Τρίτη 8 Φλεβάρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

1904 Οι Ιάπωνες βυθίζουν το ρωσικό στόλο στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η ναυμαχία ήταν το προοίμιο της πολιορκίας του Πορτ Αρθουρ (βορειοανατολικά της Κίνας), που άρχισε το επόμενο καλοκαίρι.

1963 Στρατιωτικό πραξικόπημα στο Ιράκ ανατρέπει το καθεστώς του στρατηγού Κασέμ.

1971 Μεγάλος σεισμός, ισχύος 7 Ρίχτερ, πλήττει το Λος Αντζελες, προκαλώντας 42 θανάτους και 1.000 περίπου τραυματισμούς.

1971 Οι «έξι» της ΕΟΚ αποφασίζουν να προχωρήσουν σε κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια.

1972 Πεθαίνει ο Μάρκος Βαμβακάρης.

1975 Αγρότες της Ηλείας αποκλείουν με τα τρακτέρ την Εθνική Οδό Κορίνθου - Πατρών και απειλούν να κινηθούν προς την Αθήνα, αν δεν αυξηθούν οι τιμές πώλησης των προϊόντων τους.

1980 «Φεύγει» από τη ζωή ο Νίκος Ξυλούρης.

1981 Είκοσι ένας φίλαθλοι χάνουν τη ζωή τους και δεκάδες τραυματίζονται στη «θύρα 7» του Σταδίου Καραϊσκάκη, κατά την έξοδο των φιλάθλων μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα Ολυμπιακού - ΑΕΚ.

2004 Εκλέγεται πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου.

«Κλειστό»...

Παππούς πρωθυπουργός.

Πατέρας πρωθυπουργός.

Εγγονός πρωθυπουργός.

Θείος πρωθυπουργός.

Ανιψιός πρωθυπουργός.

Μπαμπάς πρωθυπουργός.

Θυγατέρα - θέλει να γίνει - πρωθυπουργός.

«Πρωθυπουργός»: «Κλειστό»... επάγγελμα.

Οι «κύριοι» του ΛΑ.Ο.Σ συνεχίζουν ακάθεκτοι την πατριδοκαπηλία. Ουδέν το νεώτερον, δηλαδή. Ανέκαθεν, άλλωστε, η πατριδοκαπηλία, πολύ πριν πάει «χέρι - χέρι με τον Καρατζαφέρη», πήγαινε χέρι - χέρι με την υποτέλεια, το ξεπούλημα και τη γλίτσα.

Σήμερα συμπληρώνονται 31 χρόνια από τις 8 Φλεβάρη 1980, όταν ο Νίκος Ξυλούρης, μια φωνή που σημάδεψε την Ελλάδα, άφηνε την τελευταία του πνοή. Παρά τις τρεις και πλέον δεκαετίες από το θάνατό του, ο Ξυλούρης παραμένει «μέτρο» λεβεντιάς και αξιοπρέπειας. Και τούτο γιατί ο Ξυλούρης, πέραν της αξεπέραστης φωνής του, είχε ένα ακόμα «προσόν», που δεν ήταν έκφραση του ταλέντου του, αλλά κάτι ακόμα σημαντικότερο: Αποτελούσε προϊόν ενσυνείδητης επιλογής. Το «προσόν» του ήταν ότι, όπως ακριβώς τίμια και λεβέντικα τραγούδησε, έτσι και έζησε.

Δεν ήταν «σκονάκι», απλώς συνέπεσαν...

Χτες στην εφημερίδα τα «Νέα» ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Πάγκαλος ερωτηθείς για την άρνηση του κόσμου να πληρώνει τα ληστρικά διόδια ή τα επίσης ληστρικά εισιτήρια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, επιστρατεύει τη σοφιστεία του αφόρητου εξυπνακισμού:

«Τι θα γίνει - ρωτά όλο αθωότητα - αν αναπτυχθεί το ίδιο κίνημα και κατά των ιδιωτών, στο ταξί, στο εστιατόριο, στον κινηματογράφο, στον κουρέα»...

*

Προφανώς ο Πάγκαλος δεν γνωρίζει ότι οι κουρείς, οι σαλεπιτζήδες και οι ταξιτζήδες δεν συνάπτουν συμφωνίες με εργολάβους και «Ζήμενς», όπως διαπράττουν οι κυβερνήσεις στις οποίες συμμετέχει ο Πάγκαλος.

Δεν έχει αντιληφθεί ούτε ότι οι εστιάτορες δεν συμπεριλαμβάνονται σε όσους συνάπτουν για λογαριασμό του Δημοσίου λεόντειες συμβάσεις με τις πολυεθνικές, αλλά ούτε και έρχονται μετά να ζητήσουν από τον κοσμάκη τα «μαλλιοκέφαλά του» για αυτές τις λεόντειες συμβάσεις, όπως κάνουν οι κυβερνώντες και το κράτος τους.

