Πέμπτη 9 Ιούλη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η «λογική» της σκοπιμότητας

Γρηγοριάδης Κώστας

Παραλογισμός; Απώλεια του μέτρου; Κάθε άλλο. Πρόκειται για τη λογική της σκοπιμότητας, που, στην ανάγκη, διαμορφώνει και επιβάλλει και λογική. Ο λόγος για το χτεσινό κεντρικό σχόλιο της εφημερίδας «Το Βήμα», που σχετικά με την υπόθεση της «Ζήμενς» διαπιστώνει πως: «Είναι συνεπώς σωστή η πρόταση του ΠΑΣΟΚ να διασφαλισθεί με νομικές ρυθμίσεις η ατιμωρησία εκείνων που θα αποκαλύψουν ποιους λάδωσαν - ώστε να προσκομίσουν αφόβως τα πειστήρια. Είναι ανεξήγητη η άρνηση της κυβερνήσεως να δεχθεί την πρόταση αυτή». Δηλαδή αυτό που μας λέει με τον πιο επίσημο τρόπο η εν λόγω εφημερίδα είναι να 'ρθει ο Χριστοφοράκος και σε ασφαλή κατάσταση αμνηστίας ν' αρχίσει να λέει «ποιος είναι και ποιος δεν είναι ελέφαντας» και κατά περίπτωση σε μια επιχείρηση καρικατούρα «καθαρά χέρια» να ρυθμιστεί (μάλλον να κουρδιστεί) το πολιτικό σύστημα. Δηλαδή, σε ακόμα πιο απλά λόγια, να κάψουμε κάνα δυο καμένους, έτσι κι αλλιώς, από τα δυο κόμματα εξουσίας, να γίνει ο συμψηφισμός με την «σφυρίχτρα» του Χριστοφοράκου και να συνεχίσουν πλέον άσπιλα κι αμόλυντα τα δυο ένοχα κόμματα να εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία. Καλό το κόλπο, μόνο που καρφώνεται εύκολα...

Καταστάσεις με στόχευση

«Κρίση μεγαλείου» με απρόβλεπτες συνέπειες περνάνε στο ΛΑ.Ο.Σ, αφού έχουν φτάσει στο σημείο να πιστεύουν ότι όχι μόνο διαμορφώνουν την «ατζέντα» των πολιτικών εξελίξεων μετά τις ευρωεκλογές, αλλά και ότι οι απόψεις τους συγκροτούν κυρίαρχο πλειοψηφικό ρεύμα. Για του λόγου το αληθές, ιδού πώς αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους τα στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ. Ο Κ. Αϊβαλιώτης, για παράδειγμα, μιλώντας προχτές στον «Αθήνα 9,84» προέβλεψε με πάσα σοβαρότητα ότι «ο Γ. Καρατζαφέρης θα γίνει πρωθυπουργός και αυτό είναι θέμα χρόνου...». Δεν έμεινε όμως εκεί. Θέλοντας, όπως είπε, να σοκάρει δεν δίστασε να ισχυριστεί ότι «όλοι οι Ελληνες είναι Καρατζαφερικοί», έστω με διαβαθμίσεις (!), επειδή όπως διευκρίνισε, λίγο - πολύ ή παρά πολύ συμμερίζονται αυτά που λέει ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ... Δεν είναι δούλεμα μωρών φιλόδοξων αλλά επικίνδυνη προπαγάνδα. Ενός κομματικού μηχανισμού που δουλεύει για το σύστημα με εκπαιδευόμενους από μηχανισμούς ιμπεριαλιστικών επιτελείων εντός και εκτός και με στόχο. Να κάνει τη βρώμικη δουλειά των σικ κομμάτων του δικομματισμού, για να μη χαλά η ιλουστρασιόν εικόνα τους. Οπως για παράδειγμα η αντικομμουνιστική εκστρατεία τους. Του γαλατά αρχηγού και των εκκολαπτόμενων άσων του, θεσμικών και μη...

