-- Αρθρα μπροστά στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές:

• Ποιο είναι το συμφέρον των εργαζόμενων φοιτητών μπροστά στην κάλπη
• Οι οικότροφοι φοιτητές των Εστιών να βγάλουν συμπεράσματα και να κρίνουν από την αγωνιστική πείρα τους

-- Εμπειρία από την εφαρμογή μιας δράσης για το θέμα του υποσιτισμού σε δύο Γυμνάσια της Αθήνας, στο πλαίσιο της «Θεματικής Βδομάδας»

-- Αξιόλογες νεανικές πολιτιστικές εκδηλώσεις το επόμενο διάστημα

Θα μιλήσει ο Νίκος Αμπατιέλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Θα ακολουθήσει αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι με τον Δημήτρη Κανέλλο.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η ΝΔ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και οι παρατάξεις τους μέσα στις σχολές προπαγανδίζουν τα οφέλη της «ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», της «επιχειρηματικότητας», αλλά εμείς γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι είναι όλα αυτά:

• Είναι οι μισθοί πείνας των 511 ευρώ μεικτά για τους νέους κάτω των 25 ετών.
• Είναι η ανασφάλιστη δουλειά στον Επισιτισμό για κάποια ψίχουλα.
• Είναι οι πιέσεις και η τρομοκρατία του εργοδότη ή του team leader στα τηλεφωνικά κέντρα.
• Είναι τα εξαντλητικά 12ωρα και η μαύρη εργασία στον κλάδο του Τουρισμού, που χρόνια τώρα βρίσκεται σε ανάπτυξη, με ρεκόρ στα κέρδη, στους τουρίστες, αλλά και στην εκμετάλλευση!
• Είναι τα 4ωρα για 200 ευρώ και οι απλήρωτες υπερωρίες.
• Είναι το επίδομα ανεργίας που δεν μας δίνουν, τα ένσημα που δεν μας κολλάνε και η Ασφάλιση που δεν έχουμε.
• Είναι οι απλήρωτες πρακτικές ασκήσεις.

Αυτά είναι μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα που συνθέτουν το τοπίο της εργασιακής ζούγκλας που ήδη αντιμετωπίζουμε οι εργαζόμενοι φοιτητές και το οποίο θα είναι εδώ και μετά το πτυχίο.

Τώρα η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πουλά το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» και της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια, την ίδια στιγμή που διατηρεί όλα τα προηγούμενα μνημονιακά μέτρα και προσθέτει άλλα 88 για να κλείσει το deal της 4ης «αξιολόγησης». Μην ξεχνάμε ότι είναι η ίδια κυβέρνηση που κατάργησε την κυριακάτικη αργία στο Εμπόριο, την προστασία από τις ομαδικές απολύσεις, που ετοιμάζεται να φορολογήσει τους μισθούς πείνας των 406 ευρώ και πάνω. Είναι η κυβέρνηση που έφερε στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς και ψήφισε νόμο για την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία. Είναι η κυβέρνηση που συνεχίζει να κάνει τα δικαιώματά μας καύσιμο για να στηριχθούν η καπιταλιστική ανάκαμψη και τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Στήριγμα στην κυβέρνηση και την πολιτική της αποτελούν και οι θέσεις των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Είναι οι δυνάμεις που «δασκαλεύουν» τους φοιτητές να είναι ευέλικτοι, να θεωρούν «νόμο» ό,τι πει το αφεντικό, ότι «πρώτα είναι το καλό της επιχείρησης και μετά όλα τ' άλλα, ο μισθός, το ωράριο κ.τ.λ.» ή ακόμα και ότι πρέπει να δουλεύεις εθελοντικά - δηλαδή τσάμπα - για να μάθεις.

Να δοθεί αγωνιστική απάντηση ενάντια στο «δόγμα» που λέει ότι «είναι φυσιολογικό να υπάρχουν ανισότητες», όπως είχε πει ο Μητσοτάκης και λέει και η ΔΑΠ σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Οταν μιλάει όμως η ΔΑΠ, έχει στο νου της το μικρό κομμάτι των φοιτητών που τα έχει όλα λυμένα στη ζωή του. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι φοιτητές έχουμε άραγε τις ίδιες δυνατότητες να ανταποκριθούμε στις σπουδές μας; Πώς να κυνηγήσει ένας εργαζόμενος φοιτητής την περιβόητη «αριστεία» που αναμασά διαρκώς η ΔΑΠ, όταν πρέπει να λύσει πρώτα τα βιοποριστικά του προβλήματα;

Οι εργαζόμενοι φοιτητές και σπουδαστές δεν δουλεύουμε από χόμπι, αλλά στηρίζουμε τις οικογένειές μας! Αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε παράλληλα με τις σπουδές μας, γεγονός που αντικειμενικά δυσκολεύει την παρουσία στις σχολές μας. Πολλοί αδυνατούν να ανταπεξέλθουν και παρατούν τις σχολές, βλέποντας να μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο τα εμπόδια και στις σπουδές και στη δυνατότητα να δουλέψουν στο αντικείμενο που σπουδάζουν. Μέσα από όλη αυτήν την κατάσταση και την υποβάθμιση των σπουδών μας, θέλουν να δημιουργήσουν φοιτητές - λάστιχο που θα αποτελούν φτηνό και ευέλικτο εργατικό - επιστημονικό δυναμικό χωρίς ολοκληρωμένες γνώσεις και δικαιώματα, έρμαιο στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.

