Παρασκευή 8 Δεκέμβρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε:

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ - ΣΕΒ: Με κοινό βηματισμό για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων

«ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ»: Συνεταιριστικός «φερετζές» για τους επιχειρηματίες των ΑΠΕ

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Δείκτες που προκαλούν ανησυχία στα αστικά επιτελεία, καταγράφονται στη σχετική έκθεση του ΟΑΣΑ, που απεικονίζουν την εξέλιξη του κύκλου της καπιταλιστικής παραγωγής

ΡΩΣΙΚΗ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ: Νέες «μεγάλες ευκαιρίες» και έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον για τους επιχειρηματικούς ομίλους της ευρύτερης περιοχής

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ - ΣΕΒ
Mε κοινό βηματισμό για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων

Eurokinissi

Ενα πολύπλευρο πλέγμα διαρθρωτικών παρεμβάσεων, με στόχο την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων περιλαμβάνεται και στο «συμπληρωματικό» μνημόνιο της κυβέρνησης με την Ευρωζώνη, ενώ, βέβαια, η προοπτική αυτή έρχεται να «κουμπώσει» με νέα και τα παλαιότερης κοπής αντιλαϊκά μέτρα, που, με τη σειρά τους, έρχονται να τροφοδοτήσουν το κλίμα «επιχειρηματικής εμπιστοσύνης», την προσέλκυση νέων κερδοφόρων επενδύσεων, καθώς επίσης τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών.

Σε αυτό το φόντο, οι εγχώριοι βιομήχανοι - ΣΕΒ, Βιομηχανική Παραγωγή, περιφερειακοί σύνδεσμοι - βρίσκουν «κοινό βηματισμό» στην «άμεση ανάγκη ενίσχυσης της εξωστρεφούς βιομηχανικής παραγωγής και των παραγωγικών επενδύσεων» ως όρο και προϋπόθεση, όπως λένε, «για τη σταθερή και διατηρήσιμη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας» και βέβαια «με συνέχεια και συνέπεια ανεξαρτήτως εκλογικών κύκλων και πολιτικών αλλαγών».

Την ίδια ώρα, στο συμπληρωματικό μνημόνιο, καταγράφονται μια σειρά από «προαπαιτούμενα» στον άξονα «ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα και επενδύσεις», για το οποίο η κυβέρνηση «θα εφαρμόσει ένα ευρύ φάσμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που όχι μόνο εξασφαλίζουν την πλήρη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της ΕΕ, αλλά αποσκοπούν επίσης στην επίτευξη ευρωπαϊκών βέλτιστων πρακτικών».

Μεταξύ άλλων, προβλέπονται τα παρακάτω:

-- Διαμόρφωση λίστας με 15 έως 20 μεγάλα εμβληματικά επενδυτικά σχέδια για την περίοδο μέχρι 2020, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα από την έγκριση μέχρι την ολοκλήρωση.

-- Εκσυγχρονισμός του «εταιρικού δικαίου», με κατεύθυνση τις «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ καθώς και αξιολόγηση των διατάξεων που ισχύουν αναφορικά με τις συγχωνεύσεις - εξαγορές.

-- Ειδική αναφορά γίνεται για τον κλάδο της εφοδιαστικής αλυσίδας (Logistics) στην περιοχή του Θριασίου, όπου προωθείται η εκχώρηση της εκμετάλλευσης και της διαχείρισης σε ιδιώτες, αλλά και συμπράξεις του κράτους με ιδιωτικά κεφάλαια (ΣΔΙΤ). Οπως αναφέρεται, «οι αρχές θα εξασφαλίσουν τη λειτουργία και τη συντήρηση του κέντρου εμπορευματικών μεταφορών στα 588 στρέμματα που προβλέπονται» με σύμβαση παραχώρησης μετά από διεθνή διαγωνισμό.

--Σε ό,τι αφορά τις «ρυθμιζόμενες βιομηχανίες δικτύου - Ενέργεια, νερό, μεταφορές», το υπό διαμόρφωση πλαίσιο, εστιάζει, μεταξύ άλλων, σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να ευθυγραμμιστούν με τη νομοθεσία και τις πολιτικές της ΕΕ, να καταστούν πιο σύγχρονες και ανταγωνιστικές. Σε αυτό το πλαίσιο προβλέπεται η εκχώρηση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ (η συμφωνία προβλέπει την πώληση της μονάδας Μελίτη Ι - Φλώρινα, των μονάδων Μεγαλόπολη 3 και Μεγαλόπολη 4, συν την άδεια για την κατασκευή και λειτουργία της Μελίτη ΙΙ - Φλώρινα, ενώ το market test ξεκινάει άμεσα και θα έχει διάρκεια ένα μήνα).

-- Εναρξη του διαγωνισμού για την ιδιωτικοποίηση μετοχικών πακέτων στα ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΗ, ΟΤΕ κ.ά.

«Εθνικός στόχος» τα συμφέροντα των βιομηχάνων

Με εφαλτήριο την αντιλαϊκή πολιτική και την ακατάπαυστη κλιμάκωσή της, οι σύνδεσμοι των εγχώριων βιομηχάνων (ΣΕΒ, Βιομηχανική Παραγωγή, περιφερειακοί σύνδεσμοι) σε κοινή ανακοίνωσή τους, υπό το χαρακτηριστικό τίτλο «Η Βιομηχανία είναι εθνική υπόθεση», προσβλέποντας τόσο στις παρεμβάσεις, με τις ελαφρύνσεις και τα κάθε είδους κίνητρα που δρομολογεί η κυβέρνηση, όσο και στο γενικότερο πλαίσιο της «βιομηχανικής πολιτικής» της ΕΕ, τονίζουν ότι «η στρατηγική για την ανάπτυξη της βιομηχανίας και ο σχετικός ποσοτικός στόχος πρέπει να αποτελούν και βασικά δομικά στοιχεία του Εθνικού Αναπτυξιακού Σχεδίου».

Ουσιαστικά, οι «προτάσεις» των βιομηχάνων βρίσκονται στον πυρήνα και του «συμπληρωματικού μνημονίου» με την Ευρωζώνη, όπου περιέχονται σειρά από «προαπαιτούμενα» αναφορικά με την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων, τη διευκόλυνση των επενδυτών με την εφαρμογή των «εργαλειοθηκών» του ΟΟΣΑ, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.

