Κυριακή 8 Δεκέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ας διαλέξουν...

Στις 28 του Νοέμβρη οι βουλευτές του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ και Λ. Κανέλλη, έστειλαν επιστολή και ζήτησαν από το προεδρείο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Αμυνας της Βουλής, να πραγματοποιηθεί συνεδρίαση, πριν τη Σύνοδο Κορυφής της Κοπεγχάγης και γίνει ενημέρωση, από τον υπουργό Εξωτερικών, σχετικά με τις θέσεις που θα υποστηρίξει στη σύνοδο η κυβέρνηση.

Οι μέρες πέρασαν, απόκριση στο αίτημα από την κυβέρνηση δεν υπήρξε, η Σύνοδος Κορυφής πραγματοποιείται την επομένη βδομάδα και, τελικά, το πρόγραμμα των επόμενων συνεδριάσεων της προαναφερόμενης Επιτροπής δεν περιλαμβάνει τέτοια συνεδρίαση.

Πώς, λοιπόν, να εισπράξει ο καθένας αυτή την αντιμετώπιση; Πολύ περισσότερο, όταν το ανάλογο αίτημα του ΚΚΕ, για την πραγματοποίηση συζήτησης στη Βουλή, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, σχετικά με το Κυπριακό, έγινε μεν τελικά δεκτό, αλλά η συζήτηση ορίστηκε μετά τη Σύνοδο Κορυφής; Να θεωρήσει τα παραπάνω, ως απόδειξη, ότι η κυβέρνηση γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τη Βουλή και τη γνώμη των άλλων κομμάτων; Οτι θέλει να ενεργεί ασύδοτη και χωρίς κανέναν έλεγχο; Κάτι άλλο, παρόμοιο και ανάλογο; Ας διαλέξουν οι κυβερνώντες, ό,τι τους ταιριάζει περισσότερο...

Επιχείρηση καταλήστευσης

Κι άλλο φτηναίνει το χρήμα, γράφτηκε χτες, με αφορμή την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για μείωση των επιτοκίων του ευρώ από το 3,24% στο 2,75%. Και δε λέμε, η όλη υπόθεση έχει και τέτοια πλευρά. Πράγματι, για κάποιους φτηναίνει κι άλλο το χρήμα. Δε συμβαίνει το ίδιο όμως και για τους πολλούς, ενώ οι τραπεζίτες τρίβουν κιόλας τα χέρια τους. Χαρακτηριστική απόδειξη είναι οι πρώτες αποφάσεις εγχώριων τραπεζών, οι όποιες μειώνουν αντίστοιχα με την απόφαση της ΕΚΤ τα επιτόκια καταθέσεων, αλλά δεν κάνουν το ίδιο και με τα επιτόκια χορηγήσεων και δανείων.

Και πέρα απ' αυτά, όταν υπάρχουν ακόμη και σήμερα επιτόκια πιστωτικών καρτών του ύψους 14 και 15%, ενώ ο εγχώριος πληθωρισμός βρίσκεται λίγο πάνω από 3,5%, έχουμε - έτσι κι αλλιώς - μια ωμή, ξεδιάντροπη και προκλητική επιχείρηση καταλήστευσης, έστω κι αν τα προαναφερόμενα επιτόκια μειωθούν 1 και 2 μονάδες.

Το «Κάτω Πολυδένδρι» και...

Οπως, πολλές φορές, έγραψε ο «Ρ», κατά την οριοθέτηση και την πολεοδόμηση του οικισμού «Κάτω Πολυδένδρι» στα παράλια της Λάρισας - αποτελεί τη συνέχεια προς τη θάλασσα του πρώην βασιλικού κτήματος Πολυδενδρίου, για το οποίο τόσος ντόρος έγινε, τελευταία, μ' αφορμή το θέμα της λεγόμενης βασιλικής περιουσίας - σημειώθηκαν σοβαρές παρατυπίες και παρανομίες. Τα «γενόμενα» καταγράφονται σε πόρισμα ειδικής επιτροπής του ΥΠΕΧΩΔΕ, με το οποίο συμφωνεί και εκδοθείσα σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Ως υπαίτιοι των παρατυπιών και παρανομιών κατηγορήθηκαν, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν, σε βαριές ποινές φυλάκισης, η διευθύντρια Πολεοδομίας της Νομαρχίας Λάρισας, ένας πρώην νομάρχης, άλλα υπηρεσιακά στελέχη και γνωστοί παράγοντες της πόλης. Σύμφωνα, δε, με πληροφορίες, έγινε προανάκριση για άσκηση νέας ποινικής δίωξης σε βάρος της ίδιας διευθύντριας Πολεοδομίας, η οποία παραμένει στη θέση της, άλλων διοικητικών στελεχών, αλλά και του νυν νομάρχη Λάρισας.

