• Πανελλαδική αντιΝΑΤΟική κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη: Προχωρούν οι προετοιμασίες για τη μεγάλη διαδήλωση στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Θεσσαλονίκης, στις 24 Ιούνη
• ΕΚΤ: Καταγράφει «υποχρησιμοποίηση του εργατικού δυναμικού» από τη σκοπιά του κεφαλαίου
• Εργαζόμενοι στη ναυπηγοεπισκευή: Συνεχίζουν σταθερά τη μάχη για κλαδική Συλλογική Σύμβαση
• Κρήτη: Ανταπόκριση από την πρόσφατη παγκρήτια σύσκεψη αγροτικών συλλόγων

Η πανελλαδική κινητοποίηση εντάσσεται στο πλαίσιο του Διημέρου Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης των Συνδικάτων, στις 24 και 25 Ιούνη, στη Θεσσαλονίκη. Τη δεύτερη μέρα, την Κυριακή 25/6, θα πραγματοποιηθεί Συνάντηση Συνδικάτων και Συνδικαλιστών από τα Βαλκάνια και χώρες της ευρύτερης περιοχής, στις 10 π.μ., στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

Στη μάχη για την επιτυχία της κινητοποίησης έχουν «στρατευτεί» τα συνδικάτα της Θεσσαλονίκης, που αναλαμβάνουν εκ των πραγμάτων και ρόλο «οικοδεσπότη».

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Κώστας Ηλιού, από τη Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, σημείωσε:

«Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή σηματοδοτούν τη συνέχιση και κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Η κυβέρνηση εμπλέκει τη χώρα μας και το λαό μας ολοένα και πιο βαθιά σε αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς. Και αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες έχουν παραδώσει γην και ύδωρ στα γεράκια, στους πολεμοκάπηλους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Στη Θεσσαλονίκη, βλέπουμε τα "σύρε κι έλα" αξιωματούχων των ιμπεριαλιστικών ενώσεων στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο, που είναι πλήρως ενταγμένο σε αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Επιπλέον, κομβικός είναι και ο ρόλος του λιμανιού της Θεσσαλονίκης για τις ΝΑΤΟικές διελεύσεις.

Με βάση όλα τα παραπάνω, το ΠΑΜΕ απευθύνει πλατύ κάλεσμα σε όλα τα σωματεία, ανεξάρτητα αν συσπειρώνονται ή όχι συνολικά γύρω από το πλαίσιο πάλης του, να συμμετέχουν στη διήμερη βαλκανική αντιπολεμική δράση των συνδικάτων. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να απαιτήσουν να κλείσουν οι βάσεις και τα στρατηγεία του ΝΑΤΟ, να βγει η χώρα από τις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Το επόμενο διάστημα, με συσκέψεις, επαφές, "ανοίγουμε" το ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου και όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη, αναδεικνύοντας ότι κοινά είναι τα αίτια που προκαλούν τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τον πόλεμο, την προσφυγιά. Και ενιαία πρέπει να απαντήσει η εργατική τάξη: Να διατρανώσει ότι δεν δέχεται να θυσιάσει τη ζωή και τα δικαιώματά της για τα κέρδη των μονοπωλίων, δεν θα αφήσει τα παιδιά της να γίνουν κρέας στα κανόνια τους».

Συμμετοχή στην κινητοποίηση αποφάσισε και η Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης.

Για τις πρωτοβουλίες του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου μπροστά στην κινητοποίηση μίλησε στον «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρός του, Βάλσαμος Συρίγος.

Οπως σημειώνει: «Η μεγάλη πανελλαδική αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη και στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο είναι η κορύφωση μιας σειράς δράσεων που έχουν πραγματοποιήσει τα ταξικά συνδικάτα, αναδεικνύοντας την αιτία της προσφυγιάς και των πολέμων, που είναι η εκμετάλλευση, η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εμπλέκει όλο και πιο βαθιά τη χώρα μας στο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων για τη λεγόμενη "γεωστρατηγική αναβάθμιση" του εγχώριου κεφαλαίου.

Ολα αυτά φιλοδοξούμε να συζητιούνται στους χώρους δουλειάς και μέσα από τη συζήτηση με τους εργαζόμενους να αναδειχθεί η ανάγκη να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι απ' όλους τους κλάδους με αποφάσεις των σωματείων και με μαζικές διαδικασίες.

Σε αυτή την κατεύθυνση, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου πραγματοποίησε σύσκεψη σωματείων, όπου τέθηκαν πλάνα συμμετοχής, βγήκε ανακοίνωση, μπήκε πρόγραμμα περιοδειών. Σκοπός είναι να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και να γίνει κουβέντα σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Γίνεται προσπάθεια να παρθούν αποφάσεις συμμετοχής και από σωματεία που δεν συμφωνούμε σε όλα».

Για τη δική τους προετοιμασία, με στόχο τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων από το χώρο των Μεταφορών, μιλάει στον «Ριζοσπάστη» ο Θανάσης Οικονόμου, από τη Γραμματεία Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ.

Οπως σημειώνει, «έχει μεγάλη αξία οι εργαζόμενοι του χώρου να δείξουν την ανησυχία τους για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας και να εκφράσουν με τη δράση τους την εναντίωσή τους στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την εμπλοκή της χώρας σε αυτούς, να εκφράσουν την εναντίωσή τους στον εθνικισμό, στο μίσος και τον σωβινισμό. Οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν πικρή πείρα, από την Μικρασιατική Καταστροφή μέχρι σήμερα, για το πώς έχουμε πληρώσει την εκάστοτε "γεωστρατηγική αναβάθμιση" που επιδίωκε και επιδιώκει η ελληνική αστική τάξη.

