Παρασκευή 8 Ιούνη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διαβάστε σήμερα στο 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία»:

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ: Ματωμένα πλεονάσματα και «αναδιαρθρώσεις» χωρίς τέλος για τη στήριξη του κεφαλαίου

ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: Απέραντο αιολικό πάρκο «για τα μάτια» του κεφαλαίου

ΗΠΑ - ΕΕ - G7 - ΚΙΝΑ - «ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ»: Στο «κόκκινο» η αντιπαράθεση και τα παζάρια με αφορμή τους δασμούς

ΡΩΣΙΑ - ΑΥΣΤΡΙΑ: Ενα ταξίδι με συμβολισμούς και ουσία

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΕΒ - ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ
Ματωμένα πλεονάσματα και αναδιαρθρώσεις χωρίς τέλος για τη στήριξη του κεφαλαίου

Στα «εμπόδια» που αφορούν τη «μη μισθολογική ανταγωνιστικότητα» εστιάζει ο ΣΕΒ, με την κυβέρνηση να σπεύδει να ικανοποιήσει τις νέες απαιτήσεις του κεφαλαίου

Eurokinissi

Στα «εμπόδια» που αφορούν τη «μη μισθολογική ανταγωνιστικότητα» εστιάζει ο ΣΕΒ, με την κυβέρνηση να σπεύδει να ικανοποιήσει τις νέες απαιτήσεις του κεφαλαίου
Στα 10,8 δισ. ευρώ αναμένονται τα «πρωτογενή πλεονάσματα» στον κρατικό προϋπολογισμό του 2022, σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2019 - 2022 που καταθέτει η κυβέρνηση στη Βουλή, ταυτόχρονα με τα δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του 4ου κύκλου της «αξιολόγησης». Μάλιστα, όπως εκτιμάται στη βάση της αντιλαϊκής πολιτικής, η υπέρβαση των αντιλαϊκών στόχων για την ίδια χρονιά θα φτάσει σε περίπου 3,6 δισ. ευρώ, που χαρακτηρίζονται και διαθέσιμος «δημοσιονομικός χώρος», γύρω από τον οποίο έχουν αρχίσει να γυροφέρνουν οι εγχώριοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Βέβαια, πρόκειται για ένα ακόμη εργαλείο για την τόνωση της ανταγωνιστικότητάς τους, την ώρα που αναμένονται οι αποφάσεις για τη διαχείριση - «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους. Η εξέλιξη θα σηματοδοτούσε την αποσυμπίεση των τοκοχρεολυτικών δόσεων για την εξυπηρέτησή του, στρώνοντας το χαλί στην αποδέσμευση και πρόσθετων κεφαλαίων, προκειμένου αυτά να ανακατευθυνθούν από το «χρέος» σε άμεσες παρεμβάσεις τόνωσης της καπιταλιστικής ανάκαμψης, στο έδαφος της αντιλαϊκής πολιτικής και των διαδοχικών μέτρων.

Αναδιαρθρώσεις και «κίνητρα» δίχως τέλος για το κεφάλαιο

Από τη μεριά του, ο ΣΕΒ στο πρόσφατο «αναπτυξιακό» συνέδριο διαπιστώνει «σημαντικό επενδυτικό κενό, ύψους 100 δισ. ευρώ, που αφήνει πίσω της η μακροχρόνια κρίση και ύφεση» και εστιάζει στα «εμπόδια» που αφορούν τη «μη μισθολογική ανταγωνιστικότητα», διεκδικώντας βέβαια τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία. Μεταξύ άλλων, ο ΣΕΒ βάζει στο αντιλαϊκό τραπέζι τη σταδιακή μείωση κατά 30% των φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη και τα διανεμόμενα μερίσματα, περιλαμβανομένων των ασφαλιστικών εισφορών. Επίσης, τον «εξορθολογισμό του μείγματος» των έμμεσων και ειδικών φόρων και την εφαρμογή επενδυτικών φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θ. Φέσσας, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου, αναφορικά με τη διαχείριση του κρατικού χρέους εκτίμησε πως θα υπάρξει «κάποια αναδιάρθρωση ώστε να καταστεί βιώσιμο», σε συνδυασμό βέβαια - τόνισε - με την «αυξημένη εποπτεία» και την «αυστηρή τήρηση των ήδη ψηφισμένων μέτρων». Εξάλλου, είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο που σύμφωνα με τον Θ. Φέσσα θα υπάρχει και «μεγαλύτερη ευελιξία σε επιμέρους εθνικές πολιτικές», ουσιαστικά δηλαδή σε μέτρα που αφορούν την ανταγωνιστικότητα των ομίλων. Με αυτό το φόντο, ως κεντρικά ζητήματα της «επόμενης μέρας» ανέφερε τη θέσπιση ειδικών φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση επενδύσεων καθώς και σειρά από άλλες μεταρρυθμίσεις, που θα «καθοδηγούν το Αναπτυξιακό Σχέδιο της Ελλάδας».

Μεταξύ άλλων, οι προτάσεις των βιομηχάνων - μελών του ΣΕΒ, όπως αυτές ιεραρχούνται στη βάση των ερωτηματολογίων και των απαντήσεων που οι ίδιοι δίνουν, εστιάζουν στους παρακάτω άξονες:

-- «Ισχυρό υποστηρικτή (τον πρωθυπουργό), ικανό να επιβάλει την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και με δέσμευση να το επιτύχει». Για τον ΣΕΒ «χρειάζεται συμφωνία πολιτείας, πολιτικών δυνάμεων και επιχειρήσεων για τις προδιαγραφές των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν σε βάθος εύλογου χρόνου, ώστε να πάει μπροστά η οικονομία και να επιταχυνθούν οι επενδύσεις».

-- «Φορολογική προβλεψιμότητα και η έγκαιρη πραγματοποίηση ελέγχων δημιουργούν ασφάλεια και σαφήνεια, ανεξαρτήτως κλάδου». Το 78% των απαντήσεων επιλέγουν σταθερότητα του εκάστοτε φορολογικού συντελεστή για τουλάχιστον 3 έτη.

