Πέμπτη 9 Φλεβάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κοροϊδία με τις εισφορές

Το γνωστό τροπάρι περί μείωσης των εισφορών για το 80% των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ επανέλαβε χτες στη Βουλή η υπουργός Εργασίας, επιχειρώντας με μισές αλήθειες να αθωώσει την αντιασφαλιστική πολιτική που συνεχίζει ακάθεκτη η σημερινή κυβέρνηση, η οποία επικεντρώνει στο ζήτημα των εισφορών, θέλοντας να κρύψει το κύριο: Οτι το ύψος των συντάξεων μειώνεται δραστικά με τον νέο νόμο, ενώ συρρικνώνονται και όλες οι υπόλοιπες παροχές από τον νέο ΕΦΚΑ. Ετσι, στην περίπτωση των αυτοαπασχολούμενων, ακόμα κι αν προς το παρόν μειώνονται οι εισφορές κατά μερικές δεκάδες ευρώ, θα το βρουν μπροστά τους με τις συντάξεις πείνας στα γηρατειά, καθώς η μεγαλύτερη σύνταξη δεν θα ξεπερνά τα 582 ευρώ με 35 χρόνια ασφάλισης στο 67ο έτος της ηλικίας! Συνολικά οι συντάξεις τους θα είναι κατά 50% μειωμένες σε σχέση με το προηγούμενο σύστημα. Σε κάθε περίπτωση, πάει πολύ η κυβέρνηση να επαίρεται για τις δήθεν μειωμένες εισφορές, όταν έχει ταράξει τους αυτοαπασχολούμενους στα χαράτσια, στα τέλη επιτηδεύματος, στην αυξημένη φορολογία, όταν δηλαδή τα παίρνει πολλαπλάσια από την άλλη τσέπη. Και εν τέλει, μόνο από αγαθοεργία δεν το κάνει, αφού πλέον μια μεγάλη μάζα ασφαλισμένων, εξαντλημένοι από τα χαράτσια, σταματούν να πληρώνουν τις εισφορές τους και μένουν ανασφάλιστοι. Επομένως, για να διευρύνει την εισπραξιμότητα του ΕΦΚΑ ενδιαφέρεται η κυβέρνηση και όχι να ελαφρώσει τους ασφαλισμένους, αφού έτσι κι αλλιώς τους έχει φέρει στο «αμήν» με τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της.

Προληπτική τρομοκράτηση

Συντονισμένη επίθεση σε βάρος των αγροτών και των μορφών πάλης που αποφασίζουν συλλογικά, εξαπολύουν οι επιχειρηματικοί φορείς, προσπαθώντας ταυτόχρονα να ενεργοποιήσουν τον «κοινωνικό αυτοματισμό», με την κάλυψη, αν όχι με την ενθάρρυνση της κυβέρνησης. Ετσι, ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βόρειας Ελλάδας (ΣΕΒΕ) μιλά για «εφιάλτη αγροτικών κινητοποιήσεων» που «έχει καταστεί πλέον "θεσμός"». Ζητά να πρυτανεύσει «η λογική και η σωφροσύνη» και αποφαίνεται ότι «κάθε ακραία διαμαρτυρία με γνώμονα το ατομικό και όχι το γενικό συμφέρον είναι αδιέξοδη». Για τους εξαγωγείς, «γενικό συμφέρον» είναι η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και τα κέρδη τους και «ατομικό συμφέρον» ο αγώνας των χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών για την επιβίωση. Στην ίδια γραμμή και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ) εκτιμάει ότι η εικόνα που εκπέμπει ο αγώνας της αγροτιάς είναι «αρνητική» και «αντανακλά (...) στο σύνολο της εθνικής οικονομίας και (...) σε σειρά κλάδων, επαγγελμάτων και κατηγοριών εργαζομένων που εξαρτώνται από την τουριστική δραστηριότητα». Από κοντά και το ΔΣ της Περιφερειακής Ενωσης Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας, που κάνει συστάσεις στους αγρότες να μην κλείνουν δρόμους και τελωνεία. Δεν χωράει αμφιβολία ότι όσο οι μικρομεσαίοι αγρότες συνεχίζουν να διεκδικούν το δίκιο και την επιβίωσή τους, τόσο θα δέχονται τα πυρά της μεγαλοεργοδοσίας και των κομμάτων της. Αλλωστε, με τις «συστάσεις» και τις απειλές τους δεν απευθύνονται μόνο στους αγρότες, αλλά προσπαθούν και να τρομοκρατήσουν προληπτικά τους εργαζόμενους και όποιον αποφασίζει να αντιδράσει, να διεκδικήσει και να κινητοποιηθεί.

