο Υγείας, Περιφερειακό Ιατρείο και κανένας εργαζόμενος. Ολες αυτές οι κρατικές μονάδες ΠΦΥ να αξιοποιηθούν, να αναπτυχθούν και να ενταχθούν στο ενιαίο δημόσιο σύστημα Υγείας καθώς και όλοι οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι όλων των κλάδων, με σχέση εργασίας πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Από τις κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη για ΠΦΥ στο ύψος των σύγχρονων λαϊκών αναγκών

Υπενθυμίζουμε ότι με βάση τη μεταρρύθμιση που έκανε η προηγούμενη συγκυβέρνηση και την οποία διατηρεί ακέραια η σημερινή, το ΠΕΔΥ αποτελείται σήμερα από τα Κέντρα Υγείας και τις μονάδες παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (πρώην μονάδες του ΕΟΠΥΥ και προγενέστερα ιατρεία ΙΚΑ), που εντάχτηκαν ενιαία στις Υγειονομικές Περιφέρειες (ΥΠΕ).

Η τελευταία μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ επιδείνωσε τους όρους παροχής υπηρεσιών Υγείας στα λαϊκά στρώματα, κάνοντας ένα βήμα πιο πέρα στην κατεύθυνση της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας - Πρόνοιας. Οι αλλαγές στην ΠΦΥ ήταν πλήρως εναρμονισμένες με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα και στην Υγεία και από αυτήν τη σκοπιά, όχι μόνο δεν έδωσαν λύσεις προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, αλλά επιδείνωσαν κι άλλο τα οξυμένα προβλήματα.

Βασικό στοιχείο της αντιδραστικής μεταρρύθμισης ήταν η μετατροπή του ΕΟΠΥΥ αποκλειστικά σε «αγοραστή υπηρεσιών». Από την ίδια την πείρα, όμως, προκύπτει ότι η μέχρι τότε διπλή ιδιότητα του ΕΟΠΥΥ (αγοραστής και πάροχος υπηρεσιών) δεν απέτρεψε την εφαρμογή του κανονισμού περικοπών σε ιατρικές εξετάσεις, θεραπείες, φάρμακα, υγειονομικό υλικό, επιδόματα και την αύξηση των πληρωμών των ασθενών σε κρατικό και ιδιωτικό τομέα.

Μάλιστα, η μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ συνοδεύτηκε από την προπαγάνδα της τότε συγκυβέρνησης για την «ανάγκη» να περικοπούν οι δημόσιες παροχές Υγείας ως «σπατάλη» και «νοικοκύρεμα», να καταργηθούν κρατικές μονάδες στο όνομα της «ορθολογικής ανάπτυξης», με παράλληλη ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων στην Υγεία. Η προπαγάνδα αυτή επιστρέφει και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μπροστά στο ενδεχόμενο να υπάρξει νέα συμφωνία με τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, που θα προβλέπει σαρωτικές περικοπές στις κρατικές δαπάνες.

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα την κατάσταση που επικρατεί στις πρώην μονάδες του ΕΟΠΥΥ, η οποία σε συνδυασμό με την υποστελέχωση των Κέντρων Υγείας και των νοσοκομείων, διεύρυνε την τάση ολοένα και περισσότεροι ασφαλισμένοι να εξωθούνται να αναζητήσουν γιατρειά στον ιδιωτικό τομέα.

Πανελλαδικά, τον περασμένο χρόνο, στο πλαίσιο της «μεταρρύθμισης» στην ΠΦΥ, από τους 5.500 γιατρούς που εργάζονταν στις κρατικές δομές, απέμειναν περίπου 2.500.

Η Θεσσαλονίκη και οι άλλοι νομοί της Μακεδονίας και της Θράκης υπάγονται στην 3η και την 4η Υγειονομική Περιφέρεια. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συλλόγου Επιστημονικού Υγειονομικού Προσωπικού Επιστημονικού ΕΟΠΥΥ Θεσσαλονίκης - Βόρειας Ελλάδας, από τους 581 γιατρούς που είχε η 3η ΥΠΕ, αποχώρησαν οι 327 και σήμερα εργάζονται 213, συν 28 επικουρικοί. Στην 4η ΥΠΕ, από τους 482 γιατρούς, έφυγαν οι 265 και τώρα εργάζονται 174, συν 38 επικουρικοί.

