Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε, ότι όλο αυτό το σκηνικό αποτελεί μια ακόμη εκδήλωση της απέραντης υποκρισίας και του άκρατου καιροσκοπισμού τους; 'Η, χρειάζεται να σημειώσουμε, ότι παριστάνοντας τώρα τις «απατημένες συζύγους», απλά και μόνο αποδείχνουν τις καλλιεργούμενες από τους ίδιους αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, για την ουσία και το χαρακτήρα της ευρωένωσης των πολυεθνικών;

«Οι καλοκαιρινές άδειες των εργαζομένων βλάπτουν την κοινοτική οικονομία», απεφάνθη η Επίτροπος Ανταγωνισμού της ΕΕ, Νελ Κρόες, μιλώντας σε συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου και πρότεινε να μην παίρνουν οι εργαζόμενοι όλη την άδειά τους το καλοκαίρι, αλλά η τελευταία να «διασπάται» και να «μοιράζεται» καθ' όλη τη διάρκεια του έτους! Η κυρία Επίτροπος εξέφρασε την ανησυχία της για το γεγονός - όπως ισχυρίστηκε - ότι, με τα ισχύοντα στις χώρες - μέλη, σχετικά με τις άδειες, η Ευρώπη δε λειτουργεί αποτελεσματικά για τρεις μήνες στη διάρκεια του καλοκαιριού και σημείωσε ότι «η σοβαρή οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη, πραγματικά μας πιέζει να κάνουμε το καλύτερο».

Με άλλα λόγια, προστίθεται μια ακομη απόδειξη, ότι βρισκόμαστε στην εποχή μιας γενικευμένης καπιταλιστικής επίθεσης που αφαιρεί, συνεχώς, δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων - η καπιταλιστική ΕΕ πρωτοστατεί σ' αυτή την επίθεση - και θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι καπιταλιστές δεν πρόκειται ν' αφήσουν τίποτα όρθιο αν δεν οργανωθεί η αντίσταση και η αντεπίθεση των εργαζομένων και των λαών...

Μπορεί ο Μιχ. Λιάπης ν' απέρριψε το αίτημα των Λαρισαίων για υπογειοποίηση ή απομάκρυνση των σιδηροδρομικών γραμμών από το κέντρο της πόλης, αλλά δεν είχε κανένα πρόβλημα να υποσχεθεί τη λειτουργία πολιτικού αεροδρομίου στη Λάρισα. Το αίτημα τέθηκε από τον ομοϊδεάτη του δήμαρχο Λάρισας κι ο υπουργός έσπευσε να το δεχτεί, με τη σκέψη ότι θα προσδώσει «μπόνους» στον Κ. Τζανακούλη, ενόψει των ερχόμενων τοπικών εκλογών. Βεβαίως, ο Μιχ. Λιάπης «βρήκε τον μπελά του», καθώς για την υπόσχεσή του διαμαρτύρονται ο δήμαρχος Βόλου και ο νομάρχης Μαγνησίας - κι αυτοί προσκείμενοι στη ΝΔ - επισημαίνοντας ότι ένα νέο πολιτικό αεροδρόμιο στη Λάρισα, θα υποβαθμίσει κι άλλο το αεροδρόμιο που υπολειτουργεί ήδη στην Αγχίαλο. Και δε φτάνει αυτό, αλλά με την υπόσχεσή του άνοιξε την όρεξη και των άλλων νομών της Θεσσαλίας, που ζητούν κι αυτοί αεροδρόμια!

Το όλο θέμα είναι, μάλλον, για γέλια, αλλά όσον αφορά στην ουσία θα πρέπει να επισημάνουμε, ότι για τη Λάρισα το πολιτικό αεροδρόμιο δεν αποτελεί - το λιγότερο - αίτημα προτεραιότητας. Κι όχι μόνον επειδή, σε απόσταση 60 χιλιομέτρων λειτουργεί άλλο αεροδρόμιο, αλλά και γιατί δε θα έχει ουσιαστικό αντικείμενο. Ο υπουργός ανακοίνωσε ότι θα χρησιμοποιηθεί, κατ' αρχήν, για πτήσεις κάργκο (ταχεία μεταφορά αγροτικών προϊόντων) και στη συνέχεια για πτήσεις τσάρτερ. Δεν εξήγησε, όμως, πού θα βρεθούν τόσα νωπά προϊόντα στη Λάρισα - στην περιοχή καλλιεργούνται, κυρίως, σιτηρά και βαμβάκι - ώστε να χρειάζεται η αεροπορική μεταφορά τους; Και πέρα απ' αυτό, όσα παράγονται, πού θα σταλούν, όταν αντί για εξαγωγές, η χώρα μας κάνει αθρόες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων; Αλλά, σιγά που θα είχε πρόβλημα ο Μιχ. Λιάπης να «πετάξει» μια υπόσχεση. Αλλωστε, ως γνωστόν, «το τάμα δε χαλάει σπίτια»...