Σε αυτό το φόντο, οι βιομήχανοι διεκδικούν την αναβάθμιση της θέσης τους και των κερδών τους στο παραγόμενο ΑΕΠ, επισημαίνοντας ότι «η Ευρώπη και οι ΗΠΑ εφαρμόζουν πολιτικές ενίσχυσης της βιομηχανίας αναγνωρίζοντας τη συμβολή της στην ανταγωνιστικότητα των οικονομιών τους». Θυμίζοντας το στόχο της ΕΕ, αναφορικά με την «αύξηση της συμβολής της μεταποίησης» στο 20% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, θέτουν ως επιτακτικό το ζήτημα της «δέσμευσης σε έναν εθνικό στόχο για την αύξηση της συμμετοχής της μεταποίησης στο 12% στο ΑΕΠ έως το 2020 (από το 8,6% που είναι σήμερα) και στο 15% μεσοπρόθεσμα».

Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά λένε, ο «εθνικός στόχος» (για τα κέρδη των βιομηχάνων) θα πρέπει να εξυπηρετηθεί «με ευρεία συναίνεση στο πλαίσιο μιας μακροχρόνιας στρατηγικής, που θα υπηρετείται με τις κατάλληλες πολιτικές εθνικής και περιφερειακής εμβέλειας, με συμπληρωματικές δράσεις που θα εξειδικεύουν, ποσοτικοποιούν και υποστηρίζουν την πορεία σύγκλισης με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο».

Επιχειρηματικό «ξεσκαρτάρισμα» με μοχλό τα «κόκκινα» δάνεια

Την ίδια ώρα, το ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων αποτελεί ένα αποφασιστικό εργαλείο με κατεύθυνση και στόχο τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων αλλά και για τους αυτοπασχολούμενους, όπως βέβαια και επιχειρήσεις που δεν μπορούν να ακολουθήσουν την κούρσα της ανταγωνιστικότητας.

Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, μέσα στο 2018 αναμένεται να εντατικοποιήσουν οι τράπεζες τη διαδικασία του ξεκαθαρίσματος των «κόκκινων» δανείων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσής τους. Στο «διά ταύτα», οι εγχώριοι βιομήχανοι τονίζουν ότι οι «μικρομεσαίοι» δεν «χρειάζεται να περιμένουν τις εξελίξεις», αλλά να αναζητήσουν οι ίδιοι «τρόπους αντίδρασης» και βέβαια από την πλευρά των «συνεργειών και των συμπράξεων», με στόχο τη μεγέθυνσή τους.

Να σημειωθεί ότι στον επίσημο «ορισμό» των «μικρομεσαίων», τσουβαλιάζονται επιχειρηματικά σχήματα κάθε είδους, με προσωπικό έως και 249 εργαζόμενους και κύκλο εργασιών έως και 50 εκατ.

Σε αυτήν τη βάση, σε έρευνα που παρουσίασε ο ΣΕΒ τονίζεται: «Ο πολύ μεγάλος αριθμός των πολύ μικρών επιχειρήσεων και ο συνακόλουθος παραγωγικός κατακερματισμός αποτελούν τροχοπέδη για την ανταγωνιστικότητά τους», ενώ ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρεται η πολύ χαμηλή παραγωγικότητα των «μικρομεσαίων επιχειρήσεων» στην Ελλάδα, που κυμαίνεται στο 50% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, τα «κόκκινα» δάνεια, ύψους 100 δισ. ευρώ και τα «μεγάλα και μικρά λουκέτα συνεχίζουν να απειλούν την αγορά», ενώ, όπως επισημαίνουν, «τα 2/3 των επιχειρήσεων της χώρας βρίσκονται σε ζώνη οριακής επιβίωσης και το 1/4 των επιχειρήσεων σε σοβαρό κίνδυνο».

Στο πλαίσιο αυτό, μεταξύ άλλων, η δέσμη προτάσεων του ΣΕΒ περιλαμβάνει τους παρακάτω άξονες:

-- «Απομάκρυνση σημαντικών φορολογικών εμποδίων». Αυτά αφορούν τον συμψηφισμό της ζημιάς από τις διαγραφές των οφελών με τα μελλοντικά κέρδη της επιχείρησης και μάλιστα για περίοδο τουλάχιστον 10 ετών. Βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση, οι κερδοφόρες επιχειρήσεις θα απαλλάσσονται από κάθε φόρο μέχρις ότου αποσβέσουν τη ζημιά από τις διαγραφές χρεών.

-- «Συμμετοχή του κράτους με διαγραφές κεφαλαίου σε όλες τις διαδικασίες πτώχευσης». Πρόκειται, δηλαδή, για το αποφασιστικό «κούρεμα» των οφειλόμενων φόρων και μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν, «σε όλες τις συμφωνίες εξυγίανσης». Με άλλα λόγια, οι προβληματικές επιχειρήσεις θα παραδίδονται στις ισχυρότερες επιχειρήσεις «καθαρές» από φόρους και οφειλές.

-- «Με την παύση πληρωμών να επέρχεται πτωχευτική απαλλοτρίωση» και «οι πιστωτές να λαμβάνουν απόφαση για πώληση εν λειτουργία, εκκαθάριση ή ειδική διαχείριση» κ.ά.

«ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ»
Συνεταιριστικός «φερετζές» για τους επιχειρηματίες των ΑΠΕ

Επιδοτήσεις, μακροχρόνιο σταθερό φορολογικό πλαίσιο, εγγυημένες τιμές για τους «συνεταιριστές» επιχειρηματίες και μια σειρά άλλες παροχές περιέχει το νομοσχέδιο για τις «Ενεργειακές Κοινότητες» που ετοιμάζεται να ψηφίσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Πρόκειται για ένα ακόμη κομμάτι του παζλ της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας γενικά, με ειδικό στόχο την ενίσχυση του μεριδίου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο συνολικό ενεργειακό μείγμα, με όρους επιδοτήσεων ανάλογους με εκείνους που οδήγησαν στα... φιλοπεριβαλλοντικά «χαράτσια» που συντέλεσαν, ανάμεσα στα υπόλοιπα μέτρα, να εκτοξευτούν τα τιμολόγια ηλεκτρισμού στη χώρα μας την τελευταία επταετία.