Απέναντι σε όλα αυτά μπορούμε να σηκώσουμε ανάστημα! Εχουμε φωνή να διεκδικήσουμε τις ανάγκες μας μέσα από τα σωματεία μας και το ΠΑΜΕ, αλλά και μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους. Γι' αυτό στις εκλογές χρειάζεται να αναδειχθούν περισσότεροι αγωνιστές εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια της ΠΚΣ στα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων μας. Να είναι οι Σύλλογοι οργανωτές του αγώνα, να παίρνουν πρωτοβουλίες για όλα τα ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον των φοιτητών και σπουδαστών από λαϊκές οικογένειες και ειδικά τους εργαζόμενους. Θετικό τέτοιο παράδειγμα του προηγούμενου διαστήματος αποτελούν οι εκδηλώσεις που διοργάνωσαν Σύλλογοι στους οποίους πλειοψηφεί η «Πανσπουδαστική ΚΣ» με θέμα «Μετά το πτυχίο τι;», από τις οποίες πέρασαν χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές. Σταθερός προσανατολισμός των Συλλόγων όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις της ΠΚΣ είναι η οργάνωση της ενημέρωσης, της διεκδίκησης και το κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους του κλάδου. Κάτι που για τους εργαζόμενους φοιτητές αποκτά ακόμα πιο μεγάλη σημασία, αφού ο συνδυασμός σπουδών και δουλειάς με τους σημερινούς άθλιους όρους σημαίνει ότι «κόβονται» μια σειρά ακόμα δικαιώματα, όπως αυτά της αναψυχής, του ελεύθερου χρόνου, της ψυχαγωγίας κ.ά.

Απέναντι στην ενιαία επίθεση που δεχόμαστε στις σπουδές και την εργασία, στις φοιτητικές εκλογές στέλνουμε μήνυμα ότι το μέλλον που έχουν φτιάξει για εμάς, δεν μας ταιριάζει!

Διεκδικούμε:

• Πλήρη και σταθερή εργασία με δικαιώματα για όλους τους απόφοιτους στο αντικείμενο των σπουδών τους.
• Μέτρα στήριξης των εργαζόμενων σπουδαστών: 6ωρο με αποδοχές 8ώρου, άδεια με αποδοχές την περίοδο της εξεταστικής, απογευματινά εργαστήρια, απαλλακτικές εργασίες.
• Καθολική δημόσια και δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση. Κανένας νέος ανασφάλιστος, να μην περάσει το κόστος ασφάλισης στις πλάτες μας, όχι στην ιδιωτική ασφάλιση, δεν θα γίνουμε η γενιά της ανασφάλιστης εργασίας.
• Μέτρα προστασίας των άνεργων πτυχιούχων, επίδομα ανεργίας 600 ευρώ, χωρίς καμιά προϋπόθεση από την πρώτη μέρα ανεργίας.
• Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και βιβλιάρια ασθενείας σε όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Πρακτική άσκηση ενταγμένη οργανικά στο πρόγραμμα σπουδών με αντιμισθία και Ασφάλιση στην ευθύνη και εποπτεία του πανεπιστημιακού ιδρύματος.

Στις 16 Μάη ψηφίζουμε «Πανσπουδαστική ΚΣ»!

Οπως σημειώνεται στο κείμενο της Ερώτησης: «Εδώ και πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα οι φοιτητές, οι καθηγητές και το διοικητικό προσωπικό της Νομικής σχολής και των σχολών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σπουδάζουν και δουλεύουν κυριολεκτικά μία ανάσα δίπλα από την άσχημη και επικίνδυνη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον πεζόδρομο της οδού Μασσαλίας, μπροστά στην είσοδο των σχολών.

Οι έμποροι ναρκωτικών "σουλατσάρουν" καθημερινά διακινώντας ουσίες μπροστά στα μάτια εκατοντάδων νέων ανθρώπων χωρίς να τους εμποδίζει κανείς, και με την εγκληματική ανοχή των κρατικών φορέων. Αυτή η κατάσταση προσβάλλει και εξοργίζει κάθε άνθρωπο που καθημερινά έρχεται σε επαφή με τέτοιου είδους περιστατικά.