Σε ό,τι αφορά στην προετοιμασία της μεγάλης πανελλαδικής κινητοποίησης στη Θεσσαλονίκη, έχουμε ξεκινήσει με συσκέψεις των Επιτροπών Αγώνα στα αμαξοστάσια, ώστε να συζητήσουμε πλατιά την επικινδυνότητα της κατάστασης που διαμορφώνεται στην περιοχή. Κάνουμε περιοδείες στους χώρους δουλειάς, συζητώντας με τους εργαζόμενους για το κάλεσμα του ΠΑΜΕ.

Σε πολλούς εργαζόμενους υπάρχει μεγάλη ανησυχία για τις εξελίξεις, ωστόσο την ίδια στιγμή τούς φαντάζει δύσκολο το ότι μπορεί να κάνουν κάτι για να τις αποτρέψουν.

Σε αυτό ακριβώς ρίχνουμε το βάρος της δουλειάς μας: Η ανησυχία να γίνει δράση, να γίνεται κατανοητό ότι οι λαοί μέσα από την αλληλεγγύη, το κοινό μέτωπο ενάντια στα μονοπώλια, την κοινή τους δράση, έχουν τη δυνατότητα και τη δύναμη να ζήσουν ειρηνικά και να αλλάξουν τις ισορροπίες υπέρ τους. Να γίνεται κατανοητό ότι ο εχθρός είναι ο ίδιος σε όλες τις χώρες, είναι το κεφάλαιο και η αστική τάξη».

Σύσκεψη Διοικητικών Συμβουλίων σωματείων και μαζικών φορέων με θέμα την προετοιμασία της μεγάλης διαδήλωσης στη Θεσσαλονίκη έγινε στη Λάρισα, με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Λάρισας. Η αναχώρηση από τη Λάρισα για τη Θεσσαλονίκη θα γίνει το Σάββατο 24/6, στις 10 π.μ., από το χώρο της λαϊκής της Τετάρτης (δίπλα στον Πηνειό).

Παρουσιάζοντας την εισήγηση στη σύσκεψη, ο πρόεδρος του ΕΚΛ, Τάσος Tσιαπλές, σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Στόχος μας, κάθε σωματείο και κλάδος να κινητοποιήσει όσο περισσότερο κόσμο μπορεί. Κάθε σωματείο και κλάδος καταγράφει άτομα από σήμερα για τη Θεσσαλονίκη, κάνοντας ένα μεγάλο άνοιγμα καθημερινά στον κλάδο και στον οικογενειακό περίγυρο των συναδέλφων. Απευθυνόμαστε επίσης και στους αγρότες, στους ΕΒΕ, στους σπουδαστές, στις γυναίκες και στην ΕΕΔΥΕ, να στηρίξουν με τη συμμετοχή τους την κινητοποίηση. Βεβαίως, μέχρι τότε και στη συνέχεια, επιδιώκουμε να ανοίξει μια συζήτηση μέσα στα ΔΣ, σε Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων και κυρίως μέσα στους χώρους δουλειάς, να υπογράφεται από όσα σωματεία δεν υπογράφτηκε η διακήρυξη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτόν.

Με το κάλεσμα που βγάλαμε, την αφίσα, με κάθε μέσο, να φτάσουμε με ευθύνη κάθε ΔΣ σωματείου, αν είναι δυνατόν σε όλους τους χώρους δουλειάς, ξεκινώντας από αύριο, με πρόγραμμα και τη συμμετοχή όλων των μελών των ΔΣ.

Αυτό το αντιπολεμικό διήμερο θέλουμε να γίνει αφορμή για μια ουσιαστική συζήτηση μέσα στα συνδικάτα και στους εργαζόμενους, για την κατανόηση των αιτιών που γεννούν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, των λόγων που και η ελληνική κυβέρνηση έχει εμπλοκή σ' αυτούς, αλλά και για το ρόλο του ΝΑΤΟ στην περιοχή».

Η ανεργία, σε όλες τις εκφάνσεις της, είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό και η όποια ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών δεν πρόκειται να την απορροφήσει

Συγκεκριμένα, σημειώνοντας ότι τα ποσοστά της επίσημης ανεργίας δεν επαρκούν για να αποδώσουν την πραγματική κατάσταση στην αγορά εργασίας (γεγονός γνωστό, βέβαια, αφού τα ίδια τα αστικά επιτελεία της ΕΕ έχουν σχεδιάσει τους σχετικούς δείκτες της Eurostat με τρόπο τέτοιο που να συγκαλύπτουν το πραγματικό μέγεθος της ανεργίας), η ανάλυση της ΕΚΤ επισημαίνει ότι αν στους επίσημα ανέργους συνυπολογιστούν οι υποαπασχολούμενοι και οι «μη ενεργά αναζητούντες εργασία», τότε το σχετικό ποσοστό ανεβαίνει στο 18% του εργατικού δυναμικού των χωρών της Ευρωζώνης. Φτάνει δηλαδή σε ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από το επίπεδο που αποτυπώνουν τα επίσημα ποσοστά ανεργίας, σύμφωνα με τα κριτήρια της Eurostat (9,5%).

Φυσικά, δεν πήρε ξαφνικά ο «πόνος» την ΕΚΤ να αποτυπώσει τα πραγματικά μεγέθη της ανεργίας και της υποαπασχόλησης. Αλλωστε, και τα στοιχεία που η ίδια καταγράφει, π.χ. τα στοιχεία για την υποαπασχόληση, όπως σημειώνεται αναλυτικότερα παρακάτω, δεν αποδίδουν την πραγματική κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι.