Σχήμα οξύμωρο

Με αφορμή τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ ο «Συνασπισμός» με ανακοίνωσή του ζήτησε «επαναπροσδιορισμό της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Για μια πολυδιάστατη πολιτική ειρήνης και διεθνούς συνεργασίας πέρα από τις πιέσεις και δεσμεύσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ». Για να υπάρξει όμως, επαναπροσδιορισμός της εξωτερικής πολιτικής, πρέπει να αλλάξει, να ανατραπεί ολόκληρο το πλαίσιο εντός του οποίου αυτή χαράσσεται. Στο πλαίσιο του καπιταλισμού, της κυριαρχίας των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, το να μιλά κανείς για επαναπροσδιορισμό της εξωτερικής πολιτικής στην κατεύθυνση της ειρήνης και της διεθνούς συνεργασίας, είναι σχήμα οξύμωρο, αντίφαση εν τοις όροις. Και αυτό το πλαίσιο που επιβάλλει και την κατεύθυνση των ασκούμενων πολιτικών, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διόλου δεν το αμφισβητεί, εξού και οι όποιες του αναφορές περιορίζονται στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, προσπερνώντας σαν να μην υπάρχει την καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική ΕΕ, που από κοινού με τις ΗΠΑ προωθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου ανά τον κόσμο, όπου χρειαστεί μακελεύοντας λαούς.

Ελεγχος ... χαμόγελου

Εγινε και αυτό στην Ιαπωνία. Ενδεικτικό των καιρών και της εκλεπτυσμένης εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Οι υπάλληλοι του Κέιχιν Ηλεκτρικού Σιδηρόδρομου θα περνάνε καθημερινά από «έλεγχο χαμόγελου» ώστε, υποτίθεται, να προσφέρουν ...καλύτερα τις υπηρεσίες τους. Συγκεκριμένα, όταν θα πιάνουν δουλειά θα περνάνει από μηχάνημα σκαναρίσματος που θα αξιολογεί αν το χαμόγελό τους είναι καλό σε μια κλίμακα από το 0 - 100. Θα παίρνουν εντολές ...διόρθωσης, από το αυτόματο σύστημα και ο εργαζόμενος θα είναι υποχρεωμένος να κρατάει το απόκομμα με την απεικόνιση του χαμόγελου, για την περίπτωση ελέγχου την ώρα της εργασίας του. Τι άλλο θα σκαρφιστούν οι καπιταλιστές;

Μονόδρομος για τους εργαζόμενους

Η κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος των εργασιακών σχέσεων, με την καθιέρωση ως κυρίαρχων μορφών απασχόλησης των αντιδραστικών πολιτικών της «ευελφάλειας», και η αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προβλημάτων των κρατών - μελών ήταν κατά βάση τα κύρια θέματα που απασχόλησαν τους υπουργούς Οικονομίας στο πρόσφατο ΕΚΟΦΙΝ.

Το πρώτο θέμα, αυτό της «ευελφάλειας», έχει στρατηγικό χαρακτήρα και δε συνδέεται άμεσα με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Απλώς σήμερα, τα επιτελεία της ΕΕ εκμεταλλεύονται την άνοδο της ανεργίας - το άμεσο αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης - την οποία χρησιμοποιούν σαν τρομοκρατικό σκιάχτρο στην επίθεση που έχουν εξαπολύσει σε βάρος των εργασιακών σχέσεων. Το δίλημμα, βέβαια, ελαστικές εργασιακές σχέσεις ή ανεργία, είναι παραπλανητικό, δεδομένου ότι η διατήρηση ενός τμήματος της εργατικής τάξης σε κατάσταση εφεδρείας (εν προκειμένω οι άνεργοι) αποτελεί στοιχείο της κεφαλαιοκρατικής αναπαραγωγής και σαν φαινόμενο συνοδεύει τον καπιταλισμό από την ύπαρξή του. Επομένως, η εμπέδωση ως κυρίαρχων, των ελαστικών μορφών απασχόλησης, δεν αποσκοπεί στην επίλυση κοινωνικών προβλημάτων, αλλά στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, που οδηγεί σε περαιτέρω όξυνσή τους. Μέσω των ελαστικών μορφών απασχόλησης, οι δυνάμεις του κεφαλαίου επιδιώκουν να αντλήσουν μεγαλύτερη υπεραξία, ακόμα μεγαλύτερα υπερκέρδη.