-- «Η άρση της υπερφορολόγησης παραμένει ισχυρό αίτημα όλων των κλάδων». Το 73% των απαντήσεων επιλέγει σταδιακή αποκλιμάκωση (30%) φορολογίας εργασίας και επιχειρήσεων στην 5ετία.

-- «Μείωση φορολογίας εργασίας και ασφαλιστικών εισφορών» προκρίνεται από το 82% των απαντήσεων.

Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, τα παραπάνω «αιτήματα», καθώς προέρχονται απευθείας από τις επιχειρήσεις, «μπορούν να δώσουν πρακτικές λύσεις στα συσσωρευμένα επενδυτικά αντικίνητρα στους τομείς της αδειοδότησης, της φορολογίας επενδύσεων, των διοικητικών βαρών, της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, της καινοτομίας - τεχνολογίας και των εργασιακών σχέσεων».

Οι «συμβουλές» των τραπεζιτών

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών και του ομίλου της «Eurobank», N. Καραμούζης, σε ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Εξαγωγών Βορείου Ελλάδος κατέθετε και τη δική του... συμβολή, θέτοντας τους παρακάτω άξονες:

-- Μαζικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, με αξιοποίηση των μεθόδων των παραχωρήσεων (π.χ. μεγάλα έργα υποδομών) και αναθέσεων σε εξωτερικούς παρόχους σημαντικών επιλεγμένων κοινωνικών υπηρεσιών (π.χ. τομέας Υγείας) και λειτουργιών του Δημοσίου (π.χ. φορολογικοί έλεγχοι), καθώς και ευρεία αξιοποίηση των ΣΔΙΤ.

-- «Γενναία φορολογική και ασφαλιστική μεταρρύθμιση», με διεύρυνση της φορολογικής βάσης, χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές για προσόδους από μερίσματα, τόκους, ενοίκια και κέρδη από δραστηριότητες σε βιώσιμες εταιρείες υπό αναδιάρθρωση και για συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων.

-- Μετατροπή σταδιακά του ασφαλιστικού συστήματος από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό κ.λπ.

-- Υιοθέτηση «μοντέλου της Κύπρου» για μη κατοίκους της Ελλάδας, όσον αφορά τις προϋποθέσεις και τους όρους έγκρισης εταιρικής φορολογικής έδρας, διαχείρισης προσωπικής και εταιρικής περιουσίας, διαχείρισης ναυτιλιακών επενδύσεων.

-- Επιλογή 50 περιοχών της χώρας στις οποίες θα προ-αδειοδοτηθούν επιχειρηματικές ζώνες με προκαθορισμένους όρους δόμησης και χρήσης γης.

-- Υπεραποσβέσεις 200% για νέες επενδύσεις επιχειρήσεων.

«Βαρίδια» οι «μη βιώσιμες επιχειρήσεις»

«Η διατήρηση της λειτουργίας σημαντικού αριθμού μη βιώσιμων επιχειρηματικών σχημάτων ενέχει σημαντικά κόστη, όχι μόνο για τον επιχειρηματικό κόσμο και τον τραπεζικό κλάδο, αλλά και για ολόκληρη την οικονομία. Αυτό συμβαίνει γιατί, καθώς οι μη βιώσιμες επιχειρήσεις λειτουργούν με χαμηλό βαθμό παραγωγικότητας, συμπιέζουν προς τα κάτω την παραγωγικότητα ολόκληρης της οικονομίας».

Αυτό επισημαίνει ειδική μελέτη του Ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς, δείχνοντας βέβαια στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης μεγαλύτερων επιχειρηματικών σχημάτων μέσω συγχωνεύσεων - εξαγορών ή και της οριστικής αποβολής από το κάδρο των «μη βιώσιμων επιχειρήσεων», των επιχειρήσεων «ζόμπι», όπως τις ονομάζουν, με στόχο την ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας.

Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, οι «μη βιώσιμες επιχειρήσεις» «εγκλωβίζουν παραγωγικούς συντελεστές (κεφάλαιο και εργασία), στερώντας πόρους από τις υπόλοιπες επιχειρήσεις». Μάλιστα, όπως υπολογίζουν, στις «μη βιώσιμες επιχειρήσεις» είναι εγκλωβισμένο παραγωγικό δυναμικό (όπως αυτό αντικατοπτρίζεται στην αξία του ενεργητικού τους) ύψους 28,4 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 16,3% του ΑΕΠ.

Τα παραπάνω σηματοδοτούν την ενδοεπιχειρηματική διαπάλη αναφορικά με την απόσπαση μεριδίων της επιχειρηματικής «πίτας» και των κερδών, με φόντο και το ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων. Αυτό με τη σειρά του θα αποτελέσει νευραλγικό σημείο και των επόμενων «μεταμνημονιακών» κύκλων αξιολόγησης, ενώ σε κάθε περίπτωση, η απομείωση της μάζας των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων αποτελεί μοχλό μαζικών αναδιαρθρώσεων στο επιχειρηματικό πεδίο.

Σύμφωνα με έκθεση από την Τράπεζα της Ελλάδας, η μείωση των προβληματικών δανείων «θα συμβάλει στη συνολική αναδιάρθρωση της οικονομίας υπέρ των κλάδων παραγωγής εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, με αποτέλεσμα την άνοδο της συνολικής παραγωγικότητας».


Α. Σ.

ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ
«Φυτεύουν» ανεμογεννήτριες σε όλη τη χώρα για τα κέρδη του κεφαλαίου

Σε ένα απέραντο αιολικό πάρκο μετατρέπεται με ταχείς ρυθμούς η χώρα, ως αποτέλεσμα του κυβερνητικού ενεργειακού σχεδιασμού, για την εξυπηρέτηση των αναγκών κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στο χώρο, αλλά και της ευρύτερης στρατηγικής της ΕΕ για τις ΑΠΕ, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που έχει για το περιβάλλον και τις ζωές των κατοίκων των περιοχών αυτών η άναρχη διασπορά ανεμογεννητριών.

Ετσι, μετά τα τεράστια ποσά που χορηγήθηκαν στους ιδιωτικούς ομίλους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις για την ανάπτυξη φωτοβολταϊκών πάρκων, έρχεται σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να παράσχει κάθε είδους διευκόλυνση προς τις εταιρείες παραγωγής Ενέργειας, για να προωθήσει την αιολική «μπίζνα».