Αυτό που βασικά απασχολεί τα αστικά επιτελεία είναι ο βαθμός αξιοποίησης του εργατικού δυναμικού από το κεφάλαιο, καθώς η εργατική δύναμη είναι ο μοναδικός παραγωγός της υπεραξίας, δηλαδή της πηγής των κερδών των καπιταλιστικών επιχειρήσεων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αντίστοιχες καταγραφές γίνονται και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με τις παραπομπές της ανάλυσης της ΕΚΤ να περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων δημοσίευση στο οικονομικό δελτίο της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), με τίτλο «Μέτρηση της χρήσης πόρων στην αγορά εργασίας».

Ο προβληματισμός των αστικών επιτελείων δεν είναι στον αέρα, αντανακλά μια αντικειμενική εξέλιξη: Τα τεράστια επιτεύγματα στην επιστήμη και την τεχνολογία, οι εφαρμογές τους στην παραγωγή, ενώ δίνουν αντικειμενικά τη δυνατότητα για γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής οδηγούν σε γενικευμένη αύξηση της εργασιακής «ευελιξίας», σε σταθερά μεγάλα ποσοστά ανεργίας και υποαπασχόλησης, όχι μόνο στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και στη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Σε αυτό το πλαίσιο, μεταξύ των προβληματισμών των σχετικών ερευνών και αναλύσεων των αστικών επιτελείων που καταγράφουν υψηλά ποσοστά ανεργίας, υποαπασχόλησης κτλ., με «διάρκεια» και σχετική «αντοχή» μάλιστα, παρά τους καταγραφόμενους ρυθμούς αναιμικής ανάπτυξης, είναι η «απώλεια ανθρώπινου κεφαλαίου», οι επιπτώσεις στην ίδια την παραγωγική διαδικασία, όπως π.χ. η μη μεταφορά εργασιακής εμπειρίας από τη μια γενιά εργατών στην άλλη, η αδυναμία του ανέργου που απουσιάζει μεγάλο διάστημα από την παραγωγή να ανταποκριθεί στη διαρκή εξέλιξή της. Ζητήματα που με τη σειρά τους επιδρούν στην αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους. Οχι λιγότερο τους απασχολεί όμως και το ζήτημα της διαχείρισης της φτώχειας και της εξαθλίωσης που εντείνουν η ανεργία και η υποαπασχόληση, η προσπάθεια αυτές να μην γίνονται ανεξέλεγκτες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες εργατικές - λαϊκές αντιδράσεις.

Με βάση τα παραπάνω, η ανάλυση της ΕΚΤ επισημαίνει ότι «ο δείκτης του ποσοστού ανεργίας βασίζεται σε έναν μάλλον στενό ορισμό της υποχρησιμοποίησης του εργατικού δυναμικού». Θυμίζουμε ότι με βάση τα κριτήρια της Eurostat και των στατιστικών υπηρεσιών των κρατών - μελών της ΕΕ, δεν θεωρούνται άνεργοι όσοι έχουν δουλέψει έστω και μία ώρα (!) κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αναφοράς, όσοι ψάχνουν για δουλειά αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορούν να ξεκινήσουν άμεσα, καθώς και όσοι δεν ψάχνουν «ενεργά» για δουλειά, αφού δεν μπορούν να βρουν.

Από τη μεριά της η ΕΚΤ υιοθετεί έναν ευρύτερο δείκτη για αυτό που ονομάζει «χαλαρότητα στην αγορά εργασίας». Ο δείκτης αυτός συμπεριλαμβάνει στους επίσημα ανέργους εκείνους που παρότι είναι διαθέσιμοι δεν ψάχνουν για δουλειά («κυρίως "απογοητευμένους"», τους χαρακτηρίζει η ΕΚΤ), τους ανέργους που αναζητούν εργασία αλλά δεν μπορούν να ξεκινήσουν άμεσα, καθώς και τους υποαπασχολούμενους που «δουλεύουν λιγότερες ώρες από αυτές που θα ήθελαν».

Τις πρώτες δύο κατηγορίες η ΕΚΤ τις υπολογίζει στο 3,5% του πληθυσμού που βρίσκεται σε ηλικία εργασίας, ενώ την τρίτη κατηγορία την υπολογίζει σε ένα επιπλέον 3%. Ετσι, η ΕΚΤ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι περίπου το 18% του εργατικού δυναμικού στην Ευρωζώνη είναι άνεργο ή υποαπασχολούμενο, ποσοστό «σχεδόν διπλάσιο από το επίπεδο που αποτυπώνεται στο ποσοστό ανεργίας, που τώρα είναι στο 9,5%».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, η υποαπασχόληση είναι πολύ μεγαλύτερη: Η ανάλυση της ΕΚΤ αναφέρει ότι στην Ευρωζώνη «υπάρχουν 7 εκατομμύρια μερικώς απασχολούμενοι». Ομως, σύμφωνα με τη Eurostat, οι μερικώς απασχολούμενοι στην Ευρωζώνη το 2016 έφταναν σχεδόν τα 30 εκατομμύρια, και από αυτούς - ακόμα και με τα κριτήρια των αστικών επιτελείων - σχεδόν οι μισοί θα ήθελαν να δουλέψουν πιο πολλές ώρες. Ετσι, φαίνεται ότι το πραγματικό ποσοστό των μερικώς απασχολουμένων που θέλουν πλήρη απασχόληση είναι πολύ μεγαλύτερο από το 3% που υπολογίζει η ΕΚΤ.

Σε κάθε περίπτωση, έχουν σημασία μια σειρά τάσεις που καταγράφει η ΕΚΤ:

«Η μερική απασχόληση αυξάνεται στις οικονομίες των περισσσότερων χωρών της Ευρωζώνης για πάνω από μια δεκαετία», αναφέρει, προσθέτοντας ότι παρά την αύξηση της απασχόλησης τα τελευταία δύο χρόνια, τα ποσοστά μερικής απασχόλησης είναι υψηλά.