Παράλληλα, η άνοδος των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του χρέους - με βάση τα κοινοτικά κριτήρια - είναι το αναγκαίο αποτέλεσμα των πολιτικών στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων από τις κυβερνήσεις της ΕΕ. Είναι γνωστό σήμερα ότι για να «καθαρίσουν» τις τράπεζες και άλλες επιχειρήσεις από ζημιογόνα αποτελέσματα, φόρτωσαν τους κρατικούς προϋπολογισμούς με βάρη δισεκατομμυρίων ευρώ. Σήμερα η ΕΕ κρίνει ότι η αποστολή της διάσωσης των υπό κατάρρευση επιχειρήσεων στέφτηκε από επιτυχία και ότι ήλθε η ώρα να αποσταλεί ο λογαριασμός στους λαούς. Οι κυβερνήσεις μέσω των προγραμμάτων «εξυγίανσης» των δημόσιων οικονομικών, τα οποία ενσωματώνουν φοροεισπρακτικά μέτρα και περικοπές κοινωνικών δαπανών, καλούνται, σε εύλογο χρονικό διάστημα 2 - 3 ετών, να επαναφέρουν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα σε ανεκτά επίπεδα...

Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και η ελληνική κυβέρνηση. Κραδαίνοντας, ο υπουργός Οικονομίας, το απειλητικό σύνθημα «δεν υπολογίζουμε το πολιτικό κόστος», εξαπέλυσε, σε πρώτη φάση, φοροεπιδρομή κατά των λαϊκών στρωμάτων - αύξηση των έμμεσων φόρων - ενώ αμέσως μετά ανακοίνωσε τα 15 μέτρα - «φωτιά» για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, τα οποία θα ενσωματωθούν στον κρατικό προϋπολογισμό του 2010. Στόχος, όπως κυνικά ομολογούν, η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, αλλά και η ενίσχυση της ανταγωνιστικής θέσης του κεφαλαίου. Ευρωπαϊκή Ενωση, κυβερνήσεις και μονοπωλιακό κεφάλαιο, μεθοδευμένα, «καθαρίζουν» το έδαφος, προσβλέποντας στην επόμενη ημέρα της κρίσης. Δημιουργούν τις συνθήκες, ώστε να αρχίσει ένας νέος κύκλος συσσώρευσης του κεφαλαίου, που θα επιτρέψει τη μεγέθυνση της κερδοφορίας του, μέσα σε ένα εργασιακό περιβάλλον νεκροταφείου... Στόχος τους ήταν και παραμένει να «θάψουν» τα εργασιακά δικαιώματα.

Οι δυνάμεις της αντίδρασης έχουν ήδη δώσει το σύνθημα της επίθεσης. Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους δεν έχουν την πολυτέλεια των επιλογών. Η αντίσταση και απόκρουση των νέων αυτών προκλήσεων, αλλά και η αντεπίθεση ώστε να ανοίξει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης που θα στηρίζει, αλλά και θα στηρίζεται στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, προβάλλει ως μονόδρομος.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Τα «ΝΑΤΟικά εδάφη»...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ δε θα έχει ο Τούρκος στρατηγός που βρίσκεται στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Λάρισας επί του ελληνικού εναέριου χώρου, διαβεβαίωσε ο υπουργός Αμυνας, Ε. Μεϊμαράκης.

Στο ...ΝΑΤΟικό εναέριο χώρο, όμως, θα έχει ή δε θα έχει; Κι αν έχει, ποιες θα έχει;

Ποιος είναι αυτός ο «ΝΑΤΟικός εναέριος χώρος»; Ελα ντε! Καλή ερώτηση για να μας απαντήσει η σημερινή κυβέρνηση, όσο και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που έχουν υπογράψει τις σχετικές συμφωνίες.

Διότι, θεωρητικώς, ούτε «ΝΑΤΟικά εδάφη» υπάρχουν στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Ομως, ΝΑΤΟικές δυνάμεις έχουν «παρελάσει» ωραιότατα από τη χώρα μας, προκειμένου να προωθηθούν στη Βαλκανική...

Επίσης, οι χώρες - ΝΑΤΟικά στρατόπεδα κάθε άλλο παρά λείπουν από τη γειτονιά μας. Εκτός κι αν είναι κάτι διαφορετικό η Βοσνία - Ερζεγοβίνη ή η ΠΓΔΜ και δεν το έχουμε καταλάβει.

ΑΜΑ ΒΓΑΛΟΥΝ άκρη με τις καινούριες ρυθμίσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ για τους ημιυπαίθριους χώρους ...να μας γράψουν. Ούτως ή άλλως, μπερδεμένο είναι το καθεστώς, μπερδεμένοι και οι φορείς που ανακατεύονται...

