Τρίτη 8 Αυγούστου 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τι περιμένει;

Γρηγοριάδης Κώστας

Μέχρι τις 31 Αυγούστου του 2001 παρέτεινε την προθεσμία για υποβολή αιτήσεων χορήγησης στεγαστικής συνδρομής από τους σεισμόπληκτους της Αττικής και της Βοιωτίας, τις προάλλες το ΥΠΕΧΩΔΕ. Απόφαση, η οποία είχε γίνει περισσότερο και από υποχρεωτική, αφού ένα πολύ μικρό ποσοστό από το σύνολο των δικαιούχων έχει κάνει μέχρι σήμερα αίτηση και ακόμη μικρότερο έχει πάρει δάνειο.

Είναι, όμως, μια απόφαση, που κάθε άλλο παρά αντιμετωπίζει τα υπάρχοντα προβλήματα. Νομίζει, άραγε, το υπουργείο και η κυβέρνηση, ότι ο λίγος μέχρι σήμερα χρόνος δεν άφησε τους σεισμόπληκτους, να κάνουν αιτήσεις και να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους; Από το σεισμό του Σεπτέμβρη έχουν περάσει κοντά 11 μήνες. Χρόνος, δηλαδή, υπήρχε αρκετός. Αλλα πράγματα φταίνε και ο «Ρ» τα σημείωσε από την πρώτη στιγμή, ενώ πολλές φορές από την ανακοίνωση των κυβερνητικών μέτρων, έχει επανέλθει σ' αυτά.

Τι περιμένει, επόμενα, το ΥΠΕΧΩΔΕ; Μήπως, να λυθούν τα προβλήματα αυτά από... μόνα τους ή να απογοητευτούν παντελώς οι σεισμόπληκτοι και να σταματήσουν να διεκδικούν μέτρα ουσιαστικής αποκατάστασης;

Η αμερικανική «ειρήνη»

Η κ. Κονταλίσα Ράις, 45 χρόνων σήμερα, είναι το δεξί χέρι του υποψήφιου Προέδρου των ΗΠΑ, Τζ. Μπους τζούνιορ και υπεύθυνη για τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Σε περίπτωση νίκης του τελευταίου, λένε οι καλώς γνωρίζοντες, θα πάρει τη θέση της υπευθύνου του διαβόητου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (άλλωστε, έχει κάνει μέλος του υπό την προεδρία του πατρός Μπους) ή της επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η κ. Ράις, λοιπόν, μίλησε τις προάλλες στο Συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων και αφιέρωσε την ομιλία της, κυρίως σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Κι ενώ, περίπου την ίδια στιγμή, ο Τζ. Μπους, σε απ' ευθείας τηλεοπτική σύνδεση με την αίθουσα του συνεδρίου, δήλωνε με στόμφο ότι θα δώσει προτεραιότητα στην αποφασιστική ενίσχυση των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, η κ. Ράις έλεγε: Οι ΗΠΑ έχουν ειδική ευθύνη για την επικράτηση της ειρήνης σε όλο τον κόσμο. Και πρέπει να κάνουμε ό,τι χρειάζεται, ώστε να ανταποκριθούμε σ' αυτήν την ειδική ευθύνη.

Βέβαια, όταν η αμερικανική ηγεσία μιλά για ειρήνη, όπως γνωρίζουν όλοι, πλέον, εννοεί την «αμερικανική ειρήνη», την «ειρήνη» της νέας τάξης, την υποταγή όλων των λαών στα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια και στόχους.

Τρομοκρατικές ρυθμίσεις εν «αγάπη και ομονοία»

Νέες νομοθετικές ρυθμίσεις για την «τρομοκρατία» ανήγγειλε την Κυριακή το «Βήμα» μετά από επιταγή των Αμερικάνων, με νέα εξάπλωση του τρομοκρατικού μηχανισμού των μυστικών υπηρεσιών, του κατασταλτικού μηχανισμού των σωμάτων ασφαλείας και της δικτατορίας του κράτους των μονοπωλίων!