Στους γιατρούς που έχουν απομείνει, σημαντικός αριθμός παραμένει στην εργασία με προσωρινές δικαστικές αποφάσεις (ασφαλιστικά μέτρα), οι οποίες δεν έχουν ακόμα τελεσιδικήσει. Αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των γιατρών μπορεί να μειωθεί κι άλλο στο άμεσο μέλλον. Στο μεταξύ, όσοι προσλαμβάνονται είναι επικουρικοί, δηλαδή με σύμβαση ενός έτους.

Στη Θεσσαλονίκη, που είναι μοιρασμένη διοικητικά στην 3η και 4η ΥΠΕ, από τους πάνω από 500 γιατρούς, έμειναν συνολικά 264 (ανάμεσά τους και 38 επικουρικοί). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα περισσότερα ιατρεία να λειτουργούν μόνο πρωί (π.χ. Καλαμαριά, Βότση, Χαριλάου) και οι χρόνοι αναμονής στα ιατρεία να κυμαίνονται από έναν έως και τρεις μήνες.

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στους άλλους νομούς: Στη Νάουσα, από τους 20 γιατρούς έμειναν επτά. Στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, έφυγαν και οι οκτώ γιατροί από τις δομές του πρώην ΕΟΠΥΥ. Στην Εδεσσα, από τους 30 έμειναν πέντε και δύο επικουρικοί. Στην Κοζάνη, από 49 έμειναν 13. Στα Γιαννιτσά, από 22 έμειναν 12. Στο Κιλκίς, από 33 έμειναν 13 και ένας επικουρικός. Στη Χαλκιδική, από 28 έμειναν 14. Στη Δράμα, από 37 έμειναν πέντε και δύο επικουρικοί. Στον Εβρο, από 68 έμειναν 19. Στην Καβάλα, από 60 έμειναν 11 και τρεις επικουρικοί. Στην Ξάνθη, από 21 έμειναν τέσσερις και δύο επικουρικοί. Στην Κομοτηνή, από 31 έμειναν 12 και τρεις επικουρικοί. Στις Σέρρες, από 35 έμειναν 18 και έξι επικουρικοί. Στην Κατερίνη, από 41 έμειναν 10. Στην Πτολεμαΐδα, από 15 έμειναν 6 και ένας επικουρικός. Στα Γρεβενά, από 5 έμειναν δύο. Στη Φλώρινα, από 15 έμειναν 11.

Ομως και σ' αυτά τα ιατρεία που λειτουργούν, δεν υπάρχουν όλες οι ιατρικές ειδικότητες. Στη Θεσσαλονίκη, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι ασθενείς να αναζητούν το ιατρείο στο οποίο θα βρουν την ειδικότητα που χρειάζονται και να μετακινούνται από τη μία άκρη στην άλλη. Ενδεικτικό είναι - για παράδειγμα - ότι υπάρχουν όλοι κι όλοι τρεις ουρολόγοι και αυτοί στην ανατολική Θεσσαλονίκη! Ετσι, υπάρχουν ασθενείς που μετακινούνται από τα χωριά της δυτικής Θεσσαλονίκης για να εξεταστούν.

Ενδεικτική είναι και η εικόνα από τη Θεσσαλονίκη: Από τους 23 ουρολόγους έμειναν 3, από 94 παθολόγους έμειναν 25, από τους 51 καρδιολόγους έμειναν 11, από τους 44 ορθοπεδικούς έμειναν 7, από τους 32 γυναικολόγους έμειναν 6, από τους 33 οφθαλμίατρους έμειναν 12, από τους 22 νευρολόγους έμειναν 8, από τους 15 ψυχιάτρους έμειναν 4 και από τους 17 ΩΡΛ έμειναν 7.