Επιπρόσθετα, η αδιαφορία των αρμοδίων για τους ανθρώπους που "σβήνουν" στο πάρκο της οδού Μασσαλίας εξαιτίας του εμπορίου θανάτου είναι εκκωφαντική.

Βέβαια, το πρόβλημα στο συγκεκριμένο μέρος δεν προέκυψε ξαφνικά. Τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις βαρύνονται με τεράστιες ευθύνες για όλη αυτήν την κατάσταση, που φυσικά δεν υπάρχει μόνο στον πεζόδρομο της οδού Μασσαλίας αλλά και σε άλλα μέρη στην Αθήνα. Αντί να στηρίξουν και να ενισχύσουν δομές πρόληψης, απεξάρτησης και επανένταξης, τις υποστελεχώνουν, τις υποχρηματοδοτούν, έχοντας ως άξονα τη λογική "περιορισμού της βλάβης", τον συμβιβασμό δηλαδή με το πρόβλημα και όχι τη λύση του».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, Γιάννης Γκιόκας, Λιάνα Κανέλλη και Χρήστος Κατσώτης, που υπογράφουν την Ερώτηση, ζητούν από τους υπουργούς μέτρα για:

• Ενίσχυση του μόνιμου προσωπικού φύλαξης των σχολών, χωρίς security και εργολαβίες, με ευθύνη του κράτους.
• Ενίσχυση των προϋπολογισμών των σχολών για να πάρουν όλα τα μέτρα για επαρκή φωτισμό στους αύλειους και εξωτερικούς χώρους της σχολής.
• Αναβάθμιση του πάρκου Μασσαλίας.
• Καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών που γίνεται στο πάρκο, χωρίς την περιστολή του ασύλου.
• Ενίσχυση «στεγνών» προγραμμάτων απεξάρτησης και επανένταξης. Η θέση των χρηστών δεν είναι στη φυλακή αλλά στα προγράμματα απεξάρτησης.
• Την επιβολή αυστηρών ποινών στους εμπόρους ναρκωτικών .
• Δημιουργία πανελλαδικού δημόσιου φορέα με αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών πρόληψης - απεξάρτησης - κοινωνικής επανένταξης, χωρίς τη συμμετοχή ιδιωτών.
• Δημιουργία ειδικευμένου στις υποθέσεις ναρκωτικών σώματος δικαστών.

Εκδηλώσεις για τις φοιτητικές εκλογές διοργανώνουν στη Θεσσαλία οι Οργανώσεις της ΚΝΕ ως εξής:

Σήμερα Τετάρτη στη 1 μ.μ., στο ΤΕΙ Λάρισας στο χώρο του κυλικείου, εκδήλωση με θέμα «Οι εξελίξεις στα ΤΕΙ και η Θέση του ΚΚΕ». Θα μιλήσει ο Δημήτρης Κοιλάκος, μέλος του τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αύριο Πέμπτη στις 2 μ.μ., στο Κτίριο Ιατρικής στην «Βιόπολις» (αίθουσα 1, 3ος όροφος), εκδήλωση με θέμα «Η κοινωνική αποστολή του επιστήμονα. Μετά το πτυχίο, τι;». Θα μιλήσουν η Μαρία Ιωάννου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Παθολογικής Ανατομικής, και ο Αδάμ Μολυβδάς, στέλεχος του ΚΚΕ και διδάκτωρ του τμήματος Ιατρικής. Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Αύριο Πέμπτη στις 6 μ.μ., στο Πολυτεχνείο, εκδήλωση - συζήτηση από την ΟΒ Πολυτεχνείου με τον Αρη Ευαγγελίδη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Η ΚΟΒ Πανεπιστημίου Πειραιά του ΚΚΕ και η αντίστοιχη Τομεακή Οργάνωση της ΚΝΕ καλούν σε εκδήλωση με θέμα «Εξελίξεις στο Λιμάνι, το master plan του ΟΛΠ και οι θέσεις του ΚΚΕ», την Πέμπτη 10 Μάη στις 12 το μεσημέρι, με ομιλητή τον Βαγγέλη Μαρούπα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η εκδήλωση θα γίνει στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στο Πορτοκαλί αμφιθέατρο.

Από τις κινητοποιήσεις των Συλλόγων οικοτρόφων

Οι εστιακοί φοιτητές όμως γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει «επιχειρηματική δράση». Αλλωστε, η λειτουργία των Εστιών είναι στην ευθύνη των εργολάβων, με αποτέλεσμα σε πολλές Εστίες ανά περιόδους οι φοιτητές να ξεμένουν από ζεστό νερό ή ακόμα και φαγητό! Η κυβέρνηση στον δίκαιο αγώνα των φοιτητών για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης απαντάει με καταστολή και ΜΑΤ, όπως έγινε για παράδειγμα στο υπουργείο Παιδείας, ενώ από την άλλη συκοφαντεί υποστηρίζοντας ότι οι φοιτητές λένε ψέματα, όπως έκανε ο υπουργός Παιδείας πρόσφατα, απατώντας σε σχετική Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή. Για όλους αυτούς τους λόγους, οι εστιακοί φοιτητές πρέπει να καταδικάσουν με την ψήφο τους αυτές τις δυνάμεις.