Τεράστια αύξηση τα τελευταία χρόνια

Το πόσο «επιτυχημένη» είναι η μέχρι σήμερα επίδοση της κυβέρνησης σε έναν ακόμη τομέα στρατηγικού ενδιαφέροντος για το κεφάλαιο, φαίνεται από τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ). Σύμφωνα με αυτά, οι εγκαταστάσεις αιολικών αυξάνονται κατά τα τελευταία τρία χρόνια με διψήφιο ποσοστό ετησίως και η σωρευτική τους ισχύς είχε ανέλθει στο τέλος του 2017 στα 2651,6 MW, εμφανίζοντας αύξηση κατά 12% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Ως συνέπεια της μεγάλης αυτής αύξησης ήταν να καταγραφεί το 2017 ως το «καλύτερο» έτος για τους επενδυτές σε αιολικά πάρκα της τελευταίας εξαετίας, αφού την περασμένη χρονιά προστέθηκαν 282 MW στο αιολικό δυναμικό της χώρας, το οποίο έφθασε στα 2.651,6 MW. Από αυτά τα 2.329,9 MW είναι εγκατεστημένα στο διασυνδεδεμένο σύστημα και τα υπόλοιπα 321,7 MW στα μη διασυνδεδεμένα νησιά. Επίσης, το 2017 επίσης ξεκίνησαν τη λειτουργία τους οι πρώτες ανεμογεννήτριες στην Περιφέρεια της Ηπείρου συνολικής ισχύος 2,4 ΜW, η οποία μέχρι πρόσφατα ήταν η μόνη σε ολόκληρη τη χώρα όπου δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων.

Βάσει των επίσημων στοιχείων για το 2017, στην πρώτη θέση αιολικών εγκαταστάσεων βρίσκεται η Στερεά Ελλάδα με συνολική ισχύ 878 MW, ακολουθεί η Πελοπόννησος με 503 MW, η Αν. Μακεδονία - Θράκη με 335 ΜW, η Κρήτη με 199 ΜW, η Δ. Ελλάδα με 136 ΜW, η Κεντρική Μακεδονία με 119 MW, η Αττική με 104 ΜW, τα νησιά του Ιονίου με 91 MW, τα νησιά του Νοτίου Αιγαίου με 90 MW , η περιοχή της Τροιζηνίας με 79 MW, η Δυτική Μακεδονία με 61 MW, το Βόρειο Αιγαίο με 34 MW, η Θεσσαλία με 19 ΜW, η Θεσσαλία με 19 MW και στην τελευταία θέση βρίσκεται η Ηπειρος.

Σε σχέση με τους μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους, που καρπώνονται το μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας», στην πρώτη θέση βρίσκεται η «ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή» με 530,1 MW που αντιστοιχεί στο 20% της συνολικής ισχύος, η «ΕΛΛΑΚΤΩΡ» με 256,7 MW (9,7%), η «Iberdrola Rokas» με 250,7 MW (9,5%), η γαλλική «EDF ΕΝ Hellas» με 238,2 MW (9%) και η ιταλική «ENEL Green Power» με 200,5 MW (7,6%).

Αξίζει, επίσης, να σημειώσουμε ότι το σύνολο των εγκαταστάσεων ανεμογεννητριών προμηθεύουν στη χώρα μας 4 μόλις ευρωπαϊκές εταιρείες. Πρόκειται για τη δανέζικη «Vestas» με μερίδιο ισχύος 50,6% και τις γερμανικές «Enercon» με 22,3%, «Siemens-Gamesa» με 19,9% και «Nordex» με 5,4%.

Ερχονται κι άλλες εγκαταστάσεις αιολικών

Την ίδια στιγμή, από τις αρχές του έτους έχουν μπει σε φάση υλοποίησης εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 550MW, τα οποία αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία εντός του επόμενου 12μήνου, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται επίσης ο διαγωνισμός για την αδειοδότηση επιπλέον αιολικών εγκαταστάσεων συνολικής ισχύος 300 MW.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι για να καλυφθεί ο λεγόμενος «εθνικός στόχος», αύξησης του μεριδίου των ΑΠΕ στο εγχώριο ενεργειακό μείγμα και ειδικά της αιολικής Ενέργειας, θα πρέπει μέχρι το 2020 να έχουν εγκατασταθεί αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος πάνω από 3.700 MW.

Αν και τα χρονικά περιθώρια, σύμφωνα με τους επιχειρηματίες του χώρου, δεν επαρκούν για την υλοποίηση ενός τόσο μεγάλου όγκου νέων αιολικών πάρκων, ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, εμφανίζεται αισιόδοξος για την επίτευξή του. Οπως έχει πει σε μια σειρά δημόσιων τοποθετήσεων τους τελευταίους μήνες, κατά το διάστημα 2018 - 2020 πρόκειται να γίνουν διαγωνισμοί για νέες εγκαταστάσεις συνολικής ισχύος άνω των 2.600 MW που αντιστοιχούν σε επενδύσεις ύψους 2,5 - 3 δισ. ευρώ.

Βασικό κομμάτι της «απελευθέρωσης»

Η παραπέρα ανάπτυξη των ΑΠΕ αποτελεί εξάλλου βασικό στοιχείο της «απελευθέρωσης» του κλάδου της Ενέργειας, γεγονός που επιταχύνει τη διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο και τη συγκεντροποίηση του τομέα. Είναι προφανές ότι η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, θα συνεχίσουν να παρέχουν κάθε είδους «διευκόλυνση», μεταξύ των οποίων είναι και η άμεση επιδότηση που επιβαρύνει τους λογαριασμούς ρεύματος των λαϊκών νοικοκυριών, για την ανάπτυξη της λεγόμενης «πράσινης» Ενέργειας.

