Τετάρτη 8 Μάρτη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΚΚΕ - πατρίδα - πατριωτισμός

Πατρίδα: σύμφωνα με τη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία είναι μια ιστορικο-πολιτική έννοια που σε κάθε ιστορική περίοδο αποκτά και διαφορετικό περιεχόμενο. Γεωγραφικά και πολιτικά αλλιώς εννοούσαν την πατρίδα οι αρχαίοι Ελληνες, αλλιώς οι Βυζαντινοί, αλλιώς σήμερα την εποχή του ιμπεριαλισμού.

Πατριωτισμός είναι η αγάπη της πατρίδας, η αφοσίωση σ' αυτήν, η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της με συγκεκριμένες πράξεις. Πατριωτισμός, γράφει ο Λένιν, είναι ένα από τα πιο βαθιά αισθήματα ριζωμένα λόγω της ύπαρξης επί αιώνες και χιλιετίες ξεχωριστών πατρίδων. Σήμερα πιστεύω ότι όποιος αγαπάει την πατρίδα του αγαπάει και τις πατρίδες των άλλων ανθρώπων.

Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Οι έννοιες πατρίδα και έθνος για τους κεφαλαιοκράτες υπάρχουν εφόσον τους διευκολύνουν να λειτουργούν σαν τάξη εκμεταλλευτών.

Στην ταξική κοινωνία ο πατριωτισμός έχει ταξικό χαρακτήρα και περιεχόμενο, γιατί κάθε τάξη εκφράζει τη στάση της απέναντι στην πατρίδα από τα ειδικά της συμφέροντα. Σε περίπτωση πολέμου και κατοχής οι καπιταλιστές δεν δυσκολεύονται να συνεργαστούν με τους ξένους κατακτητές όταν έχουν να κερδίσουν. Ο πατριωτισμός της αστικής τάξης και των πολιτικών της εκφραστών συμμαχεί με τον εθνικισμό και το σωβινισμό και περιορίζεται στα συμφέροντα των εκμεταλλευτών ενάντια στους εργαζόμενους πάνω από τα συμφέροντα της πατρίδας και του λαού. Δεκάδες ιστορικά παραδείγματα από την ελληνική και την παγκόσμια ιστορία χρειάζεται να προβάλλονται από το ΚΚΕ και τις ΚΟΒ ώστε οι εργαζόμενοι, τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα η νεολαία να μην παρασύρονται από τη ΧΑ και τα άλλα κρυφοφασιστικά μορφώματα. Να ξεσκεπάζεται και να αποκαλύπτεται πειστικά ο ρόλος των κάθε λογής οπορτουνιστών που ψαρεύουν σε θολά νερά. Να διδαχτούμε από τον ιστορικό λόγο του Αρη στη Λαμία, να βελτιώσουμε την προπαγάνδα και τον ιστορικό και πολιτικό μας λόγο. Τα νέα στελέχη που με βιασύνη αναλαμβάνουν την ευθύνη της καθοδήγησης, να δοκιμαστούν στην πράξη, να βοηθηθούν από πιο έμπειρα και κεντρικά να βγουν στο λαό, στα χωριά και στις συνοικίες να αναδειχτούν τοπικοί ηγέτες. Να εμπιστευτούμε και εξωκομματικούς που έχουν καλύτερα προσόντα σε γνώσεις και κύρος. Να προετοιμάσουμε έγκαιρα την εργατική τάξη και τη νεολαία, ώστε σε γενικευμένο πόλεμο να ακολουθήσει το ΚΚΕ και να νικήσει! Οι εκδηλώσεις για τα 70 χρόνια του ΔΣΕ πρόσφεραν σημαντικά, όμως ιδιαίτερα σε εκδηλώσεις που αναφέρονται στον ΕΛΑΣ πρέπει να ακούγεται ο Εθνικός Υμνος και όχι μόνο η «Διεθνής». Εγραφε ο Λένιν «είναι άραγε ξένο για τους μεγαλορώσους συνειδητούς προλεταρίους το αίσθημα της εθνικής περηφάνιας; Οχι βέβαια! Εμείς αγαπάμε τη γλώσσα μας και την πατρίδα μας. Εμείς πονάμε περισσότερο από κάθε άλλον όταν βλέπουμε τη βία, την καταπίεση, τον εξευτελισμό που υποβάλλουν την όμορφη πατρίδα μας. Είμαστε γεμάτοι υπερηφάνεια γιατί και το έθνος μας δημιούργησε επαναστατική τάξη, γιατί κι αυτό απέδειξε ότι είναι ικανό να δώσει στην ανθρωπότητα μεγάλα πρότυπα αγώνα για την ελευθερία και το σοσιαλισμό».