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ όλο το προηγούμενο διάστημα μπήκαν μπροστά στην ενημέρωση όλων των φοιτητών για τα προβλήματα των εστιακών, για να εκφραστούν η αλληλεγγύη και η ενεργητική στήριξη όλων των Συλλόγων στα δίκαια αιτήματα των οικότροφων φοιτητών και των Συλλόγων τους. Ανοιξαν την κόντρα τόσο με τη ΔΑΠ, που αντιμετωπίζει τους εστιακούς σαν φοιτητές β' κατηγορίας, με προτάσεις (όπως το να μπει νοίκι στις Εστίες) που κουτσουρεύουν κι άλλο στοιχειώδη δικαιώματα των εστιακών, όσο και σε δυνάμεις όπως τα ΕΑΑΚ, που έβαζαν εμπόδια στον συντονισμό και στους κοινούς αγώνες με τους Συλλόγους οικοτρόφων.

Οι εστιακοί φοιτητές έχουν πείρα από όλο το προηγούμενο διάστημα, που συντόνισαν τον αγώνα τους και τις διεκδικήσεις τους για το δικαίωμα στη σίτιση, για να μη μείνει κανένας φοιτητής χωρίς δωμάτιο. Στις φοιτητικές εστίες στην Πάτρα κατάφεραν να εμποδίσουν την εκδίωξη 130 φοιτητών από τις Εστίες τους. Ο αγώνα των Συλλόγων οικοτρόφων μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικός αν αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων στους Συλλόγους, αν εκλεγούν ακόμα περισσότεροι αγωνιστές στα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων, αν ενισχυθεί αποφασιστικά η «Πανσπουδαστική ΚΣ». Για να ζωντανέψουν οι φοιτητικοί σύλλογοι, αναπτύσσοντας πλούσια δραστηριότητα κόντρα στην πολιτική των κυβερνήσεων που τσακίζει τη ζωή και τις σπουδές μας!

Σε όλα αυτά πολύ σημαντική κατάκτηση αποτελεί το Πανελλαδικό Συντονιστικό 11 Συλλόγων οικοτρόφων από όλη την Ελλάδα, που συγκροτήθηκε τους προηγούμενους μήνες, συμβάλλοντας στην καλύτερη οργάνωση και τον συντονισμό των διεκδικήσεων των εστιακών φοιτητών! Βέβαια, σε αυτήν την πολύ σημαντική προσπάθεια, που συνέβαλε στο να υπάρχουν και κατακτήσεις, απείχαν δυνάμεις όπως τα ΕΑΑΚ που κατήγγειλαν το Συντονιστικό των Συλλόγων οικοτρόφων ως «διασπαστικό»! Τι αλήθεια είναι «διασπαστικό»; Να συντονίζονται 11 Σύλλογοι οικοτρόφων με κοινό πλαίσιο αιτημάτων που αναδεικνύει τι έχουν ανάγκη σήμερα οι εστιακοί; `Η μήπως είναι «διασπαστική» η προσπάθεια για να λειτουργούν οι Σύλλογοι οικοτρόφων με συχνές συνεδριάσεις των ΔΣ, με συχνές ΓΣ, με κοινές συσκέψεις των Διοικητικών τους Συμβουλίων;

Ολη αυτή η πείρα μπορεί να αξιοποιηθεί από τους εστιακούς φοιτητές προκειμένου μέσα από τις κάλπες να στείλουν το κατάλληλο και εύστοχο μήνυμα. Ψήφος στην «Πανσπουδαστική ΚΣ», για να δυναμώσουν οι αγώνες όλων των φοιτητών για:

-- Να μπει τέλος στην άθλια κατάσταση στις Εστίες. Να αυξηθεί τώρα η κρατική χρηματοδότηση. Να πεταχτούν έξω οι εργολαβίες.

-- Η σίτιση, η συντήρηση, η καθαριότητα, η φύλαξη να είναι αποκλειστικά ευθύνη του κράτους.

-- Να προσληφθεί μόνιμο και επαρκές προσωπικό με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και σύγχρονο εξοπλισμό.

-- Να επινοικιαστούν δωμάτια σε ξενοδοχεία για όσους έκαναν αίτηση και δεν πήραν Εστία!

