Τετάρτη 8 Ιούλη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τέλος στον εμπαιγμό

Γρηγοριάδης Κώστας

Ούτε ένα ευρώ αύξηση δεν έχουν πάρει φέτος οι χαμηλοσυνταξιούχοι αγρότες και ούτε πρόκειται μάλλον να πάρουν. Η κυβέρνηση όχι μόνο δε δείχνει την παραμικρή έγνοια, αντίθετα θεωρεί ότι έχει κάνει το καθήκον της απέναντι στους 800.000 ξωμάχους της υπαίθρου επειδή την προηγούμενη τετραετία αύξησε την κατώτατη αγροτική σύνταξη στα 330 ευρώ. Οπως αναμενόταν, το θέμα αυτό δε βρέθηκε στην ατζέντα της χτεσινής συνεργασίας του πρωθυπουργού με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης. Αργότερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ξεκαθάριζε ότι η κυβέρνηση δεν έχει καμία διάθεση να δώσει αυξήσεις στους αγρότες, όπως δεν έχει δώσει και στους χαμηλοσυνταξιούχους των άλλων ταμείων. «Είναι γνωστά τα δημόσια οικονομικά», ήταν η «καραμέλα» του Ευ. Αντώναρου όταν ρωτήθηκε χτες από τον «Ρ» για τις αυξήσεις στις αγροτικές συντάξεις, μοιράζοντας μόνο λόγια συμπάθειας προς τους συνταξιούχους. Εχουν χορτάσει όμως από τέτοια λόγια και από τους γαλάζιους και από τους πράσινους κυβερνώντες, που τους εμπαίζουν συστηματικά δεκαετίες τώρα. Το ζήτημα λοιπόν είναι να τους γυρίσουν μια για πάντα την πλάτη και μαζί με τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν όλα όσα τους ανήκουν. Διαφορετικά δεν υπάρχει «σωτηρία».

ΑντιΚΚΕ «εξυπνάδες»

Να προβοκάρει ελαφρώς το ΚΚΕ επιχείρησε προχτές ο Δ. Παπαδημούλης, μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ για τα οικονομικά των κομμάτων. Μεταξύ άλλων δήλωσε: «Και θα μου πείτε και τα μικρά κόμματα έχουν το κοκαλάκι της νυχτερίδας; Οχι, και γι' αυτό ο ΣΥΝ λέει ότι είναι ανοιχτό να ενισχυθούν τα μέτρα διαφάνειας και ελέγχου στη διαχείριση των οικονομικών των κομμάτων, πολύ περισσότερο που ο φορολογούμενος πολίτης χρηματοδοτεί αυτά τα κόμματα βάσει του κρατικού προϋπολογισμού και γι' αυτό είμαστε και ριζικά αντίθετοι με τη θεωρία που έχει το ΚΚΕ: "μην αγγίζετε, εμείς είμαστε εξ ορισμού τίμιοι και δεν τα παίρνουμε από πουθενά"». Τι θέλει να πει ο ποιητής; Μήπως ...ψυλλιάζονται στο κόμμα του και μιλά για διαφάνεια τσουβαλιάζοντας και το ΚΚΕ; Και από πού ως πού κρίνει εξ ιδίων και το ΚΚΕ;

Και τι τον πειράζει που αρνείται το ΚΚΕ να παραδώσει τα ονόματα των μελών, οπαδών, φίλων, ακόμα και αυτών που δε συμφωνούν με όλα όσα υπερασπίζεται, αλλά δίνουν από το υστέρημά τους για να υπάρχει η σταθερή δύναμη αντίστασης, ελπίδας και προοπτικής; Του χαλά τη μόστρα του αστικού πολιτικού συστήματος;

Τι τον χαλάει το γεγονός ότι το ΚΚΕ αρνείται να «καρφώσει» αυτούς που θέλουν να υπάρχει και να αγωνίζεται; Μήπως γιατί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες στη δικτατορία των πολυεθνικών (συγγνώμη στη δημοκρατία της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ);

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι δύναμη του συστήματος, δύναμη που επιδιώκει να παίξει ρόλο στη διαχείρισή του, συνεπώς λογικό είναι να μην έχει και κανένα πρόβλημα στο να ελέγχεται απ' αυτό το σύστημα. Οπως ελέγχεται απ' την ΕΕ το ευρωκόμμα στο οποίο συμμετέχει για το αν πληρεί τους όρους και τις προϋποθέσεις για να εισπράττει την ευρωενωσιακή χρηματοδότηση. Ας αφήσει λοιπόν τις «εξυπνάδες» κατά μέρος ο κ. Παπαδημούλης.

