Γρηγοριάδης Κώστας

Σ. Μπένος: «Δεν αισθάνομαι υπερήφανος που το κόμμα μου έφερε τέτοιο νομοσχέδιο».

Π. Κρητικός: Αναφέρθηκε σε ανώτατο αξιωματούχο της ΕΛΑΣ, που αποφάνθηκε στο παρελθόν, ότι «αφού ο κ. Κρητικός έχει γεννηθεί στις 17 Νοέμβρη... ίδρυσε και την ομώνυμη τρομοκρατική οργάνωση».

Β. Μιχαλολιάκος: «Εάν έμπαινε κάποιος σήμερα εδώ μέσα θα νόμιζε ότι ο Κ. Καραμανλής σχημάτισε την πρώτη του κυβέρνηση και, απλώς, διατήρησε την ίδια ηγεσία στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης...».

Ντ. Μπακογιάννη: «Εμείς που είμαστε στην αντιπολίτευση έχουμε εμπιστοσύνη στις διωκτικές αρχές... εσείς που κυβερνάτε είκοσι χρόνια δεν έχετε;».

Την πλέον χαρακτηριστική, όμως, αλλά και με ιδιαίτερη σημασία και περιεχόμενο υπογράμμιση, την έκανε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδης. «Ο νόμος θα πάρει την τελική του μορφή στην πράξη», δήλωσε ο υπουργός, και ο νοών νοείτω, που έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι...

«Είμαστε ικανοποιημένοι», δήλωσε χτες ο Δ. Ρέππας για την ψήφιση του «τρομονόμου», τονίζοντας, μάλιστα, ότι αυτή η «ικανοποίηση» γίνεται μεγαλύτερη από το γεγονός ότι το έκτρωμα έτυχε της θερμής υποστήριξης της ΝΔ... Αλλά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν έμεινε εκεί. Οταν ρωτήθηκε αν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στηρίζουν κι αυτοί το νομοθέτημα, απάντησε: «Αν κάποιος έχει την οποιαδήποτε αμφιβολία γι' αυτό, υπάρχει τρόπος να αποδειχθεί η υποστήριξη των βουλευτών»...

Αλήθεια, τι έχουν να πουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ - η συντριπτική πλειοψηφία της ΚΟ, δηλαδή - που δε διαχώρισαν τη θέση τους από το τερατούργημα; Τι έχουν να πουν για το γεγονός ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος συνδέει το όνομά τους με ό,τι πιο αντιδραστικό έχει νομοθετηθεί μεταπολιτευτικά στην Ελλάδα; Προφανώς, δεν έχουν να πουν τίποτα. Γιατί, ακόμα προφανέστερα, ο κ. Ρέππας έχει δίκιο. Αλλωστε, γνωρίζει από πρώτο χέρι τη ...δημοκρατική ευαισθησία και ευθύνη των κυρίων βουλευτών του κόμματός του...

Οι κάλπες των βρετανικών εκλογών ήταν ακόμη ανοιχτές, την ώρα που γραφόταν το παρόν σχόλιο, αλλά όλα έδειχναν πως η νίκη του Τόνι Μπλερ θα ήταν σαρωτική. Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού είναι ανύπαρκτο ουσιαστικά το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα και, σχεδόν, σύσσωμη η βρετανική ολιγαρχία υποστηρίζει τον αρχηγό του Νέου Εργατικού Κόμματος. Ακόμη και η παραδοσιακά συντηρητική εφημερίδα «Δε Τάιμς» συνέστησε προχτές στους αναγνώστες της, να ψηφίσουν τον Τ. Μπλερ, για πρώτη φορά στους δύο περίπου αιώνες της ιστορίας της. Το ίδιο έκανε και η εφημερίδα του χρηματιστηριακού κεφαλαίου «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

Αν νομίζετε, πάντως, ότι αυτή είναι η εικόνα της χώρας κάνετε λάθος. Μπορεί, να σημειώσει σαρωτική εκλογική νίκη ο Τόνι Μπλερ, αλλά τα κοινωνικά προβλήματα στη Μεγάλη Βρετανία πολλαπλασιάζονται και οξύνονται συνεχώς. Γεγονός, το οποίο θα έχει την αντανάκλασή του και στις χθεσινές εκλογές. Ισως, η αποχή, να σημειώσει ακόμη περισσότερο σαρωτική... νίκη κι απ' αυτή του Τ. Μπλερ.