Σημειώνει επίσης ότι αυτός ο ευρύτερος δείκτης για την «υποχρησιμοποίηση» του εργατικού δυναμικού, στα χρόνια της ανάκαμψης, παρουσιάζει πιο αργή μείωση σε σχέση με τη μείωση του επίσημου ποσοστού ανεργίας. Καταγράφονται μάλιστα σημαντικές διαφορές μεταξύ ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ, αντανακλώντας και τις συνολικότερες εντεινόμενες ανισομετρίες μεταξύ τους. Ετσι, ενώ στη Γερμανία, σύμφωνα με την ΕΚΤ, από το 2013 σημειώνεται μείωση και των ποσοστών ανεργίας και του δείκτη που μετρά συνδυαστικά ανεργία και υποαπασχόληση, στη Γαλλία και την Ιταλία ο δείκτης που μετρά συνδυασμένα ανεργία και υποαπασχόληση συνεχίζει να αυξάνεται και κατά τη διάρκεια της οικονομικής ανάκαμψης. Στην Ισπανία και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης, αν και εμφανίζονται κάποιες μειώσεις στο σχετικό δείκτη, η ΕΚΤ υπογραμμίζει ότι τα επίπεδα ανεργίας και υποαπασχόλησης παραμένουν πολύ πάνω από τα προ κρίσης επίπεδα.

Τα παραπάνω στοιχεία, ακόμα και με τα κριτήρια που θέτουν τα αστικά επιτελεία, επιβεβαιώνουν ότι η μεγάλη άνοδος των ελαστικών μορφών εργασίας, η προσωρινότητα στην απασχόληση, οι συχνές εναλλαγές μεταξύ περιόδων εργασίας και ανεργίας, δεν είναι συγκυριακά χαρακτηριστικά της καπιταλιστικής κρίσης. Αποτελούν προϋποθέσεις για τη στήριξη της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των καπιταλιστών και ως τέτοιες θα παραμένουν στα ύψη, θα αποτελούν την «κανονικότητα» και στη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, χαρακτηριστικές ως προς αυτό είναι οι προβλέψεις των αστικών επιτελείων για διατήρηση υψηλών ποσοστών ανεργίας για πολλά χρόνια μπροστά, ακόμα και αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για τους ρυθμούς ανάκαμψης, όπως και η προ τριών μηνών εκτίμηση και τοποθέτηση του ΣΕΒ ότι τα υψηλά ποσοστά μερικής απασχόλησης δεν πρόκειται να «ανατραπούν ριζικά υπέρ της πλήρους απασχόλησης καθώς βγαίνει η χώρα από την κρίση», γιατί «προσκρούουν στη διεθνή τάση για αύξηση του ποσοστού της ελαστικής απασχόλησης και των νέων μορφών εργασίας. Αν μη τι άλλο, οι τεχνολογικές εξελίξεις και τα νέα παραγωγικά μοντέλα έρχονται να ανατρέψουν σε σημαντικό βαθμό τις σταθερές στον κόσμο της εργασίας, οι δε επιχειρήσεις που δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν τον διεθνή ανταγωνισμό στις αλλαγές αυτές θα κινδυνεύουν να κλείσουν».

Με άλλα λόγια, οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να στοιχηθούν πίσω από τους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου, η επίτευξη των οποίων έχει ως προϋπόθεση την επίθεση διαρκείας στη ζωή και τα δικαιώματά τους. Η ανεργία, σε όλες τις εκφάνσεις της, είναι σύμφυτη με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και η όποια ανάκαμψη επέλθει στην καπιταλιστική οικονομία δεν πρόκειται να την απορροφήσει, ούτε να επιφέρει επιστροφή στην προ κρίσης περίοδο, σε ό,τι αφορά τις βασικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης που αποσπάστηκαν στον 20ό αιώνα.

Αντίθετα, το σύγχρονο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, με τα τεράστια επιτεύγματα της επιστήμης και τις εφαρμογές τους σε όλους τους τομείς, με την άνοδο της παραγωγικότητας, επιβεβαιώνει την αντικειμενική δυνατότητα για εξάλειψη της ανεργίας και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, με ταυτόχρονη μείωση του εργάσιμου χρόνου, αρκεί οι εργαζόμενοι με την αποφασιστική πάλη τους να βγάλουν από τη μέση το μοναδικό εμπόδιο: Την εξουσία του κεφαλαίου, την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και το καπιταλιστικό κέρδος.

Η σταθερή μεγάλη μείωση των μισθών και η μεγάλη αύξηση της υποαπασχόλησης καταγράφονται στα στοιχεία του ΕΦΚΑ (πρώην ΙΚΑ) και για το μήνα Ιούλη του 2016. Και τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν το βάθεμα του εργασιακού μεσαίωνα προκειμένου να στηριχθούν τα κέρδη του κεφαλαίου, με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως ακριβώς έκαναν και οι προκάτοχοί της.

Συγκεκριμένα, εξετάζοντας την περίοδο 2011 - 2016, το μήνα Ιούνη, αναδεικνύονται οι γενικές τάσεις που καταγράφονται κάθε μήνα τα τελευταία χρόνια: Η συνεχής αύξηση του συνόλου των ασφαλισμένων συνοδεύεται από συνεχή μείωση του μέσου μισθού τους. Συνεχής μεγάλη αύξηση της μερικής απασχόλησης και πολύ μικρή αύξηση της πλήρους απασχόλησης. Συνεχής πολύ μεγάλη μείωση του μισθού της μερικής απασχόλησης και μεγάλη μείωση του μέσου μισθού της πλήρους απασχόλησης.

