Σάββατο 8 Ιούνη 2019 - Κυριακή 9 Ιούνη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κοροϊδία και εκβιασμός στους συμβασιούχους του Δημοσίου

Με περίσσιο θράσος βγήκε την περασμένη Πέμπτη ο πρωθυπουργός και ισχυρίστηκε ότι είναι τάχα κάποιοι «ακραίοι, συντηρητικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες» αυτοί που «έφτασαν να θέσουν ακόμα και ζήτημα απολύσεων συμβασιούχων στον δημόσιο τομέα», ενθαρρυμένοι, όπως είπε, από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και την επικράτηση της ΝΔ. Απογειώνοντας την πρόκληση ισχυρίστηκε ότι τέτοιο θέμα είχε να τεθεί από το 2014, «πριν, δηλαδή, αναλάβει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ξεκαθαρίσει, καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί καμία απόλυση στον δημόσιο τομέα».

Μιλάμε βέβαια για απροκάλυπτη κοροϊδία:

-- Οι απολύσεις συμβασιούχων στο Δημόσιο ήταν και παραμένουν στην ημερήσια διάταξη, είναι η διαρκής άθλια πραγματικότητα σε όλα τα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς όπως ήταν και στα χρόνια των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι χιλιάδες συμβασιούχοι στους δήμους που πετάχτηκαν στο δρόμο, οι χιλιάδες «ευέλικτοι» εργαζόμενοι στα νοσοκομεία που μένουν άνεργοι κ.ο.κ.

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ, αγκαζέ με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, μόλις πριν από λίγους μήνες απέρριψαν «πανηγυρικά» την πρόταση που κατέθεσαν στη Βουλή εκατοντάδες συνδικάτα του δημόσιου τομέα, ζητώντας την κατάργηση του σχετικού άρθρου του Συντάγματος που απαγορεύει τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων.

-- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που πατώντας στο αντιλαϊκό έργο των προκατόχων της γενίκευσε την «ευέλικτη» εργασία σε όλο το Δημόσιο, με χιλιάδες συμβασιούχους, επικουρικούς, αναπληρωτές, εργολαβικούς εργαζόμενους. Ενα μεγάλο μέρος τους απασχολείται με αυτό το καθεστώς για πάρα πολλά χρόνια στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, και προφανώς κανένα θέμα απολύσεων δεν θα υπήρχε αν είχαν προσληφθεί με όρους μόνιμης και σταθερής εργασίας...

Ομως οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, όλων των αστικών κομμάτων διαχρονικά, ανάλογα με τις ανάγκες του αστικού κράτους και των καπιταλιστών θρέφουν τις στρατιές συμβασιούχων γιατί αποτελούν φθηνή εργατική δύναμη, χωρίς δικαιώματα, γιατί γίνονται ευκολότερα αντικείμενο εκμετάλλευσης και εκβιασμών για να τους αρπάξουν την ψήφο. Αυτό κάνουν και τώρα, γι' αυτό και όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να τους «μαυρίσουν» όπως τους αξίζει!

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Οι ανάγκες τους σε πλήρη αντίθεση με τα «οράματα» και τους στόχους του κεφαλαίου

Κρίσιμα συμπεράσματα από τον 6ήμερο απεργιακό αγώνα στην Τράπεζα Πειραιώς

Από τις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργαζομένων στην Τράπεζα Πειραιώς
Από τις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργαζομένων στην Τράπεζα Πειραιώς
Τη βδομάδα που πέρασε κορυφώθηκε ο 6ήμερος απεργιακός αγώνας των εργαζομένων στην Τράπεζα Πειραιώς.

Ενας σημαντικός αγώνας, που δίνει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους, όχι μόνο των τραπεζών, να εξαγάγουν κρίσιμα συμπεράσματα για το χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, για το ποιοι ωφελούνται και ποιοι θυσιάζουν δικαιώματα, για το ρόλο των κομμάτων και τη στρατηγική που υπηρετούν. Σε τελική ανάλυση, για το μόνο δρόμο που έχουν να επιλέξουν οι εργαζόμενοι, το δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών τους.

Στην περίπτωση της Τράπεζας Πειραιώς, η απόφαση για μεταβίβαση των «κόκκινων» δανείων σε σουηδικό fund (στην εταιρεία «Intrum») και η ταυτόχρονη μεταφορά στην ίδια εταιρεία των τραπεζοϋπαλλήλων που διαχειρίζονται τα «κόκκινα» δάνεια, ξεσήκωσαν δικαιολογημένες αντιδράσεις των εργαζομένων, οι οποίοι από τη μια μέρα στην άλλη βλέπουν τη δουλειά τους να χάνεται, τα δικαιώματά τους να καταργούνται, την αβεβαιότητα και την ανεργία να χτυπούν την πόρτα τους. Πρόκειται για πάνω από 1.200 εργαζόμενους με συγκροτημένα - μέχρι πρότινος - εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, οι οποίοι τώρα καλούνται να θυσιαστούν στο βωμό της «σταθερότητας της οικονομίας» και της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Σταθερότητα για το κεφάλαιο - Αστάθεια για τους εργαζόμενους


Στην 3σέλιδη επίσημη ανακοίνωση της Τράπεζας Πειραιώς για τη συνεργασία της με την «Intrum» αφιερώνονται 2 σελίδες στην κερδοφορία της τράπεζας, στα σημαντικά οφέλη που θα έχει η τράπεζα, στο σχέδιο εξυγίανσης του ισολογισμού της, στα δισ. ευρώ του ενεργητικού της, στο «όραμα» για περαιτέρω ανάπτυξη των εταιρειών, στο χαρτοφυλάκιο ακίνητης περιουσίας που ανήκει στην τράπεζα (ύψους 1 δισ. ευρώ), και μόλις μια παράγραφος για το μέλλον των εργαζομένων.