Δεν είναι τυχαίο ότι στο σύνολο των Περιφερειακών Συνεδρίων που έχει πραγματοποιήσει τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση, μπαίνει σε πρώτο πλάνο η «αξιοποίηση» της αιολικής Ενέργειας σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας. Μεγάλα επενδυτικά σχέδια υπάρχουν και για την Κρήτη και την υπόλοιπη νησιωτική Ελλάδα, όπου υπάρχουν ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη τέτοιου τύπου ΑΠΕ. Από εκεί προκύπτει και η «πρεμούρα» της κυβέρνησης να επιταχύνει τους ρυθμούς για την ολοκλήρωση των διασυνδέσεων των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα ηλεκτρισμού, γιατί έτσι επιτάσσουν οι επενδυτές του χώρου και ο ενεργειακός σχεδιασμός της ΕΕ. Θέλουν άμεσα και γρήγορα να δοθεί κάθε δυνατότητα ώστε η παραγόμενη Ενέργεια από αιολικά να μπορεί να εξάγεται στις διασυνδεδεμένες γειτονικές αγορές της ΕΕ. Είναι και αυτός ένας λόγος που παράλληλα με την ολοκλήρωση και εκσυγχρονισμό του εσωτερικού δικτύου διανομής και μεταφοράς ηλεκτρισμού, η κυβέρνηση «τρέχει» και τις διαδικασίες εξωτερικών διασυνδέσεων.

Χαρακτηριστικά εξάλλου είναι και τα όσα καταγράφονται στην ειδική έκθεση του ΣΕΒ με τα συμπεράσματα του συνεδρίου «Σχεδιάζουμε το μέλλον με επενδύσεις», που κυκλοφόρησε μέσα στη βδομάδα: «Για την Ελλάδα όπου επιχειρείται αυτή τη στιγμή οι ενεργειακές αγορές να κάνουν τα πρώτα τους βήματα υπό καθεστώς απελευθέρωσης, η άρση της δικτυακής απομόνωσης από τις ενεργειακά εξελιγμένες χώρες της ΕΕ πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα. Σε αντίθετη περίπτωση θα παραμείνουμε κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς "απελευθέρωσης εντός συνόρων" με ελάχιστες δυνατότητες αλληλεπίδρασης με τον ώριμο περίγυρο. Θα χάσουμε έτσι οριστικά το τρένο της ανταγωνιστικότητας για το πλέον δυναμικό και εξωστρεφές κομμάτι της βιομηχανίας μας και όχι μόνο».

Πάλη για Ενέργεια κοινωνικό αγαθό

Ηδη σε πολλές περιοχές της χώρας φορείς ξεσηκώνονται ενάντια στις εγκαταστάσεις νέων ανεμογεννητριών. Ειδικά στην περιοχή της Νότιας Εύβοιας, όπου προωθείται η δημιουργία του μεγαλύτερου αιολικού πάρκου των Βαλκανίων, προσπαθούν να εμποδίσουν την υποβάθμιση της ζωής τους από τα επιχειρηματικά σχέδια και την πολιτική της κυβέρνησης.

Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, μπαίνουν μπροστά στον δίκαιο αγώνα των κατοίκων και φορέων της περιοχής ενάντια σε αυτά τα επενδυτικά σχέδια. Πρόσφατα η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος με Ερώτησή της προς την Επιτροπή ανέδειξε εκτός από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του εγχειρήματος, το οποίο εντάσσεται στη στρατηγική της «απελευθέρωσης» του τομέα Ενέργειας στην ΕΕ, και τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν για τους εργαζόμενους στις εγκαταστάσεις, με εξαντλητικά ωράρια, πενιχρά ημερομίσθια αλλά και ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια στο χώρο δουλειάς.

Παράλληλα, το ΚΚΕ σταθερά αναδεικνύει ότι τα αιολικά πάρκα, όπως και συνολικά οι ΑΠΕ, θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην παραγωγή Ενέργειας σε όφελος του λαού, μόνο στο πλαίσιο μιας οικονομίας όπου από τη μέση θα έχει φύγει το καπιταλιστικό κέρδος και τα «κλειδιά» της οικονομίας θα βρίσκονται στα χέρια της εργατικής τάξης σ' έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου όλες οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, τα μέσα παραγωγής, διανομής και μεταφοράς Ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική, κρατική ιδιοκτησία, δηλαδή θα υπάρχει ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας Ενέργειας, ως μηχανισμός της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.


Φ.Κ.

ΗΠΑ - ΕΕ - G7 - KINA - «ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ»
Στο «κόκκινο» η αντιπαράθεση και τα παζάρια με αφορμή τους δασμούς

Οι συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ των χωρών της Ομάδας των Επτά επιβεβαιώθηκαν και σε πρόσφατη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών στον Καναδά...
Οι συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ των χωρών της Ομάδας των Επτά επιβεβαιώθηκαν και σε πρόσφατη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών στον Καναδά...
Η επικίνδυνη όξυνση των μονοπωλιακών ανταγωνισμών για ξαναμοίρασμα των αγορών εντείνει τα παζάρια και τις διενέξεις μεταξύ ιμπεριαλιστικών χωρών, ιδιαίτερα μετά από τους πρόσφατους δασμούς των ΗΠΑ σε εισαγόμενο χάλυβα και αλουμίνιο, όχι μόνο σε ανταγωνιστές, όπως η Κίνα, αλλά και σε στενούς συμμάχους, όπως οι χώρες της ΕΕ, ο Καναδάς και το Μεξικό. Ωστόσο, οι πολιτικές εμπορικού προστατευτισμού, που δεν επιβάλλονται μόνο από την κυβέρνηση του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, αλλά, κατά καιρούς, και από άλλες οικονομικές δυνάμεις (ΕΕ, Κίνα, Ινδία κ.ά.), πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους για τη συνέχιση των ανταγωνισμών και στα πεδία πολεμικών συγκρούσεων σε ζώνες υψηλής γεωπολιτικής και στρατηγικής σημασίας για το ξαναμοίρασμα αγορών, πηγών και οδών Ενέργειας (Μέση Ανατολή, Κεντρική Ασία, ΝΑ Ασία κ.α.).

Η κλιμάκωση της κόντρας μονοπωλίων σε μία σειρά από ζητήματα μεταφέρεται σήμερα και αύριο, 8 και 9 Ιούνη, στην 44η Σύνοδος Κορυφής της Ομάδας των Επτά πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικά χωρών (Καναδάς, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία - γνωστή ως G7) παρουσία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. - Κλ. Γιούνκερ, στο Σαρλεβουά της επαρχίας Κεμπέκ του Καναδά.