Τα εργαστήρια (μικροβιολογικά, ακτινολογικά), λόγω έλλειψης προσωπικού και αναλώσιμων υλικών, είτε δε λειτουργούν, είτε στην καλύτερη περίπτωση υπολειτουργούν και απαξιώνονται, αφού δε γίνονται όλες οι εξετάσεις, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να σπρώχνονται στα ιδιωτικά εργαστήρια.

Αυτή η κατάσταση οδηγεί ολοένα και περισσότερους ασφαλισμένους να αναζητούν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στα Κέντρα Υγείας και κυρίως στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών των νοσοκομείων.

Χιλιάδες νέοι θα προσφέρουν τζάμπα τις υπηρεσίες τους σε ξενοδοχεία και άλλες επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια της σεζόν

Παρά την προσφιλή στο υπουργείο φιλολογία για τον «ανασχεδιασμό» των χρηματοδοτούμενων από κοινοτικά κονδύλια προγραμμάτων, η ουσία τους παραμένει η ίδια: Μέσα από τη «δεξαμενή» τους, οι επιχειρήσεις αντλούν τζάμπα εργαζόμενους, χωρίς να καταβάλλουν ούτε ευρώ για μισθούς και ασφάλιση, ενώ οι άνεργοι αναζητούν από τα «πεντάμηνα» στα «voucher» και πάει λέγοντας, ένα διάλειμμα από την ανεργία και έναν μισθό - φιλοδώρημα, που ακόμα κι αυτός καταβάλλεται με μεγάλες καθυστερήσεις.

Δίπλα στα παραπάνω, πρέπει να σημειωθεί πως η περίπτωση της «Επιταγής Εισόδου» για τις τουριστικές επιχειρήσεις, είναι ένα πρόγραμμα που βρίσκεται στα χέρια των εργοδοτικών ενώσεων, δηλαδή σχεδιάζεται και υλοποιείται από αυτές. «Δικαιούχοι» είναι ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) και η Ελληνική Εταιρεία Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ), πράγμα που όχι μόνο δεν αλλάζει, αλλά, όπως φαίνεται από πλευρές του τρέχοντος προγράμματος, ο ρόλος τους ενισχύεται ακόμα περισσότερο.

Εξάλλου, το ίδιο το υπουργείο κάθε άλλο παρά αρνείται τον πρώτο λόγο στους εργοδότες. «Το συγκεκριμένο πρόγραμμα ανασχεδιάστηκε από την αναπληρώτρια υπουργό (σ.σ. Ράνια Αντωνοπούλου) σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ)», αναφέρει στο ίδιο δελτίο Τύπου, ενώ σαν μια από τις «βελτιώσεις» που επήλθαν στο πρόγραμμα αναφέρει: «Δημιουργείται ειδικό Μητρώο των επιχειρήσεων του κλάδου που θα ζητούν άνεργους για πρακτική άσκηση (ανά ειδικότητα και περιοχή). Ετσι εξασφαλίζεται πλέον η άμεση εμπλοκή των επιχειρήσεων του κλάδου στην υλοποίηση του προγράμματος».

Ο νέος γύρος υλοποίησης της «Επιταγής Εισόδου» αφορά σε 8.000 εγγεγραμμένους στα μητρώα του ΟΑΕΔ άνεργους, από 18 έως 29 ετών. Από το σύνολο των «ωφελούμενων», οι 1.100 θα είναι απόφοιτοι ΑΕΙ/ΤΕΙ, ενώ οι 6.900 θα είναι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι αιτήσεις των ανέργων ξεκίνησαν την περασμένη Πέμπτη και θα συνεχιστούν έως και τις 30 Ιούλη.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει θεωρητική κατάρτιση 80 ωρών και πρακτική άσκηση 420 ωρών, μέσα σε διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες, σε επιχειρήσεις του κλάδου του Τουρισμού. Οι «ωφελούμενοι», όπως αποκαλούνται οι άνεργοι σε όλα τα προγράμματα «voucher», λαμβάνουν για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα, δηλαδή τη θεωρητική κατάρτιση και την πρακτική άσκηση, «εκπαιδευτικό επίδομα» ύψους 2.458 ευρώ στην περίπτωση των αποφοίτων ΑΕΙ/ΤΕΙ και 2.248 ευρώ στην περίπτωση των αποφοίτων Δευτεροβάθμιας - Μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων των νόμιμων κρατήσεων.

