Γρηγοριάδης Κώστας

Πρώτον. Ακριβώς ο καλύτερος τρόπος για να θυμηθούμε ένα δολοφονημένο, από κρατικό μηχανισμό, παιδί, είναι οι αγώνες με πλαίσιο που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και με στόχευση την κοινή «πηγή» απ' όπου ρέει άφθονη η βία της κρατικής καταστολής και του αυταρχισμού που του αφαίρεσε τη ζωή, όσο και η βία που σφαγιάζει δικαιώματα των εργαζομένων, καταδικάζοντάς τους να ζουν ένα ζοφερό παρόν και μέλλον.

Δεύτερον. Οι λαϊκές και εργατικές κινητοποιήσεις με ένα τέτοιο πλαίσιο και μια τέτοια καθαρή και κρυστάλλινη στόχευση, καμία σχέση δεν έχουν με τους προβοκάτορες ροπαλοφόρους που καίνε και σπάνε βιτρίνες. Οσοι τα τσουβαλιάζουν αυτά διαπράττουν λαθροχειρία ολκής, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους να συκοφαντήσουν και να χτυπήσουν το πραγματικό, ταξικό εργατικό και λαϊκό κίνημα. Αλλωστε οι άλλοι του χεριού τους ήταν, είναι και θα παραμείνουν. Απόδειξη το κατά τον αρθρογράφο «πρόβλημα», που λογικά παρουσιαζόμενο σαν τέτοιο ζητά και λύση. Η «νομιμοποίηση της βίας» που ασκείται ακόμα και με ένα οποιοδήποτε συλλαλητήριο.

Τρίτον. Οι συνειρμοί του δημοσιολόγου με τα περί «εμφυλίου πολέμου» δεν αθωώνουν απλά την κρατική καταστολή. Αλλωστε ο συγκεκριμένος είναι από τους ακραιφνείς θιασώτες της. Την προάγουν ως τον ισχυρό προστάτη των καπιταλιστών και του κέρδους, από την ταξική πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Το λαό στη γωνία, να μη διεκδικεί την ικανοποίηση των αναγκών του, πολύ περισσότερο να μην πολεμά την εξουσία και την πολιτική που τον ληστεύει για να την ανατρέψει. Αυτό επιδιώκουν. Και ας τον τσακίζει ο πόλεμος του κεφαλαίου με κάθε μέσο...

Διευκρινίσεις με νόημα κάνει η διοίκηση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) στην ανακοίνωση που εξέδωσε αναφορικά με τον επικείμενο διαγωνισμό για την ανάθεση των υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης αεροσκαφών («χάντλινγκ») στα 34 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας.

Κατ' αρχήν διευκρινίζει ότι όσοι τελικά επιλεγούν για τις υπηρεσίες αυτές, «θα δραστηριοποιηθούν σε μια αγορά που θα τους αποφέρει έσοδα πάνω από 100.000.000 ευρώ». Το χρόνο εννοείται. Ωστόσο, ξεχωριστή σημασία έχει η διευκρίνιση - επισήμανση που περιέχεται στην ανακοίνωση, ότι «ούτε η ΥΠΑ ούτε το Δημόσιο έχουν οικονομικό όφελος». Δεν ξέρουμε τι να πρωτοϋποθέσουμε με τόσες διευκρινίσεις σε μια ανακοίνωση δημόσιας υπηρεσίας όπως είναι η ΥΠΑ, που μέχρι τώρα απλά γνωστοποιούσε διαγωνισμούς, υποψηφιότητες και αναδόχους. Να υποθέσουμε ότι οι διευκρινίσεις κρίθηκαν αναγκαίες για να κατανοήσει ο ελληνικός λαός ότι τα 100.000.000 ευρώ, που ήταν το ετήσιο όφελος της δημόσιας «Ολυμπιακής», τώρα γίνονται το όφελος της ...ιδιωτικής πρωτοβουλίας; 'Η να υποθέσουμε ότι για τη ...σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ενοχοποιείται η δημόσια παροχή υπηρεσιών και θεοποιείται η ιδιωτική, καθώς στην ανακοίνωση της ΥΠΑ προεξοφλείται με έμφαση ότι όποιοι και αν επιλεγούν τελικά για το «χάντλινγκ» στα περιφερειακά αεροδρόμια θα προσφέρουν «υψηλού επιπέδου ποιότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες».