Αν αναρωτιέστε, πάντως, γιατί οι εκλογές στη Μεγάλη Βρετανία γίνονται Πέμπτη και όχι Κυριακή, σας μεταφέρουμε -χωρίς να παίρνουμε όρκο για την ορθότητά της- την εξήγηση, που κι εμείς ακούσαμε από εκπομπή του BBC.

Οι εκλογές στη Μεγάλη Βρετανία γίνονται παραδοσιακά την Πέμπτη, ως αποτέλεσμα των προϋποθέσεων για περισσότερο αδιάβλητες εκλογές, που είχε βάλει κάποτε το Εργατικό Κόμμα. Για παράδειγμα, το Εργατικό Κόμμα απέρριπτε την Κυριακή, ως μέρα των εκλογών, επειδή η μεγάλη πλειοψηφία των ιερωμένων ήταν με το Συντηρητικό Κόμμα και φοβούνταν, ότι θα επηρέαζαν τους ψηφοφόρους. Οσους, τουλάχιστον, πήγαιναν στην εκκλησία και άκουγαν το κήρυγμα, πριν πάνε να ψηφίσουν. Αλλά και για την Παρασκευή, αντιδρούσαν οι Εργατικοί. Κι αυτό, γιατί ήταν η μέρα, που οι Βρετανοί εργαζόμενοι πληρώνονταν και πήγαιναν να πιουν την παραδοσιακή τους μπίρα. Φοβόντουσαν, λοιπόν, οι Εργατικοί, ότι οι εργοδότες -κατά κανόνα οπαδοί του Συντηρητικού Κόμματος- θα επηρέαζαν τους εργαζόμενους ψηφοφόρους.

Αυτά, βέβαια, κάποτε. Από τότε έμεινε μεν η Πέμπτη, ως ημέρα των βουλευτικών εκλογών στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά το Εργατικό Κόμμα είναι μόνο κατ' όνομα εργατικό, αφού στηρίζεται ολόπλευρα από τη βρετανική ολιγαρχία, και αυτή υπηρετεί με την πολιτική του.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι, βλέπετε, πολύ κακός συνδυασμός, να έχεις από τη μια τις ΗΠΑ να πιέζουν για «αποτελεσματικότητα στην πάταξη της τρομοκρατίας» κι από την άλλη μια κυβέρνηση που θα κάνει το παν για να πείσει για την «αποτελεσματικότητα» αυτή!

Εν ολίγοις, αυτό που πρέπει να είναι ξεκάθαρο είναι πως μόνο ένα πράγμα μπορεί να είναι πιο εχθρικό για τις ελευθερίες του πολίτη από τον «τρομονόμο»: Η εφαρμογή του! Πολύ περισσότερο, που ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει, ότι ο νόμος θα πάρει την οριστική του μορφή στην πράξη..!

«ΤΩΝ ΦΡΟΝΙΜΩΝ τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» λέει μια παροιμία κι απ' ό,τι φαίνεται την αρχή αυτή ακολουθούν οι φροντιστηριάρχες και σχολάρχες της ιδιωτικής εκπαίδευσης, που φρόντισαν να αυξήσουν για την επόμενη χρονιά κατά 3,5% τα δίδακτρα. Ξέρουν, άλλωστε, ότι ελέω «μεταρρύθμισης» θα κάνουν χρυσές δουλιές!

Φυσικά, μην αμφιβάλλετε ότι όλοι αυτοί ξέρουν τους τρόπους, αμέσως ή εμμέσως, να αυξάνουν αυτό το ποσοστό, εκμεταλλευόμενοι την αγωνία των σπουδαστών και των γονιών, που δικαίως αγωνιούν, λόγω της ανεργίας που ελλοχεύει!

Να μην αμφιβάλλετε, βέβαια, πως την αύξηση αυτή, που προωθεί η κυβέρνηση με νομοθετική ρύθμιση μέσω του υπουργείου Ανάπτυξης, θα την παρουσιάσει ως προστασία του εισοδήματος του πολίτη. Κατά τα άλλα, έχουμε δωρεάν Παιδεία.

ΚΑΙ ΜΙΑ και αναφερθήκαμε στην ανεργία, αν θεωρεί η κυβέρνηση ότι με ανακοινώσεις, όπως οι χτεσινές της Βάσως Παπανδρέου και του Τάσου Γιαννίτση, αλλάζει τη γνώμη του κόσμου για την κυβερνητική πολιτική σε αυτό το θέμα, προφανώς απατάται οικτρά.