Στην ουσία, λαμβάνουν 400 ευρώ, δηλαδή πέντε ευρώ την ώρα, για τις 80 ώρες της θεωρητικής κατάρτισης. Κατά τι μικρότερη είναι η αμοιβή τους για κάθε ώρα της πρακτικής τους άσκησης. Το ποσό του επιδόματος καταβάλλεται σε τρεις δόσεις: Η πρώτη μετά τη θεωρητική κατάρτιση, η δεύτερη μετά τις πρώτες 200 ώρες πρακτικής άσκησης, η τρίτη και τελευταία μετά τις υπόλοιπες 220 ώρες πρακτικής άσκησης.

Οσο για τους «παρόχους κατάρτισης», δηλαδή τα διάφορα ΚΕΚ, αυτοί τσεπώνουν 1.060 ευρώ για κάθε άνεργο που καταρτίζουν, ενώ στην περίπτωση που η πρακτική άσκηση μετατραπεί σε σύμβαση εργασίας με εξάμηνη τουλάχιστον διάρκεια, η αμοιβή τους ανεβαίνει στα 1.360 ευρώ.

«Σκοπός της δράσης είναι η επίτευξη μιας δομημένης πορείας εισόδου των άνεργων νέων στην αγορά εργασίας, η οποία δυνητικά καταλήγει στην τοποθέτησή τους σε θέσεις απασχόλησης σε επιχειρήσεις που εξυπηρετούν και ενισχύουν άμεσα ή έμμεσα τον τουρισμό και το τουριστικό προϊόν της χώρας», αναφέρει η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος.

Τέτοιες επιχειρήσεις είναι, για παράδειγμα, οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, οι επιχειρήσεις εστίασης, τα τουριστικά γραφεία, αεροπορικές και ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις, εταιρείες μεταφορών και επιχειρήσεις ενοικίασης αυτοκινήτων, επιχειρήσεις κρουαζιέρας, επαγγελματικών σκαφών, λειτουργίας μαρίνων, επίγειας εξυπηρέτησης αεροσκαφών.

Με βάση την αντιστοιχία απασχολούμενων - καταρτιζόμενων που προβλέπει η πρόσκληση ενδιαφέροντος, οι μεγάλες επιχειρήσεις εποχικής λειτουργίας θα μπορούν να λειτουργούν με ακόμα περισσότερους πρακτικάριους. Το ποσοστό των καταρτιζόμενων, για τις επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από πέντε εργαζόμενους και προσδιορίζονται ως «εποχικής λειτουργίας» ανεβαίνει στο 50% των απασχολούμενων, ενώ διατηρείται στο 30% των απασχολούμενων για τις μη εποχικές επιχειρήσεις με πέντε ή περισσότερους εργαζόμενους.

Παράλληλα, «κλείνουν το μάτι» στις επιχειρήσεις στις οποίες εκτός από τζάμπα εργαζόμενους για το διάστημα της πρακτικής άσκησης, υπόσχονται και επιπλέον «μπόνους», στην περίπτωση που προχωρήσουν σε κάποια πρόσληψη: «Στο πλαίσιο μελλοντικής δράσης, επιχειρήσεις που θα προβούν στην πρόσληψη του ωφελουμένου μετά τη λήξη της πρακτικής άσκησης, δύνανται να επιχορηγηθούν», αναφέρει η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος.

Διαφημίζοντας τον «ανασχεδιασμό» του προγράμματος, το υπουργείο κομπάζει ότι «για πρώτη φορά αντιμετωπίζεται η υποκατάσταση εργασίας κατά τη διάρκεια της πρακτικής άσκησης των ανέργων στις επιχειρήσεις». Συγκεκριμένα, αναφέρει πως «οι επιχειρήσεις στις οποίες θα κάνουν πρακτική οι άνεργοι δεν θα επιτρέπεται να προβούν σε μείωση του προσωπικού τους, από την ημερομηνία υπογραφής της ένταξής τους στο έργο και για όσο διάστημα διαρκεί η υλοποίηση της πρακτικής άσκησης».