Πέρσι τέτοιο καιρό ήταν πλήθος οι αναλύσεις που εξηγούσαν πως τα «νέα κινήματα» δεν έχουν ανάγκη καμία οργάνωση για να υπάρξουν. Αρκεί, έλεγαν, που έχουν στη διάθεσή τους τα «νέα επαναστατικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης» όπως το Facebook, το Τwitter και το ΜySpace. Χτες από τα διεθνή πρακτορεία μεταδόθηκε μια μικρή είδηση: η αμερικανική Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Αμυνας (DΑRΡΑ) έκανε ένα πείραμα: απελευθέρωσε σε 10 περιοχές των ΗΠΑ 10 μεγάλα κόκκινα μετεωρολογικά μπαλόνια, διαμέτρου δυόμισι μέτρων το καθένα και ζήτησε από 4.000 ερευνητικούς φορείς που ήταν «κοινωνικά δικτυωμένοι» να τα εντοπίσουν. Οπως δήλωσε εκπρόσωπος της DΑRΡΑ, «επιδίωξη ήταν να διαπιστωθεί κατά πόσον οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, το Τwitter και το ΜySpace, είναι αξιόπιστες πηγές πληροφοριών, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από τις αρμόδιες αμερικανικές αρχές σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης ή εξαφάνισης κάποιου παιδιού». Αφήνουμε στην άκρη το περί εξαφάνισης παιδιού (κερασάκι στην τούρτα) και κρατάμε τη βασική επιδίωξη: Μια στρατιωτική υπηρεσία κινητοποιεί, μέσα από τις συγκεκριμένες υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης, κάμποσες χιλιάδες ανθρώπους για έναν «αγαθό σκοπό», την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Αφήνουμε στην άκρη και τον συμβολισμό με τα κόκκινα μπαλόνια. Κάνουμε απλά μια υπόθεση εργασίας: Αύριο, δεν θα είναι η υπηρεσία, αλλά κάποιος «κοινωνικά δικτυωμένος» («ένας από μας») που θα ζητήσει από τους συν αυτώ «κοινωνικά δικτυωμένους» να βοηθήσουν στον εντοπισμό «10 κόκκινων τρομοκρατικών πυρήνων» και μερικές χιλιάδες άνθρωποι θα βγουν στο κυνήγι;

Είναι προφανές πως ο εφιάλτης δεν είναι για κάποτε. Είναι ήδη οργανωμένος σήμερα. Αν το σημειώνουμε, είναι σαν ένα ακόμα στοιχείο για την αθωότητα και αποθέωση της «κοινωνικής δικτύωσης», όταν αφήνεται στην άκρη η απάντηση στο ερώτημα «ποιος κινεί τα νήματα». Ακόμα καλύτερα, ποιος διαθέτει το δίκτυο και γιατί το έστησε. Κάθε δίκτυο...

1ον: Το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση προσπαθούσε να δείξει ότι θέλει να αποφευχθούν τα επεισόδια με αφορμή τις εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του 15χρονου στα Εξάρχεια. Ομως, το ίδιο διάστημα ο αρμόδιος υπουργός έλεγε ότι η κυβέρνηση παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να είναι έτοιμη.

2ον: Διαρροές στον Τύπο περιέγραφαν με λεπτομέρειες την άφιξη στη χώρα μας λεγόμενων αντιεξουσιαστών από όλη την Ευρώπη. Αλλα δημοσιεύματα έκαναν υπολογισμούς για τον αριθμό των λεγόμενων αντιεξουσιαστών που έχει αυξηθεί από 800 σε 2.000-2.500 μετά τα όσα έγιναν πέρσι το Δεκέμβρη. Δημοσιεύματα στον Τύπο (ΒΗΜΑ) έκαναν λόγο ακόμα και για «Καλάσνικοφ», που αν τα πάρουν στα χέρια τους οι πιτσιρικάδες θα έχουν δίκιο...

Ετσι, έστηναν ένα σκηνικό που από τη μία να φοβίζει το λαό και από την άλλη να οδηγήσουν το λαό και τη νεολαία να αποδεχθούν και να νομιμοποιήσουν στη συνείδησή τους τη δράση των κατασταλτικών μηχανισμών.

• «Να κάνει ένας νέος διαδήλωση για τη μνήμη του Αλέξη, αλλά όχι και να φωνάζει σύνθημα για το ασφαλιστικό».
• «Να καταδικαστεί η βία από όπου κι αν προέρχεται».