Μόνο ένα πράγμα δεν ...μπερδεύεται με τίποτε. Το ότι στο τέλος αυτήν την ιστορία δε θα την πληρώσουν ούτε οι κατασκευαστές, ούτε οι μεγαλοεργολάβοι.

Αντιθέτως, βρέθηκε ένας ακόμη καλός τρόπος να «προσφέρουν» στον κρατικό κορβανά χαμηλόμισθοι και συνταξιούχοι, χωρίς «να επιβληθούν νέοι φόροι», όπως συχνά λέει ο πρωθυπουργός.

ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΜΟ, το ΠΑΣΟΚ βρήκε τη λύση στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Δε χρειάζονται, λέει, φορολογικά μέτρα, χρειάζεται μια «άλλη φιλοσοφία»!

Οχι πως έχουμε τίποτε με τους «φιλόσοφους» του ΠΑΣΟΚ, μόνο που είναι κι αυτοί δεσμευμένοι στις ίδιες συμφωνίες και στις ίδιες συνθήκες με τους «φοροεισπράκτορες» της ΝΔ...


Γρηγοριάδης Κώστας

Οπότε θα δυσκολευτούμε να πιστέψουμε ότι δε μας δουλεύουν ...φιλοσοφικά!

Ορίστε οι έγκυρες πιστοποιήσεις τους!

Γρηγοριάδης Κώστας

Η λογική των αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια υπαγορεύει ότι ...λίγο - πολύ ο καθένας μπορεί να παρέχει εκπαίδευση, ότι η μόρφωση μπορεί να αποκτιέται με οποιοδήποτε τρόπο, φτάνει να υπάρχουν κάποιοι «έγκυροι» και «αξιόπιστοι» φορείς να πιστοποιούν τι γνώσεις έχει αποκτήσει ο καθένας. Η «πιστοποίηση» είναι στην ημερήσια διάταξη του λεξιλογίου της ΕΕ, της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται, εξάλλου, για ένα «εκπαιδευτικό» μοντέλο που λειτουργεί ήδη κατά κόρον στις ΗΠΑ.

Ετσι διεθνώς έχουν ξεπηδήσει διάφοροι φορείς πιστοποίησης, πολλοί από τους οποίους έχουν εισβάλει και στη χώρα μας, κυρίως στο πεδίο της πιστοποίησης γνώσεων ηλεκτρονικού υπολογιστή, ξένων γλωσσών κ.ά.

Κάτι τέτοιο είναι και το πρόγραμμα του «Ιντερνάσιοναλ Μπακαλορεά» που έχουν πάρει κάποια μεγάλα ιδιωτικά σχολεία στη χώρα μας και η «πιστοποίηση» (το Διεθνές Απολυτήριο, δηλαδή) δίνεται μετά από εξετάσεις που διενεργεί ο Οργανισμός του «Ιντερνάσιοναλ Μπακαλορεά» που εδρεύει στη Γενεύη.

Τι αποκαλύφθηκε λοιπόν, μετά από το θέμα που προέκυψε με τη διαρροή θεμάτων του εν λόγω διαγωνισμού: Ακόμα και οι υποτιθέμενοι πιο έγκυροι και έγκριτοι φορείς και οι πιστοποιήσεις τους είναι μια εμπορική μπίζνα. Το υπουργείο Παιδείας δηλώνει ανερυθρίαστα ότι δεν έχει δυνατότητα να παρέμβει και να ελέγξει τέτοιους φορείς.

Με άλλα λόγια, ακόμα και οι πιο «έγκυρες» δήθεν πιστοποιήσεις τους, δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ανεξέλεγκτο μηχανισμό της καπιταλιστικής αγοράς, προκειμένου να προσαρμόσει την εκπαίδευση στα μέτρα της.