Η σύγκρουση είναι μονόδρομος

Αποφασισμένη πέρα για πέρα, όχι μόνο να οξύνει την αντεργατική και αντιασφαλιστική επίθεση, αλλά και να μη χάσει ούτε λεπτό, είναι η κυβέρνηση, όπως φάνηκε και στη χτεσινή συνάντηση της υπουργού Απασχόλησης με τη ΓΣΕΕ. Η Φάνη Πάλλη - Πετραλιά ξεκαθάρισε ότι μέσα στο καλοκαίρι θα ολοκληρωθεί το ξήλωμα των ΒΑΕ, τα θεμέλια του οποίου έβαλε το ΠΑΣΟΚ με το νόμο Ρέππα. Και δεν είναι μόνο τα ΒΑΕ. Δίνουν και παίρνουν τις τελευταίες μέρες οι δηλώσεις στελεχών της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου για την ανάγκη να θεσπιστούν κίνητρα για την παραμονή στην εργασία των ηλικιωμένων, δίνουν και παίρνουν οι επισημάνσεις για τα οφέλη της «ενεργού γήρανσης». Οσο κι αν ψάχνουν μισόλογα, για να αποπροσανατολίσουν τους εργάτες, η επιδίωξή τους είναι ο εργάτης να παράγει κέρδη για την εργοδοσία μέχρι να μην μπορεί να πάρει τα πόδια του.

Την ίδια στιγμή, οι τόποι δουλειάς μετατρέπονται καθημερινά σε τόπους μαρτυρίου για όλο και περισσότερους εργαζόμενους. Για όλους εκείνους που κάτω από το φόβο της ανεργίας, δέχονται να γίνονται θύματα εργατικών «ατυχημάτων» και να μη βγάζουν τσιμουδιά, να αντιμετωπίζουν αδιαμαρτύρητα τις συνέπειες που έχουν για τη σωματική και ψυχική τους υγεία, για την προσωπική - οικογενειακή τους ζωή, η εντατικοποίηση, η πολυειδικότητα, το σμπαράλιασμα του χρόνου εργασίας, η εκ περιτροπής απασχόληση. Ολα αυτά δεν υπαγορεύονται μόνο από την καπιταλιστική κρίση, αλλά πάνω και πριν απ' όλα από την ανάγκη του κεφαλαίου να αυξάνει την κερδοφορία του. Από την κούρσα της «ανταγωνιστικότητας», στην οποία παραβγαίνουν οι διάφοροι επιχειρηματίες, με καύσιμα για τα οχήματά τους τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργατών και των εργατριών.

Τι πρέπει να κάνει ο εργάτης μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση; Θα κάτσει να συζητήσει για το πόσο αργά ή γρήγορα θα πετσοκόψουν τις κατακτήσεις του; Θα μείνει να παρακολουθεί τους εκμεταλλευτές του να σχεδιάζουν ακόμα χειρότερες μέρες; Θα ακολουθήσει τη συναίνεση και την υποταγή που του προτείνουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που έχουν βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους σε μια σειρά αντεργατικούς σχεδιασμούς, όπως την ελαστική απασχόληση;