Επίσης, αν ο κουρέας ή ο εστιάτορας είναι ακριβός, τότε ας υποθέσουμε ότι υπάρχει και η επιλογή να πας στον παρακάτω κουρέα που είναι φθηνότερος ή ακόμα και να μην κουρευτείς ποτέ. Αν όμως θες να πας στη δουλειά σου, αν θες να μετακινηθείς, από ποιον «άλλο» δρόμο θα πας όταν όλοι είναι «καπαρωμένοι» από τους εργολάβους; Σε ποιο «άλλο» μετρό και σε ποιο «άλλο» λεωφορείο θα πας για να βρεις το φθηνότερο εισιτήριο;

*

Ομως, να που το «έξοχο» επιχείρημα του Πάγκαλου βρίσκει πρόθυμους διακινητές. Και μάλιστα στην ίδια εφημερίδα. Και μάλιστα στο ίδιο ακριβώς φύλλο, στο χτεσινό της φύλλο.

Ετσι, πριν ακόμα ο αναγνώστης των χτεσινών «Νέων» πάρει τη δόση του στον αυθεντικό «παγκαλισμό» από τον ίδιο τον αντιπρόεδρο, η εφημερίδα φρόντισε να τον εισαγάγει στην κυβερνητική «λογική» οχτώ σελίδες νωρίτερα. Και το φρόντισε μέσω ενός μικρού άρθρου που όσοι το διάβασαν διαπίστωσαν ότι έλεγε τα ίδια ακριβώς πράγματα που ισχυριζόταν και ο Πάγκαλος, λίγες σελίδες παρακάτω!

Ενδιαφέρον, επίσης, έχει τούτο: Το σχετικό αρθράκι έχει την υπογραφή του ίδιου συντάκτη που πήρε και τη συνέντευξη από τον Πάγκαλο.

Κάποιοι κακοήθεις που παρατήρησαν τη σύμπτωση, ισχυρίστηκαν ότι ο εν λόγω συντάκτης κινήθηκε βάσει των όσων επέβαλε το «σκονάκι». Αλλοι, εξίσου κακεντρεχείς, είπαν ότι «θαμπώθηκε» από τη δύναμη των επιχειρημάτων του αντιπροέδρου. Εμείς από την πλευρά μας τα απορρίπτουμε όλα αυτά. Δεν πιστεύουμε ότι οι απόψεις τόσο του συντάκτη, όσο και συνολικά των «Νέων», είναι προϊόν ΠΑΣΟΚικής «γραμμής». Απλώς οι απόψεις τους συνέπεσαν με εκείνες του Πάγκαλου.


Γράφει
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Υποφέρει»!

«...υποφέρω όταν σκέφτομαι με πόσο μικρό εισόδημα είναι υποχρεωμένοι οι Ελληνες να πληρώσουν τα χρέη τους».

Η δήλωση ανήκει στον επικεφαλής της Ευρωζώνης, τον φιλέλληνα και φιλάνθρωπο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο «Βήμα» (17/10/2010).

*

Παρακάμπτουμε το γεγονός ότι ο Γιούνκερ, τα χρέη που προκάλεσαν οι Ελληνες πλουτοκράτες, τα βαφτίζει χρέη όλων των Ελλήνων. Τα βαφτίζει, δηλαδή - κατά το δόγμα του «όλοι μαζί τα φάγαμε» - σαν «χρέη» που πρέπει να βαρύνουν τις πλάτες των εργαζόμενων.

Εν προκειμένω και με βάση την ευαίσθητη ψυχή του Γιούνκερ και όσων απαρτίζουν το κογκλάβιο των Βρυξελλών, το σημαντικότερο είναι άλλο:

Τώρα, με τις τελευταίες εξελίξεις στην ΕΕ, με την προσχηματική επίκληση του χρέους, με την επίσημη ανακήρυξη της «ανταγωνιστικότητας» των πολυεθνικών σε υπέρτατο ευρωενωσιακό νόμο, με την πρόθεση του μεγάλου κεφαλαίου να επιβάλει ισόβια την λιτότητα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο - δεδομένου ότι όλα αυτά προφανώς μεγεθύνουν τον καημό του κ. Γιούνκερ - μήπως θα πρέπει να ανησυχούμε μπας και... πλαντάξει;

Θαυμάστε!

Επειδή πολλά λέγονται και γράφονται, σας διαβεβαιώνουμε ότι ουδείς λόγος ανησυχίας προκύπτει από την χτεσινή συνάντηση της υπουργού Εργασίας κυρίας Κατσέλη με τους εκπροσώπους της τρόικας.

Αλλωστε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μόλις προχτές το ξεκαθάρισε με τον θαυμαστό τρόπο που μόνο ένας εκπρόσωπος του Παπανδρέου θα μπορούσε να επιδείξει: «Αν - όπως δήλωσε - η κυρία Κατσέλη δεν συμφωνούσε με την τρόικα, δεν θα ήταν υπουργός της κυβέρνησης»...

«Θρύλε, θεέ μου,

θεατρόφιλέ μου»...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