Το νομοσχέδιο αποσκοπεί στη διευκόλυνση επενδύσεων στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, για επιχειρηματίες του Τουρισμού, επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται ή επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στον αγροτοδιατροφικό τομέα και φυσικά την Τοπική Διοίκηση και των δύο βαθμίδων. Μια σειρά δραστηριότητες, όπως η τηλεθέρμανση, η παραγωγή βιομάζας, η παραγωγή Ενέργειας για τον αγροτικό τομέα, η κατασκευή μονάδων αφαλάτωσης, συστήματα αποθήκευσης Ενέργειας και η κατασκευή μικρών υδροηλεκτρικών έργων, μπορούν να ενταχθούν στα σχετικά προγράμματα και να τύχουν των ευνοϊκών νομοθετικών ρυθμίσεων.

Από το «μείγμα» δεν λείπει και η υποκρισία της κυβέρνησης: Την ώρα που όλος ο άξονας πάνω στον οποίο κινείται το νομοσχέδιο, αποσκοπεί - στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» του κλάδου - στην ενίσχυση των επενδυτών που είτε ήδη δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ και θέλουν να αυξήσουν τις επενδύσεις, είτε σε νεοεισερχόμενα στο χώρο επιχειρηματικά σχήματα, εκείνη δεν διστάζει να υποστηρίζει ότι ανάμεσα στους στόχους είναι η «αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας».

Προνόμια και παροχές κάθε είδους

Στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου δίνεται ο ορισμός της «Ενεργειακής Κοινότητας» («Ε.Κοιν.»), σύμφωνα με τον οποίο «είναι αστικός συνεταιρισμός αποκλειστικού σκοπού με στόχο την προώθηση της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και καινοτομίας στον ενεργειακό τομέα, την αντιμετώπιση της ενεργειακής ένδειας και την προαγωγή της ενεργειακής αειφορίας, την παραγωγή, αποθήκευση, ιδιοκατανάλωση, διανομή και προμήθεια ενέργειας καθώς και τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας στην τελική χρήση σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο...».

Σκοπός των «Ε.Κοιν.» είναι η «προσέλκυση κεφαλαίων για την πραγματοποίηση επενδύσεων αξιοποίησης των ΑΠΕ ή Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης», με χαρακτήρα που θα καθορίζεται στο καταστατικό της, είτε «κερδοσκοπικό», οπότε και θα επιτρέπεται η διανομή κερδών στα μέλη της, είτε «μη κερδοσκοπικό», χωρίς δυνατότητα διανομής κερδών. Ο διαχωρισμός «κερδοσκοπικός» ή «μη κερδοσκοπικός» είναι φυσικά τυπικού χαρακτήρα, που περισσότερο έρχεται να διευκολύνει τις επενδύσεις και να δώσει επιλογές στα κεφάλαια αναλόγως της προέλευσής τους, παρά έχει να κάνει με τον πραγματικό χαρακτήρα τους, αφού καπιταλιστικές επιχειρήσεις, όπως είναι οι «Ε.Κοιν.», άσχετα από την ονομασία τους, δεν μπορούν να μη λειτουργούν με όρους κερδοφορίας.

Μια «Ε.Κοιν.» μπορεί να συσταθεί από φυσικά πρόσωπα, ΝΠΔΔ, αλλά και ΝΠΙΔ, όπως και δήμους και Περιφέρειες. Ελάχιστος αριθμός μελών είναι πέντε στην περίπτωση που τα μέλη είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου εκτός των ΟΤΑ ή Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου ή φυσικά πρόσωπα, και τρία στην περίπτωση που τα μέλη είναι μόνο ΟΤΑ. Στην περίπτωση που τα μέλη της «Ε.Κοιν.» είναι τουλάχιστον 15 και το 50% συν ένα εξ αυτών είναι φυσικά πρόσωπα, δύναται στο καταστατικό να ορίζεται ότι η «Ε.Κοιν.» είναι κερδοσκοπικού χαρακτήρα και ότι επιτρέπεται η διανομή κερδών. Στο άρθρο 10 του νομοσχεδίου τονίζεται ότι ο συντελεστής φορολογίας εισοδήματος θα παραμένει σταθερός κατά την πρώτη πενταετία λειτουργίας της «Ενεργειακής Κοινότητας», ξεκινώντας από το ύψος που ισχύει κατά το χρόνο σύστασής της. Εννοείται πως αν μειωθεί στο μεσοδιάστημα ο συντελεστής, θα εφαρμόζεται ο εκάστοτε μειωμένος ενώ επιπλέον οι «Ε.Κοιν.» θα μπορούν να εντάσσονται και στον αναπτυξιακό νόμο ν.4399/2016, λαμβάνοντας και από 'κει διευκολύνσεις αλλά και τα ωφελήματα που προορίζονται για τις λεγόμενες «Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις» του ν. 4430/2016 αλλά και «σε άλλα προγράμματα χρηματοδοτούμενα από εθνικούς πόρους ή πόρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης σχετικά με τους σκοπούς τους», όπως αναφέρεται στη 2η παράγραφο του ίδιου άρθρου.

Με υπουργική απόφαση θα μπορούν επίσης οι «Ε.Κοιν.» να συμμετέχουν με ειδικές προϋποθέσεις και ευνοϊκούς όρους «προνομιακής συμμετοχής ή εξαίρεσης από τις ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών» σε διαγωνισμούς εγκατάστασης ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ. Ακόμη, ξανά με υπουργική απόφαση οι «Ε.Κοιν.» θα μπορούν να απολαμβάνουν «ειδικές προνομιακές χρεώσεις» για την κατανάλωση ρεύματος και αν συμμετέχουν δήμοι στη μετοχική τους σύνθεση, απαλλάσσονται από ειδικά τέλη που προβλέπονται για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ. Μειώνεται ακόμη και το ύψος της εγγυητικής επιστολής που υποχρεούνται να καταβάλλουν οι επενδυτές για τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς ΑΠΕ και κατοχυρώνεται σταθερή 20ετής τιμή πώλησης της παραγόμενης Ενέργειας.