Το κλίμα της Συνόδου Κορυφής δεν προβλέπεται καλό καθώς πολλοί αναμένουν πως θα πραγματοποιηθεί με πολλές αντιπαραθέσεις γύρω από πλειάδα ζητημάτων. Ηδη από την περασμένη Τετάρτη η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, προέβλεψε πως οι συνομιλίες και οι πολυμερείς ή διμερείς συναντήσεις θα είναι «δύσκολες», κατά τις οποίες, όπως τόνισε, δεν θα γίνουν απαραίτητα ευρωπαϊκές «διευκολύνσεις» ώστε να εκδοθεί κοινό ανακοινωθέν πάση θυσία. Παράλληλα, οι ανταποκριτές διεθνών Μέσων Ενημέρωσης ανέμεναν πως η φετινή σύνοδος θα είναι η συνάντηση των 6+1, με την έννοια ότι σχεδόν όλοι έχουν σοβαρά προβλήματα και κόντρες με την πολιτική των ΗΠΑ και την επιδίωξη των μονοπωλίων τους που στηρίζουν τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να προωθήσουν τα συμφέροντά τους παντοιοτρόπως, ακόμη και εάν αυτό κοστίσει ή τραυματίσει «παραδοσιακές» ενδοϊμπεριαλιστικές συμμαχίες και στενές εταιρικές σχέσεις. Αυτό τουλάχιστον έδειξαν το περασμένο Σαββατοκύριακο η σύνοδος των υπουργών Οικονομικών του G7 στον Καναδά και οι μεγάλες κόντρες που διαπιστώθηκαν ανάμεσα στους έξι υπουργούς Οικονομικών και τον Αμερικανό ομόλογό τους, Στίβεν Μνούτσιν, με αποτέλεσμα κάποιοι αναλυτές να μιλούν για σύνοδο της ομάδας των... 6+1.

Η ατζέντα στη σύνοδο του G7

Γεγονός είναι πάντως πως αρκεί κάποιος να ρίξει μία ματιά στην πολυποίκιλη θεματολογία της ατζέντας που έχει θέσει η καναδική προεδρία στη Σύνοδο Κορυφής για να αντιληφθεί πως οι αντιπαραθέσεις, οι μονοπωλιακές και οι γεωπολιτικές συγκρούσεις θα χτυπήσουν «κόκκινο».

Οσον αφορά στον τομέα της οικονομίας και του εμπορίου οι ηγέτες του G7 θα συζητήσουν τη γενική κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας ώστε να εξασφαλιστεί τάχα πως από την καπιταλιστική ανάπτυξη ...«θα επωφεληθούν όλοι οι πολίτες». Θα συζητήσουν ακόμη τη μάχη κατά της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής (με μονοπώλια τεχνολογίας όπως η «Google», η «Facebook» κ.ά., που αποφεύγουν φόρους σε χώρες της ΕΕ, να τίθενται στο στόχαστρο ιδιαίτερα των Ευρωπαίων), για εμπόριο και επενδύσεις, «μεταρρυθμίσεις στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και μονομερή εμπορικά μέτρα», καινοτομία και Τεχνητή Νοημοσύνη.

Στον τομέα της προώθησης «πολιτικών ισότητας των φύλων και της χειραφέτησης της γυναίκας» (όπως προσπαθούν να παραπλανήσουν από την ουσία της γυναικείας ανισοτιμίας στον καπιταλισμό που είναι απότοκο της ταξικής ανισότητας), οι ηγέτες του G7 προβλέπεται να συζητήσουν «πολιτικές για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης κοριτσιών και νεαρών γυναικών και του ρόλου τους στις αγορές εργασίας». Προβλέπεται επίσης η υιοθέτηση μίας διακήρυξης για τη σημασία της εκπαίδευσης των κοριτσιών σε αναπτυσσόμενες χώρες και η ανακοίνωση «ευχολογίου» για τον τερματισμό της σεξουαλικής κακοποίησης και της διαδικτυακής παρενόχλησης λόγω φύλου.

Στον τομέα της Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας, οι ηγέτες του G7 καλούνται να συζητήσουν τις σχέσεις με τη Ρωσία (με τον νέο Ιταλό πρωθυπουργό, Τζουζέπε Κόντε, να αναμένεται πως θα πιέσει για άρση των κυρώσεων έναντι της Μόσχας), την αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου (ενόψει και της επικείμενης συνάντησης στις 12η Ιούνη των Προέδρων ΗΠΑ και Β. Κορέας στη Σιγκαπούρη), τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα μετά την πρόσφατη αποχώρηση των ΗΠΑ, τον πόλεμο στη Συρία. Αξίζει να παρατηρήσει κανείς πως από την ατζέντα των συνομιλιών απουσιάζει εντελώς η εκρηκτική κατάσταση που έχει διαμορφώσει στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη η προκλητική στάση των ισραηλινών κατοχικών αρχών, ιδιαίτερα μετά την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας εκεί από το Τελ Αβίβ. «Συμπτωματικά» η μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ και η στάση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στο Παλαιστινιακό αποτελούν ένα από τα μεγάλα ζητήματα ενδοϊμπεριαλιστικής κόντρας στις (ήδη ταραγμένες) διατλαντικές σχέσεις.

Στον τομέα του περιβάλλοντος, οι ηγέτες των χωρών του G7 υποτίθεται πως θα εστιάσουν τις συζητήσεις τους στις κλιματικές αλλαγές (ιδιαίτερα μετά την περσινή αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Διεθνή Συμφωνία του Παρισιού για το συγκεκριμένο ζήτημα...), πολιτικές για την καθαρή Ενέργεια και την προστασία των ωκεανών του πλανήτη. Οι ηγέτες μερικών εκ των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών χωρών, που έχουν καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη στο όνομα της «ανάπτυξης», υποτίθεται πως θα συζητήσουν «συγκεκριμένες δράσεις» για τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και την καταπολέμηση της λαίλαπας των πλαστικών που έχουν βρωμίσει και «πνίξει» θαλάσσια και μη οικοσυστήματα. Τελευταίο θέμα που θα τεθεί επί τάπητος αφορά την «εξασφάλιση και προώθηση της ενεργειακής ασφάλειας».