Τώρα, οι χιλιάδες «μικροί» αρτοποιοί, ανά τη χώρα, μπορούν να κοιμούνται... ήσυχοι. Στο χαιρετιστήριο, που απηύθυνε στο πρόσφατο συνέδριο της Ομοσπονδίας τους ο υπουργός Ανάπτυξης, Δ. Σιούφας, τους βεβαίωσε για τα εξής: Πρώτον, ότι η «νέα διακυβέρνηση» είναι κοντά στους αρτοποιούς. Και δεύτερον, ότι σύντομα θα διαμορφωθεί νομοσχέδιο που θα λύσει τα προβλήματά τους, καθώς θα επιτρέψει «να αντιμετωπίσετε επιτυχώς τις οποιεσδήποτε προκλήσεις όπως αυτές και αν λέγονται και όποια μορφή και αν έχουν»...

Οι προκλήσεις όμως δεν είναι άγνωστες. Προέρχονται από την πολιτική της ΕΕ και της... «νέας διακυβέρνησης» και για τους αρτοποιούς έχουν τη μορφή, είτε των αλευροβιομηχάνων, είτε των αρτοβιομηχάνων, όπως και των μεγάλων σούπερ μάρκετ και των πολυεθνικών, που πουλάνε τα κάθε λογής αρτοσκευάσματα στις «αλυσίδες» τους. Και μπορεί η συνδικαλιστική ηγεσία των αρτοποιών να λέει ότι δεν έχει πρόβλημα με τον ανταγωνισμό, αρκεί να ισχύουν οι ίδιες προδιαγραφές παραγωγής, αλλά «ξεχνά» ότι η ευρωένωση και η κυβέρνηση «προσκυνούν» την πολιτική της «ελεύθερης αγοράς» και, επομένως, είναι αδιανόητοι οι όποιοι περιορισμοί και, ακόμη, ότι το μεγάλο κεφάλαιο έχει τον τρόπο του να διαμορφώνει την καταναλωτική συμπεριφορά. Το έχει αποδείξει και με άλλα προϊόντα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Ταλαμπανί, του οποίου οι Κούρδοι μαχητές αποδείχτηκαν από τους καλύτερους συμμάχους των, μετέπειτα, κατοχικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια της εισβολής, υπερθεμάτισε για την παράταση της κατοχικής παρουσίας χαρακτηρίζοντας «καταστροφή» το οποιοδήποτε άλλο ενδεχόμενο. Η δουλικότητά του ήταν τόση που δεν προσπάθησε ούτε καν να διαχωρίσει κάπως τη θέση του από τις κατηγορίες που εκτόξευσε επισήμως ο Μπλερ κατά του Ιράν για έμμεση εμπλοκή στις βομβιστικές επιθέσεις κατά κατοχικών δυνάμεων. Μια κατηγορία που κλιμακώνει την ένταση τόσο στο Νότιο Ιράκ, όπου τοπικές σιιτικές κοινωνίες και Βρετανοί κατακτητές βρίσκονται πλέον «στα όρια» ανοιχτής σύγκρουσης, αλλά και σε ολόκληρη την εύφλεκτη περιοχή.

Τους βρετανικούς ισχυρισμούς, εκτός της Τεχεράνης, διέψευσε ο σιίτης πρωθυπουργός Ιμπραχίμ αλ Τζαφάρι, που, όταν συναντήθηκε με τον Μπλερ, έθεσε, τουλάχιστον για τα μάτια του κόσμου, το ζήτημα της ανάγκης εκπόνησης «στο μέλλον ενός χρονοδιαγράμματος αποχώρησης». Ο Τζαφάρι, βέβαια, υποστηρίζεται από τη σιιτική πληθυσμιακή πλειοψηφία, μερίδα της οποίας σαφώς ζητά τερματισμό της κατοχής και εμπλέκεται, με βάση πληροφορίες, στην αντίσταση.

Με δεδομένη την, ήδη, καλλιεργούμενη μεθοδικά ένταση μεταξύ των θρησκευτικών και εθνοτικών κοινοτήτων, το αύριο δε διαγράφεται τόσο λαμπρό για τον «Πρόεδρο».