Θυμίζουμε ότι από πέρσι λειτουργεί η ιστοσελίδα της ΚΝΕ με υλικά γύρω από τις ενότητες της «Θεματικής Εβδομάδας», που μπορεί κανείς να βρει στη διεύθυνση skonaki.kne.gr

Στο πλαίσιο αυτό έχει μια αξία να μεταφέρω την εμπειρία από την πλούσια συζήτηση που άνοιξε σε δύο Γυμνάσια της Αθήνας μέσα από τη δράση με τίτλο «Υποσιτισμός, ένα κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο» και με αξιοποίηση κυρίως φωτογραφικού υλικού και μικρών βίντεο, από χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου και από τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Η δράση υλοποιήθηκε σε 15 τμήματα, από την Α΄ έως τη Γ΄ τάξη και μάλιστα στο πρώτο σχολείο, όπου σχεδόν το σύνολο των μαθητών- τριών είναι πρόσφυγες και μετανάστες, είχαμε και τη συνδρομή της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ). Και στα δύο σχολεία κυριάρχησε ο διάλογος με τους μαθητές και στην πορεία υλοποίησης της δράσης υπήρχε αλληλοτροφοδότηση μεταξύ των τμημάτων με ενδιαφέρουσες απόψεις ή/και βιώματα που είχαν μεταφερθεί, ενώ για μια σειρά από μαθητές ήταν φανερό πως πρώτη φορά άκουγαν κάποια από αυτά τα ζητήματα και η δράση αποτέλεσε ένα έναυσμα για πιο ουσιαστικό προβληματισμό.

Αρχικά συζητήσαμε το τι είναι ο υποσιτισμός και γιατί δεν είναι κάτι όπως η βροχή ή ο σεισμός (φυσικά φαινόμενα). Οι μαθητές είπαν πως είναι κάτι που αναπτύσσεται μέσα στην κοινωνία και έχει σχέση με πολιτικές επιλογές.

Σε επίδειξη φωτογραφίας που παρουσίαζε ένα φτωχικό χωριό στο Ελ Σαλβαδόρ, ζητήθηκε να δείξουν οι μαθητές πού βρίσκεται ο πλούτος και κάποιοι μαθητές είπαν: «Το πράσινο, η γη είναι εύφορη»! «Και τότε αφού είναι εύφορη η γη πώς ο λαός είναι πεινασμένος;». Πιο μαζικά στο πρώτο σχολείο οι πρόσφυγες μαθητές είπαν πως τα τρόφιμα πάνε για εξαγωγές και το ίδιο ανέφερε στο δεύτερο σχολείο και μια μαθήτρια από τις Φιλιππίνες. «Γιατί πάνε τα τρόφιμα στο εξωτερικό;». «Γιατί την ιδιοκτησία στη γη την έχουν οι εταιρείες που ελέγχουν τον φυσικό πλούτο». Γύρω από το ζήτημα αυτό η συζήτηση γενικεύθηκε σε αρκετά τμήματα για το πώς οι αγρότες έχουν χρέη, για τη φτωχοποίηση του εδάφους ως αποτέλεσμα των μονοκαλλιεργειών που επιβάλλονται και της υποταγής στο κέρδος, για τον έλεγχο των σπόρων (π.χ. «Μονσάντο») κ.λπ.

Στην ερώτηση αν η Αφρική, που ζει συχνά λιμοκτονίες, είναι φτωχή, οι μαθητές είπαν πως έχει πετρέλαιο, διαμάντια, χρυσό κ.λπ. Συζητήσαμε για το γεγονός ότι ενώ υπάρχει τεχνογνωσία για νερό, εκατομμύρια διψούν και ότι ο πληθυσμός δεν είναι «περίσσευμα» αλλά πλούτος.

Επίσης, συζητήσαμε αν στον δικό μας κόσμο υπάρχουν υποσιτισμένοι και αναδείχθηκε πως ο άνεργος, ο φτωχός δεν έχει καλή διατροφή... Μιλήσαμε για τους ανθρώπους που ζουν στους υπονόμους της Νέας Υόρκης, την ίδια ώρα που σε αυτήν την πόλη συγκεντρώνεται ένα πολύ μεγάλο μέρος του πλούτου... Είπαμε όμως και για τα παιδιά που λιποθυμούν στη χώρα μας και για τη σημασία τού να υπάρχει σίτιση στα σχολεία με κρατική ευθύνη...

Στη συζήτηση τέθηκε ακόμα το ζήτημα εάν υπήρξαν περιπτώσεις που ο υποσιτισμός «επιβλήθηκε» με άλλον τρόπο. Κουβεντιάσαμε για χώρες όπου υπήρχε ένα γενικά καλό επίπεδο διαβίωσης (π.χ. Ιράκ, Συρία, Λιβύη), που λόγω των πολέμων λαοί εξαθλιώθηκαν, δεν είχαν να τραφούν, πήραν το δρόμο της προσφυγιάς.