Κόντρες και παζάρι

Μεγαλύτερη, αν μπορεί να μετρηθεί με κάποιον τρόπο, αναμένεται να είναι η αντιπαράθεση σε δύο κομβικά ζητήματα: Πρώτον, την απόφαση των ΗΠΑ να μην εξαιρέσουν από 1η Ιούνη τις χώρες της ΕΕ, το Μεξικό και τον Καναδά (που μαζί με τις ΗΠΑ διαπραγματεύονται ξανά τη συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής, ΝΑFΤΑ) από τους δασμούς που επέβαλαν κατά 25% σε εισαγόμενο χάλυβα και 10% σε εισαγόμενο αλουμίνιο. Δεύτερον, την απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν μονομερώς από τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα παρά τις έντονες αντιδράσεις των άλλων πέντε χωρών που υπέγραψαν τη συμφωνία (Βρετανία, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία και Γερμανία). Και στα δύο ζητήματα, η στάση της κυβέρνησης Τραμπ είναι ανυποχώρητη.

Οσον αφορά τους δασμούς σε χάλυβα και αλουμίνιο, οι χώρες της ΕΕ είναι αποφασισμένες να επιβάλουν αντίποινα μετά την προσφυγή τους στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Η λίστα καταρτίζεται αυτήν την περίοδο και αναμένεται να είναι έτοιμη έως το τέλος του μήνα και να τεθεί σε ισχύ από τον Ιούλη. Στο στόχαστρο δασμών της ΕΕ αναμένεται να μπει πλειάδα αμερικανικών προϊόντων μεταποίησης, μεταξύ των οποίων παντελόνια τζιν, χυμοί φρούτων, ουίσκι, μπέρμπον και μηχανές «Χάρλεϊ - Ντάβιντσον»... Οι δασμοί έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και στον Καναδά, ο πρωθυπουργός του οποίου, Τζάστιν Τριντό, εξέφρασε οργισμένα προ ημερών την κατάπληξή του για την απόφαση των ΗΠΑ να επιβάλουν δασμούς και σε καναδικά προϊόντα χάλυβα και αλουμινίου με πρόσχημα τη διακύβευση της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ.

Οι αντιδράσεις Ευρωπαίων και Καναδών απέναντι στους δασμούς και τις άλλες πολιτικές εμπορικού προστατευτισμού των ΗΠΑ αναμένεται να διαμορφώσουν κατά πάσα πιθανότητα ένα «κοινό μέτωπο» έναντι του Προέδρου Τραμπ. Ο τελευταίος δεν αναμένεται να πτοηθεί καθώς κατά πληροφορίες θα επαναλάβει στους ομολόγους του πως κανένας εταίρος, σύμμαχος ή Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου δεν θα τον εμποδίσει από το να προστατεύσει τα «συμφέροντα των ΗΠΑ και των Αμερικανών εργαζομένων», όπως παραπλανητικά παρουσιάζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων στο διαρκή ανταγωνισμό με την Κίνα, τη Ρωσία αλλά και τους στενούς συμμάχους.

Οσον αφορά τις αντιθέσεις ΗΠΑ και χωρών της ΕΕ στο θέμα της διεθνούς συμφωνίας του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα είναι βέβαιο πως θα συνεχιστούν. Οι πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Κομισιόν, Ντ. Τουσκ και Ζ. - Κλ. Γιούνκερ, αντίστοιχα, είναι βέβαιο πως θα απαιτήσουν (δίχως πιθανότατα να λάβουν...) εξαίρεση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και Ευρωπαίων «πολιτών» από τις νέες αμερικανικές εξωεδαφικές κυρώσεις κατά του Ιράν, όπως π.χ. αποπομπή από το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα διεθνών χρηματοπιστωτικών συναλλαγών κ.λπ. Επίσης, Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία αναμένεται να αποσαφηνίσουν στις ΗΠΑ πως σκοπεύουν να συνεχίσουν τη διατήρηση της διεθνούς συμφωνίας του 2015. Εντούτοις είναι βέβαιο πως τα μεγάλα παζάρια θα συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμα καθώς οι μονοπωλιακές κόντρες θα μεταφερθούν και στο έδαφος με φόντο τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στον Περσικό Κόλπο, με το Ισραήλ και ορισμένες μοναρχίες του Κόλπου να «ακονίζουν τα μαχαίρια τους» έναντι του Ιράν, που δεσπόζει στην περιοχή προβάλλοντας ως ο μεγαλύτερός τους αντίπαλος.


Δ. Ορφ.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑ
Ενα ταξίδι με συμβολισμούς και ουσία

Τα ενεργειακά και άλλα επιχειρηματικά σχέδια καθορίζουν τις σχέσεις των δύο κρατών και ρίχνουν «γέφυρες» ανάμεσα σε ΕΕ και Ρωσία

Από τη συνάντηση Πούτιν - Κουρτς στη Βιέννη

Copyright 2018 The Associated

Από τη συνάντηση Πούτιν - Κουρτς στη Βιέννη
Η «ιδιαίτερη» σχέση Αυστρίας - Ρωσίας, βασική πτυχή της οποίας είναι τα ενεργειακά και άλλα επιχειρηματικά σχέδια, αναδείχθηκε και κατά την επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, στην Αυστρία, την περασμένη Τρίτη, όπου είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον Πρόεδρο, Αλεξάντερ βαν ντε Μπέλεν, τον καγκελάριο, Σεμπάστιαν Κουρτς (Λαϊκό Κόμμα - OVP) και τον αντικαγκελάριο, Χάιντς - Κρίστιαν Στράχε (Κόμμα Ελευθερίας - FPO), αλλά και εκπροσώπους επιχειρηματικών ομίλων.

Η επίσκεψη Πούτιν στην Αυστρία είχε αρκετούς συμβολισμούς: Ηταν το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό μετά την πρόσφατη επανεκλογή του στην Προεδρία και έγινε με αφορμή τα 50 χρόνια ενεργειακής διασύνδεσης Ρωσίας - Αυστρίας. Αλλά και αρκετή ουσία: Μία από τις οικονομικές συμφωνίες που υπογράφτηκαν ήταν η σύμβαση συνεργασίας της αυστριακής ενεργειακής εταιρείας OMV με τη ρωσική «Γκαζπρόμ» για παράταση της μεταφοράς φυσικού αερίου μέχρι το 2040. Η OMV είναι ένας από τους ευρωπαϊκούς ομίλους που συμμετέχουν στην κατασκευή του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου «Nord Stream 2».

