Τρίτη 8 Μάη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σήματα

Τις προάλλες, με άρθρο του ο Αλ. Τσίπρας έλεγε ορθά - κοφτά ότι οι όποιες «ευκολίες πληρωμής» εξασφαλιστούν για το κρατικό χρέος βελτιώνουν ακόμη περισσότερο «το επενδυτικό περιβάλλον», με αποτέλεσμα «τη μείωση των επιτοκίων δανεισμού και την πρόσβαση σε πόρους που θα τροφοδοτήσουν την αναπτυξιακή πορεία της χώρας», θα θωρακίσουν δηλαδή την καπιταλιστική κερδοφορία. Την ίδια ώρα ο πρόεδρος της Βουλής, Ν. Βούτσης, έκοβε «μαχαίρι» τις προσδοκίες ότι τα περί «καθαρής εξόδου» σηματοδοτούν το τέλος των αντιλαϊκών μέτρων και την ανάκτηση απωλειών του λαού, λέγοντας ότι «ουδείς είπε - και ευτυχώς δεν είπε - ότι καθαρή έξοδος για την Ελλάδα σημαίνει ότι θα επανέλθουμε με ένα κουμπί στην προ μνημονίου εποχή». Από κοντά, ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Μ. Σεντένο, «διευκρίνιζε» ότι «μια ισχυρή μεταμνημονιακή συμφωνία θα είναι αυτή που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να καταφέρει μια πετυχημένη έξοδο στις αγορές, μαζί με δυνατές εγχώριες δεσμεύσεις της κυβέρνησης για την εφαρμογή ενός οικονομικού προγράμματος», κομμένου και ραμμένου βέβαια στα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων, ξεκαθαρίζοντας ότι «το "μομέντουμ" των μεταρρυθμίσεων και της ανάπτυξης πρέπει να παραμείνει, παρά την αλλαγή των κυβερνήσεων». Με δυο λόγια, τα «σημάδια» και «σήματα» για τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής για πολλά χρόνια μετά το τέλος των μνημονίων παραείναι πολλά για να τα αγνοήσει ο λαός. Γι' αυτό και τη λύση δεν θα τη βρει στη μάταιη αναμονή, αλλά στον αποφασιστικό αγώνα ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου, για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των δικών του σύγχρονων αναγκών.

Φάντασμα

Και τι δεν ακούσαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο με αφορμή τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Μαρξ. Από επιστολές «αυτοκριτικής» του Μαρξ, όπου αναγνωρίζει τις ευθύνες του για τον «κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό» (!) και συμβουλές προς τη σημερινή ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία «να χρησιμοποιήσει δημιουργικά τη δική μου μεθοδολογία», μέχρι εμβριθείς αναλύσεις για το «αν σήμερα θα ξανάγραφε το Κεφάλαιο ο Μαρξ (...) Ισως και όχι, με τη σημερινή εικόνα του καπιταλισμού» που ακούστηκε στην κρατική τηλεόραση και γέλασαν μέχρι και τα ...τσιμέντα στη Μεσογείων. Η εικόνα μιλάει από μόνη της: Το «φάντασμα», 27 χρόνια απ' όταν οι αστοί πανηγύριζαν ότι ξεμπέρδεψαν μαζί του, εξακολουθεί να πλανάται πάνω από την Ευρώπη και όλο τον κόσμο, να βγαίνει μέσα από τα συντρίμμια και τις αγιάτρευτες αντιφάσεις του κακογερασμένου καπιταλισμού, προκαλώντας κάθε λογής εφιάλτες και παραλογισμούς στους ανθρώπους του σάπιου συστήματος.

Λερναία Υδρα

Ανάμεσα στα πολλά που ειπώθηκαν την περασμένη Παρασκευή στην τετραμερή των ΥΠΕΞ Ελλάδας - ΠΓΔΜ - Βουλγαρίας - Αλβανίας, ο Ν. Κοτζιάς σημείωσε πως «το να σκεπάζουμε (τα προβλήματα) δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αναπτύξουμε τις σχέσεις μας. Αυτό που κάνουμε εδώ και χρόνια (...) βοηθάει στη λύση των προβλημάτων και στο να προχωράμε. Βέβαια, η ζωή ξέρετε πώς είναι. Μόλις λύσεις ένα πρόβλημα, εμφανίζονται και άλλα. Είναι γνωστό από την Λερναία Υδρα, τον μύθο του Ηρακλή, ότι το να λύνεις προβλήματα δεν σημαίνει ότι δεν θα έχεις προβλήματα. Αλλά είναι προβλήματα που θα ανοίγουν δρόμο στο μέλλον και όχι προβλήματα από το παρελθόν». Δεν λέμε, φιλότιμη η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι τάχα κλείνει «εκκρεμότητες» με το βλέμμα στο μέλλον της «ειρήνης» και της «ευημερίας», αλλά η πραγματικότητα δεν κρύβεται. Οι «διευθετήσεις» που «τρέχει» στα Δ. Βαλκάνια έχουν το βλέμμα στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και στα σχέδια της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», μέσα στα οποία η αστική τάξη βλέπει και τους δικούς της στόχους. Σχέδια που σε αντιπαράθεση με αυτά των υπόλοιπων ιμπεριαλιστικών κέντρων, φέρνουν όντως με μαθηματική ακρίβεια νέα, ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα, περιπλέκουν τους ανταγωνισμούς, αναθερμαίνουν σενάρια αλλαγής συνόρων και γενίκευσης της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης. Αυτή είναι εξάλλου από τη φύση της η «Λερναία Υδρα» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ο λαός πρέπει να κόψει το κεφάλι της από τη ρίζα.