Γρηγοριάδης Κώστας

Με την έννοια, όμως, ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός αποτελεί και ένα γενικό μπούσουλα για την ανάπτυξη, ανακύπτουν αβίαστα τα ακόλουθα βασικά ερωτήματα: Χωροταξικός σχεδιασμός για ποιον; Για την εξυπηρέτηση των αναγκών όλου του λαού και για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του ή για την εξυπηρέτηση των μονοπωλίων που βλέπουν ότι η μέχρι τώρα «άναρχη» κατάσταση που επικρατεί άρχισε να εξαντλεί τα όριά της;

Μόνο που για να γίνουν όλα αυτά απαιτείται να τεθούν νέοι κανόνες του παιχνιδιού και, προπάντων, να γίνει η συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια που ειδικεύονται στο περίφημο «real estate» και στην ιδιωτική πολεοδόμηση. (Κάτι ανάλογο με αυτό που έγινε στο Χρηματιστήριο και μάζεψαν οι λίγοι όλο το ρευστό των μικροκαταθετών). Και ως μέσον γι' αυτό προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν η σταδιακή απαγόρευση της νόμιμης εκτός σχεδίου δόμησης, η κατάργηση των παρεκκλίσεων κλπ. Τις συνέπειες, βέβαια, ενός τέτοιου ταξικού σχεδιασμού θα τις πληρώσουμε όλοι. Θα τους αφήσουμε;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, τα πράγματα. Η ιδέα της αίτησης για ονομαστική ψηφοφορία, σχετικά με τον «τρομονόμο», προήλθε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Βασικός στόχος της ήταν να βάλει τους βουλευτές (πρώτα και κύρια του ΠΑΣΟΚ) μπροστά στις προσωπικές τους ευθύνες, παίρνοντας ξεκάθαρη θέση, για ένα τόσο σοβαρό και κρίσιμο ζήτημα, που αφορά τις στοιχειώδεις συνταγματικές και δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα. Επειδή, πράγματι, η αίτηση χρειάζεται την υπογραφή 15 παρόντων βουλευτών, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ απευθύνθηκε σ' αυτή του ΣΥΝ, η οποία αφού το συζήτησε, απάντησε πως δε θεωρεί σκόπιμη την ενέργεια. Αμέσως μετά, έσπευσε να καλύψει την άρνησή του, δηλώνοντας την αποχώρησή του από την περαιτέρω συζήτηση στη Βουλή. Ενέργεια, βέβαια, που μπορούσε να γίνει και μετά την επί της αρχής ονομαστική ψηφοφορία.

Αυτή είναι η αλήθεια, για τα γεγονότα. Τώρα, δικαιολογίες μπορούν να βρεθούν ένα σωρό. Η ουσία είναι, πάντως, ότι η ηγεσία του ΣΥΝ, αφ' ενός, απέτρεψε το ενδεχόμενο να ψηφίσει κατά του κυβερνητικού «τρομο-νομοσχεδίου» ένας, όποιος, αριθμός βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και, αφ' ετέρου, έδωσε τη δυνατότητα σε αρκετούς άλλους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, να έχουν και την πίτα στο ταψί και το σκύλο χορτάτο, σε αντίθεση με όσα θέλει να πει η λαϊκή αυτή παροιμία. `Η, για να το πούμε αλλιώς, έδωσε τη δυνατότητα σε αρκετούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και να σκορπίζουν απλόχερα την αντίθεσή τους στον «τρομονόμο», αλλά και να μην κάνουν στην πράξη απολύτως τίποτε ενάντιά του. Αυτό έκανε η ηγεσία του ΣΥΝ και ας εξηγήσει το γιατί στους ψηφοφόρους της.

Η ΝΔ θέλει να ξεχαστεί το αντιδημοκρατικό παρελθόν της. Εμείς, όμως, δεν το ξεχνάμε και δεν πρέπει να το ξεχάσει και ο λαός. Αυτά και άλλα παρόμοια επαναλαμβάνουν τον τελευταίο καιρό ο Κ. Σημίτης και τα υπόλοιπα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Και, βέβαια, κανείς δε θα συμφωνούσε να ξεχνιέται το παρελθόν. Ούτε της ΝΔ, ούτε του ΠΑΣΟΚ, ούτε κανενός άλλου. Αλλά πέρα από το παρελθόν, υπάρχει και το παρόν. Και αυτό, το γράφουν μαζί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και, μάλιστα, σε αγαστή συνεργασία. Χέρι χέρι, όπως θα 'λεγε κι ο Καρατζαφέρης...