Σημαντικός «κόμβος» για το ρωσικό φυσικό αέριο

Με το βλέμμα στους ανταγωνιστικούς επιχειρηματικούς ομίλους και τις κυβερνήσεις εντός ΕΕ, αλλά και προς τις ΗΠΑ, που προσπαθούν να βάλουν εμπόδια στη διείσδυση των ρωσικών μονοπωλίων Ενέργειας στην Ευρώπη, ο Ρώσος Πρόεδρος ξεκαθάρισε: «Τα σχέδια της Ρωσίας για αύξηση της μεταφοράς φυσικού αερίου σε Ευρωπαίους καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένων του έργου "Nord Stream 2", άλλων ενεργειακών έργων και έργων υποδομής, έχουν την υποστήριξη Αυστριακών εταίρων».

«Αυτήν την περίοδο, περισσότερα από 200 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου εξήχθησαν στην αυστριακή αγορά. Η Αυστρία έχει μετατραπεί σε "κλειδί", αν όχι σε έναν από τους σημαντικότερους κόμβους, για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου στη Δυτική Ευρώπη και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εξασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας ολόκληρης της ευρωπαϊκής ηπείρου», είπε, αναδεικνύοντας τη σημασία και το βάθος των ρωσο-αυστριακών σχέσεων, που επηρεάζουν συνολικά την ευρωπαϊκή πολιτική. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «πραγματοποιούμε μεγάλα επιχειρηματικά σχέδια» και «χάρη στη συνεργασία μας, το Μπαουμγκάρτεν (σ.σ. στην Αυστρία) έχει γίνει το μεγαλύτερο κέντρο διανομής φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Εχουμε πολλά κοινά συμφέροντα».

Η Αυστρία είναι μεγάλος αγοραστής ρωσικών πρώτων υλών. Ο όγκος εμπορικών συναλλαγών Αυστρίας - Ρωσίας ανέρχεται σε 5 δισ. ευρώ, με το 80% των αυστριακών εισαγωγών από τη Ρωσία να είναι πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Πέρυσι, ο όγκος συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών αυξήθηκε κατά 40,5%.

«Γέφυρες» με τη Ρωσία

Ο Αυστριακός καγκελάριος, Σ. Κουρτς, επαναλάμβανε αδιάκοπα πως η κυβέρνησή του δεν δρα χωρίς συνεννόηση με την ΕΕ, αλλά και πως επιθυμεί η Αυστρία να γίνει η «χώρα - γέφυρα» μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας. Μάλιστα, η Αυστρία θα αξιοποιήσει την προεδρία της στην ΕΕ, από 1η Ιούλη, «προκειμένου να αναβιώσουν βήμα προς βήμα οι σχέσεις της Ενωσης με τη Ρωσία».

«Πιστεύουμε ότι μια αμοιβαία επωφελής σχέση είναι προτιμότερη από μια κατάσταση, όπου και οι δύο πλευρές χάνουν», είπε χαρακτηριστικά. Ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ Δύσης και Ρωσίας διεκδικεί και η Γερμανία, όπως δηλώνουν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, αλλά και η νεοσυσταθείσα ιταλική κυβέρνηση τάσσεται υπέρ της στενής συνεργασίας με τη Ρωσία, σε μια περίοδο που οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις οξύνονται. Καθόλου τυχαία, ο αυστριακός Τύπος κάνει λόγο για σταδιακή αναθέρμανση των σχέσεων μεταξύ των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και της Ρωσίας, ως «διέξοδο» στην «επιθετική» αμερικανική πολιτική απέναντι στην ΕΕ και ως μέσο πίεσης στο παζάρι με τις ΗΠΑ. Χαρακτηριστικός ήταν και ο τίτλος της γερμανικής εφημερίδας «Die Welt» για την επίσκεψη Πούτιν στην Αυστρία: «Η μικρή Αυστρία δείχνει την κατεύθυνση της Ευρώπης».

Στο ίδιο πνεύμα, ο Αυστριακός καγκελάριος αναγνώρισε πως «η Ρωσία ως υπερδύναμη» έχει «μεγάλη σημασία και ευθύνη σε εστίες κρίσης όπως η Συρία και η Ουκρανία» και ζήτησε «πολύ εντατικότερο διάλογο μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας». «Η Ρωσία είναι ανοιχτή και έτοιμη να συνεργαστεί», είπε ο Βλ. Πούτιν.

Μάλιστα, ο Ρώσος Πρόεδρος αναφέρθηκε στις προσπάθειες που γίνονται για μια «νέα αρχή» στις σχέσεις ΕΕ - Ρωσίας: «Δεν είναι μόνο η Ρωσία που ενδιαφέρεται να ανοικοδομήσει την πλήρη μορφή της συνεργασίας μας, είναι και οι Ευρωπαίοι φίλοι μας». Διεξάγεται «διάλογος με εκπροσώπους των Βρυξελλών για την επανεκκίνηση των μηχανισμών και μέσων συνεργασίας», ωστόσο οι συνομιλίες είναι «εποικοδομητικές, αλλά όχι εύκολες».

Η άρση των κυρώσεων

Κατά την παρουσία του Ρώσου Προέδρου στο Αυστριακο-ρωσικό Συμβούλιο του Οικονομικού Επιμελητηρίου, με τη συμμετοχή περίπου 350 εκπροσώπων επιχειρήσεων και από τις δύο χώρες, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου, Χάραλντ Μάρερ, τόνισε τον πρωτοπόρο ρόλο της αυστριακής οικονομίας, «έτσι ώστε η Ευρώπη και η Ρωσία να μπορέσουν να συναντηθούν βήμα προς βήμα». Συζητήθηκαν πάνω από 28 επενδυτικά σχέδια ύψους 2,82 δισ. ευρώ, από τα οποία έχουν ήδη υπογραφεί 14 συγκεκριμένες συμφωνίες συνεργασίας, αξίας περίπου 330 εκατ. ευρώ.