Ετσι, σύμφωνα με τα στοιχεία γι' αυτήν την περίοδο:

-- Ενώ ο αριθμός των ασφαλισμένων αυξήθηκε κατά 22,81%, ο μέσος μισθός τους μειώθηκε κατά 25,81%. Στοιχείο που καταδεικνύει την τεράστια μείωση των μισθών, τη συνεχή μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Πρακτικά οι κεφαλαιοκράτες εκμεταλλεύονται περισσότερο εργατικό δυναμικό δίνοντας ακόμα πιο λίγα.

-- Ο αριθμός των εργαζομένων με μερική απασχόληση αυξήθηκε κατά 100%, ενώ ο μέσος μισθός τους μειώθηκε κατά 40%. Συγκεκριμένα, το 2011 οι μερικώς απασχολούμενοι ήταν 292.815 και το 2016 έφθασαν τους 585.840! Την ίδια ώρα, ο μέσος μισθός τους το 2011 ήταν 633,69 ευρώ μεικτά και το 2016 έπεσε στα 408,69 ευρώ μεικτά.

-- Αύξηση αλλά πολύ μικρότερη (7,17%) σημείωσε και ο αριθμός των εργαζομένων με πλήρη απασχόληση, ενώ ο μέσος μισθός τους μειώθηκε κατά 18,09%. Το 2011 οι πλήρως απασχολούμενοι ήταν 1.382.862 και το 2016 ανήλθαν στους 1.482.023, αλλά ο μέσος μισθός τους ακολουθώντας αντίστροφη πορεία το 2011 ήταν 1.425,48 ευρώ μεικτά και το 2016 έπεσε στα 1.167,48 ευρώ μεικτά.

-- Από τα παραπάνω συνάγεται και το συμπέρασμα της επέκτασης της μερικής σε βάρος της πλήρους απασχόλησης. Το 2011 η μερική απασχόληση ήταν 17,4% στο σύνολο των εργαζομένων και το 2016 έφθασε το 28,35%! Δηλαδή, σχεδόν ένας στους τρεις εργαζόμενους δουλεύει με μερική απασχόληση. Στην πραγματικότητα βέβαια το ποσοστό μερικής απασχόλησης είναι ακόμα μεγαλύτερο. Πολλοί εργαζόμενοι δουλεύουν με εκ περιτροπής απασχόληση (μορφή της μερικής απασχόλησης που εκφράζεται με πλήρες ωράριο αλλά λιγότερες μέρες από τη βδομάδα, π.χ. τριήμερο ή διήμερο αντί για πενθήμερο). Οι εργαζόμενοι, όμως, αυτοί καταγράφονται στους πλήρως απασχολούμενους με κριτήριο το πόσες ώρες δουλεύουν και έτσι αποκρύπτεται ένα κομμάτι της υποαπασχόλησης.

Την ανοδική τάση των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για το Μάη του 2017.

Σχεδόν μία στις δύο νέες προσλήψεις και το συγκεκριμένο μήνα είναι με συμβάσεις μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης, ενώ εξετάζοντας την εξέλιξη το συγκεκριμένο μήνα μεταξύ των ετών 2014 - 2017, είναι καθαρή η άνοδος των «ευέλικτων» μορφών και η παράλληλη μείωση της πλήρους απασχόλησης.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία για το Μάη του 2017, από τις 264.587 νέες προσλήψεις, το 50,75% αφορά σε θέσεις πλήρους απασχόλησης και το 49,25% σε θέσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης.

Τον ίδιο μήνα του 2014, οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ανέρχονταν στο 57,1% επί του συνόλου των νέων προσλήψεων, ενώ το υπόλοιπο 42,9% ήταν προσλήψεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης.

Μεγάλη άνοδο σημειώνει η προσωρινή απασχόληση, όπως φαίνεται εμμέσως πλην σαφώς από το στοιχείο που αφορά στη λήξη των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Οι συμβάσεις αυτές το Μάη του 2014 έφθαναν τις 42.052 και τώρα φθάνουν τις 61.648, καταγράφοντας αύξηση 46,6%!

Σχετικά με την εξέλιξη των προσλήψεων και απολύσεων θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος μήνας καταγράφει από το 2013 μέχρι σήμερα θετικό ισοζύγιο (περισσότερες προσλήψεις από απολύσεις). Ομως, ο ρυθμός αύξησης των απολύσεων είναι μεγαλύτερος από αυτόν των προσλήψεων. Ετσι, ενώ οι προσλήψεις αυξήθηκαν κατά 112,9% οι απολύσεις αυξήθηκαν κατά 155,3%.

Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί για άλλη μια φορά το φαινόμενο των λεγόμενων «οικειοθελών» αποχωρήσεων, οι οποίες με βάση τα στοιχεία έχουν σχεδόν διπλασιαστεί: Το Μάη του 2014 έφθαναν τις 45.236 και τώρα φθάνουν τις 89.785, αύξηση 98,48%.

Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, παραβλέποντας όλα τα παραπάνω, επιμένει να ασχολείται αποκλειστικά με το ισοζύγιο προσλήψεων - απολύσεων ώστε να βγάλει το στρεβλό συμπέρασμα περί «θετικής δυναμικής στην αγορά εργασίας». Αυτή όμως η «δυναμική» είναι θετική μόνο για τους κεφαλαιοκράτες που αξιοποιούν τις άθλιες συνθήκες και όρους εργασίας, τα φθηνά μεροκάματα προκειμένου να αυγατίσουν τα κέρδη τους, την ώρα που για τους εργαζόμενους γενικεύεται η δουλειά - λάστιχο με μισθούς πείνας.