Αντιλαϊκή πολιτική ... με σχέδιο

Το γεγονός πως το ΠΑΣΟΚ, μιλώντας κάθε λίγο και λιγάκι για το «σχέδιο» που έχει για να βγάλει τη χώρα από την κρίση, απευθύνεται άμεσα, για να περάσει τις εξετάσεις, στο κεφάλαιο, για μας είναι καθαρό. Είναι όμως πολύ διαφορετικό όταν το παραδέχονται και οι ίδιοι. Προχτές η Β. Παπανδρέου, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό «ΝΕΤ», αφού για άλλη μια φορά επανέλαβε πως «το θέμα είναι να μπει σχέδιο», στη συνέχεια άρχισε να γίνεται πιο συγκεκριμένη και είπε ...«να ενισχύσουμε πραγματικά τις επιχειρήσεις και όχι το τραπεζικό σύστημα ...τα χρήματα να τα δώσουμε σε επιχειρήσεις να πληρώνουν τα δάνειά τους για να έχουν και οι τράπεζες ρευστότητα που είναι απαραίτητο, αλλά και οι επιχειρήσεις να μην κλείνουν...». Ετσι μάθαμε μία πλευρά του σχεδίου: Να είναι όλες οι πλευρές του κεφαλαίου χωρίς παράπονο έτσι που να διασώζεται το σύστημα. Αλλη πλευρά του σχεδίου, που επίσης αποκάλυψε το μεγάλο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ: ...«να γίνει ένας περιορισμός της σπατάλης». Δηλαδή σε πιο απλά ελληνικά να περιοριστούν ακόμα περισσότερο οι όποιες κοινωνικές δαπάνες έχουν απομείνει. Και εφόσον ικανοποίησε την πλευρά του κεφαλαίου με τις κατευθύνσεις του «σχεδίου», τι επιφύλαξε για τους εργαζόμενους; Εδώ είναι που δε μάσησε καθόλου τα λόγια της: «Εγώ δεν θα ήμουν αντίθετη σε αντιλαϊκά μέτρα, εάν αυτά τα μέτρα είχαν μια λογική και είχαν και κάποιο αποτέλεσμα... Μια κυβέρνηση όταν χρειαστεί πρέπει να πάρει και αντιλαϊκά λεγόμενα μέτρα. Θα πρέπει όμως να έχει σχέδιο». Τι παραπάνω να πουν οι άνθρωποι για να τους εγκρίνει το κεφάλαιο; Ολόκληρο το σχέδιό τους στη διάθεσή του.

Συγκαλύπτει την ουσία

Περίσσεψαν οι διαπιστώσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου που έδωσε η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ. Ομως, για τις αιτίες και τις πολιτικές που γεννούν αυτά τα προβλήματα ούτε κουβέντα. Στην ίδια κατεύθυνση και οι προτάσεις που δε στοχεύουν στην επίλυση των προβλημάτων αλλά στη διαχείρισή τους. Και ως τέτοιες δεν έρχονται ούτε στιγμή σε ρήξη με τις αντεργατικές πολιτικές αλλά είναι ενσωματωμένες σε αυτές. Δηλαδή, σε βάρος τους. Οπως η πρότασή της για ενιαίο μισθολόγιο δημοσίων υπαλλήλων που, εδώ και χρόνια, δίνει τη δυνατότητα στις εκάστοτε κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να κερδίζουν χρόνο, ενώ την ίδια στιγμή εφαρμόζουν όλο και πιο σκληρές πολιτικές εισοδηματικής λιτότητας. Με πιο χαρακτηριστική τη φετινή εισοδηματική πολιτική που πάγωσε τους μισθούς και τις συντάξεις. Οπως, ακόμα, η πρότασή της για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο Δημόσιο για την κάλυψη των «πάγιων αναγκών». Των αναγκών, δηλαδή, που καθορίζει το αστικό κράτος, προκειμένου να εξυπηρετήσει πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ακριβώς γι' αυτούς τους λόγους, η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ στέκεται ενάντια στην ανάγκη για άμεση αποτελεσματική οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων. Επιλέγει μόνο να εξαγγέλλει «εθιμοτυπικές» και τις κινητοποιήσεις που της είναι «αναγκαίες» στην προσπάθειά της να χτίζει ένα «φιλεργατικό προσωπείο», να εκτονώνει τις όποιες αντιδράσεις και, ταυτόχρονα, να σπέρνει τη μοιρολατρία που γεννά η αναποτελεσματικότητα τέτοιου είδους αποσπασματικών και συγκυριακών κινητοποιήσεων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Απεργία με ιδιαίτερη σημασία