Είναι η ίδια η πείρα των εργαζομένων που δίνει την απάντηση: Η πείρα που λέει ότι όπου υπήρξαν κατακτήσεις, όπου μπήκαν εμπόδια στην εργοδοτική ασυδοσία, η γραμμή της πάλης ήταν γραμμή σύγκρουσης με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Σ' αυτήν τη γραμμή, άλλωστε, οι ταξικές δυνάμεις πρωτοστατούν και στην πάλη των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, με τη σημερινή 24ωρη απεργία. Κόντρα στη λογική που λέει στους εργάτες να βολευτούν με τα ψίχουλα που περισσεύουν από τους ισολογισμούς των πολυεθνικών. Η ελπίδα και η προοπτική για τους εργάτες κρύβεται μόνο στην οργάνωσή τους με άξονα τις σύγχρονες ανάγκες τους. Τις οποίες μπορεί να ικανοποιήσει ο πλούτος που παράγουν. Είναι ανεκτίμητη η αξία της οργάνωσης κάθε μάχης, μικρότερης ή μεγαλύτερης σ' αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. Στη βάση ότι είναι ασυμβίβαστα τα συμφέροντα κεφαλαίου και εργαζομένων. Πίσω από τη γραμμή της ταξικής σύγκρουσης υπάρχει μόνο η ήττα και η ενσωμάτωση.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Ενας ευυπόληπτος πολίτης

Eurokinissi

Τον ξέρετε τον κύριο της φωτογραφίας; Να σας τον συστήσουμε: Είναι ο κύριος Αλέκος Χρυσανθακόπουλος από την Αχαΐα. Πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και νυν γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΛΑ.Ο.Σ. Εκλεκτός πολίτης. Ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αχαΐας ήταν τζογαδόρος στα «φρουτάκια» και τους «κουλοχέρηδες» (που παράνομα λειτουργούσαν) και ένθερμος υποστηριχτής της ύπαρξης αυτού του ...αγαθοεργούς λειτουργήματος, την περίοδο μάλιστα που η Βουλή τον ορίζει επικεφαλής της άτυπης κοινοβουλευτικής ομάδας για τα τυχερά παίχνίδια, για να καταθέσει προτάσεις αντιμετώπισης του προβλήματος. Ως επιφανές στέλεχος του ΛΑ.Ο.Σ έχει τεθεί στην πρώτη γραμμή της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας του κόμματός του, εκ των ευαγών του συστήματος μηχανισμών, σχηματισθέντος από... φτωχό γαλατά που πλούτισε ποιος ξέρει πώς, γιατί αν όλοι οι γαλατάδες πλούτιζαν με το μεροκάματο θα είχε εξαφανιστεί η φτώχεια. Αυτός λοιπόν ο ευυπόληπτος πολίτης του τζόγου με τα «φρουτάκια» είναι μέλος του κλαμπ της αντικομμουνιστικής καμπάνιας για τα οικονομικά του ΚΚΕ. Με την τιμιότητα του... τζόγου!

Ο εμπαιγμός δεν κρύβει τις αντιλαϊκές πολιτικές...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΙ ΕΓΙΝΕ, πώς ξεφυτρώνουν έτσι δεξιά κι αριστερά τα κρούσματα της λεγόμενης «νέας γρίπης»; Πώς μεγαλώνει έτσι ο αριθμός;

Δεν πληροφορήθηκε ο ...ιός πως είμαστε - ίσως η μόνη χώρα στον πλανήτη - που έχει το φαινόμενο υπό έλεγχο; Δεν άκουσε τις δηλώσεις του υπουργού Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλου;

Ηταν σαφέστατος ο υπουργός. Η μεταρρύθμιση που επιχειρεί η κυβέρνηση στην Υγεία - μεταξύ άλλων - δεν επιτρέπει και την εξάπλωση ιών.

Οπως δεν αφήνει περιθώρια για υποβάθμιση του εθνικού συστήματος Υγείας, για οικονομική επιβάρυνση στους ασθενείς, για θέματα διαφάνειας στις προμήθειες των νοσοκομείων, για λειτουργικά προβλήματα νοσοκομείων και τόσα άλλα.

Είναι πολύ ...μικρό αυτό το μικρόβιο για να διανοηθεί να διαψεύσει κοτζάμ Δημήτρη Αβραμόπουλο και καλά θα κάνει να το καταλάβει!

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ - δουλεύοντας ήσυχα, ουσιαστικά και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας - η κυβέρνηση «εξασφάλισε (και) το αγροτικό εισόδημα»!

Το είπε, άλλωστε, χτες ο αρμόδιος υπουργός Σωτήρης Χατζηγάκης. Θα φτιάξει - λέει - ένα αγροτικό Κτηματολόγιο και όλα θα πάνε καλά...