Τεράστιο το πεδίο δράσης

Ο νομοθέτης παρέχει επίσης ένα τεράστιο πεδίο δράσης στις «Ε.Κοιν.» όπως αναφέρεται στο άρθρο 4, αφού θα μπορούν να δραστηριοποιούνται στην παραγωγή, αποθήκευση, ιδιοκατανάλωση ή πώληση ηλεκτρικής ή θερμικής ή ψυκτικής ενέργειας από σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ. Επίσης, στη διαχείριση πρώτης ύλης (και αστικών αποβλήτων) για την παραγωγή Ενέργειας από βιομάζα, βιορευστά, βιοαέριο και αστικά απόβλητα και στη διανομή ηλεκτρικής ενέργειας εντός της περιφερειακής ενότητας που βρίσκεται η έδρα της.

Ακόμη, παρέχεται η δυνατότητα δραστηριοποίησης στην προμήθεια φυσικού αερίου, στην ανάπτυξη, διαχείριση και εκμετάλλευση σταθμών φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων και σημείων ανεφοδιασμού με συμπιεσμένο φυσικό αέριο (CNG), υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), υγραέριο και βιοαέριο, αλλά ακόμη και η «διαχείριση μέσων βιώσιμων μεταφορών» εντός της περιφερειακής ενότητας που βρίσκεται η έδρα της, αλλά και η εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης νερού με χρήση ΑΠΕ.

Παράλληλα, «Ε.Κοιν.» μπορεί να «προσελκύει κεφάλαια για την πραγματοποίηση επενδύσεων αξιοποίησης» των ΑΠΕ ή για επενδυτικές παρεμβάσεις «βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης», να διαχειρίζεται και να συμμετέχει σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από εθνικούς πόρους ή πόρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης σχετικά με τους σκοπούς της.

Ενθουσιασμός σε επιχειρηματίες, ομίλους και ΜΚΟ

Η υποδοχή που έχει λάβει το νομοσχέδιο από τους επιχειρηματίες είναι άκρως θετική και ενδεικτική τού ποιον αφορούν τα εν λόγω σχέδια. Ενδεικτικό π.χ. είναι το έντονο ενδιαφέρον που δείχνουν - σύμφωνα με τις πληροφορίες - τουριστικοί όμιλοι, για να αξιοποιήσουν την «ευκαιρία» που παρέχει το νομοσχέδιο. Επίσης, ήδη το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου έχει υπερψηφίσει πρόταση για δημιουργία της πρώτης περιφερειακής «Ενεργειακής Κοινότητας» στην Ελλάδα.

Ταυτόχρονα, παρά το γεγονός ότι το νομοσχέδιο δημιουργεί ένα άκρως φιλικό επενδυτικό περιβάλλον, οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι ενώσεις επιχειρηματιών που έχουν τοποθετηθεί στη δημόσια διαβούλευση, ζητούν ακόμη περισσότερες διευκολύνσεις.

Είναι χαρακτηριστική η παρέμβαση της «ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΑΕ», η οποία εκφράζει τη δυσφορία της για το γεγονός ότι στην παρ. 1 του άρθρου 9 προβλέπεται πως σε περίπτωση λύσης της «Ε.Κοιν.» δεν μεταβιβάζονται τα περιουσιακά της στοιχεία σε άλλον ενδιαφερόμενο επενδυτή. Ετσι, ζητά να «δίνεται η δυνατότητα μεταβίβασης των έργων του χαρτοφυλακίου αυτής είτε η συνέχιση της λειτουργίας της υπό νέα μορφή, κατόπιν σχετικού αιτήματος της Ε.Κοιν. και λήψης σχετικής απόφασης από το υπουργείο Περιβάλλοντος».

Επίσης και επιχειρήσεις ΟΤΑ που έχουν συμμετάσχει στη διαβούλευση ή και άλλες περιβαλλοντικές ΜΚΟ, «διαμαρτύρονται» για τους τοπικούς περιορισμούς που επιβάλλει το νομοσχέδιο και ζητούν τη δημιουργία «συνεταιρισμών» με «πανεθνική» δράση. Υπέρ αυτής της πρότασης τάσσεται π.χ. η «Greenpeace», ζητώντας την απάλειψη των τοπικών περιορισμών για την ίδρυση μιας «Ε.Κοιν.», αφού, όπως υποστηρίζει χαρακτηριστικά, τέτοια πρόβλεψη «αναμένεται να αποτελέσει τροχοπέδη για πολλά φιλόδοξα σχέδια». Με αυτήν τη θέση φυσικά συντάσσονται και οι επιχειρηματίες του χώρου των ΑΠΕ, όπως ο ΣΠΕΦ, ενώ άλλες παρεμβάσεις ζητούν ευνοϊκό καθεστώς στις ασφαλιστικές εισφορές, αύξηση του χρονικού ορίου σταθερού φορολογικού συντελεστή στα 10 χρόνια κ.ά.

Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι αφουγκράζεται τις «αγωνίες» των «επενδυτών», επομένως μένει να δούμε πόσες από τις παραπάνω συστάσεις θα υιοθετήσει με την κατάθεση του νομοσχεδίου για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το νομοσχέδιο αυτό ανοίγει νέα «χρυσωρυχεία» κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, στο χώρο των ΑΠΕ, ενώ, ως ένας επιπλέον κρίκος στην «απελευθέρωση» του κλάδου της Ενέργειας, οδηγεί - παρά τις διακηρύξεις - σε γενίκευση της ενεργειακής φτώχειας του λαού.


Φ. Κ.

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Δείκτες που προκαλούν ανησυχία στα αστικά επιτελεία

Ενδεικτικά τα όσα καταγράφει η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, αυξάνονται οι τουρκικές εταιρείες που δυσκολεύονται να δανειστούν για να επενδύσουν
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, αυξάνονται οι τουρκικές εταιρείες που δυσκολεύονται να δανειστούν για να επενδύσουν
«Πότε θα υπερασπιστούν οι επιχειρηματίες μας τη χώρα τους, αν όχι σήμερα; Χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν, ένας επιχειρηματίας που δεν υπερασπίζεται τη χώρα του σήμερα δεν αγαπά το έθνος του». Αυτά δήλωνε πριν μερικές μέρες ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ζητώντας να σταματήσουν οι «διαρροές» κεφαλαίων σε άλλες χώρες.