... και η Ροδούλα Ζήση

Ομως, παρά τη σχετική πρόταση στο πόρισμα της Επιτροπής του ΥΠΕΧΩΔΕ και παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις της Δικαιοσύνης, η αρμόδια υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Ροδούλα Ζήση, δεν υπογράφει την απόφαση για ν' αρχίσει νέα οριοθέτηση και νέα πολεοδόμηση του οικισμού ως β' παραθεριστικής κατοικίας. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι ο πρώτος φάκελος με όλα τα στοιχεία της υπόθεσης χάθηκε, μυστηριωδώς, στο υπουργείο, ενώ ο δεύτερος που έχει φτιαχτεί δεν υπογράφεται από την υφυπουργό, αν και έχει υπογραφεί από το γενικό γραμματέα και τους άλλους αρμοδίους υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου.

Η Ροδούλα Ζήση έχει υποχρέωση ν' απαντήσει και να εξηγήσει γιατί δεν υπογράφει την απόφαση για ν' αρθεί μια παράνομη κατάσταση, που προκαλεί ζημιά στο περιβάλλον και ν' αρχίσει η οικιστική ανάπτυξή της σε νόμιμα και φιλοπεριβαλλοντικά πλαίσια. Και υποχρεούται ν' απαντήσει, εκτός των άλλων, γιατί υπάρχουν υπόνοιες ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ - και πριν, επί Λαλιώτη και τώρα, επί Βάσως Παπανδρέου - συγκαλύπτει την υπόθεση για να καλύπτει ημέτερους...

Με ποιους θα ήταν;

Ως σύγχρονο... γιάπη στο Τόκιο φαντάζεται ο - τουλάχιστον - αμετροεπής Μ. Ανδρουλάκης το θρυλικό κομμουνιστή επαναστάτη Τσε Γκεβάρα, στο νέο του βιβλίο «Το τανγκό του Τσε», επιχειρώντας για μια ακόμη φορά να ευτελίσει αξίες και σύμβολα. Προφανώς, κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια.

Αναρωτιόμαστε, όμως, τι θα έγραφε και πού θα έβαζε τον εαυτό του, εάν έγραφε για ένα σύγχρονο Πολυτεχνείο. Με τους «μέσα» θα ήταν ή με τους «απέξω»; Κι ας μη θεωρήσει σκληρό και άδικο το ερώτημα. Ο ίδιος, με τα όσα λέει και κάνει, δίνει λαβή για τέτοιου είδους ερωτήματα.