Η ... εμπάθεια τυφλώνει

Φαίνεται πως τον παίνεψαν για τον αντιΚΚΕ του οίστρο και βάλθηκε να τους πείσει ότι δεν ήταν στιγμιαία αναλαμπή. Ο λόγος για τον αρθρογράφο (και σύμβουλο έκδοσης) της «Αυγής», Δ. Χρήστου, ο οποίος (σε συνέχεια προηγούμενων άρθρων του) κραυγάζει απελπισμένα για συναίνεση από τις στήλες της εφημερίδας και στοχοποιεί όποιον διεκδικεί το δίκιο του απέναντι στον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα της κυβέρνησης. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά επιτίθεται στο ΚΚΕ επειδή στηρίζει τους αγώνες των εργαζομένων και της μικρομεσαίας αγροτιάς. Μάλιστα, εκτός από την κατηγορία ότι υπονομεύει την οικονομία και τη σταθερότητα της χώρας, μαζί με όσους είναι στο δρόμο, αντί να στηρίζει τον διαπραγματευτικό ...άθλο της κυβέρνησης, εγκαλεί το ΚΚΕ ότι με τη στάση του συμπράττει με τη ΝΔ, στην προσπάθεια που κάνει ο Μητσοτάκης να ρίξει την κυβέρνηση! Ο αρθρογράφος (και στέλεχος) της «Αυγής» δεν διεκδικεί καμιά πρωτοτυπία. Και επειδή κατηγορεί για «τύφλωση» το ΚΚΕ και τον «Ριζοσπάστη», που προβάλλει τις εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις, του απαντάμε ότι μάλλον ο ίδιος κινδυνεύει, αφού ως γνωστόν, η πολλή ...εμπάθεια τυφλώνει.

«Αριστερές» απόψεις

Αυτή κι αν είναι «αριστερή» πολιτική: Το στέλεχος του κόμματος «Αριστερά» (Λίνκε) της Γερμανίας (στην συμπροεδρία του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς με τον ΣΥΡΙΖΑ) Οσκαρ Λαφοντέν, παλιά «καραβάνα» της σοσιαλδημοκρατίας και επικεφαλής του ψηφοδελτίου για τις επικείμενες τοπικές εκλογές στο κρατίδιο Σάαρλαντ, τάχθηκε υπέρ του ελέγχου της μετανάστευσης με τον εξής τρόπο: «Σε όποιον περνά τα σύνορα παράνομα, θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να φύγει αυτοβούλως. Για όποιον δεν κάνει χρήση αυτής της δυνατότητας δεν μένει παρά η απέλαση». Ο ίδιος συμπλήρωσε το σκεπτικό του ως εξής: «Η Αριστερά πρέπει να σκεφτεί γιατί τόσο πολλοί εργάτες και άνεργοι ψηφίζουν το κόμμα "Εναλλακτική για την Γερμανία" (AfD), αν και έχει στο πρόγραμμά του την συμπίεση των μισθών και τις περικοπές συντάξεων. Το ζήτημα της μετανάστευσης είναι κυρίως ένα κοινωνικό θέμα». Με άλλα λόγια, ο Λαφοντέν λέει στους ...αριστερούς της Γερμανίας ότι η αντιμεταναστευτική ρητορική της ακροδεξιάς αδίκως τους κλέβει ψήφους, αφού και οι ίδιοι μπορούν να λένε τα ίδια και χειρότερα, πάνω σε ένα τέτοιο σοβαρό «κοινωνικό θέμα». Σαν να κάνουν οι πρόσφυγες τουρισμό, σαν να μην διώχνονται από τις πατρίδες τους εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, σαν να μην είναι τα τείχη των καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ αυτά που τους καθιστούν «παράνομους». Με τέτοιες αναλύσεις και προσεγγίσεις, δεν είναι δύσκολο να συμπεράνει κανείς ποιος ποτίζει το δέντρο της ακροδεξιάς...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1824 Υπογράφεται στο Λονδίνο συμφωνητικό ανάμεσα σε Αγγλους κεφαλαιούχους και τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης, Ιωάννη Ορλάνδο και Ανδρέα Λουριώτη, για τη σύναψη δανείου ύψους 800.000 λιρών.