Από συνέλευση των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Χαλκίτη

Μέσα από τις πρωτοβουλίες που οργανώνει το Συνδικάτο και τα παραρτήματά του σε Πειραιά και Σαλαμίνα, μέσα από τη δράση στην οποία συμμετέχει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου, έχουν σημειωθεί μια σειρά βήματα, ενώ καταγράφονται και ορισμένα θετικά αποτελέσματα.

Το αίτημα για υπογραφή ΣΣΕ στο ύψος των τελευταίων υποχρεωτικών Συμβάσεων του 2009 και 2010 τέθηκε πιο έντονα στην ημερήσια διάταξη στην αρχή του έτους. Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν με προειδοποιητικές στάσεις εργασίας, στις οποίες συμμετείχαν καθολικά οι εργαζόμενοι. Συνεχίστηκαν με 24ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις, στις οποίες καταγράφηκαν αντίστοιχα ποσοστά συμμετοχής. Ακολούθησε η απόφαση των εργαζομένων να μετατρέψουν σε αιχμή της δράσης τους το 7ωρο. Το ωράριο αυτό ήταν κατακτημένο και προβλεπόταν στις τελευταίες Συλλογικές Συμβάσεις, καταστρατηγήθηκε όμως κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Ετσι, το επόμενο βήμα ήταν η καθημερινή παύση εργασιών, ώστε καμία βάρδια να μη δουλεύει πέραν του 7ωρου.

Οι εργαζόμενοι έβαλαν τη σφραγίδα τους με τη συμμετοχή τους σε όλη την παραπάνω δραστηριότητα. Ωστόσο, το Συνδικάτο δεν επαναπαύεται. Συνεχίζει την προσπάθεια να ενισχυθούν οι Σωματειακές Επιτροπές που έχουν ήδη δημιουργηθεί, καθώς και να φτιαχτούν ακόμα περισσότερες σε χώρους και ειδικότητες. Οργανώνει συγκεντρώσεις, Γενικές Συνελεύσεις και συσκέψεις σε χώρους δουλειάς, προκειμένου οι εργαζόμενοι να συζητούν, να αποφασίζουν, να κλιμακώνουν την πίεση την οποία ασκούν στους εργοδότες.

Σήμερα, ενώ η παύση εργασιών συνεχίζεται, το 7ωρο εφαρμόζεται πλέον στη μεγάλη πλειοψηφία, σχεδόν στο 95% των επιχειρήσεων του κλάδου. Επιπλέον, σε 60 επιχειρήσεις έχουν υπογραφεί Συμβάσεις στο ύψος του 2009, σε διμερές επίπεδο ανάμεσα στην εργοδοσία και το Συνδικάτο. Συνεχίζοντας στα βήματα που έχουν ακολουθήσει μέχρι σήμερα, οι εργαζόμενοι σχεδιάζουν τις επόμενες πρωτοβουλίες τους. Εξάλλου, εξαρχής το Συνδικάτο είχε επισημάνει στους εργαζόμενους ότι ο αγώνας τους δεν θα είναι ένα «κατοστάρι», αλλά ένας μαραθώνιος, στον οποίο θα κριθούν η αντοχή, η συσπείρωση, η μαχητικότητά τους.

Παράλληλα με τις κινητοποιήσεις, το Συνδικάτο πραγματοποιεί συναντήσεις με τους εργοδότες για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης με αυτούς τους όρους.

Οι εκπρόσωποι της εργοδοτικής ένωσης ΣΕΝΑΒΙ (Σύλλογος Εργοδοτών Ναυπηγικής Βιομηχανίας) συνεχίζουν να αναπαράγουν όσα είχαν πει στους εργαζόμενους στην πρώτη συνάντηση. Τότε οι εργοδότες είχαν χαρακτηρίσει... «κοινωνική πρόκληση» (!) το αίτημα να επανέλθουν τα μεροκάματα των εργατών στο ύψος που βρίσκονταν το 2009 και το 2010, με το επιχείρημα πως «σε μια σειρά δουλειές οι εργαζόμενοι παίρνουν 300 ευρώ μισθό». Την ίδια στιγμή, αξιοποιούν τον «μπαμπούλα» της COSCO, άλλοτε ζητώντας την... κατανόηση και τη συνεργασία των εργαζομένων γιατί «θα μας κλείσει όλους» και άλλοτε αξιώνοντας να μπει τέρμα στις κινητοποιήσεις για να μη σταματήσουν οι «επενδύσεις».

Στο πλευρό τους οι εργοδότες έχουν τα «τσιράκια» τους, τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, που επιστρατεύονται για μια ακόμα φορά ενάντια στις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα από τα Ναυπηγεία Χαλκίτη, όπου η εργοδοσία έχει «φυτέψει» μια ομάδα από το «δουλεμπορικό» του Αγίου Νικολάου, «σωματείου» που φτιάχτηκε από τους χρυσαυγίτες για να κάνει τη δουλειά των αφεντικών. Ο στόχος είναι να λειτουργήσει η ομάδα αυτή ως απεργοσπαστικός μηχανισμός, να υπονομεύσει τη συμμετοχή στις απεργίες και τις κινητοποιήσεις. Για να υπηρετήσει το σκοπό αυτό, η συγκεκριμένη ομάδα παίρνει ανοιχτά το μέρος του εργοδότη: Θέτει εμπόδια στην εφαρμογή του 7ωρου, αντιδρά στην υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης και αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία στην πράξη ότι παίζει το ρόλο της φωνής του εργοδότη μέσα στους εργαζόμενους.