Με αφορμή μια εικόνα από την Παλαιστίνη, που έδειχνε πάνοπλους Ισραηλινούς στρατιώτες απέναντι σε δύο μικρούς άοπλους Παλαιστίνιους, μιλήσαμε για το θέμα που γνώριζαν τα παιδιά από την περιοχή (π.χ. Λίβανο, Συρία κ.λπ.). Με αφορμή αυτό, για το αν νομιμοποιείται να πολεμά κάποιος για την ελευθερία της πατρίδας του, κάναμε μια μικρή αναφορά στους δίκαιους και άδικους πολέμους.

Η συζήτηση γενικεύθηκε γύρω από τον πόλεμο, τις αιτίες του.

Τέθηκαν τα ερωτήματα ποιος φταίει για την πείνα και τους πολέμους.

Οι απαντήσεις από την πλειοψηφία των μαθητών ήταν καταιγιστικές: «Οι εκμεταλλευτές», «αυτοί που κλέβουν τον πλούτο μας»! Στο σύνολο σχεδόν οι μαθητές και των δύο σχολείων αντιλαμβάνονταν τη σχέση των κοινωνικών αυτών φαινομένων με την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών για τα κέρδη. Σχολιάσαμε σχεδόν παντού το ποσοστό των λίγων που γίνονται όλο και λιγότεροι και το ποσοστό του πλούτου που «νόμιμα» κλέβουν από την κοινωνία.

Στο πρώτο σχολείο υπήρξαν μαθητές που κατέθεσαν τη δικιά τους εμπειρία από τον πόλεμο και το τι σήμανε γι' αυτούς. Μία μαθήτρια από τη Βεγγάζη της Λιβύης, δύο μαθητές από το Αφγανιστάν είπαν πως τη μία μέρα είχαν σπίτι και οικείους και την άλλη όχι. Μιλήσαμε για το δρόμο της προσφυγιάς.

Ενδιαφέρον είχε ο σχολιασμός μιας εικόνας που έδειχνε έναν στρατιώτη με σύγχρονο εξοπλισμό και μιας που έδειχνε πρόσφυγες με τα υπάρχοντά τους σε μπόγο στο κεφάλι τους. Η τεχνολογία στην υπηρεσία του πολέμου, από αεροσκάφη και drone μέχρι νυχτερινή όραση... Τι θα συνέβαινε εάν η τεχνολογία έμπαινε στην υπηρεσία των λαών (π.χ. να κάνουμε εργοστάσια αφαλάτωσης για παραγωγή νερού κ.ο.κ.);

Στη συνέχεια η κουβέντα πήγε στο τι μπορεί να γίνει, εάν είναι λύση ο «εθελοντισμός», η «βοήθεια» που δεν αμφισβητεί τις αιτίες και παρότι η κυρίαρχη προπαγάνδα προβάλλει τον «εθελοντισμό» τού «όλοι μαζί μπορούμε», υπήρξαν έντονος προβληματισμός και ξεκάθαρες τοποθετήσεις από αρκετούς μαθητές. Ανέφεραν π.χ. πως δεν είναι δυνατόν να λύσουν το πρόβλημα αυτοί που κλέβουν τον πλούτο και ρίχνουν κάποια ψίχουλα στους φτωχούς. Μίλησαν για συγκροτήματα μουσικά που κέρδισαν εκατομμύρια από τραγούδια για τα προβλήματα των φτωχών, για τις φοροαπαλλαγές των ιδρυμάτων των πλουσίων κ.λπ. Ανέφεραν ακόμα το ποίημα του Μπρεχτ «Καταφύγιο για μια νύχτα», όπου κλείνει με τα λόγια: «Μα ο κόσμος έτσι δε θ' αλλάξει, Δε θα καλυτερέψουνε ανάμεσα στους ανθρώπους οι σχέσεις, Δε συντομεύει έτσι η εποχή της εκμετάλλευσης».

Μιλήσαμε, επίσης, για το ρόλο του ρατσισμού - εθνικισμού, την τακτική του «διαίρει και βασίλευε». Είπαμε πως τέτοιες αντιδραστικές οργανώσεις δρουν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και ανάμεσα στους μετανάστες (βλέπε Μεγάλη Αλβανία). «Ετσι είναι, πρέπει να απομονωθούν όλοι αυτοί», είπε ένας μαθητής από την Αλβανία. «Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε, υπάρχουν τάξεις που θέλουν το χωρισμό».