Επανάκαμψη στις αρχές της Ορθοδοξίας υψώνοντας τη σημαία της ως απάντηση στη «σύγχρονη βαρβαρότητα» διαλαλούσε από το πρωί της Κυριακής μέσω των καναλιών και των ραδιοσταθμών ο κ. Χριστόδουλος, για να διάγουμε «εν ειρήνη και ομονοία»!

Κι εμείς θυμηθήκαμε τα τόσο επίκαιρα λόγια του Λένιν, στο άρθρο του «Η χρεοκοπία της 2ης Διεθνούς» (άπαντα, τόμος 26, σελ. 239-240), που γράφτηκε το 1915 κι έλεγαν τα παρακάτω:

«Ο Φόιερμπαχ είχε δίκαιο όταν, σε όσους υπεράσπιζαν τη θρησκεία με το επιχείρημα ότι παρηγορεί τον άνθρωπο, έδειχνε τον αντιδραστικό χαρακτήρα κάθε παρηγόριας: όποιος παρηγορεί το δούλο αντί να τον ξεσηκώνει ενάντια στη δουλεία, αυτός βοηθάει τους δουλοκτήτες. Ολες οι τάξεις που καταπιέζουν έχουν ανάγκη για να περιφρουρήσουν την κυριαρχία τους, από δύο κοινωνικά λειτουργήματα: από το λειτούργημα του δημίου και από το λειτούργημα του παπά. Ο δήμιος πρέπει να καταπνίγει τη διαμαρτυρία και την αγανάκτηση των καταπιεζομένων. Ο παπάς πρέπει να παρηγορεί τους καταπιεζόμενους, να τους περιγράφει τις προοπτικές (αυτό είναι πολύ λογικό να γίνεται, όταν δεν προσφέρεται καμιά εγγύηση ότι οι προοπτικές αυτές είναι «πραγματοποιήσιμες») μετριασμού των συμφορών και των θυσιών για τη διατήρηση της ταξικής κυριαρχίας κι έτσι να τους συμφιλιώνει με αυτή την κυριαρχία, να τους αποτρέπει από την επαναστατική δράση, να εξαλείφει τις επαναστατικές τους διαθέσεις, να εξουθενώνει την επαναστατική τους αποφασιστικότητα...».

Προκλητικότητα εφοπλιστών

Ξέρουν ότι αποτελούν το σκληρό πυρήνα του κεφαλαίου και ότι η κάθε τους αξίωση αποτελεί «ιερό και όσιο» και για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Για το λόγο αυτό είναι άκρως προκλητικοί και αδίστακτοι. Ο λόγος για τους Ελληνες εφοπλιστές, και ειδικότερα τον εκπρόσωπό τους, τον πρόεδρο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Γιάννη Λύρα, ο οποίος, σε συνέντευξή του στο αυγουστιάτικο ναυτιλιακό περιοδικό «ΑΡΓΩ», δε διστάζει να προκαλεί ευθέως τους εργαζόμενους και ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Αφού αναμασάει τα ανυπόστατα περί «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας» του ελληνικού πλοίου, όταν ο πλούτος που έχει συγκεντρώσει στα χέρια του αυτός και οι συνάδελφοί του είναι αμύθητος. Αφού χαρακτηρίζει ως πολυτέλεια (!) για τους εφοπλιστές να απασχολούν τους... ακριβούς Ελληνες ναυτεργάτες στα πλοία τους, φτάνει στο σημείο να λέει ότι πρέπει να τους πούμε και «ευχαριστώ» επειδή οι εφοπλιστές έχουν ακόμα τα διαχειριστικά γραφεία τους στην Ελλάδα! Ε, όχι και έτσι, κύριε Λύρα. Οι ναυτεργάτες και όλη η εργατική τάξη της χώρας έχει θρηνήσει χιλιάδες θύματα μέσα στα σαπιοκάραβα και οι εφοπλιστές δεν πληρώνουν φράγκο στο ελληνικό κράτος για φόρους, εκμεταλλεύονται εντελώς δωρεάν την ελληνική υποδομή. Δείξτε τουλάχιστον λίγο σεβασμό...