Τα λόγια αυτά ισχύουν ατόφια για τη δική μας πατρίδα, το λαό μας και το ΚΚΕ! Τα 100 χρόνια ζωής να τα γιορτάσουμε σαν κομμουνιστές!

Καλή επιτυχία στο Συνέδριο, μπορούμε περισσότερα και καλύτερα!


Ηλίας Μπράβος
ΚΟΒ Κιάτου Κορινθίας

Η αφομοίωση των επεξεργασιών του Κόμματος

Οι επεξεργασίες που έχει παρουσιάσει το ΚΚΕ τα τελευταία χρόνια είναι πολύ σημαντικές για την ιδεολογική και πολιτική ωρίμανση του Κόμματός μας, για την κατάκτηση της επαναστατικής του φυσιογνωμίας. Εχουμε τέτοιες επεξεργασίες σχετικές με τη στάση των κομμουνιστών απέναντι:

  • στο φασισμό
  • στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο
  • στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό
  • στην αστική διακυβέρνηση
  • στις ιμπεριαλιστικές οικονομικές και στρατιωτικές συμμαχίες
  • στις αιτίες της αντεπανάστασης
  • στη συμμαχία της εργατικής τάξης με τη φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους
  • στην αντιμετώπιση του οπορτουνισμού
  • στο χαρακτήρα της εποχής μας, ως εποχής σοσιαλιστικών επαναστάσεων κ.τ.λ.

Επεξεργασίες σύγχρονες διεθνούς σημασίας

Αυτές και άλλες επεξεργασίες είναι σύγχρονες, παίρνουν υπόψη τα νέα δεδομένα, τον νέο παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων, την κατάσταση της εργατικής τάξης και ταυτόχρονα πατάνε γερά στην επιστημονική μαρξιστική - λενινιστική ανάλυση.

Εχουν ευρύτερη σημασία για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα που βρίσκεται σε βαθιά κρίση μετά τη νίκη της αντεπανάστασης και τις ανατροπές. Θα αποτελέσουν αντικείμενο διαπάλης τα επόμενα χρόνια στο ελληνικό, αλλά και στο διεθνές εργατικό και επαναστατικό κίνημα. Ελπιδοφόρο είναι το γεγονός ότι το κόμμα μας συνεισφέρει αποφασιστικά στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή ανασύνταξη του κομμουνιστικού κινήματος με συνεχείς πρωτοβουλίες και δράσεις.

Η αφομοίωση των επεξεργασιών του Κόμματος

Παρά τη μεγάλη σημασία που έχουν οι σύγχρονες επεξεργασίες για την κατάκτηση του επαναστατικού ρόλου του Κόμματος, καθυστερεί σε μεγάλο βαθμό η αφομοίωσή τους από το σύνολο των κομματικών δυνάμεων και του περίγυρου που παλεύει μαχητικά στο πλάι μας. Ετσι παρατηρείται να μην έχουν αφομοιώσει στον ίδιο βαθμό όλα τα μέλη του Κόμματος σημαντικά ζητήματα. Η συμφωνία με τη γραμμή μας έτσι δεν αποκτά το απαιτούμενο βάθος, με αποτέλεσμα να μη νιώθουν αυτοί οι σύντροφοι την αυτοπεποίθηση να κάνουν πολιτική - ιδεολογική συζήτηση, να πάρουν πρωτοβουλίες, ή να αντιμετωπίσουν σύνθετα ζητήματα που προκύπτουν στην πορεία της ταξικής πάλης. Με αυτόν τον τρόπο πολλές φορές μένουμε στην πρακτική δουλειά μόνο.