Μια ματιά στις «λεπτομέρειες», αρκεί για να δείξει πως τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι, αφού όπως διευκρινίζεται «στην έννοια της μείωσης του προσωπικού» δεν περιλαμβάνονται μια σειρά περιπτώσεις. Ανάμεσα σε αυτές οι οικειοθελείς αποχωρήσεις, οι συνταξιοδοτήσεις, οι παραιτήσεις, η εθελουσία έξοδος, αλλά και η λήξη των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Με απλά λόγια, μείωση προσωπικού δε θεωρείται το πέταγμα στην ανεργία των ξενοδοχοϋπαλλήλων που στη μεγάλη τους πλειοψηφία εργάζεται με τέτοιες συμβάσεις, ακόμα και με συμβάσεις μιας μέρας ως «έξτρα» προσωπικό!

Τέλος, οι άνεργοι που θα πάρουν μέρος στο τρέχον πρόγραμμα θα λάβουν πιστοποίηση για μια από επτά ειδικότητες τουριστικών επαγγελμάτων, που έχει προσδιορίσει ο ΣΕΤΕ, ή άλλες που θα διαμορφώσουν οι πάροχοι κατάρτισης και θα υποβάλουν για έγκριση στο ΣΕΤΕ. Πάντως, όπως εύγλωττα σημειώνεται «οι πάροχοι κατάρτισης οφείλουν να σχεδιάσουν το εκπαιδευτικό μέρος του προγράμματος με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων»...

«Ωφελούμενοι» μόνο κατ' ευφημισμόν είναι οι άνεργοι και οι άνεργες που παίρνουν μέρος στο πρόγραμμα «Επιταγή Εισόδου», υπογραμμίζουν μέλη της διοίκησης του Συνδικάτου Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής. Οπως εξηγούν, η πείρα που υπάρχει από τους όρους εργασίας κάτω από τους οποίους δούλεψαν οι νέοι και οι νέες που συμμετείχαν στην προηγούμενη προκήρυξη του προγράμματος, δίνουν μια σαφή εικόνα της κατάστασης που θα αντιμετωπίσει και η επόμενη «φουρνιά» τους.

«Μπαλαντέρ» και άνθρωποι για όλες τις δουλειές γίνονται σε πολλές περιπτώσεις, ιδιαίτερα στις περιοχές και τους μήνες που η τουριστική κίνηση χτυπά «κόκκινο», οι νέοι που δουλεύουν κάτω από την ταμπέλα της «πρακτικής άσκησης». Οπως εξηγεί το Συνδικάτο, μεταφέρονται από τμήμα σε τμήμα, από θέση σε θέση, κατά πως εξυπηρετεί τις ανάγκες της επιχείρησης. «Βούτυρο στο ψωμί» των εργοδοτών, που με τον τρόπο αυτό αποφεύγουν να προσλάβουν εργαζόμενους και «παρακάμπτουν» τις Συλλογικές Συμβάσεις και συνολικά τα εργασιακά δικαιώματα.

Οσο για το ενδιαφέρον κυβέρνησης και υπουργείου για τους ανέργους, οι συνδικαλιστές επισημαίνουν πως οι 8.000 τζάμπα εργαζόμενοι προσφέρονται απλόχερα στους εργοδότες, την ίδια στιγμή που τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις άνεργων και απολυμένων βρίσκουν «τοίχο».

Υπενθυμίζουν την περίπτωση των εργαζομένων στο ξενοδοχείο «Πεντελικόν», που τα αλισβερίσια προηγούμενων και επόμενων ιδιοκτητών τους πέταξαν στην ανεργία, στους οποίους δεν έχει δοθεί ούτε καν ένα έκτακτο βοήθημα, παρά τις αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις τους. Αξίζει ακόμα να σημειωθεί πως το χειμώνα που μας πέρασε χιλιάδες εποχικά εργαζόμενοι ξενοδοχοϋπάλληλοι σε όλη τη χώρα έμειναν χωρίς επίδομα από το Γενάρη, σαν αποτέλεσμα της εφαρμογής μνημονιακού νόμου που περιόρισε τις ημέρες επιδότησης.