Οι «σωτήρες» δε σώζουν τους λαούς

Την Κυριακή, σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο, ήταν της «Μεταμορφώσεως του Σωτήρος». Τη μέρα αυτή λοιπόν επέλεξε και ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος να «μεταμορφωθεί» σε ένα είδος «σωτήρα» του λαού, καλώντας τον για αυτό το σκοπό να σηκώσει τις σημαίες και τα λάβαρα της Ορθοδοξίας για να σωθεί από όλα του τα βάσανα. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο αρχιεπίσκοπος προβάλλει ως εναλλακτική λύση απέναντι σε ό,τι ταλανίζει τους εργαζόμενους και γενικά το λαό, την Ορθοδοξία και ειδικότερα της εκκλησιαστική παράδοση. Ομως τώρα τελευταία, ιδιαίτερα από τότε που ξέσπασε η διαμάχη με την κυβέρνηση για τις αστυνομικές ταυτότητες, όλο και πιο συστηματικά προσπαθεί να αξιοποιήσει το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού, να το... μεταμορφώσει σε δύναμη υποστήριξης των παρόντων ενεργειών και επιλογών της διοικούσας εκκλησίας, στην ουσία σε πολιτική δύναμη.

Με κάθε ευκαιρία προβάλλει ως απάντηση στη νέα τάξη πραγμάτων του ιμπεριαλισμού, στην κοινωνική αδικία και την ανισότητα, στο συγκεκριμένο τρόπο που λειτουργεί το συγκεκριμένο ταξικό κράτος, την Ορθοδοξία και το λόγο του Ευαγγελίου. Παραπέμπει στο μεταφυσικό και το Θείο τις απαντήσεις στα καθημερινά, αλλά και τα μακροχρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος. Ωστόσο, όλη η καταγγελία του εξαντλείται μέχρις εδώ. Ο αρχιεπίσκοπος καλεί σε αντίσταση απέναντι στους «πολέμιους της Ορθοδοξίας» και χρησιμοποιεί, προβάλλει και καταγγέλλει την κακή πραγματικότητα όχι για να ενεργοποιηθεί ο λαός και να την αλλάξει, αλλά για να μαζέψει κόσμο υπό την Εκκλησία, να ενισχύσει το ρόλο της, κατά συνέπεια δε και το δικό του ρόλο.

Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει είναι αν ο αρχιεπίσκοπος από τη θέση του και με βάση αυτό που αντιπροσωπεύει, μπορεί να καλέσει σε αντίσταση για την αλλαγή της πραγματικότητας. Εξάλλου, αυτό είναι το ζητούμενο και όχι η καρτερικότητα για έναν «άλλο κόσμο» και η «καλή ψυχή». Κάτι τέτοιο όμως, ό,τι δηλαδή καλεί σε αγώνα για την αλλαγή της υφιστάμενης κατάστασης, ακόμα και αν το υποστήριζε, θα ήταν τελείως υποκριτικό. Αυτό γιατί, ούτε θέλει ούτε μπορεί, με όπλο την Ορθοδοξία, να θίξει τα αιτία της κακής τάξης πραγμάτων, που δεν είναι άλλα από τον ίδιο τον καταπιεστικό, εκμεταλλευτικό και αντιανθρώπινο χαρακτήρα του καπιταλισμού. Αυτό δε γίνεται.