Κι εμείς που νομίζαμε ότι το πρόβλημα του αγροτικού εισοδήματος είχε να κάνει με τις τιμές των προϊόντων, με το κόστος παραγωγής, με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θέλει να εξαφανίσει τους μικρομεσαίους αγρότες...


Γρηγοριάδης Κώστας

Πόσο βαθιά νυχτωμένος και μακριά από τα πραγματικά προβλήματα μπορεί να βρεθεί κανείς. Πάλι καλά, δηλαδή, που οι ...κυβερνώντες ξέρουν.

ΚΑΙΡΙΟ ΤΟ ΘΕΜΑ που έθεσε χτες ο Γιώργος Παπανδρέου (γιατί από κυβέρνηση σκίζουμε, αλλά και από αξιωματική αντιπολίτευση δεν πάμε πίσω)!

Υπάρχει, λέει, θέμα ...εμπιστοσύνης ανάμεσα στον πολίτη και την πολιτεία. Πολύ πρωτότυπη, σαφέστατη και γεμάτη ουσία η επισήμανση.

Μόνο που, όταν λένε «πολιτεία», αποφεύγουν να αποσαφηνίσουν ότι η μόνη «πολιτεία» που ξέρει ο Ελληνας είναι αυτή των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Και φυσικά τις πολιτικές τους...

«Βασικός πυλώνας» της αντεργατικής πολιτικής

Γρηγοριάδης Κώστας

Κανέναν εργαζόμενο δεν ξεγελά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όσο και αν προσπαθεί, με τα λόγια, να δείξει ότι είναι αντίθετη και απέναντι με την κυβερνητική πολιτική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η χτεσινή συνάντηση με την υπουργό Απασχόλησης, όπου ουσιαστικά συμφώνησαν για την επέκταση της εκ περιτροπής εργασίας στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας. Το μόνο που επισημαίνεται άλλωστε στην ανακοίνωση, που εκδόθηκε αργότερα, ήταν «η ριζική διαφωνία της Συνομοσπονδίας σε γενικευμένη ρύθμιση ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης ως αντιστάθμιση των απωλειών των εργαζομένων από τις καταχρηστικές συμπεριφορές των εργοδοτών για μετατροπή της πλήρους απασχόλησης σε εκ περιτροπής και μερική εργασία». Αυτό είναι το πρόβλημα και όχι η κατάργηση των νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που επιτρέπουν την εκ περιτροπής εργασία, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τα δουλεμπορικά γραφεία κ.ο.κ., όπως ζητούν τα ταξικά συνδικάτα. Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει ουσιαστικά στηρίξει το νόμο του ΠΑΣΟΚ (2539/98) που εισήγαγε την εκ περιτροπής εργασία. Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μιλώντας χτες το πρωί, εξαντλούσε την αντίθεσή του στην κυβερνητική πολιτική ζητώντας την εφαρμογή συγκεκριμένου νόμου!

Ξέρει πολύ καλά, λοιπόν, τι λέει η υπουργός Απασχόλησης όταν δήλωνε μετά τη συνάντηση ότι «η ΓΣΕΕ αποτελεί βασικό πυλώνα, ως κοινωνικός εταίρος, στο υπουργείο Απασχόλησης».

Η «ασφάλεια του πολίτη»...