Οι δηλώσεις Ερντογάν θεωρήθηκαν «επίθεση» στην ελευθερία των επενδυτών και ο Τούρκος ηγέτης προσπάθησε να ανασκευάσει, ωστόσο η ουσία δεν αλλάζει: Οτι αυξάνονται τα κεφάλαια που «μετακινούνται» από την Τουρκία, επειδή κρίνεται ασύμφορη η διατήρησή τους στο συγκεκριμένο οικονομικό περιβάλλον, σύμφωνα τουλάχιστον με μετρήσεις διαφόρων αστικών επιτελείων.

Τους τελευταίους μήνες πυκνώνουν οι αναλύσεις αλλά και οι εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι ρυθμοί καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Τουρκία υποχωρούν, ενώ το λεγόμενο «επενδυτικό περιβάλλον» περιπλέκεται, ως αποτέλεσμα και των γεωπολιτικών αναδιατάξεων που «τρέχουν» στην ευρύτερη περιφέρεια.

Βέβαια, δεν πρέπει να βγαίνουν βιαστικά συμπεράσματα, ενώ υπάρχουν και στοιχεία αντιφατικά. Φυσικά, πάνω από όλα δεν πρέπει να υποτιμάται η ρευστότητα που δημιουργούν οι ρυθμοί ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας διεθνώς, όπου σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες είναι πολύ χαμηλοί, σε άλλες χώρες χαρακτηρίζονται ουσιαστικά από στασιμότητα, ενώ σε χώρες με μεγάλους ρυθμούς τα προηγούμενα χρόνια, σήμερα ο (παλιότερος) «καλπασμός» επιβραδύνεται.

Στην πρόσφατη έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα για την Τουρκία ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) καταγράφονται μια σειρά στοιχεία που αναδεικνύουν, τουλάχιστον σε ένα βαθμό, κλυδωνισμούς στη γειτονική οικονομία.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι ρυθμοί ανάπτυξης το 2017 ξεπέρασαν το 6%, «με οδηγό ισχυρά χρηματοπιστωτικά κίνητρα και μια ανάκαμψη της αγοράς εξαγωγών», αλλά το 2018 εκτιμάται ότι θα υποχωρήσουν στο 4,5% και το 2019 στο 5%.

Ο δείκτης τιμών καταναλωτή (ο πληθωρισμός, στον οποίο αποτυπώνεται ο ρυθμός αύξησης τιμών των προϊόντων) υπολογίζεται ότι (συνολικά για όλο το έτος) το 2017 θα φτάσει το 10,7%, ενώ και τα επόμενα δύο χρόνια θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα (9,9% το 2018 και 8,9% το 2019).

Δυσκολίες δανεισμού και επενδύσεων εταιρειών

Η έκθεση αναφέρει ότι «οι οικονομικές ευπάθειες παραμένουν σε υψηλά επίπεδα εξαιτίας του μεγέθους των ξένων χρηματοπιστωτικών αναγκών που προκαλεί ένα επίμονα υψηλό έλλειμμα λογαριασμού», ενώ ακόμα πιο χαρακτηριστικό είναι ότι «το χρέος σε πολλές μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις έχει επίσης αυξηθεί αισθητά, περιορίζοντας την ικανότητά τους για πρόσθετο δανεισμό και επενδύσεις».

Μεταξύ άλλων η έκθεση καταγράφει ότι η απασχόληση αυξήθηκε γοργά, αλλά το εργατικό δυναμικό αυξάνεται ακόμα πιο γρήγορα, με ένα μέσο όρο 3%, ακόμα και χωρίς να συνυπολογίσει κανείς τη «μαύρη» εργασία των προσφύγων. Ως αποτέλεσμα, η ανεργία είναι γύρω στο 11%. Οι υψηλοί δείκτες συνδέονται συν τοις άλλοις με δυσκολίες απορρόφησης της «ζωντανής εργασίας» στην παραγωγή, άρα δυσκολίες στην αύξηση των ποσοστών κέρδους, αφού η αύξηση της εκμετάλλευσης της εργασίας είναι που κινεί τη μηχανή του καπιταλιστικού κέρδους.

Ακόμα, επισημαίνεται: «Το σθένος των επενδύσεων στις υποδομές, συμπεριλαμβανομένων και των Συμβάσεων Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα, έρχεται σε αντίθεση με επιχειρηματικές συμπεριφορές αναμονής, που συγκρατούν τις ιδιωτικές επενδύσεις, παρά το σχέδιο μεγάλων κυβερνητικών πιστώσεων που παρουσιάστηκε το 2017».

Ενδεικτικά είναι ακόμα και τα εξής:

  • Ο αριθμός των τουριστών ανέκαμψε στα επίπεδα προ του 2016, αλλά η σύνθεση των επισκεπτών έχει αλλάξει και τα μέσα εισοδήματα ανά επισκέπτη έχουν αλλάξει.
  • Οσον αφορά τις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών: Το 2017 εκτιμάται ότι θα αυξηθούν (σε σύνολο έτους) κατά 13,9%. Το 2018, όμως, η πορεία αύξησής τους υπολογίζεται στο 8,6%. Ακόμα περισσότερο οι ρυθμοί αυτής της πορείας (που ωστόσο παραμένει αυξητική) μειώνονται το 2019, στο 6,1%.
  • Οσον αφορά τις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, ο ΟΟΑΣΑ εκτιμά ότι η αύξησή τους για το 2017 θα «κλείσει» στο 7,2%, το 2018 στο 12,2% και το 2019 στο 8,2%.
Αυξημένα επιχειρηματικά χρέη

Σχετικά με τα περιθώρια νέων επενδύσεων, η έκθεση καταγράφει ότι οι ακαθάριστες επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου, ενώ το 2017 εκτιμάται ότι θα «κλείσουν» στο 7% και το 2018 θα βρεθούν στο 7,2%, το 2019 υπολογίζεται να υποχωρήσουν στο 6,4%.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ «πολλές εταιρείες (σ.σ. όχι μόνο χρηματοπιστωτικού τομέα, όπως σημείωνε πιο πάνω) αρχίζουν να υφίστανται περιορισμούς εξαιτίας του υψηλού επιπέδου χρέους».

Επισημαίνει επίσης η έκθεση: «Ο προσανατολισμός της οικονομικής πολιτικής εξακολουθεί να υπόκειται σε αβεβαιότητες. Οσον αφορά τη δημοσιονομική πολιτική, ο ονομαστικός πληθωρισμός αυξάνεται με διψήφια ποσοστά, πολύ πάνω από το στόχο για 5%, και οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό δεν έχουν σταθεροποιηθεί...». Μάλιστα, τον περασμένο Νοέμβρη, ο πληθωρισμός «χτύπησε» ρεκόρ 9ετίας, με 12,9%.

Ενώ, γενικότερα, οι προβλέψεις για το οικονομικό περιβάλλον είναι (τουλάχιστον) συγκρατημένες, δεδομένης της ευρύτερης γεωπολιτικής κατάστασης στην περιοχή. Αναφέρει η έκθεση μεταξύ άλλων: «Με δεδομένα ότι οι προσδοκίες μένουν σταθερές εν μέσω αβέβαιων περιφερειακών γεωπολιτικών εξελίξεων, ότι η εκτέλεση εξαγωγών παραμένει ισχυρή και ότι η οικονομική πολιτική παραμένει σταθερή κατά την προεκλογική περίοδο (σ.σ. το 2019 θα γίνουν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές), η ανάπτυξη του ΑΕΠ αναμένεται να υποχωρήσει αλλά να παραμείνει μεταξύ 4,5% και 5% το 2018 και το 2019. Αν οι περιφερειακές και εγχώριες ανασφάλειες μειωθούν, συμπεριλαμβανομένης μιας προόδου στην ανανέωση της συμφωνίας για την Τελωνειακή Ενωση με την ΕΕ, μια ισχυρότερη επιτάχυνση στις ντόπιες και διεθνείς επενδύσεις θα μπορούσε να θέσει την ανάπτυξη σε καλύτερη πορεία. Αν, αντίθετα, οξυνθούν οι ανασφάλειες σε αυτούς τους τομείς, ίσως "σφίξουν" οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές συνθήκες και η ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί (κι άλλο)».

Μαίνονται τα ενδοϊμπεριαλιστικά παζάρια

Φυσικά, η πορεία της οικονομίας είναι αποτέλεσμα αντικειμενικών εξελίξεων στον κύκλο της καπιταλιστικής παραγωγής, οι οποίες πρώτα από όλα καθορίζονται από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, με την ανισομετρία και την αναρχία που τον χαρακτηρίζουν.

Ωστόσο, οι εξελίξεις αυτές πρέπει να εξετάζονται και παράλληλα με τις ενδοϊμπεριαλιστικές διεργασίες, σε μια περίοδο κατά την οποία αναδιατάσσονται και επαναπροσαρμόζονται διάφορες συμμαχίες στη Μέση Ανατολή, αλλά και ευρύτερα.

Μέσα σε αυτήν την έντονη ρευστότητα, για παράδειγμα, προχωρά το παζάρι της Τουρκίας με πολλές ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως η Γερμανία, αλλά και γενικότερα η ΕΕ.

Τους τελευταίους μήνες υψώθηκαν αρκετά οι τόνοι εκατέρωθεν, ωστόσο δεν έλειψαν στιγμή οι επισημάνσεις αφενός για τη σημασία που έχει η τουρκική αγορά (ως μέγεθος αλλά και από γεωγραφικής πλευράς) για τους Ευρωπαίους επενδυτές, αφετέρου για τη σημασία που έχει και η Ευρώπη για την υπεράσπιση της θέσης (όπως τουλάχιστον σήμερα την εκτιμά) του τουρκικού κεφαλαίου.

Τέτοιες επισημάνσεις έγιναν και στις αρχές της βδομάδας, σε συνάντηση Τούρκων και Γερμανών επιχειρηματιών στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο Τούρκος υπουργός Οικονομίας Μεχμέτ Σιμσέκ υποστήριξε ότι οι σχέσεις Βερολίνου - Αγκυρας βρίσκονται σε πορεία ανάκαμψης και ότι καλώς οι επενδυτές των δύο πλευρών δεν δίνουν «μεγάλη σημασία» στο «πολιτικό κλίμα».

Μάλιστα, ο Ερντογάν συζήτησε τηλεφωνικά με τον Πρόεδρο και με την καγκελάριο της Γερμανίας, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ και Αγκελα Μέρκελ αντίστοιχα, για την ανάγκη να γίνουν βήματα «αντιμετώπισης» των εντάσεων και των διαφωνιών που υπάρχουν. Πριν μερικές βδομάδες, αντίστοιχα ζητήματα συζητήθηκαν και στην επίσκεψη του Γερμανού ΥΠΕΞ Ζίγκμαρ Γκάμπριελ στην Αττάλεια, όπου ο Τούρκος ομόλογός του Μεβλούτ Τσαβούσογλου τον φιλοξένησε για μερικές ώρες, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Ολα αυτά είναι μερικές μόνο πλευρές που φανερώνουν μια έντονη κινητικότητα, αλληλεπιδρώντας φυσικά με ευρύτερες επενδυτικές και γεωπολιτικές ισορροπίες σε Μέση Ανατολή και όχι μόνο.

Αλλωστε, η Γερμανία παραμένει ένας από τους βασικότερους εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας. Χαρακτηριστικά, όπως έδειξαν και τα στοιχεία για το φετινό Οκτώβρη, βασικός προορισμός των τουρκικών εξαγωγών ήταν η Γερμανία (με 1,45 δισ. δολάρια). Ακολουθούσε το Ηνωμένο Βασίλειο με 890 εκατ. δολάρια, οι ΗΠΑ με 771 εκατ. και η Ιταλία με 746 εκατ.

Πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο μήνα οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 9% (φτάνοντας τα 13,9 δισ. δολάρια), ενώ οι εισαγωγές κατά 25% (φτάνοντας τα 21,2 δισ.).

Βασικότερος εισαγωγέας προϊόντων και υπηρεσιών προς την Τουρκία ήταν η Κίνα (με 2,1 δισ. δολάρια), ενώ ακολουθούσαν και πάλι η Γερμανία (με 2,03 δισ.), η Ρωσία (με 1,8 δισ.) και η Ιταλία (με 1,08 δισ.).


Α. Μ.

ΡΩΣΙΚΗ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ
Νέες «ευκαιρίες» για τους επιχειρηματικούς ομίλους της ευρύτερης περιοχής

Το μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον ρωσικών, ιαπωνικών, νοτιοκορεατικών και άλλων μονοπωλίων για την αχανή και ανεκμετάλλευτη περιοχή εκφράστηκε στο 3ο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ

Από δεξιά: Σ. Αμπε, Κ. Μπατούλγκα, Βλ. Πούτιν και Μουν Τζε - ιν
Από δεξιά: Σ. Αμπε, Κ. Μπατούλγκα, Βλ. Πούτιν και Μουν Τζε - ιν
Το επενδυτικό ενδιαφέρον μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων της Ρωσίας και των χωρών της περιοχής Ασίας - Ειρηνικού συγκεντρώνει η ρωσική Απω Ανατολή, μια αχανής και ανεκμετάλλευτη περιοχή, που μπορεί να προσφέρει διέξοδο σε συγκεντρωμένα κεφάλαια. Οσο μεγαλώνει το επενδυτικό ενδιαφέρον, οξύνονται και οι ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες, σε μια περιοχή που το τελευταίο διάστημα είναι εστία εντάσεων.

Αυτό αποτυπώθηκε και φέτος στο 3ο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ (6 - 7 Σεπτέμβρη), μια οικονομική πρωτοβουλία της ρωσικής κυβέρνησης με στόχο την προώθηση επενδύσεων στην Απω Ανατολή, στην οποία πρωτοστατούν τα ρωσικά μονοπώλια αναζητώντας «συνεργασίες» γενικότερα στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού. Ενδεικτικά, η Ρωσία παρουσίασε στο φόρουμ 32 επενδυτικά σχέδια, ύψους 21,7 δισ. δολαρίων (συμβάσεις με Ρώσους επενδυτές και ξένους επιχειρηματίες).

Νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες

«Εδώ και τρία χρόνια έχει δημιουργηθεί ένας νέος οικονομικός χώρος στη ρωσική Απω Ανατολή», «ένα νέο μοντέλο επένδυσης της Απω Ανατολής», το οποίο «είναι ένα από τα καλύτερα στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού», όπως λένε και οι «δημιουργοί των 837 επενδυτικών σχεδίων που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Απω Ανατολή» και στους οποίους συμπεριλαμβάνονται επενδυτές και κυβερνητικοί αξιωματούχοι από Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Κίνα, Βιετνάμ, Ινδία, Αυστραλία και άλλες χώρες, σημειώνει η Οργανωτική Επιτροπή του φόρουμ.

Στην ομιλία του, ενώπιον των ηγετών της Ιαπωνίας, Σίνζο Αμπε, της Νότιας Κορέας, Μουν Τζε - ιν, και της Μογγολίας, Καλτμααγκίν Μπατούλγκα, ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, ανέφερε ότι η διαχείριση της Απω Ανατολής γίνεται με καινοτόμες προσεγγίσεις, με αποτέλεσμα η ανάπτυξη της βιομηχανίας να ξεπεράσει το ρωσικό μέσο όρο, φθάνοντας στο 8,6%. Στην περιοχή δημιουργήθηκαν μοναδικές ευκαιρίες για επιχειρηματικές δραστηριότητες - φορολογικές ελαφρύνσεις, απλουστευμένες διοικητικές διαδικασίες, μειωμένα τιμολόγια, τοποθέτηση κεφαλαίων - εκσυγχρονισμός μεταφορικών και κοινωνικών υποδομών.

Ο Πρόεδρος της Νότιας Κορέας εξέφρασε την προθυμία να υπογράψει συμφωνία για το ελεύθερο εμπόριο με την Ευρασιατική Οικονομική Ενωση και πρότεινε τομείς συνεργασίας, ενώ ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας τόνισε ότι μέσα σε ένα χρόνο έχει ήδη σημειωθεί σημαντική πρόοδος στη συνεργασία με τη Ρωσία και οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον. Ο Πρόεδρος της Μογγολίας εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τη Ρωσία για την προώθηση των εξαγωγών μέσω προνομιακών τιμολογίων στους λιμένες της. Οι επικεφαλής και των τεσσάρων χωρών σχεδιάζουν τη δημιουργία ενός ενοποιημένου συστήματος παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή.

Η Ινδή ΥΠΕΞ, Σουσμά Σουαράτζ, είπε ότι «οι σημαντικότατοι φυσικοί πόροι της περιοχής και η μοναδική της θέση παρέχουν δυνατότητες συνεργασίας με γειτονικές χώρες». «Η Απω Ανατολή είναι παγκόσμιο κέντρο έλξης» και «οι νέες συνθήκες επιχειρηματικής δραστηριότητας στη ρωσική Απω Ανατολή» προβλέπουν ευκαιρίες και «για τις άλλες χώρες της περιοχής Ασίας - Ειρηνικού», σημείωσε ο Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Βιετνάμ, Γκιεν Βαν Μπιν.

Μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον

Το μεγάλο ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών για την περιοχή της Απω Ανατολής, λόγω των άφθονων πόρων και της βολικής γεωγραφικής θέσης, τονίστηκε κατά τη διάρκεια των εργασιών. Οπως ειπώθηκε, το κύριο καθήκον είναι να «ξεκλειδώσει» η δυναμική των εξαγωγών από την Απω Ανατολή στις χώρες της περιοχής Ασίας - Ειρηνικού, κάτι που απαιτεί κατασκευή υποδομών με κρατική στήριξη. Οι συμμετέχοντες πρότειναν να επιλεγούν οι πιο ανταγωνιστικοί τομείς - γεωργία, αλιεία, κατασκευή μηχανών - να τους εκσυγχρονίσουν για να βελτιωθεί το επενδυτικό κλίμα.

Ιδιαίτερη σημασία για την εξασφάλιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας έχει και η ανάπτυξη της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ASEZ) στην περιοχή, που ενισχύει την ελκυστικότητά της για τους επενδυτές με ιδιαίτερα οφέλη (κόστος εργασίας, φορολογία, μείωση των τιμολογίων Ενέργειας κ.λπ.).

Ενδεικτικά, το ρωσικό επενδυτικό σχέδιο προβλέπει συμφωνίες, όπως: Δημιουργία συγκροτήματος επεξεργασίας και μεταφοράς ψαριών στη ρωσική Απω Ανατολή, κατασκευή οικολογικής πόλης με γήπεδο γκολφ στο Βλαδιβοστόκ με Νοτιοκορεάτες επενδυτές, επενδυτική συμφωνία με τον ιαπωνικό όμιλο «Mazda».

«Νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες αποκαλύπτονται στην Απω Ανατολή, χρησιμοποιώντας μια ελκυστική βάση, υποδομές, ζώνες ανάπτυξης και το ελεύθερο λιμάνι», είπε ο πρόεδρος του ιαπωνικού κολοσσού στον τομέα του σχεδιασμού και κατασκευής μεγάλων ενεργειακών έργων, JGP, Μασαγιούκι Σάτο, συμπληρώνοντας πως ο όμιλος είναι έτοιμος να συμμετάσχει σε ενεργειακά επιχειρηματικά σχέδια και στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων.

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ιαπωνίας εκτιμούν ιδιαίτερα τους όρους επιχειρηματικής δραστηριότητας που έθεσε η Ρωσία στην Απω Ανατολή. Εκπρόσωποι μεγάλων ομίλων (π.χ. «Kawasaki») και της κυβέρνησης πήραν μέρος συνάπτοντας συμφωνίες ή συζητώντας διάφορα επιχειρηματικά σχέδια. Για παράδειγμα, επενδύσεις θα γίνουν στον τομέα της γεωργίας με την κατασκευή θερμοκηπίων, στη φαρμακευτική και ιατρική βιομηχανία, αναζητούνται ευκαιρίες για υλοποίηση έργων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με ΑΠΕ.

Νοτιοκορεάτες επιχειρηματίες και πολιτικοί προέταξαν την ανάγκη συνεργασίας με τη Ρωσία σε διάφορους τομείς, όπως η τεχνολογία ναυπηγικής βιομηχανίας, η βελτίωση των υποδομών, η ανάπτυξη της αλιείας, αλλά κάλεσαν τη Ρωσία «να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην επίλυση της πυρηνικής απειλής» από τη Βόρεια Κορέα.

Καίριο το θέμα της Ενέργειας

Κεντρικό πρότζεκτ είναι ο «Ασιατικός Δακτύλιος Ενέργειας», για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε χώρες της περιοχής Ασίας - Ειρηνικού, ένα σχέδιο που απαιτεί τεράστιες επενδύσεις και κρατική χρηματοδότηση. Τα οικονομικά οφέλη από την υλοποίησή του για την Κίνα και την Ιαπωνία ανέρχονται σε 10 δισ. και 7 δισ. δολάρια, αντίστοιχα, ειπώθηκε στο φόρουμ, ενώ οι δύο χώρες έχουν ήδη αρχίσει να κατασκευάζουν ηλεκτρικά δίκτυα για το έργο. Η Ρωσία εργάζεται πάνω σε νέες τεχνολογίες, που θα μειώσουν το κόστος της μετάδοσης ηλεκτρικής ενέργειας.

Στο μεταξύ, η επαρχία της Απω Ανατολής έχει όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), ενώ αναγγέλθηκε η δημιουργία Ταμείου για τις ΑΠΕ. Η ρωσική «RusHydro» ανέφερε ότι το συνολικό ποσό της επένδυσης της εταιρείας για τα επόμενα 5 χρόνια ανέρχεται σε 250 δισ. ρούβλια (4,2 δισ. δολάρια).

Παράλληλα, προωθούνται επιχειρηματικά σχέδια μεταξύ Ρωσίας και Μογγολίας για εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων και την κατασκευή νέων δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας για παροχή στη Μογγολία και διαμετακόμισή της στην Κίνα.

«Φιλόδοξοι» εμπορικοί δρόμοι

Ειδικά απασχόλησε τους πολιτικούς και επιχειρηματικούς εκπροσώπους «η δυναμική της διαδρομής της Βόρειας Θάλασσας», μιλώντας για την ανάπτυξη υποδομών στην Αρκτική και προβλέποντας ότι μέχρι το 2020 η ποσότητα μεταφοράς εμπορευμάτων μέσω της διαδρομής της Βόρειας Θάλασσας θα αυξηθεί σε 40 εκατ. τόνους.

Η Ιαπωνία σχεδιάζει να καταστήσει το νησί Χοκάιντο πύλη για την εμπορική διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας και προκρίνει μέχρι το τέλος του 2018 να εφαρμοστεί ένα σύστημα για τον προγραμματισμό ασφαλούς ναυσιπλοΐας. Στο μεταξύ, ο Βλ. Πούτιν ανακοίνωσε κοινή πρωτοβουλία ρωσικών και ιαπωνικών επιχειρήσεων για κατασκευή γέφυρας που θα ενώνει το Χοκάιντο με το ρωσικό νησί Σαχαλίνη και τη Σαχαλίνη με την ηπειρωτική Ρωσία. Μάλιστα, έχει συσταθεί ομάδα εργασίας που μελετά σχέδια σύνδεσης μεταφορών μεταξύ των δύο κρατών. Το έργο υπολογίζεται να κοστίσει 1 τρισ. ρούβλια και να διαρκέσει 3 - 5 χρόνια. Επίσης, η Ομοσπονδία Οικονομικών Οργανώσεων της Ιαπωνίας καλεί τη ρωσική κυβέρνηση να λάβει μέτρα, όπως ειδικές οικονομικές ζώνες και εισαγωγή του ελεύθερου εμπορικού λιμένα του Βλαδιβοστόκ.

«Το λιμάνι του Μπουζάν (στη Νότια Κορέα) προτείνει να υπάρξει πολυμερής συνεργασία. Αυτό θα δημιουργούσε σχέσεις με τρεις ανατολικές περιοχές της Κίνας. Στη συνέχεια θα συνδέεται η διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας με τον υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο. Θα μπορούμε να μεταφέρουμε φορτία κατά μήκος της διαδρομής της Βόρειας Θάλασσας στο Βλαδιβοστόκ και στη συνέχεια στην Ευρώπη», είπε ο πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος του Μπουζάν.

«Ξεκινήσαμε μια δοκιμαστική διαδρομή που μας δίνει τη δυνατότητα να αποστέλλουμε καθημερινά εμπορεύματα από την Ιαπωνία στην Ευρώπη. Ο χρόνος παράδοσης των ιαπωνικών προϊόντων σε Φινλανδία, Γερμανία, Σλοβενία και Λετονία ήταν 18 μέρες. Η "χωρητικότητα" της διαδρομής ήταν 950.000 κυβικά μέτρα ετησίως», είπε ο διευθυντής της Ρωσικής Ταχυδρομικής Υπηρεσίας.


Ε. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