Ακόμη και στην περίπτωση που ο αρχιεπίσκοπος με τα λεγόμενά του θίγει πλευρές - αποτελέσματα του συστήματος, όπως με τις αναφορές του στα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα της ανεργίας, της καταστροφής του περιβάλλοντος κλπ, οι απαντήσεις που δίνει δεν αγγίζουν την ουσία, τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του καπιταλισμού, δεν αμφισβητούν το σύστημα. Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού η σωτηρία του ανθρώπου, του λαού, των κοινωνιών δεν μπορεί να επέλθει από αυτόκλητους σωτήρες, αλλά μόνο από από τον ίδιο, από τις δικές του δυνάμεις. Η σωτηρία αυτή θα έρθει όχι από τον ουρανό, αλλά από την παράλληλη ανάπτυξη της συνείδησης και του αγώνα του λαού, της αντίστασής του στη νέα τάξη πραγμάτων του ιμπεριαλισμού. Εξάλλου ιστορικά, καμία ανάθεση αυτού του ρόλου σε δυνάμεις πέρα από το λαό δεν επέφερε ποτέ κανένα αποτέλεσμα. Αντίθετα, όσοι επικαλέστηκαν ανάλογα πράγματα λειτούργησαν αποπροσανατολιστικά και σαν τροχοπέδη της ίδιας της εξέλιξης.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Αντιτρομοκρατική, λέγετε παρακαλώ...

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΗΜΙΜΕΤΡΑ», αν μη τι άλλο, τα εγκαίνια της τηλεφωνικής γραμμής της αντιτρομοκρατικής, όπου μπορεί να πάρει κανείς τηλέφωνο και να καταγγείλει τρομοκρατικές ενέργειες. Κάτι σαν το 131, ας πούμε...

Επιβάλλεται, πιστεύουμε, να ξεκινήσει η αντιτρομοκρατική υπηρεσία να συνάπτει συμβάσεις σε κάθε γειτονιά με προποτζίδικα, περίπτερα, μανάβικα και ψιλικατζίδικα, ώστε να εξυπηρετείται καλύτερα ο κόσμος!

Αν χρειαστεί, δηλαδή, να προσκομίσει τίποτε αποδεικτικά στοιχεία και πειστήρια, να μπορεί να το κάνει και, τέλος πάντων, είναι άλλη αίσθηση να έχεις την αντιτρομοκρατική ...δίπλα στο σπίτι σου!

Τελικά, τι είναι και τι δεν είναι αυτή η «17η Νοέμβρη» δε γνωρίζουμε, μια φορά από τις ...αρχές χρησιμοποιείται μια χαρά για την επέκταση και την εδραίωση ενός πρωτοφανούς αστυνομικού κράτους. Αυτό είναι πλέον φανερό.

ΠΑΛΙ κατακρημνίστηκε χτες η Σοφοκλέους και, δυστυχώς, τα νέα, μέσω των ραδιοφώνων και των κινητών, φθάνουν και στις πιο απομακρυσμένες παραλίες, οπότε φαινόμενα ...παροξυσμού μικροεπενδυτών πάνω στην άμμο μην σας παραξενέψουν!

Αν ο διπλανός σας, εκεί που έκανε ήσυχα ηλιοθεραπεία, αρχίσει να δαγκώνει νευρικά την πετσέτα, να τρυπάει το φουσκωτό στρώμα του ή να αποφασίζει αιφνιδίως να πάει κολυμπώντας στην Αθήνα, δεν είναι τίποτε! Απλά, το χειμώνα που πέρασε άκουγε τις συμβουλές του Παπαντωνίου!

ΤΟ ΣΔΟΕ πάντως, όπως ακούμε, κάνει ...χρυσές δουλιές, έπιασε ένα σωρό μικρεμπόρους τουριστικών ειδών κατά τη διάρκεια των θερινών του εξορμήσεων, στις οποίες, σημειωτέον, χρησιμοποίησε και πλωτά!

Αυτό είναι, αφού πρώτα έχουν καταστρέψει τα ελληνικά νησιά (χωρίς γεωργία, χωρίς παραγωγικές επενδύσεις) και περιμένουν 3 μήνες το καλοκαίρι να βγάλουν κανένα φράγκο για να βγάλουν τη χρονιά, μετά να τους ...κυνηγάνε κιόλας.


Γρηγοριάδης Κώστας

... και τα μακροβούτια της ανάπτυξης!

Και μη μου πείτε... Από αντικειμενικότητα και πλουραλισμό τα κανάλια σκίζουν. Δεν ασχολούνται μόνο με τις τρίχες, τα προξενιά του Σημίτη και τις ανησυχίες και τις χαιρετούρες της Δάφνης. Δείχνουν και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή απολαμβάνουμε εμείς οι κοινοί θνητοί, τον Μητσοτάκη να κάνει το παραδοσιακό μακροβούτι του και να καλεί την σύζυγό του με το επίσης παραδοσιακό «Μαρίκα έλα, είναι ωραία!».