Να πώς, οι ίδιοι, μέσα από τον αστικό Τύπο - με μια άλλη αφορμή - βράζουν στο ζουμί του φόβου τους. Γιατί φόβος τους δεν είναι οι μικροαστικές, ανούσιες ψευτοεπαναστατικές δράσεις. Ισα ίσα αυτές τις θέλουν. Αυτό που χτυπούν είναι η οργανωμένη περιφρουρημένη δράση του λαϊκού εργατικού κινήματος που παλεύει για τα συμφέροντα του λαού, τέτοιο είναι το Ασφαλιστικό, παλεύοντας ταυτόχρονα ενάντια στη βία που γεννιέται εκεί που πεθαίνει ο εργάτης, εκεί που «αρρωσταίνει» το μυαλό του νέου ανθρώπου από τις διαλέξεις στα αμφιθέατρα κάποιων διανοούμενων - υπηρετών του ιμπεριαλισμού, εκεί που η εκμετάλλευση τσακίζει τη ζωή. Είναι δυνατόν να μη θέλουν να τσακίσουν ένα δυνατό κίνημα, όταν στόχος του είναι να ανατρέψει όλα αυτά;

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο πρωθυπουργός συναντάται πυρετωδώς με τους υπουργούς του και αυτοί ετοιμάζουν τα σχέδιά τους. Πρώτοι και καλύτεροι ο Γ. Λοβέρδος και η Λ. Κατσέλη και ακολουθεί ο Μ. Χρυσοχοΐδης...

Ηρθε η ώρα «να αναλάβουμε τις ευθύνες μας» όλοι εμείς οι «κοινωνικοί εταίροι», μας λένε, διότι κρίση έχουμε και πρέπει το θέμα να το αντιμετωπίσουμε με πνεύμα εθνικής ομοψυχίας!

Δε λέμε, συγκινηθήκαμε από τον ...πατριωτικό χαρακτήρα του πράγματος (μόνο τη Φιλαρμονική δε βγάλανε να παίζει στους δρόμους) αλλά ...δε θα μπορέσουμε. Λυπούμαστε...

Γιατί, ξέρετε, θυμόμαστε και τα προηγούμενα χρόνια, που δεν είχαμε κρίση. Τότε είτε το ΠΑΣΟΚ είτε η ΝΔ μάς μιλούσαν για «πρωτοφανή ανάπτυξη» και περηφανεύονταν για τα επιτεύγματά τους.

Τότε, όμως, ουδείς κάλεσε τους εργαζόμενους σε «εθνικό διάλογο», για να δούμε πώς θα ...διπλασιαστούν οι μισθοί, όπως διπλασιάζονταν και τριπλασιάζονταν τα κέρδη των μεγαλο-εργοδοτών.

Κανείς δεν άνοιξε συζήτηση για το πώς θα αυξηθούν οι συντάξεις, θα μειωθεί η ηλικία συνταξιοδότησης, θα καλυτερεύσει η Κοινωνική Ασφάλιση, η Υγεία και η Παιδεία.

Ηταν όλοι τους πολύ απασχολημένοι, βλέπετε. Είχαν να «αξιοποιήσουν» όσα «φάγανε» από το χρηματιστήριο, είχαν να μοιράσουν τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης και να τσακωθούν μεταξύ τους για τη διανομή των δημόσιων έργων και των κερδών τους.

Ασε που ...διατίθεντο και τα αποθεματικά των Ταμείων σε όποιον χρειαζόταν ρευστό και συνεχίζουν να διατίθενται.

Πού καιρός για ...κουβεντούλες και «διαλόγους». Τώρα τους έπιασε ο πόνος και ο μεγάλος καημός για το τι θα γίνει η δύστυχη χώρα.

Επειδή όμως ξέρουμε πολύ καλά πού πάει το πράγμα, τους προειδοποιούμε ότι δεν έχουμε καμία διάθεση να πληρώσουμε. Αντίθετα, έχουμε διάθεση να πληρώσουν αυτοί...