Τέλος, τα μέλη της Διοίκησης του Συνδικάτου θυμίζουν πως ο υπουργός Εργασίας είχε απαντήσει στις διαμαρτυρίες τους για τον «μποναμά» στις επιχειρήσεις και την ανυπαρξία μέτρων στήριξης των ανέργων, κατά τη διάρκεια κινητοποίησης στις 19 Φλεβάρη, με τον ισχυρισμό πως η «Επιταγή Εισόδου» δε θα αφορά τους μεγαλοξενοδόχους, αλλά τις μικρές επιχειρήσεις του κλάδου.

Η ίδια η προκήρυξη του προγράμματος τον διαψεύδει, αφού ανεβάζει από το 30% στο 50% την αντιστοιχία των «πρακτικάριων» και των απασχολούμενων στις εποχικές επιχειρήσεις με περισσότερα από πέντε άτομα προσωπικό, χωρίς κανένα «ταβάνι» φυσικά προς τα πάνω.

Τα μεταλλεία ήταν ιδιοκτησίας Μποδοσάκη. Η απεργία του 1977 κράτησε σχεδόν 250 μέρες και άφησε μεγάλη αγωνιστική παρακαταθήκη, παρά το γεγονός ότι η εργοδοσία δεν ικανοποίησε τα αιτήματα των μεταλλωρύχων.

Στις αρχές Μάρτη, οι περίπου 700 μεταλλωρύχοι στα μεταλλεία κάνουν 48ωρη απεργία. Στις 14 Μάρτη ξεκίνησαν απεργία διαρκείας και η εργοδοσία απάντησε απολύοντας τον πρόεδρο και το γενικό γραμματέα του σωματείου! Τα αιτήματα των απεργών ήταν αυξήσεις στους μισθούς και επαναπρόσληψη των απολυθέντων. Λίγες μέρες μετά, η εργοδοσία κάνει ακόμα πέντε απολύσεις συνδικαλιστών.

Στις 18 Μάρτη, οι απεργοί μαζί με τις οικογένειές τους πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το εργοστάσιο διεργασίας του μεταλλεύματος στο Στρατώνι σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις συνεχείς απολύσεις. Οπως αναφέρει ο «Ριζοσπάστης», «στην είσοδο του εργοστασίου είχε παραταχθεί ισχυρή αστυνομική δύναμη χωροφυλάκων με κράνη και γκλομπς. Εκπρόσωπος του Μποδοσάκη "υποσχέθηκε" ότι θα ανακληθούν οι απολύσεις αν οι μεταλλωρύχοι λύσουν την απεργία τους».

Οι απεργοί παρέμειναν συγκεντρωμένοι και την επομένη έξω από τα μεταλλεία. Ο «Ριζοσπάστης» σημειώνει: «Μετά τη συγκέντρωσή τους έξω από από το εργοστάσιο της εταιρείας στο Στρατώνι, κατευθύνθηκαν στις γαλαρίες του Μαδέμ-Λάκο και της Μαύρης Πέτρας όπου και παραμένουν 48 ώρες τώρα, δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να φύγουν αν η εταιρεία δεν κάνει δεκτά τα αιτήματά τους. Οι απεργοί σκεπασμένοι με κουβέρτες διανυκτέρευσαν στην ύπαιθρο ενώ απέναντί τους έχουν παραταχθεί κρανοφόρα τμήματα χωροφυλακής».

Πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» για το χτύπημα της αστυνομίας στα γυναικόπαιδα που στάθηκαν στο πλευρό των απεργών

Ενώ οι απεργοί παρέμειναν έξω από τις γαλαρίες, «μετά την απειλή του Μποδοσάκη ότι θα φέρει απεργοσπάστες» είναι αντιμέτωποι με «παραταγμένη ισχυρή αστυνομική δύναμη». Στο πλάι τους βρίσκεται η ΕΣΑΚ, που καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα τους εξέφρασε έμπρακτα την αμέριστη υποστήριξή της.