Ενώ από αποφθέγματα οι κυβερνώντες μεταξύ μιας ρακής, μιας προξενιάς και μιας ψαριάς, δίνουν τα ρέστα τους. Οπως αυτό που είπε ο πρωθυπουργός. Για το πώς η ανάπτυξη πάει μαζί με την παράδοση του χωριού που επισκεπτόταν στην Κρήτη... Και για να μην τον παρεξηγήσουν τον άνθρωπο, μετά από λίγο πέταξε και ολίγη «παγκοσμιοποίηση». Μη μας κακοχαρακτηρίσουν κι οι σύμμαχοι δηλαδή...

Οι τρίχες του Σημίτη...

Μετά τη Σκόπελο και την Ελούντα ο κ. Σημίτης σπεύδει τώρα για τη Σίφνο, όπου, ως γνωστόν, κατοικοεδρεύει και ο κουρέας του. Μάλιστα, όπως σοβαρά σοβαρά έλεγαν χτες συνεργάτες του πρωθυπουργού, θα τον επισκεφτεί και φέτος τον κουρέα του ο κ. Σημίτης... Που σημαίνει ότι από μεθαύριο, αν αρχίσετε να βλέπετε... «ρεπορτάζ» στα κανάλια για τις... τρίχες του πρωθυπουργού, μην παραξενευτείτε καθόλου. Είναι γνωστή άλλωστε η μανία των καναλιών με την «ουσιαστική» ενημέρωση.

«Μαϊμούδες» και αρπαχτικά

Το θέμα των υπαίθριων πωλήσεων εμπορευμάτων, που περισσότερο είναι γνωστά ως «μαϊμούδες», φέρνουν στην επικαιρότητα οι εκπρόσωποι του Εμπορικού Συλλόγου της Αθήνας. Το πρόβλημα που έχουν - και που μπορεί να το καταλάβει ο καθένας - είναι ότι οι φτηνές τιμές πώλησης αυτών των ειδών, που πολλές φορές μάλιστα έχουν και επώνυμες ετικέτες, αφαιρούν πελάτες από τα καταστήματα των εμπόρων.

Ενώ όμως το θέμα μπορεί να θεωρηθεί και εν πολλοίς είναι κατανοητό, αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν οι εκπρόσωποι του λεγόμενου οργανωμένου εμπορίου να ζητούν από την κυβέρνηση το διωγμό ουσιαστικά όλων όσοι βγάζουν ένα μεροκάματο από το πλανόδιο εμπόριο, ζητώντας μάλιστα να επιστρατευτούν κατασταλτικοί μηχανισμοί του υπουργείου Δημόσιας Τάξης (Αστυνομία) και του υπουργείου Οικονομικών (ΣΔΟΕ). Και το ερώτημα, εδώ που τα λέμε, πρέπει να απαντηθεί από την ίδια την ηγεσία του Εμπορικού Συλλόγου, μια και οι εκπρόσωποί της γνωρίζουν καλύτερα από τον οποιονδήποτε άλλο τρία τουλάχιστον στοιχεία: Πρώτον, πως οι πελάτες που αγοράζουν τις «μαϊμούδες» γνωρίζουν ότι αποκτούν απομιμήσεις των ειδών που μπορεί να έχουν στα καταστήματά τους. Δεύτερον, πως το βαλάντιο αυτών που ψωνίζουν από το πλανόδιο εμπόριο δεν τους επιτρέπει να αγοράσουν τα «φιρμάτα» είδη των βιτρινών. Τρίτον - και κυριότερο - οι εμπορικοί σύλλογοι είναι καιρός να κατανοήσουν και να αναπροσανατολίσουν τη δράση και τις αντιδράσεις τους, πως αντίπαλός τους δεν είναι αυτοί που παλεύουν στο πεζοδρόμιο για την επιβίωσή τους διακινώντας δεύτερης και τρίτης ποιότητας προϊόντα, αλλά τα μεγάλα καταστήματα και οι αλυσίδες των πολυεθνικών, τα αρπαχτικά που, πασάροντας στον κόσμο το ίδιο χαμηλής ποιότητας εμπορεύματα, κατακτούν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς...