Πρόκειται για «οράματα» και «ανάπτυξη» που εξυπηρετούν το σκοπό της σταθερότητας για το κεφάλαιο, όροι που τόσο οι τραπεζίτες όσο και τα κόμματα του αστικού πολιτικού συστήματος κλίνουν σε όλες τις πτώσεις και πασχίζουν να πείσουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ότι αποτελούν και δικά τους ιδανικά. Μόνο που αυτή η σταθερότητα σημαίνει στην κυριολεξία αστάθεια και χειροτέρευση της ζωής των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Στο παράδειγμα της Τράπεζας Πειραιώς, «ανάπτυξη» σημαίνει απολύσεις για τους 1.200 τραπεζοϋπαλλήλους και πέρασμα χιλιάδων «κόκκινων» δανείων των φτωχών λαϊκών νοικοκυριών στα κοράκια και τους πλειστηριασμούς. Δηλαδή, ανεργία για τους τραπεζοϋπαλλήλους, πιέσεις και εκβιασμοί για τους φτωχούς δανειολήπτες για την άμεση αποπληρωμή των δανείων τους.

Μέρος ενός ευρύτερου αντιλαϊκού σχεδιασμού

Η εξέλιξη αυτή στην Τράπεζα Πειραιώς είναι ωστόσο μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του ΤΧΣ και των «συστημικών» τραπεζών, οι οποίες, μετά τα «πετυχημένα» stress tests του 2018, συμφώνησαν με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για τις αναδιαρθρώσεις των τραπεζών. Συμφώνησαν στα μέτρα που - μεταξύ άλλων - επιφέρουν ραγδαία συρρίκνωση των «κόκκινων» δανείων και δραστική μείωση των τραπεζοϋπαλλήλων: 4.000 εργαζόμενοι συμφωνήθηκε να απολυθούν με τη μια ή την άλλη μορφή μέχρι το τέλος του 2020.

Η απόσχιση σήμερα στην Τράπεζα Πειραιώς αλλά και οι «εθελούσιες» απολύσεις σε Εθνική, Alpha Bank και Eurobank αυτόν το σκοπό εξυπηρετούν.

Είναι συμφωνημένα από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και υλοποιούνται κατά γράμμα, όσο κι αν προσπάθησε ο κ. Φλαμπουράρης δύο μέρες πριν από τις ευρωεκλογές να υφαρπάξει ψήφους, διακηρύσσοντας δήθεν πως θα διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων της Τράπεζας Πειραιώς που θα μεταβιβαστούν στη νέα εταιρεία. Αυτήν άλλωστε τη δήλωση (περί διατήρησης των δικαιωμάτων) την έκανε και η ίδια η τράπεζα λίγες μέρες μετά, τη στιγμή μάλιστα που ανακοίνωνε τη μεταφορά των εργαζομένων της στο σουηδικό fund, χωρίς όμως να εγγυάται τα εργασιακά τους δικαιώματα στο μέλλον, μιας και οι 1.200 εργαζόμενοι θα πάψουν να είναι στο δυναμικό της, να ανήκουν στο οργανόγραμμα της τράπεζας. Ετσι, η οποιαδήποτε μελλοντική εξέλιξη, π.χ. η λύση της σύμβασης με την «Intrum» ή το κλείσιμο της εταιρείας δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση την υποχρέωση της Τράπεζας Πειραιώς να τους επαναπροσλάβει.

Δύο γραμμές σε διαρκή αναμέτρηση

Η στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ) με τις επιδιώξεις του τραπεζικού κεφαλαίου αποδεικνύεται και από το κοινοβουλευτικό και νομοθετικό έργο όλων των τελευταίων κυβερνήσεων.

Μαζί τα κόμματα του κεφαλαίου ψήφισαν όλα αυτά τα χρόνια τους νόμους για τη στήριξη των τραπεζιτών, μαζί αφαίρεσαν το δικαίωμα των εργαζομένων στη σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Μέσα στα χρόνια της κρίσης ιδίως, έχουν αυγατίσει οι νόμοι που ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις. Εχουν απελευθερωθεί οι μαζικές απολύσεις, έχουν καταργηθεί ουσιαστικά οι ΣΣΕ, το ωράριο, η προστασία της μητρότητας. Χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν πια στις τράπεζες με τέτοιο καθεστώς.