Το βράδυ της 21ης Μάρτη οι μεταλλωρύχοι, ενώ βρίσκονταν συγκεντρωμένοι έξω από τις γαλαρίες του Μαδέμ-Λάκο δέχτηκαν επίθεση από την αστυνομία με αύρες, γκλομπς και δακρυγόνα, οι οποίες μετέτρεψαν «τον έξω από τις γαλαρίες χώρο σε πεδίο μάχης». Ακολούθησαν συλλήψεις του προέδρου και του γενικού γραμματέα του σωματείου καθώς και πέντε μελών της απεργιακής επιτροπής. Πολλοί από τους απεργούς που τραυματίστηκαν, αποσύρθηκαν προς τα χωριά τους. Την ίδια στιγμή, οι κάτοικοι χτυπούσαν τις καμπάνες των εκκλησιών στα χωριά καλώντας σε συμπαράσταση.

Επίθεση έγινε ταυτόχρονα και στα μεταλλεία της Ολυμπιάδας, που επίσης ανήκαν στον Μποδοσάκη. Οι απεργοί, για να προφυλαχθούν κλείστηκαν στις γαλαρίες, όμως επτά από αυτούς συνελήφθησαν και κρατήθηκαν στη χωροφυλακή Πολυγύρου.

Ο «Ριζοσπάστης» έγραφε για το γεγονός: «...διακόσιοι περίπου μεταλλωρύχοι εξακολουθούσαν να βρίσκονται κλεισμένοι στις γαλαρίες των μεταλλείων στην Ολυμπιάδα. Οι μεταλλωρύχοι που έχουν καταφύγει εκεί ύστερα από την άγρια επίθεση της χωροφυλακής δήλωναν ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσουν αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους και δεν απολυθούν οι συλληφθέντες.

Η απρόκλητη και άγρια αυτή επίθεση έχει ξεσηκώσει την αγανάκτηση των κατοίκων.

«Ανθρωποκυνηγητό των μεταλλωρύχων» περιγράφει ο «Ριζοσπάστης»

Στις 24 Μάρτη στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» ο τίτλος «Βάρβαρη επίθεση από αύρες και ροπαλοφόρους - ΠΟΛΙΟΡΚΟΥΝΤΑΙ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΙ στο Μαδέμ Λάκο -ΧΤΥΠΗΘΗΚΕ ΦΑΛΑΓΓΑ ΑΠΟ 2.000 ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΙΑ».

Στο ρεπορτάζ περιγράφονται τα γεγονότα:

«Ολόκληρος ο τομέας ανάμεσα στα χωριά Ολυμπιάδα, Ιερισσός και Αρναία έχει κυκλωθεί από δεκάδες αστυνομικά οχήματα, αύρες και κλούβες. Εκατοντάδες ροπαλοφόροι χωροφύλακες μετακινούνται συνεχώς προς τα χωριά της περιοχής, καταλαμβάνοντας επίκαιρες θέσεις στις πλατείες και τα σταυροδρόμια. Με αστυνομική διαταγή του διοικητή χωροφυλακής Χαλκιδικής έχουν απαγορευθεί σ' ολόκληρη τη Χαλκιδική από χθες (προχθές) το πρωί οι συγκεντρώσεις κατ' οίκον, μέχρι και τη μέρα της Εθνικής Γιορτής στις 25 Μάρτη.

Μετά από μια εφιαλτική νύχτα που πέρασαν κλεισμένοι σε βάθος πολλών μέτρων στην κοιλάδα του θανάτου, βγήκαν οι απεργοί που είχαν καταφύγει εκεί, ύστερα από την εκδήλωση της αστυνομικής επίθεσης. Τους μεταλλωρύχους αυτούς είχαν κυκλώσει τη νύχτα μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις που απειλούσαν να εισβάλουν μέσα στις γαλαρίες γιατί δήθεν κινδύνευε η περιουσία του Μποδοσάκη.

Στο μεταξύ 30 περίπου γυναίκες και παιδιά μεταλλωρύχων τραυματίστηκαν τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη, μετά την εκδήλωση επίθεσης χωροφυλάκων και ενώ πήγαιναν από τα χωριά τους προς το ΜΑΔΕΜ-ΛΑΚΟ, για να συμπαρασταθούν στους συγγενείς τους.