Η ηθική της κλοπής

Μαθήματα... ηθικής, γύρω από το χρηματιστήριο και τη συνεχή πτώση του, καμώνονται πως ανταλλάσσουν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι εκπρόσωποι, δηλαδή, των κομμάτων που επί μήνες τώρα ο ένας προσπαθεί να πείσει αφ' ενός για την αναξιοπιστία του άλλου και αφ' ετέρου για τη δική του προσφορά στο χρηματιστηριακό τζόγο.

Μπορεί από την «κόντρα» αυτή να έρχονται στην επιφάνεια διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία για το πώς και ο ένας και ο άλλος διεξάγουν το ανούσιο και μικροπολιτικό τους παιχνίδι με όπλο τους χιλιάδες ανυποψίαστους πολίτες, που από κοινού έσπρωξαν στην οδό Σοφοκλέους, όμως σε κάθε περίπτωση κανείς τους δε μιλάει για την ουσία του θέματος.

Για το γεγονός, δηλαδή, πως ο ναός του χρήματος, στον οποίο υποκλίνονται και προσκυνούν και οι δυο τους, είναι ένας μηχανισμός αυτόματης αποτελεσματικής και... παπατζίδικης μεθοδολογίας μεταφοράς κεφαλαίων στα χέρια της άρχουσας τάξης. Απλή, αλλά αποστομωτική απόδειξη γι' αυτό είναι ότι την ίδια ώρα που στο προσκήνιο είχαμε τους... πολιτικούς ψευτοκαυγάδες, κατά το 1999 όταν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπόσχονταν από κοινού μεγαλύτερα κέρδη στους «μικροεπενδυτές», οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που έχουν τις εταιρίες τους στη Σοφοκλέους, εισέπραξαν από το Χρηματιστήριο, κατακλέβοντας οριστικά και αμετάκλητα τους χιλιάδες νεομυημένους, 4,6 τρισεκατομμύρια δραχμές!

Εξυφαίνονται δεσμά τρομοκράτησης

Αφού έστησαν ένα ολόκληρο προπαγανδιστικό εγχείρημα, ήρθε η ώρα, ώστε οι αρχιτέκτονες της παράστασης να δρέψουν τους καρπούς της δράσης τους.

Εδώ και ένα χρόνο περίπου, το «έργο» παίχτηκε» με επιμέλεια, αρχής γενομένης από τα διαδοχικά δημοσιεύματα της «Ουάσιγκτον Ποστ» για την Ελλάδα, όπου ...ανθεί η τρομοκρατία. Ακολούθησε σε ανάλογο μήκος κύματος το «Τάιμ» - επήλθε ένα διάλειμμα, λόγω των προεκλογικών αναγκών του κ. Σημίτη και του πολιτικού συστήματος συνολικά - και κατόπιν ξεκίνησε το κυρίως μενού της αμερικανόπνευστης τρομοκρατολαγνίας: Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατατάσσει την Ελλάδα πρώτη στον κατάλογο των χωρών - «παράδεισο» για την τρομοκρατία, μετά την Κολομβία. Επειτα το Κογκρέσο αλλάζει το μέτρο ...σύγκρισης και καταχωρεί την Ελλάδα σαν δεύτερη χώρα παγκοσμίως, αλλά τώρα μετά το ...Πακιστάν. Η συνέχεια δίνεται από τους πρώην αρχηγούς της CIA (και εσχάτως από τους υποψήφιους μελλοντικούς αρχηγούς αυτού του ...ευαγούς ιδρύματος), που, με συνεντεύξεις τους και δηλώσεις τους, αποκαλούν την Ελλάδα «άντρο» τρομοκρατών. Στο μεταξύ, σε κορωνίδα όλης αυτής της επιχείρησης, για τη διαμόρφωση στην ελληνική κοινωνία ενός κλίματος «λήψης μέτρων» και αποδοχής τους από την κοινή γνώμη, αναδεικνύεται η εκτέλεση του Βρετανού ακολούθου από τη «17η Νοέμβρη».