Η στρατηγική αυτή, που εκφράζει τις ανάγκες του κεφαλαίου, του ΣΕΒ και των τραπεζιτών για υπερκέρδη, υπηρετείται από τα αστικά κόμματα και τις παρατάξεις τους στο κίνημα (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΑΚ/ΣΥΡΙΖΑ).

Αυτός είναι και ο λόγος που οι πλειοψηφίες της ΟΤΟΕ και των επιχειρησιακών σωματείων, και στην περίπτωση της Πειραιώς, κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να χειραγωγήσουν και να υποτάξουν τους εργαζόμενους στις ανάγκες της τράπεζας, να αποδεχτούν τις «εθελοντικές» απολύσεις ως σανίδα σωτηρίας.

Ιδιαίτερος είναι ο ρόλος των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν αναλάβει εργολαβία να αθωώσουν τη στρατηγική της τράπεζας και την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, καλλιεργώντας τη λογική του «μικρότερου κακού» και μιας καλύτερης διαχείρισης. Σακατεύουν έτσι εργατικές συνειδήσεις που τώρα κάνουν ένα πρώτο αγωνιστικό βήμα, τις εγκλωβίζουν στη λογική του «κοινωνικού εταιρισμού» και του συμβιβασμού.

Το ΚΚΕ, στην αντίπερα όχθη, είναι το μόνο κόμμα που έχει υπερασπιστεί, όχι μόνο στα λόγια, το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, στη ζωή με αξιοπρέπεια, μέσα αλλά προπάντων έξω από τη Βουλή.

Εχει καταθέσει νομοσχέδια και τροπολογίες για την ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών, για την κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων (νοικιασμένη εργασία, εργολαβίες κ.λπ.), για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, υιοθετώντας τη σχετική πρόταση των 530 συνδικαλιστικών οργανώσεων, για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Ολα αυτά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ, το Ποτάμι, η Χρυσή Αυγή, τα απέρριψαν ασυζητητί.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στην ελληνική Βουλή, για παράδειγμα, έχει καταθέσει 2 Ερωτήσεις για την εξέλιξη με την Τράπεζα Πειραιώς, όπως επίσης και μία Ερώτηση στην Ευρωβουλή. Και φυσικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σφύριξε αδιάφορα, απαντώντας ότι δεν γνωρίζει κάτι για την εξέλιξη της απόσχισης, τη στιγμή που λίγες μέρες πριν είχε νομοθετήσει το Ν. 4061 για τη διευκόλυνση των τραπεζιτών να προχωρούν σε αποσχίσεις - απολύσεις, χωρίς να συναντούν γραφειοκρατικά κωλύματα.

Πάνω απ' όλα, όμως, το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές μέσα στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους, στα συνδικάτα, μαζί με άλλους πρωτοπόρους αγωνιστές, μπαίνουν μπροστά για την οργάνωση της πάλης, χωρίς να υπολογίζουν κόπο και θυσίες. Με μοναδικό κριτήριο την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων.

Αυτός είναι ο λόγος που ο 6ήμερος απεργιακός αγώνας της περασμένης βδομάδας στην Τράπεζα Πειραιώς οργανώθηκε και στηρίχτηκε από το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Αττικής και από Εργατικά Κέντρα ανά την Ελλάδα στα οποία πλειοψηφούν οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Με αυτόν τον αγώνα οι εργαζόμενοι αποκάλυψαν τα πραγματικά αίτια της επίθεσης, γνωστοποίησαν τον αγώνα τους σε όλη την ελληνική κοινωνία, αποκάλυψαν τα ψέματα της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, οργάνωσαν την πάλη με αιχμή το δίκαιο αίτημα για σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Εκπαιδεύτηκαν νέες δυνάμεις στη συλλογική οργάνωση και δράση. Εκαναν πράξη την εργατική αλληλεγγύη που εκφράστηκε πλατιά.

Ισχυρό ΚΚΕ μέσα κι έξω από τη Βουλή ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους

Οι εργαζόμενοι μπορούν καλύτερα σήμερα, αξιοποιώντας την πείρα από την ίδια τη ζωή τους, να τιμωρήσουν τα αστικά κόμματα που στο όνομα της «ανάπτυξης» έφεραν δυσβάσταχτα μέτρα, αστάθεια στη ζωή μας και αβεβαιότητα για το μέλλον το δικό μας και των επόμενων γενιών.

Να ισχυροποιήσουν το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που υπερασπίζεται το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά με διευρυμένα δικαιώματα, στη ζωή με αξιοπρέπεια. Το μόνο κόμμα που την αμέσως επόμενη μέρα, όπως στην περίπτωση της Τράπεζας Πειραιώς, θα καταθέσει κάθε ψήφο των εργαζομένων στην πάλη για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Το μόνο κόμμα που διαθέτει πρόγραμμα και σχέδιο για το σήμερα και το αύριο, για μια κοινωνία και οικονομία απαλλαγμένες από τα δεσμά του κεφαλαίου, όπου ο εργαζόμενος είναι ο κυρίαρχος.


Εφη ΧΑΛΙΟΥ
Στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΟΤΟΕ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