Εκεί που έγινε η πιο «δύσκολη» συζήτηση ήταν στο αν μπορεί να αλλάξει πραγματικά κάτι. Η μεγάλη μάζα των μαθητών και μαθητριών απάντησε αρχικά όχι και στα δύο σχολεία, ιδιαίτερα απόλυτο ήταν αυτό από τους πρόσφυγες μαθητές. Εδώ, μιας και η συζήτηση έγινε κοντά (πριν και μετά την 1η Μάη), αξιοποιήθηκε το παράδειγμα της Πρωτομαγιάς που το γνώριζαν καλά οι μαθητές και στα δύο σχολεία: Τι έγινε εκείνη τη μέρα, πώς κερδίζονται τα δικαιώματα, τι σημαίνει οργάνωση, τι ταξική - διεθνιστική αλληλεγγύη...

«Γιατί ένας ελέφαντας είναι δεμένος στο τσίρκο. Δεν μπορεί να λυθεί;».

«Τον έχουν μάθει από μικρό σιγά σιγά». «Τον έχουν δαμάσει».

«Εμείς πρέπει να δεχθούμε να ζούμε δαμασμένοι;».

«Μπορεί να λυθεί ο ελέφαντας;».

«Ναι, μπορεί».

«Να γίνουν οι εργάτες σε κάθε χώρα και σε όλο τον κόσμο ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν», είπε ένας μαθητής.

Η συζήτηση που έγινε δείχνει πως ζούμε σε μια περίοδο μεγάλων διεργασιών στη συνείδηση των μαθητών, με αντιφάσεις, συγχύσεις αλλά και όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο. Εχει σημασία να αξιοποιείται κάθε δυνατότητα που δίνεται προκειμένου να ενισχυθεί ο προβληματισμός, να βαθύνει. Η ανταλλαγή πείρας, η καλή προετοιμασία θεμάτων, η εκλαΐκευση σοβαρών ζητημάτων, σε συνδυασμό με κέφι και μεράκι, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μπορούμε, όμως, και πρέπει να κινηθούμε σε μια τέτοια κατεύθυνση.

ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Την ίδια μέρα, μαθητές και νέοι της Ελευσίνας κατέκλυσαν την πλατεία Λαού όπου έγινε Μαθητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Στο χώρο υπήρχαν εκθέσεις για τη δράση και την Ιστορία της ΚΝΕ, εκθέσεις για τον πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας, αλλά και έκθεση βιβλίου. Σε μια ξεχωριστή γωνιά οι μαθητές έφτιαχναν τα δικά τους αντιπολεμικά σκίτσα, ενώ πραγματοποιήθηκε και τουρνουά σκακιού. Το Φεστιβάλ ξεκίνησε με ομιλία που ανέδειξε την ανάγκη περισσότεροι νέοι να ενισχύσουν σήμερα, μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ, τον αγώνα για τη ζωή και το σχολείο που τους αξίζει. Στη συνέχεια βραβεύθηκε η νικήτρια ομάδα του τουρνουά μπάσκετ 3on3 που είχε προηγηθεί, με σύνθημα «Τάπα στο ρατσισμό και το φασισμό». Ακολούθησε αντιφασιστικό μουσικό αφιέρωμα από μαθητές γυμνασίου από το Μεγάλο Πεύκο, ενώ η αυλαία του Φεστιβάλ έπεσε με συναυλία μαθητικού συγκροτήματος.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

Για ακόμα μια φορά, οι μικροί αναγνώστες του θα βρουν στις σελίδες του πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Ανάμεσά τους, ιδιαίτερη επικαιρότητα αποκτά το αφιέρωμα με τίτλο «Μια φωτογραφία, μια ιστορία!», όπου απεικονίζεται η φωτογραφία του Σοβιετικού στρατιώτη που υψώνει την Κόκκινη Σημαία στο Ράιχσταγκ. Το αφιέρωμα παίρνει αφορμή από το ότι σήμερα, 9 Μάη, συμπληρώνονται 73 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Αποτελεί μια καλή αφορμή για να ανοίξει συζήτηση με τα παιδιά για το τι είναι φασισμός, την άνοδο και το ρόλο φασιστικών δυνάμεων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και την απάντηση της ΕΣΣΔ, του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο. Ακόμα, στις σελίδες του περιοδικού φιλοξενούνται και τίτλοι αντιφασιστικών τραγουδιών, όπου τα παιδιά μπορούν να ακούσουν τα συγκεκριμένα τραγούδια, να σκεφτούν και άλλα, αλλά να γίνουν και οι ίδιοι μουσικοί, δημιουργώντας τα δικά τους τραγούδια ενάντια στο φασισμό!

Μια άλλη σελίδα «επικαιρότητας» είναι και η σελίδα που είναι αφιερωμένη στον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού. Γίνεται προσπάθεια να εξηγηθεί ο αγώνας των Παλαιστινίων, καθώς και ο αγώνας της Αχέντ Ταμίμι και η αλληλεγγύη που δείχνουν οι λαοί όλου του κόσμου στο πρόσωπό της. Ηδη, μικροί μαθητές από τη Νέα Ιωνία και τη Φιλαδέλφεια, στο πλαίσιο του Μαθητικού Φεστιβάλ της ΚΝΕ στο Νέο Ηράκλειο, έφτιαξαν πανό και έβγαλαν ομαδική φωτογραφία αλληλεγγύης!