1857 Πεθαίνει ο Διονύσιος Σολωμός.

1909 Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ριζοσπάστης», με διευθυντή τον Γεώργιο Φιλάρετο ως οργανο του «Ριζοσπαστικού Συνδέσμου» εκφράζοντας αντιμοναρχικές θέσεις. Η έκδοσή της σταματά το 1911 για να επανεκδοθεί το 1917 από τον Γιάννη Πετσόπουλο ως «εφημερίδα δημοκρατικών αρχών». Το Μάη του 1919, ο Πετσόπουλος γίνεται μέλος του ΣΕΚΕ και στη συνέχεια ο υπότιτλος της εφημερίδας αλλάζει σε «Εφημερίς σοσιαλιστική». Τον Απρίλη του 1920 το 2ο συνέδριο του ΣΕΚΕ αποφασίζει να θέσει τον «Ριζοσπάστη» υπό τον έλεγχο της Κεντρικής Επιτροπής. Τελικά, τον Ιούλη του 1921 ο Πετσόπουλος θα παραδώσει οριστικά την ιδιοκτησία της εφημερίδας στο Κόμμα, κι έτσι από την 1η Αυγούστου 1921 ο «Ριζοσπάστης» εκδίδεται ως «Επίσημον Οργανον του Σοσιαλιστικού Εργατικού (Κομμουνιστικού) Κόμματος και της Γενικής Συνομοσπονδίας των Εργατών της Ελλάδος».

1932 Οι φυλακισμένοι πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές του Ιτζεδίν κάνουν απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα τρομοκρατικά μέτρα της κυβέρνησης.

1944 Χιτλερικοί και ταγματασφαλίτες εκτελούν στην Καλαμάτα 300 πατριώτες.

1948 Τμήματα του ΔΣΕ διεισδύουν κρυφά 8 χλμ. έξω από τη Θεσσαλονίκη και βάλλουν με πυροβολικό.

1950 Σε μια περίοδο όπου η σύγκρουση σοσιαλισμού - ιμπεριαλισμού οξύνεται ο γερουσιαστής Μακ Κάρθι κατηγορεί 205 στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών ότι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Πρόκειται για την απαρχή του λεγόμενου «μακαρθισμού».

1978 Ο Τζίμι Κάρτερ παρεμβαίνει προσωπικά, καθώς η, για 72η μέρα, συνεχιζόμενη απεργία των ανθρακωρύχων τείνει να παραλύσει τη χώρα. Στις 25 του Μάρτη 1978 οι ανθρακωρύχοι πετυχαίνουν μεγάλη νίκη. Τερματίζουν την απεργία τους, που διήρκεσε 110 μέρες, και επιστρέφουν στην εργασία τους έχοντας πετύχει την υπογραφή τριετών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες προβλέπουν αύξηση στο μέσο ωρομίσθιό τους κατά 30%.

1984 Πεθαίνει ο Σοβιετικός ηγέτης Γιούρι Αντρόποφ. Μέλος της Κομσομόλ από το 1930 και του Κόμματος των Μπολσεβίκων από το 1939, διετέλεσε μεταξύ άλλων μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΣΕ (27/4/1973 - 9/2/1984) και ΓΓ του Κόμματος (12/11/1982 - 9/2/1984) μετά τον Λ. Μπρέζνιεφ. Στη θέση του ΓΓ τον διαδέχτηκε ο Κ. Τσερνιένκο.

2005 Αρχίζει τις εργασίες του το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Κεντρικό ζήτημα του Συνεδρίου ήταν η εξέταση της πορείας του από την ανασυγκρότηση στην ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ισχυροποίησή του. Το Συνέδριο πήρε δύο αποφάσεις, η πρώτη «Πολιτική απόφαση για τα καθήκοντα του ΚΚΕ μέχρι το 18ο Συνέδριο» και η απόφαση «Για την κατάσταση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