Μέχρι στιγμής, οι εργαζόμενοι έχουν απομονώσει τις φωνές αυτές, ενώ το Συνδικάτο τονίζει σε κάθε ευκαιρία την ανάγκη να υπάρχει επαγρύπνηση. Μάλιστα, σχεδιάζει η επόμενη απεργιακή κινητοποίηση που θα προκηρυχθεί μέσα στις επόμενες μέρες, να έχει θέμα την ανάγκη περιφρούρησης του αγώνα και απομόνωσης των ναζιστών της Χρυσής Αυγής σε κάθε ναυπηγείο και χώρο δουλειάς.

Η Γραμματεία της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων συνεδριάζει σήμερα Πέμπτη, στις 12 το μεσημέρι, στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας, με θέμα τον προγραμματισμό δράσης για το επόμενο διάστημα, καθώς και την οργάνωση των κινητοποιήσεων στο πλαίσιο του 10ήμερου δράσης που θα πραγματοποιηθεί μέσα στον Ιούνη.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Πελοποννήσου θα πραγματοποιήσει σύσκεψη, την Κυριακή 11/6, στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα του Δημαρχείου Μεσσήνης. Θα μιλήσει ο Βαγγέλης Μπούτας, πρόεδρος της ΕΟΑΣ Καρδίτσας και μέλος της Γραμματείας της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων.

Eurokinissi

Από την άνοδο των μικρομεσαίων αγροτών της Κρήτης στην Αθήνα, για το πανελλαδικό συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Φλεβάρη

Είναι χρήσιμο να σημειώσουμε εξ αρχής ότι η συγκεκριμένη Ομοσπονδία, στην οποία σήμερα συμμετέχουν 12 Αγροτικοί Σύλλογοι και ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος, συγκροτήθηκε πριν από 4 περίπου χρόνια μετά από πολύχρονη προσπάθεια πρωτοπόρων αγωνιστών αγροτών και ως συνέχεια της Πανχανιώτικης Συντονιστικής Επιτροπής Αγροτοκτηνοτρόφων, απαντώντας στην ανάγκη συντονισμού του οργανωμένου αγροτικού κινήματος στο νομό.

Ενός κινήματος που υπηρετεί τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, συγκρούεται με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ και την πολιτική των αστικών κυβερνήσεων, είτε του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είτε της σημερινής των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ενός κινήματος που θα κάνει πέρα τους αγροτοπατέρες του εκάστοτε κυβερνητικού συνδικαλισμού και τις νόθες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που θα έχει απέναντί του τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, τους βιομήχανους, τους μεγαλεμπόρους και τους τραπεζίτες, που θα έχει καθαρό ότι τα συμφέροντα του μικρομεσαίου αγροτοκτηνοτρόφου συγκρούονται με τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών, των επιχειρηματιών αγροτών. Ενός αγροτικού κινήματος που θα έχει μόνιμο μέλημά του την προσπάθεια για κοινή πάλη με τους εργάτες και τους αυτοαπασχολούμενους των πόλεων, τη νεολαία και τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας.

Τέτοια χαρακτηριστικά, όπως αυτά αποτυπώνονται και στο πλαίσιο πάλης της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, εκφράστηκαν φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά στα πολυήμερα μπλόκα στο νησί, στο μπλόκο των Χανίων και των Αστερουσίων (Ηράκλειο), αλλά και στην πρόσφατη παγκρήτια σύσκεψη.

Στην πρόσκληση που έστειλε η ΕΟΑΣ Νομού Χανίων σε όλους τους Αγροτικούς και Κτηνοτροφικούς Συλλόγους και στις Επιτροπές Αγώνα στην Κρήτη, αναφερόταν ότι στόχος της παγκρήτιας σύσκεψης είναι «να συζητηθούν τα συμπεράσματα από την μέχρι τώρα δράση μας, η νέα επίθεση που δέχεται η μικρομεσαία αγροτιά απ' τα νέα μέτρα του 4ου μνημονίου, η παραπέρα οργάνωση της πάλης μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, ο συντονισμός της δράσης σε παγκρήτιο και πανελλαδικό επίπεδο».

Η σύσκεψη ήταν πετυχημένη και από πλευράς συμμετοχής αλλά και από πλευράς περιεχομένου και προβληματισμού. Συμμετείχαν 17 Αγροτικοί Σύλλογοι και 3 Επιτροπές Αγώνα από όλη την Κρήτη και αναπτύχθηκε ουσιαστικός διάλογος πάνω στο περιεχόμενο της σύσκεψης.

Παράλληλα, υπήρξαν και τοποθετήσεις σε αντίθετη κατεύθυνση, καθώς και οργανωμένες παρεμβάσεις κυρίως από δυνάμεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που στόχευαν στη νόθευση του προσανατολισμού του αγροτικού κινήματος, αλλά και στο να μην προχωρήσει η συγκρότηση Παγκρήτιας Συντονιστικής Επιτροπής. Βασικές πλευρές αυτών των παρεμβάσεων είχαν να κάνουν με ζητήματα όπως: Η επιχειρηματική γεωργία και ο συνεργατισμός, η πλήρης κατοχύρωση του «κατά κύριο επάγγελμα αγρότη», τα περί «κομματικοποίησης μέσω της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και του Βαγγέλη Μπούτα», η θέση ότι συντονιστικό υπάρχει στο νησί και δεν χρειάζεται άλλο, εννοώντας το σχήμα που έχει συγκροτηθεί με πρωτοβουλία της Περιφέρειας Κρήτης και συμμετέχουν εκπρόσωποι συνεταιρισμών, Ομάδων Παραγωγών, Αγροτικών Εταιρικών Συμπράξεων κ.λπ.