Ο σύντροφος πρέπει να είναι το Κόμμα στο χώρο του

Κάθε κομματικό μέλος οφείλει να λειτουργεί πρωτοπόρα και με κομματικότητα στο χώρο που ζει και εργάζεται, στο χώρο που δραστηριοποιείται. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να έχει εκτός από πρωτοπόρα επαναστατική δράση και την ανάλογη αφομοίωση των θέσεών μας. Να μπορεί εύκολα να κάνει συζητήσεις και συσκέψεις, να γράφει ανακοινώσεις, να μπορεί να δίνει συνεντεύξεις, να αρθρογραφεί, εξειδικεύοντας στο χώρο του τις θέσεις και την προοπτική του Κόμματος. Πρέπει να έχει μαρξιστική μόρφωση και συνεχή ενημέρωση για τις νέες επεξεργασίες. Πρέπει το σύνολο των σύγχρονων επεξεργασιών του Κόμματός μας να είναι κτήμα του κάθε συντρόφου. Ευθύνη της ΚΕ, των Επιτροπών Περιοχών και των Τομεακών Επιτροπών είναι να διαχυθεί η γνώση αυτή σε όλα τα κομματικά μέλη, με κομματικές σχολές, σεμινάρια, άνοδο της ιδεολογικής συζήτησης στις συνεδριάσεις των ΚΟΒ. Συμφωνώ με την εκτίμηση των Θέσεων «Είναι πρωταρχικά ευθύνη της ΚΕ, του ΠΓ και της Γραμματείας το γεγονός ότι δε συζητιούνται συστηματικά επεξεργασίες της ΚΕ και των Τμημάτων της» και είναι στο χέρι το δικό μας, όλων των στελεχών όλου του οργανωτικού ιστού του Κόμματος αυτό να αλλάξει.


Τζένη Σκέμπρη
Μέλος ΤΕ Κέρκυρας

Για την παρέμβασή μας στα πανεπιστήμια

Αρχικά να εκφράσω τη συμφωνία μου με τις Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του Κόμματος. Το Συνέδριο γίνεται σε μια περίοδο έντονων εξελίξεων και στη χώρα αλλά και διεθνώς και περιγράφονται με μεγάλη ακρίβεια στο κείμενο των Θέσεων που όλοι έχουμε στα χέρια μας. Δίνουμε τη μάχη έχοντας στα χέρια μας ήδη το Πρόγραμμά μας από το προηγούμενο Συνέδριο καθώς και την Πολιτική Απόφαση, που παραμένουν, όπως έχουμε ξαναπεί, ζητήματα προς αφομοίωση άμεσα από τις γραμμές μας και γίνεται μια προσπάθεια που θέλει να ενταθεί καθώς θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση των Θέσεων.

Στις Θέσεις γίνεται σαφές το ζήτημα του πώς ουσιαστικά πρέπει το κάθε μέλος του Κόμματος και της ΚΝΕ να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στα βήματα που πρέπει να μετρήσουμε για την ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος και, κατά συνέπεια, της ΚΝΕ ως Νεολαίας του. Νομίζω είναι εμφανή τα βήματα που πρέπει να διαπεράσουν τη δράση του κάθε συντρόφου στην κατεύθυνση να κάνουμε άλματα στην ιδεολογικοπολιτική μας δουλειά στις ΚΟΒ και τις ΟΒ.