Κι αυτά είναι μόνο μια γεύση: Κόμικ, παιχνίδια, σπαζοκεφαλιές, σκάκι, χειροτεχνίες, διήγημα, η συνέχεια της θαυμαστής ιστορίας του ανθρώπου, αλλά και του αφιερώματος γύρω από το σώμα και πολλά ακόμη, που κάνουν το περιοδικό μια μοναδική συντροφιά... Παράλληλα, το περιοδικό εμπεριέχει δώρο αυτοκόλλητα.

Στο βιβλίο του, ο Μίλτος Πασχαλίδης περιγράφει τη σχέση που είχε αναπτύξει με τον στιχουργό Αλκη Αλκαίο. «Αυτός ο τύπος, σχεδόν τριάντα χρόνια εθελούσια αποκλεισμένος σε δυο δωμάτια, ένα στην Κάτω Κηφισιά και ένα στην Πάργα, μου είχε ανοίξει παράθυρα σ' όλο τον κόσμο...».

Ο Αλκης Αλκαίος, κατά κόσμον Βαγγέλης Λιάρος, γεννήθηκε το 1948 στην Πάργα. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας σπουδάζει στη Νομική Σχολή, όπου συνελήφθη και για μήνες υπέστη φρικτά βασανιστήρια. Τα βασανιστήρια, μαζί με ένα αυτοάνοσο νόσημα που είχε, του δημιουργούν σοβαρότατα προβλήματα υγείας για όλη του τη ζωή...

Από το 1977 ξεκινά η συνεργασία του με τον «Ριζοσπάστη», όπου δημοσιεύει ποιήματα και σκέψεις γύρω από την τέχνη. Εκεί δημοσιεύει και το βαθιά διεθνιστικό του ποίημα «Φλεβάρης 1848», αφιερωμένο στα 130 χρόνια από την έκδοση του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου». Με αυτό το ποίημα ξεκινά και «επίσημα» η στιχουργική του σταδιοδρομία, αφού το μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος και το ενέταξε στον δίσκο «Τα τραγούδια της λευτεριάς».

«Εφυγε» από τη ζωή το Δεκέμβρη του 2012.

Η αρχή γίνεται την Παρασκευή 11 Μάη, στις 21.00, με τους «The Worksongs Project», που θα παρουσιάσουν τραγούδια της δουλειάς από όλο τον κόσμο.

Η μουσική παράσταση των «The Worksongs Project» περιλαμβάνει κάθε φορά μια ξεχωριστή επιλογή μελωδιών, ταξιδεύοντας στις έξι ηπείρους στο πέρασμα του χρόνου. Πρόκειται για ένα ταξίδι που φιλοδοξεί να εμφανίσει τις ομοιότητες στη δραστηριότητα και κατ' επέκταση στον τρόπο σκέψης των ανθρώπων της δουλειάς όλου του κόσμου.

Τραγούδια της δουλειάς στη διεθνή λαογραφία ονομάζονται εκείνα που είτε αναφέρονται σε εργασίες, είτε τις συνοδεύουν. Τα δεύτερα, μέσα από πλήθος θεμάτων, είχαν ως στόχο να συντονίσουν μια ομαδική εργασία, όπως για παράδειγμα την κωπηλασία, ή απλά με τη συντροφιά τους να ανεβάσουν τη διάθεση και την παραγωγικότητα.

Το σχήμα συναποτελούν οι: Λεωνίδας Ζαγαρέλος (φωνή, κιθάρα, φυσαρμόνικα), Δημήτρης Λιάσκος (πνευστά, επιμέλεια), Περικλής Μαλακατές (φωνή, μπάσο), Αποστόλης Μωραΐτης (φωνή, ούτι, κιθάρα), Βαγγέλης Τσιμπλάκης (τύμπανα, κρουστά), Δημήτρης Στεφανής (επιμέλεια βίντεο και φωτογραφίας).

Οι «The Worksongs Project» εμφανίζονται επίσης σήμερα στο Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Πρόκειται για μια εκδήλωση που διοργανώνει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ρόζα Ιμβριώτη», τιμώντας την 9η Μάη, μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.

Η εκδήλωση, που θα ξεκινήσει στις 7 μ.μ., θα περιλαμβάνει ξενάγηση στον χώρο του «Θυσιαστηρίου της Λευτεριάς» και γνωριμία με το Μουσείο από το Παράρτημα Καισαριανής της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ομιλία από τον πρόεδρο του Συλλόγου και συναυλία με τραγούδια της δουλειάς από όλο τον κόσμο από τους «The Worksongs Project».