Απ' το βράδυ της Τρίτης και χτες ολημερίς χιλιάδες εργάτες από τους κλάδους γάλακτος, τροφίμων, ποτών, της οικοδομής, λογιστές και πολλοί ακόμα, «χτύπησαν κάρτα» στην ταξική πάλη, αντάμωσαν όχι μέσα, αλλά στις πύλες των εργοστασίων μονοπωλιακών ομίλων, περικυκλώνοντάς τα και περιφρουρώντας αποφασιστικά την 24ωρη απεργία που είχαν κηρύξει για χτες οι ταξικές ομοσπονδίες των παραπάνω κλάδων. Η περιφρούρηση της απεργίας έγινε υπόθεση όλων εκείνων, εργατών και εργατριών, ταξικών σωματείων από δεκάδες άλλους κλάδους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για έμπρακτη πανεργατική στήριξη στους απεργούς, που συνειδητοποιούν πως η επιτυχία της θα εγγραφεί ως συλλογική πολύτιμη παρακαταθήκη ολόκληρης της εργατικής τάξης. Κι αυτό είναι ήδη μια εξαιρετικά σημαντική κατάκτηση.

Η μάχη που δόθηκε έξω από μεγάλα εργοστάσια, τα μονοπώλια του κλάδου, ήταν μάχη για ολόκληρη την εργατική τάξη, που συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες κρατούν «παροπλισμένη». Στο διεκδικητικό πλαίσιο αυτής της μάχης αντικατοπτρίζονται οι ανάγκες και τα θέλω ολόκληρης της εργατικής τάξης που συστηματικά τσακίζονται απ' την πλουτοκρατία και τους πολιτικούς της εκπροσώπους, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η μάχη αυτή απ' όποια πλευρά κι αν τη δει κανείς, οργάνωσης, περιεχομένου, προσανατολισμού σηματοδοτεί τον τρόπο με τον οποίο η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να απαντήσουν στην επιθετικότητα του μεγάλου κεφαλαίου. Με ενότητα, συσπείρωση, οργάνωση. Με περιεχόμενο που να απαντά στις σύγχρονες ανάγκες τους. Με προσανατολισμό σύγκρουσης με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και την πολιτική που τα υπηρετεί.

Η μάχη αυτή δε θα μπορούσε παρά να γίνει υπόθεση εργατών και άλλων κλάδων. Κοινό το μέτωπο της εργοδοσίας απέναντι σε όλους. Κοινή η απάντηση των εργατών απέναντί της. Κοινή η προσπάθεια της εργοδοσίας για χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων. Κοινό άρα για όλους τους εργάτες το αίτημα των απεργών για υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα που να επιτρέπουν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Η μάχη αυτή δε θα μπορούσε παρά να συνεγείρει εργάτες κι άλλων κλάδων, γιατί έδειξε σε μια περίοδο που συμβιβασμένες ηγεσίες έχουν κηρύξει «σιωπητήριο», σε μια περίοδο που, στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης και με σκοπό να φορτωθούν οι συνέπειές της εξολοκλήρου στις πλάτες των ανθρώπων του μόχθου, πέφτουν βροχή τα αντεργατικά, αντιασφαλιστικά μέτρα, έδειξε ότι υπάρχει τρόπος αυτή η επίθεση να αποκρουστεί, υπάρχει δρόμος που οδηγεί την εργατική τάξη στην αντεπίθεση, στην απόσπαση μέτρων προς όφελός της. Και όλ' αυτά με την οργάνωση της πάλης από τις ταξικές ομοσπονδίες και τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Που δείχνει το δρόμο της ταξικής ενότητας και πάλης.

Ενα βήμα έγινε, σημαντικό. Πρέπει να ακολουθήσουν πολλά ακόμα. Η ανάγκη για όξυνση της ταξικής πάλης προκύπτει απ' τα πράγματα όπως εξελίσσονται. Η επόμενη μέρα βρίσκει τις ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος επί ποδός, στους χώρους δουλειάς, στις συζητήσεις με τους εργάτες, να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια οργάνωσής τους στα συνδικάτα, δημιουργίας ομάδων μέσα στα εργοστάσια, οργάνωσης και κλιμάκωσης της πάλης. Κάθε δυνατή προσπάθεια για να αφυπνιστούν εργατικές συνειδήσεις σε ταξική κατεύθυνση, να συναισθανθούν οι εργάτες το χρέος τους απέναντι στους ίδιους και τα παιδιά τους, να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στη δύναμή τους. Στη δύναμη της ταξικής πολιτικοποιημένης πάλης, κόντρα στο μεγάλο κεφάλαιο, στα κόμματά του, στους βαστάζους του.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