Πρώτο και σοβαρότερο ζήτημα, κατά τη γνώμη μου, το πώς θα μπει στη ζωή της Οργάνωσης η μελέτη και η περαιτέρω διάδοση των Θέσεων και πώς θα βοηθήσουμε από τη σκοπιά μας για την καλύτερη κατανόησή τους, την οργάνωση και ιδιαίτερα στους νέους συντρόφους και συνολικά το πώς θα βοηθήσουμε την Οργάνωση σε όλη αυτήν την προσυνεδριακή διαδικασία, η οποία ανοίγει δρόμους αντικειμενικά, αλλά αυτό είναι ζήτημα που κρίνεται από εμάς. Δεν αρκεί μόνο να σκεφτούμε ότι, για παράδειγμα, από το 19ο Συνέδριο η ΠΟ ΑΕΙ έπιασε τους στόχους στρατολογίας, γιατί αυτό δεν έγινε από μόνο του, αλλά με άξονα το γεγονός της διάδοσης, το πλατύ πολιτικό άνοιγμα που απαιτείται. Είναι αυτό που στην τελική θα μας βοηθήσει στη με καλύτερους όρους παρέμβαση στους χώρους που παρεμβαίνουμε, να μετρήσουμε βήματα στο ανέβασμα της απαίτησης για ιδεολογικοπολιτική επίθεση και στους χώρους μας, αλλά και πιο συγκεκριμένα στην απαίτηση που πρέπει να διαπεράσει τις δυνάμεις μας για την οργανωτική ισχυροποίηση του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Οι χώροι που είμαστε χρεωμένοι από το Κόμμα δεν θέλουν υποτίμηση. Νομίζω είναι ανάγκη να σκεφτούμε από καλύτερη θέση πώς θα παρέμβουμε συνολικά. Εχει ξαναγίνει συζήτηση για το πώς μάλιστα όλα αυτά τα στοιχεία των εξελίξεων που αναφέρονται στο κείμενο των Θέσεων ερμηνεύονται από την αστική τάξη στα πανεπιστήμιά μας. Συνολικά λοιπόν και μέσα από όλο αυτό το κάδρο των εξελίξεων είναι εμφανές ότι το ίδιο το επίπεδο της αντιπαράθεσης έχει αναβαθμιστεί και μέρα με τη μέρα αυτό γίνεται πιο έντονο στα αμφιθέατρα.

Το ζήτημα όμως της ισχυρής ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης στους χώρους είναι ο εξειδικευμένος καθημερινός σχεδιασμός παρέμβασης ανά χώρο. Η προσυνεδριακή διαδικασία που βρισκόμαστε σημαίνει για εμάς ότι πρέπει να ανεβάσουμε το επίπεδο της ιδεολογικοπολιτικής μας αντιπαράθεσης με σχέδιο το οποίο θα πατάει στους χώρους μας και θα έχει ως μόνο άξονα το τι θα μας μείνει μετά από αυτό, δηλαδή το να γίνουμε περισσότεροι, πράγμα που, όπως είπαμε σε αρκετές συνεδριάσεις, είναι επιτακτικό και χρειάζεται επεξεργασμένη παρέμβαση και για τη στρατολογία και προφανώς την οικοδόμηση σε έναν χώρο που δεν έχουμε δυνάμεις. Σχέδιο μακρόπνοο που η ΟΒ και η ΚΟΒ που θα το έχει, θα εμπνέει στο χώρο της και ΟΒ ή ΚΟΒ που με τον σχεδιασμό της εμπνέει, στρατολογεί. Ζήτημα είναι το κατά πόσο προσπαθούμε καθημερινά να βάλουμε στη ζωή αυτά που λένε μέσα και οι Θέσεις. Πώς στην πράξη θα κατακτήσουμε το κάθε μέλος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ να είναι σε θέση να διεξάγει αυτή την αντιπαράθεση με γνώμονα το να γίνουμε περισσότεροι, να ισχυροποιήσουμε ολόπλευρα το Κόμμα. Πώς θα μπει στη ζωή ότι τώρα μπορούμε να μετρήσουμε διακριτή αύξηση στις γραμμές μας, να αφομοιώσουμε καλύτερα τα μέλη μας αλλά και να απασχοληθούμε πιο ουσιαστικά με τη συγκρότηση της οργάνωσής μας στην ΚΝΕ, βασικό αιμοδότη του ΚΚΕ. Πώς θα κατακτήσουμε έναν τρόπο δουλειάς συνολικότερο που θα έχει ως βάση την πολύπλευρη παρέμβασή μας στη ζωή ενός, για παράδειγμα, νέου στο κομμάτι τού πώς τον εμπνέουμε, πώς τον προετοιμάζουμε καθημερινά και με διαφορετικούς τρόπους να σταθεί δίπλα μας σε μάχες, να βγάζει καθημερινά από κάθε μάχη συμπεράσματα όχι μόνο καλεσματικά σε κάποια εκδήλωση αλλά πώς κάνουμε συσκέψεις με έναν κόσμο, τον χρεώνουμε δουλειά στο πλάι μας. Με αφορμή και τον ίδιο τον σχεδιασμό που έχει το Κόμμα μπροστά στα 100χρονα, πώς θα αναδεικνύουμε μέσα από την παρέμβασή μας συνολικά τη μόνιμη αντιπαράθεση των δύο διαφορετικών κόσμων που συγκρούονται καθημερινά. Πώς συνολικά θα μπουν στον προσανατολισμό μας ζητήματα που αναδεικνύουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού έναντι μιας σάπιας εκμεταλλευτικής κοινωνίας.