Πρώτη είδηση σε όλα τα δελτία των αστικών καναλιών. Πρωτοσέλιδο σχεδόν σε όλες τις εφημερίδες. Ρεπορτάζ, λεπτομέρειες, αναλύσεις, γνώμες ειδικών κ.ά. Αν ήταν να κρίνουμε από την ποσότητα «ενημέρωσης» και «ανάλυσης» για την υπόθεση της σύλληψης της συμμορίας που έκανε την απαγωγή του εφοπλιστή, θα 'πρεπε να πιστέψουμε πως τίποτε άλλο δεν απασχολεί τον Ελληνα εργαζόμενο από το πώς δούλεψε η αστυνομία για τη σύλληψή τους. Καθόλου τυχαία, μάλιστα, ο όρος «ασφάλεια του πολίτη» δίνει και παίρνει σε όλες τις αναλύσεις. Πρώτα απ' όλα, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία από μέρους μας πως υπάρχει οργανωμένο έγκλημα στη χώρα. Δεν ανήκουμε σ' αυτούς, που παριστάνουν πως πέφτουν από τον ουρανό με τις ανακοινώσεις για τον τρόπο δράσης των δραστών, αφού γνωρίζουμε καλά πως το έγκλημα είναι σύμφυτο με το σύστημα της εκμετάλλευσης και όσο πιο αναπτυγμένος είναι ο καπιταλισμός τόσο πιο οργανωμένο είναι και το έγκλημα που γεννάει από τα σπλάχνα του. Ομως, ο αταξικός όρος «ασφάλεια του πολίτη» καθόλου τυχαία κρύβει πολλές λογικές ασάφειες, που αποπροσανατολίζουν και προετοιμάζουν ευρύτερα σχέδια. Για παράδειγμα, τι θα πει «ασφάλεια» και τι θα πει «πολίτης»; Είναι η ασφάλεια συνώνυμο της καταστολής που επιδιώκουν να γίνει ανεκτή ή αποδεκτή (η καταστολή) από το λαό για να τον εκμεταλλεύονται οι καπιταλιστές χωρίς αντιστάσεις. Γιατί αν ο καπιταλισμός ήθελε να χτυπήσει το έγκλημα, θα το έκανε αποτελεσματικά. Αλλο θέλει να χτυπήσει, το λαϊκό κίνημα. Η «ασφάλεια» που δίνει και παίρνει στα ΜΜΕ αυτές τις μέρες είναι για να ξεχάσει ο εργαζόμενος την πάλη για την πραγματική του ασφάλεια, που είναι το δικαίωμά του στη δουλειά, στο μισθό που θα ικανοποιεί τις πραγματικές του ανάγκες, στις συνθήκες εργασίας του, στην καλή στέγαση, στην υγεία του, στη μόρφωση των παιδιών του κ.ά. Η ασφάλεια του καπιταλιστή είναι αυτή που του εξασφαλίζει να μπορεί, με την όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση εργαζομένων, να μεγαλώνει τα κέρδη του.

... για να ξεχάσει ο εργαζόμενος την ασφάλειά του

Αρα η ασφάλεια του ενός είναι αντίθετη από την ασφάλεια του άλλου και γι' αυτό γίνεται τόσος θόρυβος για την άλλη ασφάλεια ενάντια στο κοινό έγκλημα. Για να τσουβαλιαστεί ο εργαζόμενος με τον καπιταλιστή και να ξεχάσει τη διεκδίκηση της πραγματικής ασφάλειας της ζωής του, που δε γίνεται να την εξασφαλίσει όσο υπάρχει το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ταυτόχρονα, φυσικά αν πετυχαίνει ο αποπροσανατολισμός δίνεται ευκαιρία να «ποτίζονται κι άλλες γλάστρες». Ετσι, για παράδειγμα, καθόλου τυχαία δεν είναι τα γραπτά, οι μάλλον περιττές «πληροφορίες» και οι αναλύσεις για το πόσο αποτελεσματική ήταν η παρακολούθηση των τηλεφώνων και κάποιες άλλες μέθοδοι που χρησιμοποίησε η ΕΥΠ. Στόχος η διεύρυνση της ανεκτικότητας σ' αυτές τις μεθόδους στο όνομα της «ασφάλειας». Δε φτάνει, δηλαδή, που τραβούν την προσοχή του εργαζόμενου από αυτά που πραγματικά τον αφορούν άμεσα και οφείλει να διεκδικήσει, αλλά επιδιώκουν να τον μετατρέψουν και σε συνένοχο στο στόχο διατήρησης της εκμετάλλευσής του...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ματαιοπονούν