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα προχτεσινά στοιχεία της Κομισιόν για το πού έχει φτάσει μέχρι τώρα το ύψος του «πακέτου» στήριξης των χρηματοπιστωτικών κολοσσών της ΕΕ έρχονται να επιβεβαιώσουν, για πολλοστή φορά, την εκτίμηση ότι υπέρτατος στόχος του ευρωσχεδίου εξόδου από την κρίση είναι η στήριξη της κερδοφορίας των μονοπωλίων και η μετακύλιση των βαρών στις πλάτες των λαών. Ο λογαριασμός, λοιπόν, των πακέτων στήριξης των τραπεζών στα κράτη - μέλη της ΕΕ ανέρχεται στα 3,63 δισεκατομμύρια ευρώ! Πρόκειται, βέβαια, για τις συνολικές «δεσμεύσεις» των 27 κρατών - μελών προς το χρηματοπιστωτικό κλάδο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν μέχρι το τέλος του περασμένου έτους είχαν διατεθεί 957,5 δισ. ευρώ. Τα περισσότερα εξ αυτών διατέθηκαν από τρεις χώρες, τη Βρετανία, που διέθεσε περίπου 200 δισ. ευρώ για τη σωτηρία των τραπεζών της, τη Γερμανία που διέθεσε 181 δισ. ευρώ και, τέλος, την Ιρλανδία με 355,76 δισ. ευρώ. Για την Ελλάδα, το ποσό που αναφέρεται είναι το γνωστό πακέτο των 28 δισ. ευρώ. Είναι ευνόητο ότι αυτά τα κρατικά πακέτα στήριξης των μονοπωλίων περνούν στους κρατικούς προϋπολογισμούς, μετατρέποντας έτσι τη χρηματοπιστωτική κρίση σε δημοσιονομική κρίση, ακριβώς για να στείλουν το «λογαριασμό» στους λαούς. Το ζήτημα όμως είναι ακριβώς να αρνηθούν οι λαοί να τον πληρώσουν και να τον στείλουν πίσω...

Δεν έφτανε που ο εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ στη χτεσινή ημερίδα του υπουργείου Εργασίας «για την ασφάλεια και την υγεία στην εργασία» χαρακτήρισε εργοδότες και εργαζόμενους «κοινωνικούς εταίρους», μίλησε και για σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που πρέπει να προωθήσει την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς!

Οπως είπε ο ΠΑΣΟΚος Αντρέας Κολλάς (ο γνωστός πρώην συνδικαλιστής στην ΕΘΕΛ), απευθυνόμενος στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου, «ξέρουμε ότι είστε μόλις 50 μέρες στην κυβέρνηση» και περιμένουμε να δούμε τι θα κάνετε. «Εμείς δε νομίζουμε ότι κυβερνάτε 10 χρόνια. Γιατί κάποιοι τα έχουν μπερδέψει...». Το δούλεμα πέφτει άγριο. Γιατί ο «συνδικαλιστής» του ΠΑΣΟΚ δρα με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, άρα και την πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Οσο για το «δε νομίζουμε ότι κυβερνάτε 10 χρόνια», ή ξέμεινε από επιχειρήματα καμουφλάζ ή στρουθοκαμηλίζει. Γιατί το ΠΑΣΟΚ έχει κυβερνήσει για σχεδόν 20 χρόνια. Γιατί ξέρει ότι η σημερινή κι όλες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που ως συνδικαλιστής στήριξε και στηρίζει, ευθύνονται για την κατάσταση στους χώρους δουλειάς, που είναι σωστά κρεματόρια. Το ίδιο βεβαίως ευθύνονται και οι κυβερνήσεις της ΝΔ.

Αλλά κάτι έπρεπε να πει ως «συνδικαλιστής». Και μίλησε - ανάμεσα σε άλλα - από τη μια για αναβάθμιση των Επιθεωρήσεων Εργασίας,ό,τι δηλαδή έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, ανεξάρτητα αν δεν είναι ούτε ασπιρίνες για την αντιμετώπιση των εργοδοτικών εγκλημάτων κι από την άλλη για Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης (σ.σ. ιδιωτικές εταιρείες) που να συμβάλλουν ποιοτικά στην υγεία και την ασφάλεια, δηλαδή θέλει ενίσχυση των επιχειρηματιών που πουλάνε υγιεινή και ασφάλεια! Γι' αυτό και ζήτησε «κοινωνική συνεργασία» για να διασφαλιστεί η ζωή και η ασφάλεια των εργαζομένων. Δηλαδή, τα εν δυνάμει θύματα να συνεργαστούν με τους δήμιούς τους.

Κι έπειτα παρεξηγούνται οι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ όταν οι ταξικές δυνάμεις τους διαχωρίζουν από τα αντικειμενικά συμφέροντα των εργαζομένων και τους αποκαλούν εργοδοτικούς και κυβερνητικούς.