Δεύτερο ζήτημα που θέλω να σταθώ και γίνεται αναφορά στο 4ο κεφάλαιο των Θέσεων, είναι το ζήτημα του κρίκου που πρέπει να αποτελούν τα Τομεακά Οργανα συνολικά στη δουλειά μας. Νομίζω ότι αντιστοιχία υπάρχει και στην ΚΝΕ και με αυτήν την έννοια, στα ΤΣ πρέπει να γίνει από εμάς μεγαλύτερη προσπάθεια ώστε να αποτελούν επιτελείο μάχης για το σχεδιασμό παρέμβασης σε έναν χώρο. Σημαντικό που πρέπει πρώτα και κύρια όλοι μας να καταλάβουμε είναι η έννοια της εξειδίκευσης. Εξειδίκευση παρέμβασης και σχεδιασμού αφορά μεν το πρακτικό κομμάτι του να μπουν στη ζωή οι αποφάσεις, αλλά έτσι μόνο χάνεται η ουσία, δηλαδή το κάθε μέλος του οργάνου να σκέφτεται περισσότερο καθημερινά τον τρόπο με τον οποίο στον χώρο που καθοδηγεί θα ισχυροποιείται καθημερινά το Κόμμα. Είναι ζήτημα πρώτης γραμμής το πώς θα καλυτερεύσουμε τη λειτουργία τους λοιπόν με την έννοια ότι έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια αλλά το πώς θα συνεχιστεί και τι χαρακτηριστικά θα πάρει ώστε τα ΤΣ να αποτελούν πραγματικά κρίκο. Δεν είναι μόνο ζήτημα θεματολογίας του οργάνου αλλά και προετοιμασίας του για τις καθημερινές μάχες που δίνει και το πώς ανταποκρίνεται το ίδιο, με την έννοια ότι καθοδηγεί δυνάμεις που ανοίγουν την πολιτική του Κόμματος στις συνθήκες που συζητάμε.

Τέλος, σημαντικό από εδώ και πέρα που πρέπει να μας απασχολεί όλους είναι το πώς όλη αυτή η προσπάθεια για την πλατιά διάδοση των Θέσεων του Κόμματος θα αντιστοιχηθεί με την ανάγκη να μετρήσουμε βήματα συνολικά στις γραμμές μας. Να σκεφτούμε καλύτερα με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή τι είναι αντικειμενικό σε έναν χώρο τελικά και τι υποκειμενικό.


Αρίστος Μπάρλας
Μέλος Περιφερειακού Γραφείου ΑΕΙ Θεσσαλονίκης



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