Ρόλοι

Την κλιμακούμενη διείσδυση του τουρκικού κεφαλαίου στα Δυτικά Βαλκάνια μέσω «αναπτυξιακών δράσεων», «πολιτιστικών και θρησκευτικών προγραμμάτων», καταγράφει ο αστικός Τύπος ολοένα και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα, εκφράζοντας μάλιστα ανησυχία για το γεγονός ότι η Τουρκία «περικυκλώνει» την Ελλάδα από Βορρά, ενισχύοντας τα ερείσματά της κυρίως σε ΠΓΔΜ, Αλβανία και Βοσνία. Ορισμένοι μάλιστα εκφράζουν την άποψη ότι αν οι διαστάσεις και οι επιπτώσεις αυτής της διείσδυσης κατανοηθούν αληθινά, θα διασφαλιστεί ευκολότερα το συμβιβαστικό κλίμα που είναι αναγκαίο για να προχωρήσουν εκκρεμότητες, όπως η διευθέτηση του ονοματολογικού με την ΠΓΔΜ, που θα διευκολύνει την ένταξή της στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Με άλλα λόγια, η «ευρωατλαντική προοπτική» των Βαλκανίων, που αποτελεί στρατηγική επιλογή και σχέδιο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ανταγωνιστικά κυρίως προς τη Ρωσία, προπαγανδίζεται ως απάντηση στον «τουρκικό κίνδυνο από το Βορρά» και προβάλλεται ως επείγουσα ανάγκη να υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ, αλλά και να ενταθεί η παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης στα Βαλκάνια. Μ' αυτά και μ' αυτά, εκμεταλλευόμενοι και την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, φτιάχνουν μέχρι και ...φωτοστέφανο πάνω από το κεφάλι της κυβέρνησης για τους ευρωΝΑΤΟικούς ρόλους που αναλαμβάνει στην ευρύτερη περιοχή.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1821 Η Μάχη της Γραβιάς. Οι ελληνικές δυνάμεις υπό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο νικούν τις τουρκικές υπό τον Ομέρ Βρυώνη.

1828 Γεννιέται ο Ελβετός συγγραφέας και φιλάνθρωπος Ερρίκος Ντυνάν, «πατέρας» του Ερυθρού Σταυρού. Βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης το 1901.

1831 Καταστέλλεται στρατιωτικό κίνημα κατά του Ιωάννη Καποδίστρια.

1838 Δημοσιεύεται στην Αγγλία η «Χάρτα του Λαού». Το κίνημα των «Χαρτιστών» ήταν ένα μαζικό πολιτικό κίνημα των εργατών και ορισμένων μικροαστικών στρωμάτων που ζητούσε πλήρη πολιτικά δικαιώματα για την εργατική τάξη στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Με ορισμένους από τους αριστερούς «Χαρτιστές», όπως ο Χάρνεϊ, είχαν έρθει σε επαφή οι Μαρξ και Ενγκελς, το καλοκαίρι του 1845, με σκοπό τη συγκρότηση Κομμουνιστικής Επιτροπής Αλληλογραφίας για τη στενότερη προσέγγιση διαφόρων ομάδων κομμουνιστών και συμπαθούντων σε Ευρώπη και Αμερική.

1906 Γεννιέται ο Ιταλός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ρομπέρτο Ροσελίνι.

1921 Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας.

1923 Η Μ. Βρετανία διατυπώνει τελεσιγραφικές αξιώσεις στη Σοβιετική Ενωση («Τελεσίγραφο Κόρζον»), απαιτώντας να ανακαλέσει τους διπλωματικούς αντιπροσώπους της από το Αφγανιστάν και το Ιράν (τους οποίους κατηγορούσε πως δρούσαν κατά των βρετανικών συμφερόντων), να πληρώσει αποζημιώσεις για τις διώξεις κατά Βρετανών κατασκόπων (!) στην ΕΣΣΔ κ.ά., ενώ δήλωνε πως δεν αναγνώριζε τα χωρικά της ύδατα, κινήσεις που έφεραν τις δύο χώρες στα πρόθυρα πολέμου. Ο σοβιετικός λαός αντέδρασε, στηρίζοντας τις επιλογές της κυβέρνησής του, με αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις, στη Μ. Βρετανία ξεκίνησε καμπάνια υποστήριξης της ΕΣΣΔ, στο Βερολίνο συγκεντρώθηκαν 150.000 εργάτες και κάλεσαν το γερμανικό λαό να υποστηρίξει την ΕΣΣΔ. Στο τέλος, η Μ. Βρετανία δέχτηκε συζήτηση για συμφωνία.

1934 Στην απεργία των 300 λιμενεργατών της Καλαμάτας, στρατός και χωροφυλακή απαντούν με σφαίρες, σκοτώνοντας επτά και τραυματίζοντας δεκάδες λιμενεργάτες. Με απεργία απαντούν 25.000 εργάτες, παρά τη διασπαστική στάση της ΓΣΕΕ.

1937 Γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας Τόμας Πίντσον.

1970 Στις 8 και 9 Μάη η Ασφάλεια Αθήνας συλλαμβάνει τα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ και του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου (ΠΑΜ) Νίκο Καλούδη, Ζήνωνα Ζορζοβίλη και Γιάννη Γιάνναρη. Μόλις έγιναν γνωστές οι συλλήψεις, συνεργεία της ΚΝΕ γέμισαν την Ομόνοια και τις εργατογειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά με τρικ που έγραφαν «Ζήτω το ΚΚΕ. Ζήτω η ΚΝΕ».

1980 Ο Γεώργιος Ράλλης διαδέχεται τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας.

1984 Η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει την αποχή από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες, καταγγέλλοντας τις ΗΠΑ για δημιουργία αντισοβιετικού κλίματος και υποβάθμιση του Ολυμπιακού πνεύματος.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