Οι διοργανωτές της σύσκεψης, αλλά και η πλειοψηφία των συμμετεχόντων με επιχειρήματα ανέτρεψαν τις παραπάνω λογικές. Ανάγκασαν τους «διαφωνούντες» να δεσμευτούν ότι θα συνεδριάσουν τα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων που εκπροσωπούσαν και θα συζητήσουν τις προτάσεις της ΕΟΑΣ Ν. Χανίων.

Ο πρόεδρος της ΕΟΑΣ Ν. Χανίων, Μανούσος Σταυριανουδάκης, στην εισήγησή του, έκανε ένα σύντομο απολογισμό των μέχρι τώρα αγωνιστικών πρωτοβουλιών και των μπλόκων του χειμώνα. Υπογράμμισε τη μεγάλη συμβολή που είχαν σε αυτά οι Σύλλογοι Γυναικών, τα εργατικά σωματεία και ο Εμπορικός Σύλλογος Χανίων, πραγματοποιώντας μέχρι και νυχτερινές βάρδιες στα μπλόκα. Αναφέρθηκε, επίσης, στην οργανωμένη και μαζική παρουσία των μικρομεσαίων αγροτών στις κινητοποιήσεις στις 17/5, μέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας, και ανέδειξε την ανάγκη συνέχειας και βαθέματος της κοινής πάλης εργατών, αγροτών και αυτοαπασχολούμενων. Οπως χαρακτηριστικά είπε, «στα πλαίσια του 10ήμερου δράσης μέσα στον Ιούνη θα καλέσουμε εργαζόμενους και ΕΒΕ για κοινές πρωτοβουλίες σε ζητήματα όπως φορολογία, χρέη, κατασχέσεις, ζητήματα Πρωτοβάθμιας Υγείας, την κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα και γενικά στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης κ.ά.».

Εκανε αναφορά στα μέτρα του 4ου μνημονίου και τις επιπτώσεις στους αγρότες, όπως με τη μείωση του αφορολόγητου στα 5.636 ευρώ, την κατάργηση του επιδόματος συζύγου από τις συντάξεις ΟΓΑ (49 ευρώ), τη μείωση της σύνταξης των συνταξιούχων που καλλιεργούν κατά 60% και των συνταξιούχων ΟΓΑ από το 2024, κ.λπ. Τόνισε την ανάγκη οι Αγροτικοί Σύλλογοι και οι Επιτροπές Αγώνα να συζητήσουν αυτά τα μέτρα, να πάρουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης των αγροτών (συσκέψεις, συνελεύσεις, κ.λπ.).

Συνολικά αναφέρθηκε στην ανάγκη να συνεχιστεί η προσπάθεια σε όλη την Κρήτη για δημιουργία νέων Αγροτικών Συλλόγων, αλλά και τη βελτίωση της λειτουργίας των υπαρχόντων. Χαρακτήρισε εχθρική και καταστροφική για τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους την ΚΑΠ και συνολικά τη στρατηγική της ΕΕ, την πολιτική της κυβέρνησης, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και όλων των κομμάτων που υπηρετούν αυτήν τη στρατηγική. Κάλεσε τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους να ορθώσουν τείχος απέναντι στη φασιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή.

Επαναβεβαίωσε το κοινό διεκδικητικό πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, καλώντας τους παρευρισκόμενους με βάση αυτό να πάρουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του 10ήμερου δράσης μέσα στον Ιούνη. Η ΕΟΑΣ Ν. Χανίων ξεκινά αυτήν τη δράση την Παρασκευή 16/6 με κινητοποίηση στην Εφορία Χανίων.

Τέλος, ο πρόεδρος της ΕΟΑΣ Ν. Χανίων έκανε πρόταση συγκρότησης Παγκρήτιου Συντονιστικού Αγροτικών Συλλόγων και Επιτροπών Αγώνα με τη συμμετοχή όλων των παρόντων, η δράση του οποίου θα συντονίζεται με την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων και θα ακολουθεί το ίδιο διεκδικητικό πλαίσιο.

Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στη σύσκεψη υποστήριξε την πρόταση και δήλωσε συμμετοχή στο Παγκρήτιο Συντονιστικό. Η πρώτη συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής που συγκροτήθηκε θα γίνει αμέσως μετά το 10ήμερο δράσης.

Συνολικότερα, η πλειοψηφία των παρευρισκόμενων συμφώνησε με τον προσανατολισμό του αγροτικού κινήματος, το διεκδικητικό πλαίσιο, την ανάγκη παγκρήτιας συμπόρευσης στη δράση όχι μόνο για το 10ήμερο δράσης αλλά και για τη συνέχεια.

Αρκετοί ομιλητές στάθηκαν σε ζητήματα λειτουργίας των Αγροτικών Συλλόγων. Οι τακτικές συνεδριάσεις των Αγροτικών Συλλόγων, η οργάνωση της επαφής με τα μέλη τους και γενικά με τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους του χώρου ευθύνης τους, με Γενικές Συνελεύσεις, τοπικές συσκέψεις ανά χωριό, κ.λπ., τονίστηκε ότι πρέπει να μπουν σε πρώτη προτεραιότητα. Το ίδιο ισχύει και στο ζήτημα των θεμάτων που αναδεικνύουν, καθώς και στις αντίστοιχες πρωτοβουλίες που πρέπει να παίρνουν οι Αγροτικοί Σύλλογοι.

Το πιο έντονο ζήτημα που συζητήθηκε γύρω από αυτό, ήταν το θέμα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και της κακής κατάστασης στο σύνολο των Κέντρων Υγείας στην περιοχή. Γι' αυτό το θέμα συμφωνήθηκε να παρθούν συντονισμένες αγωνιστικές πρωτοβουλίες σε όλη την Κρήτη στο πλαίσιο του 10ήμερου δράσης.