Τα αστικά πολιτικά κόμματα, με πρόσχημα τη διαφάνεια της πολιτικής ζωής του τόπου, την οποία ουδέποτε κατάφεραν για τα ίδια και ούτε μπορούν, αφού η πολιτική τους ταυτίζεται με τα μονοπώλια, παραβιάζοντας την κοινή λογική που επιμένει πως η διαφάνεια δεν επιβάλλεται με διατάγματα, δηλώνουν έτοιμα να νομοθετήσουν αυστηρό πλαίσιο για τα οικονομικά των κομμάτων, τα οποία λένε θα πρέπει να αντλούνται αποκλειστικά απ' τον κρατικό κορβανά. Βρίσκουν προς τούτο πρόθυμους υποστηρικτές και άλλα κόμματα, επίδοξους διαχειριστές ενός συστήματος που με τέτοιες μεθοδεύσεις επιδιώκει τον πλήρη και ολοκληρωτικό έλεγχο της δράσης όλων των πολιτικών κομμάτων και κατά προτίμηση και προτεραιότητα των ριζοσπαστικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, φυσικά του ΚΚΕ.

Η περιβόητη «εξυγίανση της πολιτικής ζωής» δεν είναι τίποτα άλλο παρά το άλλοθι για τη δημιουργία μιας ...«υγειονομικής ζώνης», απαλλαγμένης απ' το «μικρόβιο» της αντίστασης, της ανυπακοής, της απειθαρχίας, της πάλης για την ανατροπή ενός συστήματος που όλα του τα γρανάζια πρέπει να δουλεύουν με τρόπο που να γιγαντώνουν τα κέρδη των λίγων σε βάρος των πολλών. Εκεί αποσκοπούν. Μπροστά στη διογκούμενη λαϊκή αγανάκτηση και στη φθορά του αστικού πολιτικού συστήματος σοφίζονται τεχνάσματα απ' τη μια για να παραπλανήσουν το λαό ότι τάχα κόβουν τα νήματα που συνδέουν την πλουτοκρατία με τα κόμματά της κι απ' την άλλη για να επιβάλουν φίμωτρο σε κάθε φορέα που αντιστέκεται, που μοχθεί για την εργατική λαϊκή εξουσία. Εν προκειμένω στο ΚΚΕ.

Ο λαός, όμως, γνωρίζει καλά απ' την πείρα του ότι κανένας νόμος, κανένας μηχανισμός ελέγχου δεν μπορεί να διαχωρίσει τα σιαμαία, την οικονομική και πολιτική εξουσία. Οτι τα κόμματα που με την πολιτική τους εκφράζουν και υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας αντικειμενικά θα είναι πάντα ευάλωτα και επιρρεπή στη διαφθορά, στην εξαγορά. Υπηρετώντας ένα σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, είναι τουλάχιστον υποκριτικό να εξανίστασαι για τα τρωκτικά που πολλαπλασιάζονται εντός του.

Γνωρίζουν όμως και όσοι απεργάζονται σχεδιασμούς σε βάρος του ΚΚΕ ότι χτυπούν λάθος πόρτα. Οχι μόνο γιατί το ΚΚΕ δεν είχε και δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με φαινόμενα σήψης, γιατί απλά η πολιτική του δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Αλλά και γιατί δεν ανταλλάσσει με τίποτα στον κόσμο τη μοναδική σχέση που ενενήντα χρόνια τώρα έχει χτίσει με το λαό αυτού του τόπου. Σχέση που του επέτρεψε σε κρίσιμες στιγμές να σταθεί όρθιο, σχέση που του επιτρέπει και σήμερα να εξασφαλίζει τους αναγκαίους για τη δράση του πόρους και να μην έχει εξαρτήσεις που θα έθεταν περιορισμούς σ' αυτήν. Αυτή του τη σχέση με το λαό δεν μπορεί κανείς να την αλλοιώσει, να την εξαφανίσει.

Ματαιοπονούν, λοιπόν. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να βάλει νερό στο κρασί του. Δεν πρόκειται να υποκύψει σε εκβιασμούς. Δεν πρόκειται να συναινέσει σε σχεδιασμούς συγκάλυψης των ακατάλυτων δεσμών των αστικών πολιτικών κομμάτων με την άρχουσα τάξη. Θα συνεχίσει να απευθύνεται πλατιά στο λαό για την οικονομική του ενίσχυση. Με τη βεβαιότητα ότι, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και αυτά που έρχονται η ανταπόκριση της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων θα είναι μεγάλη και γενναιόδωρη.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