«Η ρωσική αγορά είναι και παραμένει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα για τις αυστριακές εταιρείες λόγω του μεγέθους και του δυναμικού της. Σχεδόν 700 αυστριακά υποκαταστήματα στη Ρωσία ενισχύουν τη θέση της Αυστρίας ως σημαντικού επιχειρηματικού εταίρου. Η επίσκεψη του Προέδρου Πούτιν στην Αυστρία είναι μια τιμή και ένα μήνυμα ότι υπάρχει η αντίστοιχη πολιτική υποστήριξη», είπε ο Χ. Μάρερ.

Ενα καίριο ζήτημα που συζητήθηκε κατά την επίσκεψη Πούτιν, ήταν οι κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας εξαιτίας της σύγκρουσης στην Ουκρανία, που πλήττουν και τους αυστριακούς ομίλους οι οποίοι σχεδιάζουν να επενδύσουν ή να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στη ρωσική αγορά. Ο Βλ. Πούτιν είπε ότι «οι κυρώσεις είναι επιβλαβείς για όλους» και «όλοι έχουμε συμφέρον για άρση τους». Κατανοεί ότι είναι «αρκετά δύσκολο» για κάθε χώρα της ΕΕ να αντιμετωπίσει το ζήτημα (σ.σ. λόγω ανταγωνισμών, πρόσδεσης με αμερικανικά μονοπώλια κ.ά.), αυτό όμως «δεν θα πρέπει να εμποδίζει τη Ρωσία να αναπτύξει τις σχέσεις της με την Αυστρία». Ο Αλ. βαν ντε Μπέλεν ξεκαθάρισε πως η Αυστρία θα ενεργήσει σύμφωνα με την ΕΕ σε αυτό το θέμα (σταδιακή άρση κυρώσεων ανάλογα με την εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ), ωστόσο «ταυτόχρονα ο διάλογος με τη Ρωσία είναι σημαντικός».

Πάντως, όλο και πυκνώνουν οι «φωνές» και στην Αυστρία που ζητούν άμεσο τερματισμό των κυρώσεων και σε κάθε περίπτωση οι αυστριακοί όμιλοι έχουν πολλά να κερδίσουν. Το έντονο ενδιαφέρον τους για τη ρωσική αγορά εκφράζει και η δήλωση του αντικαγκελάριου, λίγο πριν από την επίσκεψη Πούτιν: Είναι πλέον καιρός να «τερματισθούν αυτές οι οδυνηρές κυρώσεις και να εξομαλυνθούν οι πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία», είπε ο αντικαγκελάριος του συγκυβερνώντος «Κόμματος Ελευθερίας» (FPO), Χάιντς - Κρίστιαν Στράχε, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη εφημερίδα «Αυστρία», προσθέτοντας: «Μια επανεξέταση της ΕΕ θα ήταν επιθυμητή. Οι κυρώσεις έχουν βλάψει ιδιαίτερα την αυστριακή οικονομία. Πάντα προειδοποιούσα να μην σπρώξουμε τη Ρωσία στα χέρια της Κίνας».

Για την ΕΕ και τη συνάντηση με τον Ντ. Τραμπ

Στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Βλ. Πούτιν στη δημόσια αυστριακή τηλεόραση, ερωτηθείς για τη στενή σχέση του κόμματος από το οποίο προέρχεται (Ενωμένη Ρωσία) με εθνικιστικά, «ευρωσκεπτικιστικά» ευρωπαϊκά κόμματα, όπως το αυστριακό «Κόμμα Ελευθερίας» (FPO), το γαλλικό «Εθνικό Μέτωπο» της Λεπέν, την ιταλική «Λέγκα» και το γερμανικό «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) απάντησε: «Προσπαθούμε να συνεργαστούμε με όσους εκφράζουν δημόσια την επιθυμία να συνεργαστούν μαζί μας» και όχι με σκοπό την αποσταθεροποίηση της ΕΕ. «Δεν έχουμε στόχο να διχάσουμε την Ευρώπη. Πολύ περισσότερο, έχουμε συμφέρον η ΕΕ να είναι ενωμένη και ακμάζουσα, διότι είναι ο σημαντικότερος εμπορικός και οικονομικός εταίρος μας». «Πρέπει να διευρύνουμε τη συνεργασία με την ΕΕ. Αποφασίζουμε με βάση το ρεαλισμό με ποιον θα συνεργαστούμε πολιτικά, με ποιον θα συνεργαστούμε στενότερα από κάποιον άλλο», πρόσθεσε.

Στην «έντονη εσωτερική πολιτική διαπάλη στις ΗΠΑ» αποδίδει ο Ρώσος Πρόεδρος το γεγονός ότι δεν έχει γίνει ακόμη συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ. Το γιατί «θα πρέπει να το ρωτήσετε στους συναδέλφους μας στις ΗΠΑ», είπε, υπονοώντας ότι η ρωσική πλευρά είναι θετική σε μια τέτοια συνάντηση. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι έχουν συνομιλήσει πολλές φορές με τον Τραμπ σε διάφορα διεθνή φόρα και τηλεφωνικά. «Στην τελευταία τηλεφωνική συνομιλία μας αναφέρθηκε (σ.σ. ο Τραμπ) στον κίνδυνο ενός νέου ανταγωνισμού στους εξοπλισμούς και συμμερίζομαι την άποψή του». Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το γερμανικό περιοδικό «Spiegel», ο Αυστριακός καγκελάριος φιλοδοξεί να διαμεσολαβήσει - εκμεταλλευόμενος και το «καθεστώς ουδετερότητας» της Αυστρίας - για μια συνάντηση Τραμπ - Πούτιν στη Βιέννη. Ο ίδιος είναι δημοφιλής τόσο στην αμερικανική όσο και στη ρωσική πλευρά.

Στην ίδια συνέντευξη ο Πούτιν απέκλεισε «επιστροφή της Κριμαίας στην Ουκρανία»: «Τέτοιες συνθήκες δεν υπάρχουν και δεν μπορούν να υπάρξουν», ξεκαθάρισε.


Ε. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