Ενέργεια, που έδωσε την «ευχέρεια» στους δήθεν «αντιτρομοκράτες» να επιταχύνουν τη δραστηριότητά τους, με συνέπεια την εντός του Σεπτέμβρη - κατά τα φαινόμενα - ανατροπή του υφιστάμενου νομοθετικού καθεστώτος, όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και με την υπογραφή, παράλληλα, της - τάχατες «αντιτρομοκρατικής» - αστυνομικής συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας.

Στο φόντο του παραπάνω σκηνικού, που οικοδόμησαν οι ιμπεριαλιστές και οι εγχώριοι φίλοι τους, προωθείται μια άνευ προηγουμένου αυταρχικοποίηση του εσωτερικού Δικαίου, με προφανή στόχο τη δημιουργία ενός αυθαίρετου αστυνομοκρατικού μηχανισμού - που οι ξένες υπηρεσίες θα αξιοποιούν για να δρουν ανεξέλεγκτα, πλην ...νόμιμα, όπως τελευταίως η Σκότλαντ Γιαρντ - και με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Φτιάχνεται, δηλαδή, το θεωρητικό - νομικό και το πρακτικό - αστυνομικό οπλοστάσιο ενός αντιδραστικού κατασταλτικού μηχανισμού, που, στο όνομα της «αντιτρομοκρατικής» του αποστολής, θα θελήσει να επιβάλει, μέσα από την τρομοκρατοφοβία, ένα καθεστώς «επιβολής του νόμου» εναντίον όποιου επιδεικνύει ...τρομοκρατική συμπεριφορά. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η λυδία λίθος του προβλήματος. Διότι εκείνοι που προωθούν τα παραπάνω μέτρα θεωρούν «τρομοκράτη» τον ίδιο τον ελληνικό λαό και το αντιιμπεριαλιστικό του κίνημα, που δε συναινεί στα γκανγκστερικά τους παιχνίδια. Αλλωστε, όταν οι ΗΠΑ εξέδωσαν την έκθεσή τους για την τρομοκρατία, δεν ήταν τυχαίο ότι την εμπλούτισαν με φωτογραφίες από κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού έξω από την αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας! Αυτόν θεωρούν «τρομοκράτη» οι ΗΠΑ, το λαό, αυτόν επικήρυξαν!

Τα μέτρα που έρχονται, η ελληνοαμερικανική αστυνομική συμφωνία και ο «τρομονόμος» του ΠΑΣΟΚ - που υποτίθεται ότι θα «βελτιώνει» το νομοθετικό αντιτρομοκρατικό πλαίσιο, αν και μόλις χτες ο Δικηγορικός Σύλλογος αποφάνθηκε ότι το υφιστάμενο είναι επαρκέστατο - στοχεύουν στην καθυπόταξη των αντιστάσεων και των αντιδράσεων του ελληνικού λαού στα σχέδια του ευρωατλαντισμού. Συνιστούν ένα πλέγμα μεθοδεύσεων, που θα έρθουν να βάλουν στο στόχαστρο τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού, ο οποίος θα πρέπει να μάθει να δέχεται, μέσα από μια εκτεταμένη πλύση εγκεφάλου, το «ωφέλιμον» (!) της αυθαιρεσίας των κάθε λογής πρακτόρων και των κάθε λογής «οργάνων της τάξης». Σε αντίθετη περίπτωση, ο «νόμος» θα είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα εκείνων που θα μπορούν να του κλείνουν το στόμα, επικαλούμενοι λόγους ...«εθνικής ασφαλείας»! Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, οι λόγοι που επιβάλλουν στο λαό την ανάγκη να εμποδίσει αυτές τις εξελίξεις αναδεικνύονται σε κάτι περισσότερο από υψίστης σημασίας....



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