Παρασκευή 8 Μάρτη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ανεμοστρόβιλος

«Ανεμο εμπιστοσύνης στην οικονομία» και «επιστροφή στην κανονικότητα» είδε στα πρωτοσέλιδά του ο φιλοκυβερνητικός Τύπος, με αφορμή την «έξοδο στις αγορές» με την έκδοση του δεκαετούς ομολόγου. Η προσπάθεια βέβαια να παρουσιάσουν σαν «ζεστό αεράκι», που τάχα φυσάει την πλάτη του λαού, τον δανεισμό του αστικού κράτους, ώστε αυτό να «ταΐσει» ξανά τους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι παραπάνω από προκλητική. Πόσο μάλλον που για την «εμπιστοσύνη των αγορών», όλα τα προηγούμενα χρόνια πέρασε ο ανεμοστρόβιλος των τριών μνημονίων και των εκατοντάδων αντιλαϊκών νόμων που σάρωσε εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, αφήνοντας φτώχεια, εξαθλίωση και ένταση της εκμετάλλευσης. Αυτός ο ίδιος «άνεμος» στα πανιά της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων συνεχίζει να φυσάει και σήμερα, τώρα υποτίθεται για να «σταθεροποιηθεί» και να «μη διακινδυνεύσει» η έξοδος στις αγορές, με την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα να μεταφράζουν τα «θέλω» του κεφαλαίου σε εκβιασμούς και νέο γύρο επίθεσης στο λαό, όπως δείχνει και η «μεταμνημονιακή» «αξιολόγηση» που τρέχει αυτές τις μέρες. Κανέναν λόγο για πανηγύρια, όσο και καμία ελπίδα δεν έχει ο λαός στο δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί το κεφάλαιο. Στην «αλλαγή πορείας», στον δικό του αγώνα, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ βρίσκεται η ελπίδα για τον ίδιο.

Απάνθρωπη πολιτική

Οσο περισσότερο προσπαθούν οι υποστηρικτές της νομιμοποίησης των ναρκωτικών να πείσουν ότι η «αθώωση» της κάνναβης επιδρά τάχα θετικά στη μείωση της χρήσης, τόσο περισσότερα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνουν το ακριβώς αντίθετο. Τελευταίο παράδειγμα είναι η έκθεση της Επιτροπής του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών (αναλυτικά στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου»), που επισημαίνει ότι η ιατρική χρήση των κανναβιδοειδών μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και να αυξάνει τη χρήση. Η Επιτροπή του ΟΗΕ σημειώνει ακόμα ότι τα προγράμματα ιατρικής χρήσης κάνναβης μπορούν να συμβάλουν στη νομιμοποίηση της μη ιατρικής χρήσης, «αποδυναμώνοντας την αντίληψη του κοινού για τους κινδύνους της χρήσης της ουσίας και καθησυχάζοντας την ανησυχία του σχετικά με την "ψυχαγωγική" χρήση της κάνναβης». Αυτό πρέπει να το γνωρίζουν καλά οι ΣΥΡΙΖΑίοι, που ξεκίνησαν με τη νομιμοποίηση της λεγόμενης «φαρμακευτικής χρήσης» και μετά από λίγο καιρό ξεφύτρωσαν και τα πρώτα ΑΤΜ κανναβιδοειδών, με προϊόντα όπως «τσάι κάνναβης», καθώς και τα κανναβομάγαζα στις γειτονιές που προωθούν την «ψυχαγωγική χρήση». Σε μια περίοδο προεκλογική, που γύρω από το πρόβλημα των ναρκωτικών καταγράφεται ευρεία διακομματική συναίνεση πλην ΚΚΕ, με «κερασάκι» τη συμφωνία όλων στη θεσμοθέτηση χώρων «εποπτευόμενου θανάτου» των εξαρτημένων, πάντα με άξονα την πολιτική «μείωσης της βλάβης» και όχι τη ριζική αντιμετώπιση του φαινομένου, αυτή η απάνθρωπη πολιτική πρέπει να αποτελέσει κριτήριο για το λαό, ώστε να καταδικάσει και στην κάλπη τους διαφημιστές της ναρκω-κουλτούρας.

Ο ένας λύνει...

Γράφτηκε και δεν διαψεύστηκε ότι σε πρόσφατη εκδήλωση της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, ο Αδ. Γεωργιάδης, που παραβρέθηκε εκ μέρους της ΝΔ, έγινε δέκτης παραπόνων από παράγοντες της Ναυτιλίας, ότι το κόμμα του δεν εκπέμπει και τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, σε περίπτωση που γίνει κυβέρνηση, επειδή σε προηγούμενες θητείες δεν έδειξε το απαιτούμενο «θάρρος» στη στήριξη των εφοπλιστών, υπολογίζοντας το πολιτικό κόστος της κριτικής που δεχόταν από τα «αριστερά». Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο Αδ. Γεωργιάδης παραδέχτηκε ότι το κόμμα του δεν έκανε ως κυβέρνηση όσα μπορούσε και θα ήθελε για τους εφοπλιστές, διαβεβαίωσε όμως ότι αυτό δεν θα επαναληφθεί, επειδή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε και με το παραπάνω το καθήκον της απέναντι στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, απενοχοποιώντας πλήρως την πολιτική στήριξης με προνόμια και φοροαπαλλαγές, την οποία κατάγγελε ως αντιπολίτευση πριν από το 2015.

