Η επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 17 Μάη μπορεί και πρέπει να εκφράσει την αντίσταση των εργαζομένων στα μέτρα - σφαγείο. Να γίνει αφορμή για να δυναμώσει η πάλη για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Η απεργία χρειάζεται να γίνει υπόθεση των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων. Σ' αυτή την κατεύθυνση παλεύουν τα σωματεία και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Στην αντίπερα όχθη αυτής της προσπάθειας βρίσκονται οι ηγεσίες σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ (ΣΥΝΕΚ - ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ). Δεν έχουν πάρει κανένα μέτρο για την οργάνωση της απεργίας. Δεν έχουν βγάλει ούτε μια ανακοίνωση που να καλεί στην απεργία. Στις εκλογοαπολογιστικές Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, που πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες, οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των άλλων δυνάμεων δεν αναφέρουν ούτε λέξη για την απεργία. Σαν να μην υπάρχει.

Οι συνδικαλιστικές αυτές ηγεσίες έχουν φέρει τις Ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών σε τέλμα. Τις έχουν μετατρέψει σε φερέφωνα όλων των αντιλαϊκών κυβερνήσεων και αυτό γιατί στηρίζουν την ουσία της αντιλαϊκής επίθεσης, την πολιτική της ΕΕ, τον στόχο της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Χύνουν το δηλητήριο του «μικρότερου κακού», καλλιεργούν λογικές ανάθεσης και μειωμένων απαιτήσεων στους εργαζόμενους. Αφού πρώτα ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις βάρβαρες συνέπειες αυτής της πολιτικής και στην Εκπαίδευση, κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να μην κουνιέται φύλλο απέναντι σε αυτή την κατάσταση.

Η κριτική της ΔΑΚΕ (αλλά και της ΠΑΣΚ) για τις «αριστερές δυνάμεις που έχουν βαλτώσει την ΟΛΜΕ» είναι ο βολικός φερετζές που χρησιμοποιούν για να κρύψουν ότι μαζί με τις ΣΥΝΕΚ αποτελούν βολικούς και πρόθυμους συνομιλητές και συμπαραστάτες, σε όλες τις αστικές κυβερνήσεις.

Η ΔΑΚΕ θέλει να αξιοποιήσει την απογοήτευση, τη δυσαρέσκεια των συναδέλφων από αυτή την πολιτική, για να στρώσει το χαλί στη ΝΔ, για να τη στηρίξει στην αντιπολιτευτική της τακτική απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ συμφωνεί μέχρι κεραίας με τη στρατηγική μιας «ματωμένης» ανάπτυξης και δηλώνει ότι η εφαρμογή του μνημονίου πρέπει να επιταχυνθεί.

Η ΝΔ δεσμεύεται ότι θα υλοποιήσει αυτά τα μέτρα μέχρι κεραίας, ενώ στελέχη της στην Εκπαίδευση κάνουν χορό δηλώσεων για καθηγητές - φαντάσματα και δίδακτρα - χαράτσια για την εγγραφή σε σχολεία, μαζί με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ζήσαμε τη ΔΑΚΕ στο τιμόνι της ΟΛΜΕ, πριν μερικά χρόνια, να υπονομεύει τους αγώνες των εργαζομένων, να σπέρνει την απογοήτευση στο συνδικαλιστικό κίνημα, σε μια περίοδο που οι συνάδελφοι δέχονταν σφοδρή επίθεση στα Εργασιακά, στο ωράριο, στα δικαιώματά τους. Πριν τις 4.000 απολύσεις αναπληρωτών του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν προηγηθεί οι 2.500 διαθεσιμότητες του Μητσοτάκη. Δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου!

• ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ από κοινού έβγαζαν ανακοινώσεις ενάντια στους αναπληρωτές που κινητοποιούνται για μόνιμη δουλειά και υπέρ του πρώην υπ. Παιδείας, Ν. Φίλη, που τους απέλυε.
• Η ΔΑΚΕ από κοινού με τις ΣΥΝΕΚ αποδέχονταν την πρόσκληση της κυβέρνησης για τον κοινωνικό διάλογο - απάτη για την Παιδεία.
• ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ ανοίγουν τη συζήτηση για μια «άλλη καλή αξιολόγηση», τη στιγμή που η κυβέρνηση προωθεί στο Δημόσιο το πλαίσιο του νόμου Βερναρδάκη, που θεσμοθετεί σύνδεση μισθού με βαθμολογία και απολύσεις.
• Μαζί αντιπρότειναν στον Κ. Γαβρόγλου κριτήρια διορισμών, που οδηγούν σε απολύσεις, όταν αυτός ξεκαθάριζε ότι... διορισμοί γιοκ!
• Μαζί αναρωτιούνται αν οι αναπληρωτές απολύονται ή... λήγει η σύμβασή τους.
• Μαζί φιλοσοφούσαν για το ρόλο της ενοποίησης των ειδικοτήτων, όταν είναι φανερός ο στόχος για την κινητικότητα και το κλείσιμο τμημάτων σε όλη τη Δευτεροβάθμια.

Απάντηση στο νέο κύμα αντεργατικής επίθεσης δεν είναι το παζάρι για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι, αλλά η διεκδίκηση ανάκτησης των απωλειών των προηγούμενων χρόνων, η πάλη με κριτήριο τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες που μένουν στο περιθώριο γιατί δεν χωράνε στους στόχους της ανάκαμψης, δεν συμβαδίζουν με το καπιταλιστικό κέρδος.

Απαντάμε με ενδυνάμωση του αγώνα για αποκλειστικά δωρεάν Παιδεία. Με ενίσχυση της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών» στα συνέδρια ΟΛΜΕ - ΔΟΕ!