Απολυμένοι μεταλλωρύχοι στους δρόμους της Χαλκιδικής

Μετά την αποχώρηση από τις στοές της Ολυμπιάδας και του Μαδέμ-Λάκο οι μεταλλωρύχοι άυπνοι, νηστικοί και χτυπημένοι από τη χθεσινοβραδυνή επίθεση, έσμιξαν με τις οικογένειές τους στο χωριό Παλαιοχώρι. Και ενώ συζητούσαν για την εναντίον τους επίθεση .... εμφανίστηκε μια τεράστια φάλαγγα, από λεωφορεία, γεμάτα από χωροφύλακες, αύρες και κλούβες, ενώ επίσης τμήμα ροπαλοφόρων παρατασσόταν σε θέση μάχης μέσα στο χωριό.

Ο δικαστής χωροφυλακής Χαλκιδικής Κ. Δ. Καρυδάκης έδωσε εντολή την ώρα εκείνη να ετοιμαστούν οι σωλήνες των δακρυγόνων. Ετοιμάζονταν η επίθεση. Την ίδια όμως στιγμή οι κάτοικοι του χωριού, άνδρες και γυναίκες, νέοι και γέροι, τέθηκαν σε συναγερμό και ξεχύθηκαν στους δρόμους, αποδοκιμάζοντας τους αστυνομικούς. Διαδραματίστηκαν τότε σκηνές συγκλονιστικές, γεμάτες θάρρος και ηρωισμό. Οι μεταλλωρύχοι μπροστά στους ροπαλοφόρους πρότειναν τα στήθια τους φωνάζοντας: "Χτυπάτε εμάς και όχι τα παιδιά μας", "Αυτή είναι η Δημοκρατία του Καραμανλή". Μπροστά στην αποφασιστικότητα των απεργών και των κατοίκων οι διευθυντής της χωροφυλακής αναγκάστηκε να αποχωρήσει.

...Μέχρι αργά τη νύχτα τα χωριά των μεταλλωρύχων εξακολουθούσαν να είναι κυκλωμένα από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που έλεγχαν όλες τις προσβάσεις προς τα Μαντεμοχώρια και τα μεταλλεία του Μποδοσάκη».

Παρά την εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, «σε ολόκληρο το συγκρότημα των μεταλλείων της περιοχής της Μαδέμ-Λάκο υπάρχουν μόνον 13 απεργοσπάστες».

«Οι προσπάθειες τρομοκράτησης - επισήμανε ο «Ριζοσπάστης» στις 25 Μάρτη - των απεργών παίρνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, με την ολόπλευρη κινητοποίηση και δράση ακόμα και του παρακρατικού - παραστρατιωτικού μηχανισμού για το σπάσιμο της απεργίας. ΤΕΑτζήδες και τραμπούκοι έκαναν θρασύτατα την εμφάνισή τους στα μαντεμοχώρια, προκαλώντας και βρίζοντας τους απεργούς, που απτόητοι συνεχίζουν αποφασιστικά το δίκαιο αγώνα τους».

Στο μεταξύ, «αφέθηκαν ελεύθεροι οι 11 μεταλλωρύχοι που είχαν συλληφθεί (...) καθώς και 8 κάτοικοι της περιοχής που πιάστηκαν στις δημοσιές και τα χωράφια, επειδή βρέθηκαν στο δρόμο των χωροφυλάκων. Εναντίον των 19 απαγγέλθηκαν κατηγορίες "διατάραξης της κοινής ειρήνης", "απειλής, εξύβρισης και θρασύτατας κατά της αρχής"».

Ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής στις δηλώσεις του για τον εορτασμό της 25ης Μάρτη λέει: «Κανένας πατριώτης δεν μπορεί να βλάπτει τον τόπο για να ικανοποιήσει το προσωπικό και το ταξικό του συμφέρον»...

• Την επόμενη βδομάδα, στο τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» το δεύτερο και τελευταίο μέρος του ιστορικού για τη μεγάλη απεργία στο Μαδέμ - Λάκο.