Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), το 2015 αυξήθηκε ο αριθμός των εργαζομένων που αμείβονται με καθαρό μισθό κάτω από 1.000 ευρώ. Σήμερα, αυτοί οι χαμηλόμισθοι φτάνουν το 63,17% επί του συνόλου των απασχολούμενων. Ταυτόχρονα, παρατηρείται και μια μετακίνηση προς τα κάτω σε ό,τι αφορά την κατάταξη των εργαζομένων στα διάφορα κλιμάκια μεταξύ των 500 και 1.000 ευρώ. Τα στοιχεία για τις ανατροπές στην αγορά εργασίας, που συντελούνται σταθερά και με κλιμάκωση τα τελευταία χρόνια, εξηγούν εν μέρει αυτήν την εικόνα. Ετσι, ανάμεσα στο 2014 και στο 2015 αυξήθηκαν κατά 8,92% οι εργαζόμενοι με καθεστώς μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασία. Σε κάθε περίπτωση, περισσότερες από τις μισές προσλήψεις που γίνονται σήμερα, αφορούν τέτοιες ελαστικές μορφές απασχόλησης και βέβαια έχουν αντανάκλαση και στους μισθούς. Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ανάγλυφα την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης. Ταυτόχρονα, οι σημερινοί μισθοί είναι «καθρέφτης» των συντάξεων που πάει να κατοχυρώσει η κυβέρνηση με το νέο Ασφαλιστικό και αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για να ενταθεί ο αγώνας ενάντια στα αντιασφαλιστικά της σχέδια.

«Αυτό που ονομάζουμε "η κοινωνία στους δρόμους" δεν το εκλαμβάνουμε ότι η κοινωνία είναι απέναντι στην κυβέρνηση» δήλωσε χτες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης. Πάνω - κάτω τον ίδιο ισχυρισμό πρόβαλλαν και άλλα στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ (Γεροβασίλη, Ρήγας κ.ά.). Μπορούν φυσικά να εκλαμβάνουν όπως θέλουν την «κοινωνία στους δρόμους», μπορούν ακόμα και να παριστάνουν ότι βρέχει όταν τους φτύνουν. Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνησή τους είναι απέναντι στο λαό, γι' αυτό και συκοφαντούν τους αγώνες του. Ο Γ. Δραγασάκης άφησε να εννοηθεί ότι τις κινητοποιήσεις υποκινεί το «μεγάλο κεφάλαιο», επειδή η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει «μια διαδικασία επανακαθορισμού των όρων δράσης του», ισχυρισμός που είχε και την ανάγνωση της κατηγορίας σε βάρος όσων αντιδρούν, ότι υπονομεύουν τάχα αυτή την προσπάθεια της κυβέρνησης.

Την ίδια ώρα, η κυβερνητική εκπρόσωπος αναμασούσε εκ νέου τα περί επαγγελματιών συνδικαλιστών της δεξιάς και ακροδεξιών στοιχείων...

Το ότι εχθρεύονται τους αγώνες του λαού, που άλλωστε υποκινούν με την πολιτική τους, προκύπτει κι απ' το στόχο που έκαναν αμφότεροι καθαρό: Να τους χειραγωγήσουν. «Είναι δική μας ευθύνη, αλλά και όλων μας, να διαμορφώσουμε ένα δημοκρατικό πλαίσιο όπου αυτή η κοινωνία θα μπορεί να συζητά, να συμφωνεί και να διαφωνεί. Ενα πλαίσιο ευρύτερης συναίνεσης» δήλωσε ο Δραγασάκης κι από κοντά η Γεροβασίλη: «Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη - και να είναι όλοι βέβαιοι πως θα το πράξει - να μην αφήσει τις διαδηλώσεις να γίνουν στείρα αντιπολιτευτική εκτόνωση. Αλλά να ενσωματώσει τις υγιείς φωνές».

1857 Πεθαίνει ο Διονύσιος Σολωμός.

1909 Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ριζοσπάστης», με διευθυντή τον Γεώργιο Φιλάρετο. Η νέα εφημερίδα, όργανο του Ριζοσπαστικού Συνδέσμου, προπαγανδίζει την ανάγκη για σοβαρή λαϊκή δράση κατά της μοναρχίας και την εξυγίανση του δημόσιου βίου της χώρας.

1932 Οι φυλακισμένοι πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές του Ιτζεδίν κάνουν απεργία πείνας, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα τρομοκρατικά μέτρα της κυβέρνησης.

1934 Υπογράφεται στην Αθήνα από τους υπουργούς Εξωτερικών της Ρουμανίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας το «Σύμφωνο Βαλκανικής Συνεργασίας».

1939 Το νησί (και η ναυτική βάση) της Μινόρκα παραδίνεται στις δυνάμεις του Φράνκο με τη «διαμεσολάβηση» των Βρετανών, που υποτίθεται πως κρατούσαν ουδέτερη στάση στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο (η παράδοση του νησιού έγινε στο βρετανικό πλοίο «HMS Devonshire»).

1944 Χιτλερικοί και ταγματασφαλίτες εκτελούν στην Καλαμάτα 300 πατριώτες.

1948 Τμήματα του Αρχηγείου Κεντρικής Μακεδονίας του ΔΣΕ διεισδύουν στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και ρίχνουν 150 βλήματα στο κέντρο της πόλης.

1950 Σε μια περίοδο όπου η σύγκρουση σοσιαλισμού - ιμπεριαλισμού οξύνεται, ο γερουσιαστής Μακάρθι κατηγορεί 205 στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών ότι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Πρόκειται για την απαρχή του λεγόμενου «μακαρθισμού».

1971 Μεγάλος σεισμός, ισχύος 7 Ρίχτερ, πλήττει την περιοχή του Λος Αντζελες, προκαλώντας 65 θανάτους.

1975 Μεταγωγικό σκάφος της «Λουφτβάφε», που μεταφέρει άνδρες και υλικό στο Πεδίο Βολής Κρήτης, συντρίβεται στα Λευκά Ορη λίγο πριν από την προσγείωσή του στη Σούδα. Νεκροί και οι 43 επιβαίνοντες σ' αυτό.

1978 Ο Τζίμι Κάρτερ παρεμβαίνει προσωπικά, καθώς η για 72η μέρα συνεχιζόμενη απεργία των ανθρακωρύχων τείνει να παραλύσει τη χώρα. Στις 25 του Μάρτη 1978, οι ανθρακωρύχοι τερματίζουν νικηφόρα την απεργία που διήρκεσε 110 μέρες, έχοντας πετύχει την υπογραφή τριετών συμβάσεων εργασίας, με αύξηση στο μέσο ωρομίσθιό τους κατά 30%.

1984 Πεθαίνει ο σοβιετικός ηγέτης Γιούρι Αντρόποφ. Μέλος της Κομσομόλ από το 1930 και του Κόμματος των Μπολσεβίκων από το 1939, διετέλεσε μεταξύ άλλων μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΣΕ και ΓΓ του Κόμματος μετά τον Λ. Μπρέζνιεφ. Στη θέση του ΓΓ τον διαδέχτηκε ο Κ. Τσερνιένκο.

2005 Αρχίζει τις εργασίες του το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Κεντρικό ζήτημα του Συνεδρίου ήταν η εξέταση της πορείας του από την ανασυγκρότηση στην ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ισχυροποίησή του. Το Συνέδριο πήρε δύο Αποφάσεις, η πρώτη «Πολιτική Απόφαση για τα καθήκοντα του ΚΚΕ μέχρι το 18ο Συνέδριο» και η Απόφαση «Για την κατάσταση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα».