Eurokinissi

Οι συνθήκες στις οποίες ζουν οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς είναι γνωστές και είναι εκρηκτικές. Είναι τα σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων, με τους εκπαιδευτικούς να διδάσκουν αντικείμενα άσχετα από αυτά που σπούδασαν, είναι το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων κ.ά. Ολα αυτά πυροδοτούν αγωνίες, προβληματισμούς, αδιέξοδα. Σε αυτά έρχονται να προστεθούν οι συνολικότερες συνθήκες ζωής της λαϊκής οικογένειας. Δημιουργούν μια ασφυκτική κατάσταση αλλά και νέες δυνατότητες ώστε να εκφραστεί αγωνιστικά η αγανάκτηση της νέας γενιάς, να συναντηθεί με την ανατρεπτική πρόταση του ΚΚΕ, για μια κοινωνία που θα θέτει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών στη μόρφωση, στην εργασία, σε δημιουργικό ελεύθερο χρόνο.

Μια κοινωνία η οποία θα οικοδομεί ένα σχολείο που δεν θα έχει ως στόχο να «ξεσκαρτάρει» ταξικά τους μαθητές, ένα σχολείο που θα δουλεύει με όλα και για όλα τα παιδιά, αναπτύσσοντας τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους. Που δεν θα εξορίζει την τεχνική εκπαίδευση για μια δήθεν κατώτερη κατηγορία μαθητών. Που δεν θα κοιτάει στην τσέπη τον μαθητή γιατί θα έχει ξεμπερδέψει οριστικά με το μικρόβιο του κέρδους. Μια κοινωνία χωρίς το άγχος της ανεργίας. Γιατί πλούτος υπάρχει για να μπορούν όλοι οι νέοι να εργάζονται σε αυτό που έχουν σπουδάσει. Αλλά εμπόδιο σε αυτό μπαίνει το γεγονός ότι η ικανότητα του εργαζόμενου να δουλέψει, το μυαλό και το χέρι του, όλη του η ύπαρξη, είναι εμπόρευμα. Και όσο είναι εμπόρευμα θα πετιέται και στα ράφια της ανεργίας.

Eurokinissi

Μπορεί κάποιος, ακόμα και καλοπροαίρετα, να πει: «Καλά όλα αυτά που λέτε γενικά, αλλά σήμερα τι γίνεται, τι προτείνετε για τα προβλήματα του Λυκείου; Μήπως δεν έχει ακυρωθεί ο μορφωτικός ρόλος του Λυκείου, ειδικά της Γ' Λυκείου; Μήπως οι οικογένειες δεν ξεπαραδιάζονται κανονικά για να προετοιμαστούν τα παιδιά τους για τις πανελλαδικές εξετάσεις; Μήπως δεν αναπτύσσεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους μαθητές στο έδαφος των εξετάσεων, η βαθμοθηρία; Μήπως δεν εισάγονται νέοι σε τμήματα που δεν τους ενδιαφέρουν;».

Ολες αυτές οι διαπιστώσεις είναι σωστές και είναι και παλιές. Οσο παλιά είναι και η προσπάθεια των αστικών κυβερνήσεων να δίνουν τη μόρφωση με το σταγονόμετρο, να ανακόπτουν τη ροή προς το Γενικό Λύκειο, να κάνουν ελκυστική την πρόωρη και - πρώτα απ' όλα γι' αυτό - υποβαθμισμένη δευτεροβάθμια επαγγελματική κατάρτιση.

Για του λόγου το αληθές, όταν ο υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι οι αλλαγές στο Λύκειο συνδυάζονται με την προσπάθεια για μαζικοποίηση των ΕΠΑΛ είναι ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος με τον κ. Μπαμπινιώτη, όταν ως επικεφαλής του διαλόγου για την Παιδεία επί κυβέρνησης ΝΔ, το 2009, έλεγε ότι το εξεταστικό μπορούσε να λυθεί μόνο αν μειωνόταν ο αριθμός των υποψηφίων για την Ανώτατη Εκπαίδευση και υπήρχε στροφή προς τα τεχνολογικά επαγγέλματα και τις τεχνολογικές σπουδές.

Δεν είναι τυχαίο ότι σε κείμενο του υπουργείου Παιδείας (Σεπτέμβρης 2018) γράφεται χαρακτηριστικά ότι στόχος του σχολείου (προσοχή, «του σχολείου»!) και ιδίως της Γ' Λυκείου πρέπει να είναι η προετοιμασία των μελλοντικών επιστημόνων. Αλλωστε, ήδη η γενική μόρφωση σταματά στην Α' Λυκείου. Στη Β' Λυκείου ήδη το ωρολόγιο πρόγραμμα έχει προχωρήσει σε διάσπαση των μαθημάτων σε γενικά και σε μαθήματα ομάδων. Ομως, η γενική μόρφωση είναι αναγκαία για όλους και μάλιστα όσο προχωρά η επιστήμη, προστίθενται νέα στοιχεία με τα οποία πρέπει να έρθουν σε επαφή όλοι - ανεξαιρέτως όλοι - οι μαθητές, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν. Η γνώση δεν είναι στενό ζήτημα επαγγελματικού προσανατολισμού, είναι ζήτημα ζωής!

Στην πρόταση του ΚΚΕ για το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο γράφουμε, ανάμεσα στα άλλα:

«Απάντηση στην κρίση του αστικού σχολείου, στην "απαξίωση του Λυκείου", δεν είναι η μετατροπή του σε ένα ελιτίστικο φροντιστήριο. Αλλωστε, σε αντίθεση με όσα υποστηρίζονται, το φροντιστήριο δεν αποτελεί ελληνικό φαινόμενο (...) Στον έναν ή τον άλλο βαθμό υπάρχει σε διεθνή κλίμακα, εκφράζοντας, πέρα από τις ανταγωνιστικές σχέσεις, την αδυναμία του αστικού σχολείου να ολοκληρώσει την όποια γνωστική αποστολή του, που πολλές φορές ταυτίζεται με την προετοιμασία για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια».

Και σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξεταστεί και το ζήτημα της παπαγαλίας. Είναι πράγματι επιβεβαιωμένο από την ίδια την πείρα ότι αυτό το πρόβλημα αφορά τη φιλοσοφία που βρίσκεται πίσω από τα μαθήματα, την αποσπασματικότητα στη μεθοδολογία κατάκτησης της γνώσης. Κυρίως, αφορά την ίδια τη φύση του Λυκείου, το γεγονός ότι στη συνείδηση των μαθητών είναι ταυτισμένο, κατά βάση, ως προθάλαμος των ανταγωνιστικών πανελλαδικών εξετάσεων. Υπάρχει άραγε καλύτερη απόδειξη γι' αυτό το γεγονός από τους «άριστους μαθητές» ή αυτούς που έγραψαν άριστα στις εισαγωγικές εξετάσεις και μετά από ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα «σβήνουν» από τη μνήμη τους τις «γνώσεις» αυτές, χωρίς όμως να σβήνει και η ουσία της ιδεολογικής επίδρασης;

Και είναι σίγουρο ότι αυτό το φαινόμενο θα ενταθεί, γιατί, πολύ απλά, νέες εξετάσεις πανελλαδικού τύπου θα προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες.

Γι' αυτό είναι και μέγα ψέμα ότι με τις εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας χτυπιούνται τα φροντιστήρια. Καταρχάς, το υπουργείο Παιδείας ξεκαθαρίζει ότι οι εξαγγελίες του δεν είναι εναντίον των φροντιστηρίων... αλλά θα χτυπήσουν την παραπαιδεία... κάνοντας το Λύκειο φροντιστήριο, για το οποίο όμως κλαίει που έχει χάσει τον μορφωτικό του ρόλο!

Επειδή όμως δεν ζούμε σε άλλη χώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει στο δρόμο που οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ βάδισαν, χρόνια τώρα. Η ενισχυτική διδασκαλία και η πρόσθετη διδακτική στήριξη είναι χρόνια υποβαθμισμένες, σταγόνα στον ωκεανό για τους νέους που έχουν ανάγκη επιπλέον βοήθεια.

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ΝΔ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το ρόλο του Λυκείου και για το ότι είναι συνδεδεμένο με τις εξετάσεις αλλά όλες οι κυβερνήσεις, και ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα πιο επιθετικά, διατηρούν το Λύκειο, ως διακριτή βαθμίδα έξω από την υποχρεωτική εκπαίδευση, μια βαθμίδα επιλεκτική που θα διαιρείται σε γενική και τεχνική - επαγγελματική, πραγματοποιώντας έτσι το διαχωρισμό των μαθητών με κριτήρια τη δυνατότητά τους να συνεχίσουν στην ανώτατη βαθμίδα και το είδος των σπουδών που θα ακολουθήσουν.

Ποτάμια δακρύων χύνονται επίσης από τα αστικά κόμματα που τόσα χρόνια οξύνουν τα προβλήματα της ανεργίας και της δουλειάς χωρίς δικαιώματα. Λένε ότι ο νέος δεν είναι καλά ενημερωμένος για το τι συμβαίνει στην αγορά εργασίας και γι' αυτό δεν επιλέγει σωστά τον προσανατολισμό του! Ομως, ο ρόλος του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού δεν είναι απλά ενημερωτικός. Εχει άλλες στοχεύσεις. Επιδίωξή τους είναι τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας να εσωτερικεύσουν από νωρίς ως δικές τους προσωπικές αδυναμίες τις ταξικές ανισότητες που γεννά αυτή η κοινωνία.

Μάλιστα, το υπουργείο Παιδείας θέλει να κάνει τους εκπαιδευτικούς συνένοχους σε αυτήν τη διαδικασία, τροχονόμους νεανικών ψυχών, να παραιτηθούν από όνειρα να δουλέψουν πάνω σε αυτό που σπούδασαν. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, είναι στο βιβλίο του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού της Γ' Γυμνασίου, που έφερε η ΝΔ, συνέχισε το ΠΑΣΟΚ και παραμένει το ίδιο και επί ΣΥΡΙΖΑ, που ρωτά τους μαθητές, προφανώς για να το εμπεδώσουν: «...τι σημαίνει για σένα η φράση "δεν υπάρχει απόλυτη αντιστοίχιση σπουδών - επαγγέλματος";»!

Πίσω απ' όλα αυτά τα προβλήματα κρύβεται το βασικό. Σήμερα προβάλλει πιο καθαρά μπροστά μας ότι το σύστημα αποκλείει από τη γνώση αυτούς που θέλει να αποκλείσει αύριο από την εργασία και τη ζωή με δικαιώματα.

Στο Λύκειο εκφράζεται με ένταση ότι η κοινωνία της εκμετάλλευσης, ο καπιταλισμός, δεν μπορεί και δεν θέλει να δουλέψει για όλους τους μαθητές. Στον πυρήνα του έχει πάντα να δίνει μέσω της Εκπαίδευσης όσες γνώσεις είναι αναγκαίες για να στεριώνει την κυριαρχία του, οικονομικά και πολιτικά. Οσο κι αν το περιεχόμενο της επιδίωξης αυτής μπορεί να αλλάζει στην πάροδο του χρόνου, δεν αλλάζει η ταξική - εκμεταλλευτική ουσία του. Και αυτή η ταξική ουσία καθρεφτίζεται στο Λύκειο.

Ειδικά στον καπιταλισμό, τα αποτελέσματα των εξετάσεων εκφράζουν ακόμα πιο έντονα τις μορφωτικές και κοινωνικές ανισότητες, τις διαφορετικές αφετηρίες από τις οποίες ξεκινά κάθε μαθητής. Σε ένα σχολείο που δουλεύει για τον καπιταλισμό και μια από τις λειτουργίες του είναι και το ταξικό ξεσκαρτάρισμα, οι εξετάσεις μπορεί και να συμβάλλουν σε αυτό. Είναι ουσιαστικά «το κερασάκι στην τούρτα» σε μια από χέρι άνιση εκπαιδευτική διαδικασία.

Εδώ βρίσκεται και το άγχος των μαθητών του Λυκείου και η απώλεια του μορφωτικού ρόλου του.

Πώς μπορεί το σχολείο να σταματήσει να είναι απωθητικό όταν ο ανταγωνισμός για μια θέση στον ήλιο εντείνεται, όταν η ανεργία και η ανασφάλεια καλπάζουν, όταν η μόρφωση γίνεται εμπόρευμα και η πρόσβαση σε αυτήν καθορίζεται από την τσέπη του καθενός;

Γι' αυτό τονίζουμε ότι ξεπερασμένος και αντιδραστικός είναι κάθε τύπος του αστικού σχολείου, κάθε σύστημα πρόσβασης! Είναι ξεπερασμένη και αντιδραστική η πολιτική που θεωρεί ότι κάποιοι περισσεύουν από την ολόπλευρη μόρφωση.

Σύγχρονος και προοδευτικός είναι για το ΚΚΕ αυτός ο τύπος σχολείου που ανοίγει το δρόμο για τη διαμόρφωση του νέου ανθρώπου, ολόπλευρα αναπτυγμένου σε κάθε πτυχή της προσωπικότητάς του, γιατί όταν ο άνθρωπος είναι μόνο μαθητής παύει να είναι άνθρωπος! Κανένας δεν περισσεύει από τη μόρφωση, γιατί κανένας δεν περισσεύει από τη ζωή, κανένας δεν είναι κόστος.

Το μερτικό ευθύνης που αναλαμβάνουμε, οι κομμουνιστές, οι φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί, είναι να κάνουμε κάθε σχολείο, Γυμνάσιο και Λύκειο, εστία αγώνα, πυρήνα διεκδίκησης και δημιουργίας για όλα όσα έχει ανάγκη η νέα γενιά.

Να ανοίξει η συζήτηση για όλα αυτά που προβληματίζουν και καίνε τους μαθητές. Με εκδηλώσεις, μαθητικές εφημερίδες, συλλογικές εργασίες, τουρνουά. Με μορφές πάλης που οι μαθητές μπορούν με ωριμότητα να επιλέγουν. Να συναντιούνται οι μαθητές των σχολείων σε κάθε δήμο, να συντονίζουν τις διεκδικήσεις τους, να ωριμάζει η ανάγκη για ακόμα πιο μόνιμο συντονισμό σε πανελλαδικό επίπεδο.

Σήμερα, η απαίτηση να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση για το Λύκειο είναι δίκαιη και αναγκαία. Είναι των ημερών μας το «δεν πάει άλλο», με αυτή τη ζωή και με αυτό το σχολείο που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τους μαθητές, τις οικογένειές τους, τους εκπαιδευτικούς.

Εχουμε τη δύναμη να τα καταφέρουμε! Το ξέρει καλά αυτό και η αστική τάξη. Γι' αυτό ρίχνει το ένα ψέμα μετά το άλλο. Φοβάται την οργανωμένη οργή των νέων, τη συνάντησή της με την πάλη για τη ριζική ανατροπή αυτού του γερασμένου συστήματος που γι' αυτό εχθρεύεται τη νεολαία.

Εμείς δεν τους φοβόμαστε. Οργανωνόμαστε. Συζητάμε. Δημιουργούμε. Αγωνιζόμαστε!

Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο της Γ' Λυκείου, το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει εξαφάνιση από το πρόγραμμα, των μαθημάτων που δεν σχετίζονται με τη διαδικασία επιλογής για την ανώτατη εκπαίδευση, εντείνοντας τη μονομέρεια. Το πρόγραμμα περιορίζεται στα τρία υποχρεωτικά μαθήματα γενικής παιδείας (Νεοελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, Θρησκευτικά και Φυσική Αγωγή) και τα τρία μαθήματα της καθεμιάς από τις 4 ομάδες προσανατολισμού που θα επιλέξει ο μαθητής - υποψήφιος και θα διδάσκονται 6 ώρες εβδομαδιαίως το καθένα. Προβλέπονται επίσης δύο διδακτικές ώρες για ένα μάθημα επιλογής που περιλαμβάνει ειδικά μαθήματα.

Οι ομάδες προσανατολισμού γίνονται τέσσερις και περιλαμβάνουν τα εξής μαθήματα: Ανθρωπιστικών Σπουδών, Αρχαία Ελληνικά, Ιστορία, Κοινωνιολογία (αντί για Λατινικά που υπάρχουν σήμερα). Θετικών Σπουδών, Φυσική, Χημεία, Μαθηματικά. Σπουδών Υγείας, Φυσική, Χημεία, Βιολογία. Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής, Μαθηματικά, Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον, Οικονομία.

Οι γραπτές ενδοσχολικές εξετάσεις του Ιούνη θα γίνονται στη Νεοελληνική Γλώσσα και τα μαθήματα προσανατολισμού. Στο όνομα της διασφάλισης του αδιάβλητου και της αναβάθμισης του απολυτηρίου του Λυκείου, οι μαθητές στο τέλος της Γ' Λυκείου θα εξεταστούν με διαδικασίες τύπου πανελλαδικών εξετάσεων: Σε επίπεδο ομάδων σχολείων, ανά δήμο στις μεγάλες πόλεις και ανά νομό στην επαρχία. Τα θέματα θα προετοιμάζονται από ομάδα εκπαιδευτικών όλων των σχολείων ανά ομάδα, θα στέλνονται ηλεκτρονικά στα σχολεία, ενώ τα γραπτά θα βαθμολογούνται, με καλυμμένα τα ονόματα, από καθηγητή άλλου σχολείου.

Οι βαθμοί των τετραμήνων θα διαμορφώνονται για όλα τα μαθήματα, εκτός της Φυσικής Αγωγής, από ωριαία διαγωνίσματα και εργασίες.

Ο βαθμός για κάθε γραπτώς εξεταζόμενο μάθημα θα προκύπτει κατά 40% από την τελική ενδοσχολική εξέταση και 60% από το βαθμό των τετραμήνων. Για τα υπόλοιπα μαθήματα θα προκύπτει εξολοκλήρου από το βαθμό τετραμήνων ενώ ο βαθμός του απολυτηρίου θα είναι ο μέσος όρος όλων των μαθημάτων που διδάσκονται στη Γ' Λυκείου.

Για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση, οι μαθητές θα πρέπει να συμπληρώσουν το πρώτο τους μηχανογραφικό δελτίο με το που θα αποφοιτήσουν από τη Β' Λυκείου, δηλώνοντας 10 προτιμήσεις. Από την αναλογία προτιμήσεων και αριθμού εισακτέων σε κάθε τμήμα, θα προκύπτει ένας αριθμός τμημάτων, για τα οποία ο αριθμός προτιμήσεων θα είναι ίσος ή μικρότερος από τον αριθμό εισακτέων, θα έχουν δηλαδή χαμηλή ζήτηση. Τα τμήματα αυτά ονομάζει το υπουργείο «Τμήματα Ελεύθερης Πρόσβασης» (ΤΕΠ). Αντίστοιχα, τα Τμήματα που δηλώθηκαν από αριθμό υποψηφίων μεγαλύτερο από εκείνο των εισακτέων σε αυτά, ονομάζονται «Τμήματα πρόσβασης μόνο με πανελλαδικές εξετάσεις».

Το Φλεβάρη της επόμενης χρονιάς και ενώ θα φοιτούν στη Γ' Λυκείου, οι μαθητές δηλώνουν αν θα συμμετάσχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις ή αν επιλέγουν να εισαχθούν σε ένα από τα ΤΕΠ που είχαν δηλώσει στο πρώτο μηχανογραφικό (αν υπάρχει τέτοιο ανάμεσα στις προτιμήσεις τους). Οσοι επιλέξουν εισαγωγή σε ΤΕΠ δεν θα έχουν δικαίωμα μετεγγραφής.

Αν ο μαθητής επιλέξει να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις, χάνει το δικαίωμα να εισαχθεί σε «Τμήμα Ελεύθερης Πρόσβασης». Μετά τις ενδοσχολικές εξετάσεις, θα εξεταστεί πανελλαδικά ξανά, στα ίδια μαθήματα, δηλαδή για την εισαγωγή στις υπόλοιπες σχολές οι εξετάσεις όχι μόνο δεν καταργούνται αλλά γίνονται διπλές. Οταν ανακοινωθούν οι βαθμολογίες, θα κληθεί να συμπληρώσει δεύτερο μηχανογραφικό δελτίο όπου θα μπορεί να δηλώσει όσα τμήματα επιθυμεί με βάση τις επιδόσεις του, όπως ισχύει και σήμερα και με βάση την ομάδα προσανατολισμού του.

Για τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του νέου συστήματος, δηλαδή τη σχολική χρονιά 2019 - 2020, στο βαθμό των πανελλαδικών εξετάσεων θα μετρήσει κατά 90% ο μέσος όρος βαθμολογίας στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα και κατά 10% ο βαθμός απολυτηρίου, με στόχο να αυξηθεί σταδιακά το ποσοστό του βαθμού απολυτηρίου.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση το ΚΚΕ κατέθεσε τη βδομάδα που πέρασε Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή, η οποία αναμένεται να συζητηθεί τις επόμενες μέρες, με την οποία ζητά από την κυβέρνηση: Να διασφαλίσει με άμεσα μέτρα και με όλες τις σύγχρονες και αναγκαίες προϋποθέσεις τη διεύρυνση των δημοτικών δομών για βρέφη και νήπια, για όλα τα παιδιά. Να πάρει έκτακτα μέτρα χρηματοδότησης των δήμων, ώστε να στήσουν άμεσα αντίστοιχες δημοτικές δομές, να διασφαλίσει για όλους τους δήμους την ανανέωση των συμβάσεων όλων των εργαζομένων και να προχωρήσει στη μονιμοποίησή τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να διαθέσει κονδύλια για την ανέγερση των αναγκαίων κτιριακών υποδομών.

Τα παραμύθια της κυβέρνησης ότι «κανένα παιδί φτωχών ή άνεργων οικογενειών δεν θα μείνει εκτός παιδικού σταθμού» αποκαλύφθηκαν. Μια ενδεικτική εικόνα για τον αποκλεισμό χιλιάδων παιδιών δίνουν και τα φετινά αποτελέσματα για τη δωρεάν φιλοξενία σε παιδικούς σταθμούς του προγράμματος του ΕΣΠΑ (2018-2019). Υποβλήθηκαν 161.360 αιτήσεις παιδιών και έλαβαν το πολυπόθητο «voucher» - που εξασφαλίζει απαλλαγή από τα τροφεία - μόλις 93.611! Τα παιδιά που φέτος μπήκαν στο ΕΣΠΑ αυξήθηκαν κατά μόλις 1.068 σε όλη την Ελλάδα, όμως οι οικογένειες που εντάχθηκαν στο ΕΣΠΑ είναι κατά 300 λιγότερες από πέρυσι (70.211 το 2018, 70.521 το 2017). Δηλαδή αυξήθηκαν σε σχέση με πέρυσι οι οικογένειες που είτε βγαίνουν στο ...κυνήγι μιας θέσης σε βρεφονηπιακό σταθμό, είτε θα πληρώσουν τροφεία στο δημοτικό σταθμό που έγιναν δεκτά τα παιδιά τους. Ο αριθμός είναι ακόμα μεγαλύτερος αν προστεθούν και οι οικογένειες που δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσιάζει ως «κοινωνική πολιτική» το γεγονός πως εξαιτίας της ανεπάρκειας του δικτύου δημοτικών παιδικών σταθμών να καλύψει όλες τις ανάγκες, «προτεραιότητα θα έχουν τα παιδιά των φτωχών και ανέργων». Το «δικαίωμα» στην Προσχολική Αγωγή καθορίζεται από το εισόδημα της οικογένειας. Είναι ενδεικτικό ότι το 81% όσων εντάχθηκαν στο ΕΣΠΑ έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα έως 12.000 ευρώ!

Μια ακόμη πτυχή της υποκριτικής «ευαισθησίας» και της βαθιάς αντιλαϊκής «κοινωνικής πολιτικής» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι και το Προεδρικό Διάταγμα για την καταλληλότητα και αδειοδότηση των κτιρίων που εξέδωσε τον περσινό Σεπτέμβρη, θέτοντας αυστηρότατες προδιαγραφές για τα κτίρια. Δεν σκοπεύει όμως να προχωρήσει στη δημιουργία νέων κατάλληλων σταθμών ή να χρηματοδοτήσει την ανακαίνισή τους! Αυτό είναι καθήκον των δήμων, οι οποίοι με τη σειρά τους επικαλούνται έλλειψη κονδυλίων από το κράτος. Ετσι, το ήδη ανεπαρκές δίκτυο των δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών συρρικνώνεται ακόμα παραπέρα. Είναι χαρακτηριστικά τα «λουκέτα» σε τρεις παιδικούς σταθμούς στο δήμο Αθηναίων και άλλους τρεις στο δήμο Πειραιά. Ηδη μια σειρά δήμων της χώρας δηλώνουν την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις προδιαγραφές και τις προθεσμίες που θέτει το ΠΔ και κάνουν λόγο για μείωση της δυναμικότητας των βρεφονηπιακών σταθμών, ακόμη και μέχρι 40%.

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση:

«Ηρθε ο Σεπτέμβρης, φτάσαμε στο άνοιγμα των σχολείων, τα παιδιά ξανανταμώνουν στα προαύλια με κέφι και χαρά. Ομως γονείς κι εκπαιδευτικοί κοιτάζονται μεταξύ τους και ξεκινούν ν' αντιπαλέψουν γνωστά και συσσωρευμένα προβλήματα...

Γιατί όταν τα προβλήματα και οι ελλείψεις συσσωρεύονται, λειτουργούν πολλαπλασιαστικά και μας απομακρύνουν ακόμα περισσότερο απ' όλα όσα έχουμε ανάγκη σήμερα εμείς και τα παιδιά μας.

Μας απομακρύνουν από τις δυνατότητες της εποχής μας για ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα τα παιδιά, χωρίς ο γονιός να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη ή να τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ για να συμπληρώνει εκτός σχολείου τη μόρφωση του παιδιού του, τις αναγκαίες αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.

• Δεν είναι "μία από τα ίδια", αλλά βήμα πίσω, να μη βρίσκονται όλοι οι απαραίτητοι εκπαιδευτικοί στο σχολείο από την αρχή της λειτουργίας του και να περνάνε δυο και τρεις βδομάδες για να λειτουργήσει το ολοήμερο και να φτιαχτεί το κανονικό πρόγραμμα. Είναι αναχρονισμός να κάνει ο δάσκαλος Εικαστικά ή Μουσική όταν υπάρχουν οι αντίστοιχες ειδικότητες εκπαιδευτικών που περιμένουν τον διορισμό τους.
• Δεν είναι "μία από τα ίδια", αλλά βήμα πίσω, σήμερα να παλεύει μόνος του ο γονιός για να εντοπίσει και να θεραπεύσει τυχόν μαθησιακές δυσκολίες του παιδιού του, να συρρικνώνονται κι άλλο τα Κέντρα Διάγνωσης, να παρακαλούν γονείς και δάσκαλοι για τμήματα ένταξης και για παράλληλη στήριξη κι αυτή να μην έρχεται ποτέ...
• Δεν είναι "μία από τα ίδια", αλλά βήμα πίσω, για δυο χρόνια να γίνεται συζήτηση για τα Θρησκευτικά, ενώ την ίδια ώρα το σύνολο των βιβλίων στα βασικά μαθήματα, στη Γλώσσα, τα Μαθηματικά, την Ιστορία κ.ο.κ. από το Δημοτικό μέχρι και το Λύκειο, είναι γεμάτα λάθη, ανακρίβειες, μισές αλήθειες, είναι κακογραμμένα και δύσκολα να τα καταλάβουν ακόμα κι οι γονείς που αγωνιούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους.
• Είναι κοροϊδία η δήθεν θεσμοθέτηση από την κυβέρνηση της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής, χωρίς να δώσει χρήματα ούτε για μια αίθουσα νηπιαγωγείου, ούτε για έναν νηπιαγωγό παραπάνω... Το υπουργείο Παιδείας μπορεί να διαφημίζει το δίχρονο νηπιαγωγείο, όμως αυτό λειτουργεί μόνο για το 20-25% των παιδιών της αντίστοιχης ηλικίας και την ίδια στιγμή δεκάδες χιλιάδες παιδιά μένουν και εκτός των παιδικών σταθμών!
• Είναι αναχρονισμός να υποβιβάζονται σχολεία με την πρώτη ευκαιρία, να κλείνουν και να συγχωνεύονται κάθε χρόνο ολιγομελή τμήματα σε ΕΠΑΛ και κατευθύνσεις σε Γενικά Λύκεια, να βλέπουν τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών μας ως κόστος που μπορούν να εξοικονομήσουν, αντί να μειώνεται ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα και να γίνεται έτσι καλύτερο το μάθημα.
• Τα τελευταία χρόνια, όλο και κάποιος μεγάλος σεισμός ταρακουνάει μια περιοχή της χώρας κι αφήνει πίσω του μεγάλες ζημιές, ενώ φέτος θρηνούμε θύματα ακόμα από πλημμύρες και φωτιές. Κι όμως... στο 55% των σχολικών κτιρίων της χώρας δεν έχει γίνει κανένας προσεισμικός έλεγχος, ενώ σε πολλές περιπτώσεις στα υπόλοιπα σχολεία που έχουν ελεγχθεί, δεν έχουν προχωρήσει οι απαιτούμενες παρεμβάσεις και ενισχύσεις των κτιρίων...
• Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση ανακοίνωσε αλλαγές για το Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση, που θα κάνουν το σχολείο πολύ πιο σκληρό και ανταγωνιστικό. Με διπλές πανελλαδικού τύπου εξετάσεις στο τέλος της Γ' Λυκείου, όχι μόνο δεν θα μειωθούν, αλλά θα αυξηθούν τα φροντιστήρια και το άγχος μαθητών και γονιών, ενώ ταυτόχρονα η αναγκαία γενική μόρφωση θα σταματάει ουσιαστικά στην Α' Λυκείου.

Σ' αυτόν το δρόμο στέκονται δίπλα μας συχνά εκπαιδευτικοί με θέληση και μεράκι. Ομως το σχολείο και γενικότερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν απαντά σε αυτές τις αγωνίες του γονιού, του εκπαιδευτικού και του παιδιού. Δεν εξασφαλίζει ούτε το παρόν ούτε το μέλλον, αλλά πετάει το μπαλάκι στον γονιό και το ίδιο το παιδί, του λέει "αν δεν τα καταφέρεις εσύ θα φταις"!

Η δικιά μας ευθύνη είναι να απαιτήσουμε όλα αυτά που μας ανήκουν. Ολα αυτά που μπορούμε να έχουμε με βάση τις δυνατότητες που έχουν γεννηθεί εδώ και χρόνια και που υπάρχουν στον 21ο αιώνα.

Nα διεκδικήσουμε:

-- Αμεση κάλυψη των κενών, καμία διδακτική ώρα χαμένη. Αμεση έναρξη ενισχυτικής διδασκαλίας και πρόσθετης διδακτικής στήριξης.

-- Κανένα παιδί εκτός ολοήμερου σχολείου. Να λειτουργήσουν όλα τα τμήματα Ενταξης για τους μαθητές που το έχουν ανάγκη.

-- Να λειτουργήσουν όλες οι δομές Ειδικής Αγωγής για τους μαθητές που το έχουν ανάγκη.

-- Δωρεάν μετακίνηση όλων των μαθητών.

-- Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους μαθητές, άμεση υποδομή για δωρεάν δελτία Υγείας.

-- Διαγραφή των χρεών των σχολείων προς τις ΔΕΚΟ.

-- Δωρεάν πρόσβαση σε αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες για όλους.

-- Να μην περάσει το σχέδιο για το νέο, ακόμα πιο σκληρό και ανταγωνιστικό Λύκειο».