Ολ' αυτά, μέχρι τη στιγμή, που ένας διαδηλωτής ανέβηκε σε μια σκάλα και «φόρεσε» στην κάμερα μια μαύρη κουκούλα (φωτό). Ηταν μια συμβολική πράξη αντίστασης και δεν περιείχε τον παραμικρό φόβο, μην τυχόν και καταγράψει η κάμερα τα πρόσωπα των διαδηλωτών. Εκφραζε την ομόφωνη θέληση των πολλών χιλιάδων διαδηλωτών, ότι ο «τρομονόμος», οι ηλεκτρονικές και όποιες άλλες παρακολουθήσεις, οι κάθε λογής αντιδημοκρατικοί νόμοι, θα σαρωθούν στην πράξη, μέσα στην ίδια τη ζωή, από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Οπως έγινε πάμπολλες φορές μέχρι σήμερα!..

Αλήθεια, πόσο εφιαλτική διαγράφεται η «πράξη», για την οποία μας προϊδέασε ο υπουργός; Αλήθεια, τι κρύβεται πίσω από τούτο το ιδιότυπο υπουργικό υπονοούμενο του στιλ: «Και να δεις τι σου έχω για μετά»;.. Η καθαρότητα της απειλής είναι τόσο κυνικά διατυπωμένη, που κανείς δεν μπορεί να έχει αυταπάτες. Αλήθεια, μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτή η απειλή για τον ελληνικό λαό;

Ας μην ισχυριστεί κανείς ότι μιλάμε για ανόμοια πράγματα. Διότι ο κ. Χρυσοχοΐδης γνωρίζει ποιον θεωρούν «τρομοκράτη» οι Αμερικανοί φίλοι του. Στην πρόσφατη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με θέμα την τρομοκρατία στην Ελλάδα, οι φωτογραφίες - που απεικόνιζαν τις κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού - με τις οποίες φρόντισε η CIA να διανθίσει το «κατηγορητήριό της» ήταν εύγλωττες για το ποιον θεωρούν «τρομοκράτη» οι ΗΠΑ.

α) Οι διατάξεις του «τρομονόμου», από τον έλεγχο του DΝΑ μέχρι την πλήρη κατάλυση του απαραβίαστου της ιδιωτικής ζωής και την αναγόρευση του χαφιεδισμού σε αποδεκτή δικονομική πρακτική, παρέχουν τη νομιμοποίηση των διωκτικών αρχών να ποινικοποιούν κατά το δοκούν κάθε κοινωνική και πολιτική δράση.

β) Ο τρόπος θεσμοθέτησης αυτού του τερατουργήματος, με μια κοινοβουλευτική διαδικασία - παρωδία, παρά και ενάντια στο σύνολο σχεδόν των μαζικών φορέων, των επιστημονικών φορέων, του δικηγορικού κόσμου, η ψήφιση δηλαδή ενός νόμου παρά και ενάντια στην κοινωνία, δηλώνει τι υπάρχει πίσω από το περιτύλιγμα και αποδεικνύει κυρίως τις διαθέσεις όσων το επέβαλαν.

γ) Η ευφορία των Αμερικανών για το γεγονός ότι μετά τη συμφωνία «δικαστικής συνδρομής» και το πρωτόκολλο «αστυνομικής συνεργασίας» των ΗΠΑ με την Ελλάδα, πρόσθεσαν έναν ακόμα - το μεγαλύτερο ίσως - χαλκά σ' αυτήν την αλυσίδα καταστολής, που τους επιτρέπει να δρουν ως «παρααστυνομία» στο εσωτερικό της χώρας, πιστοποιεί επίσης ότι η «πράξη» που μας ...υπόσχεται ο κύριος υπουργός θα είναι αντίστοιχη των επιθυμιών των «σερίφηδων» της «νέας τάξης».

Στη Βουλή

νύχτα και λάθρα

του ψηφίζουνε

τα άρθρα,

εκτελούν οι ντόπιοι

νάνοι

ό,τι θεν

οι Αμερικάνοι!

*

Στη Βουλή

προτού να φέξει

«μπλε» και «πράσινοι»

πέντε, έξι,

λένε «γιες»

στη «νέα τάξη»

που το νόμο

έχει συντάξει!

*

Στη Βουλή

σφραγίδες μπαίνουν

που σε λίγο

θα μας δένουν,

οι δυο «εταίροι»

βάζουν πλάτες

να 'μαστε όλοι

τρομοκράτες!

*

Στη Βουλή

ψηφίζουν ήδη

ένα νόμο

ίδιο φίδι

μα ο λαός,

μ' αγώνες, πάλη,

θα του λιώσει

το κεφάλι!