... ο άλλος δένει

Ετσι, σύμφωνα με τον Αδ. Γεωργιάδη, υπάρχουν σήμερα όλες οι προϋποθέσεις, αν η ΝΔ αναδειχτεί κυβέρνηση, να πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ και να πάει ένα βήμα πιο πέρα τα μέτρα για τη στήριξη της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των εφοπλιστών. Ο διάλογος μιλάει από μόνος του και αποτελεί την καλύτερη επιβεβαίωση ότι ο ένας (ΣΥΡΙΖΑ) κόβει και ο άλλος (ΝΔ) ράβει για λογαριασμό του κεφαλαίου. Δεν πρέπει, άλλωστε, να ξεχνάμε ότι η «εθελοντική εισφορά» των εφοπλιστών με μερικά ψωροεκατομμύρια, που συμφώνησαν πρόσφατα με τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι πατέντα που ανακάλυψε και πρωτοεφάρμοσε η ΝΔ, για να καλύψει τα ληστρικά προνόμια που απολαμβάνει απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις το εφοπλιστικό κεφάλαιο και τα οποία φορτώνονται τριπλά και τρίδιπλα στις πλάτες του λαού με τη φορολογία και των ναυτεργατών με ένταση της εκμετάλλευσης.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1857 Οι εργάτριες στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μείωση των ωρών εργασίας. Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ' τους μισθούς των ανδρών. Εκτός των άλλων διακρίσεων, οι εργάτριες είχαν να αντιμετωπίσουν και τη διάκριση που γινόταν ανάμεσα στους εργαζόμενους αγγλοσαξονικής καταγωγής και στους υπόλοιπους υπέρ των πρώτων. Αισθανόμενοι την απειλή μιας γενικευμένης εργατικής εξέγερσης, οι εργοστασιάρχες απαντούν με ομαδικές απολύσεις και εξαπολύουν τους «μπράβους», για να τρομοκρατήσουν τις εργάτριες που πρωτοστατούσαν στην απεργία. Παρά την τρομοκρατία, οι διαδηλώσεις εκείνης της μέρας χαρακτηρίστηκαν από το μέγεθος και τη μαχητικότητά τους. Στους εργοδότες και την κυβέρνηση δεν έμενε άλλος δρόμος από το να χρησιμοποιήσουν την αστυνομία. Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχνονται με μανία πάνω στις εργάτριες, οι διαδηλώσεις βάφτηκαν με αίμα. Η Β' Διεθνής Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, που συνήλθε στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιέρωσε, μετά από πρόταση της επιφανούς προσωπικότητας του διεθνούς εργατικού κινήματος Κλάρας Τσέτκιν, τη μέρα της 8ης Μάρτη ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας κάτω από δυο βασικά συνθήματα: Την πάλη για τα δικαιώματά της και την πάλη για την ειρήνη.

1904 Γεννιέται στη Χαλκίδα ο μουσουργός Νίκος Σκαλκώτας.

1907 Γεννιέται ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

1917 Πεθαίνει ο στρατηγός κόμης Φέρντιναντ φον Ζέπελιν, κατασκευαστής των περίφημων πηδαλιοχούμενων αερόστατων που φέρουν το όνομά του.

1921 Συνέρχεται το 10ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας (μπολσεβίκων), οι εργασίες του οποίου κράτησαν έως τις 16/3. Το 10ο Συνέδριο επεξεργάστηκε τις μεθόδους της οικοδόμησης του σοσιαλισμού με βάση τη Νέα Οικονομική Πολιτική (ΝΕΠ), στερέωσε τη συμμαχία της εργατικής τάξης με την αγροτιά, καθώς και τη συμμαχία των εθνοτήτων της Σοβιετικής χώρας. Τέλος, αποτέλεσε σταθμό στην πάλη για την ενότητα του Κόμματος και την καταπολέμηση του φραξιονισμού.

1924 Η ελληνική κυβέρνηση (του Αλέξανδρου Παπαναστασίου) αναγνωρίζει τη σοβιετική εξουσία και συμφωνείται η επανάληψη των διπλωματικών σχέσεων Ελλάδας - ΕΣΣΔ.

1925 Κηρύσσεται πανελλαδική απεργία των σιδηροδρομικών κατά της απόφασης της κυβέρνησης να προβεί σε περικοπή των μισθών και απολύσεις. Σε ένδειξη αλληλεγγύης κατεβαίνουν σε απεργία και οι εργάτες βιομηχανίας επισιτισμού και ορισμένα καπνεργατικά σωματεία της Μακεδονίας. Στις 14/3 απεργούν οι τροχιοδρομικοί και οι ηλεκτροτεχνίτες. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να καθυποτάξει τους απεργούς.

1944 Τελειώνει η Μάχη της Κοκκινιάς μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ από τη μία πλευρά και των Γερμανών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους από την άλλη. Οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους αποχωρούν, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης 34 νεκρούς και περισσότερους από 100 τραυματίες, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΛΑΣ, που είχε 8 νεκρούς και 20 τραυματίες.

1948 Σκοτώνεται σε αεροπορικό βομβαρδισμό ο Νίκος Αραμπατζής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και στέλεχος του ΕΡΓΑΣ.

1950 Η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει ότι κατέχει την ατομική βόμβα.

1968 Πεθαίνει ο Εμμανουήλ Μάντακας, στρατηγός του ΕΛΑΣ (και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του). Μετείχε στο Εθνικό Συμβούλιο των Κορυσχάδων ως εθνοσύμβουλος Πειραιά (14-27 Μάη 1944), ενώ στις 28 Αυγούστου 1944 αναδείχθηκε Αντιπρόεδρος της ΠΕΕΑ. Για τη συμπόρευσή του με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1947-1949). Διετέλεσε επίσης βουλευτής της ΕΔΑ.

1970 Αποτυγχάνει απόπειρα της ΕΟΚΑ Β' να δολοφονήσει τον Πρόεδρο της Κύπρου, Μακάριο.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