ΒΙΒΛΙΟ
Η παιδική επιθετικότητα

Αμέτρητοι γονείς, παγκοσμίως, στην εποχή μας απορούν, ανησυχούν, χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν γιατί το παιδί τους εμφανίζει λίγα ή και πολλά, περιπτωσιακά ή γενικευμένα, συμπτώματα επιθετικότητας. Επιθετικότητα, που εκδηλώνεται απέναντι στους γονείς τους, στα αδέρφια, στα ξαδέλφια, στα γειτονόπουλα, σε συνομήλικους φίλους και συμμαθητές τους στο σχολείο, όπου βρεθούν με άγνωστα παιδιά, ακόμα και σε κατοικίδια ζώα, ακόμα και στα παιχνίδια τους. Επιθετικότητα, που δεν είναι πάντα αρνητική, και ίσως σε μερικές περιπτώσεις να είναι και σωτήρια για τον άνθρωπο. Υπάρχουν γονείς που ενώ αντιλαμβάνονται το πρόβλημα μιας μόνιμης και αναίτιας επιθετικότητας του παιδιού τους (υπάρχουν, δυστυχώς και γονείς που δεν το αντιλαμβάνονται ή το εξηγούν αλλιώς) και θέλουν να την καταπολεμήσουν, δεν ξέρουν πώς, αν δεν έχουν μια σωστή βοήθεια. Δεν είναι σπάνιες και οι περιπτώσεις γονιών, οι οποίοι, ακριβώς λόγω μη συνειδητοποίησης των βαθύτατων και πιο επικίνδυνων αιτίων που γεννούν την επιβλαβή επιθετικότητα, αδυνατούν να καταπολεμήσουν το πρόβλημα, αν δεν το επιτείνουν κιόλας.

Υπογραμμίζουμε με τα παραπάνω τη μεγάλη χρησιμότητα - ακριβώς επειδή πέραν μια ευρείας θεωρητικής γνώσης που προσφέρει, παρέχει και πρακτική βοήθεια - της μελέτης του Ελισσαίου Βαγενά «Για μια άλλη προσέγγιση της παιδικής επιθετικότητας», την οποία κυκλοφόρησε η «Σύγχρονη Εποχή». Ο συγγραφέας με δύο συνοπτικότατους προλόγους εισάγει τον αναγνώστη στο διεθνώς εκτεταμένο στην εποχή μας πρόβλημα της παιδικής επιθετικότητας, πρόβλημα που έχει απασχολήσει χιλιάδες ερευνητές, από πολλούς, όμως, με «τυφλή» κοινωνικά «ματιά», ως να μη βλέπουν ότι η αγριότητα του καπιταλισμού εξαγριώνει ψυχολογικά τον άνθρωπο, ακόμα και στα πιο αθώα και ήμερα χρόνια του, στα παιδικά. Ο μελετητής, εκλαϊκευτικά και συνοπτικά, παρουσιάζει τις σημαντικότερες επιστημονικές προσεγγίσεις στο πρόβλημα, αρχίζοντας από τον Δαρβίνο, το θεμελιωτή της θεωρίας της καταγωγής και εξέλιξης των ειδών. Ο ίδιος, όμως, τάσσεται με τη μαρξιστική πολιτικο-ιστορική αντίληψη για την ψυχολογία, που αναπτύχθηκε μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση στην ΕΣΣΔ, παρουσιάζοντας και τα ερευνητικά συμπεράσματα κορυφαίων Σοβιετικών ψυχολόγων, όπως οι Λ. Βιγκότσκι και Α. Ν. Λεόντιεφ. Εξάλλου και ο ίδιος ο συγγραφέας πραγματοποίησε έρευνες σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία στην Ελλάδα και Ρωσία, οι οποίες επιβεβαίωσαν την άποψή του ότι στη σημερινή, άγρια καπιταλιστική κοινωνία - κοινωνία τού «ο θάνατός σου η ζωή μου» - πρέπει να ψάξουμε τα αίτια της αυξανόμενης επιθετικότητας των παιδιών.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Με σθένος!

Δε δεχόμαστε

πιέσεις,

όπως λένε

μερικοί,

μόνο, να, λίγο

στο σβέρκο

μας πατάει

η Αμερική

κι η ΕΟΚ

μας έχει βάλει

στο δικό της

το βρακί!

*

Δε δεχόμαστε

πιέσεις,

αντιδρούμε

σθεναρά,

μόνο «γιες» - λέμε -

«προστάτες»

σ' ό,τι θεν

κάθε φορά

και δεχόμαστε

όποιο «φέσι»

όλη η Δύση

μας φορά!

*

Δε δεχόμαστε

πιέσεις

για υποθέσεις

εθνικές,

το υπογράφω

εγώ ο Κώστας

των μεγάλων

ο λακές!


Ο οίστρος

ΠΡΟΣΩΠΟ
Πολ Ο' Νιλ

Γρηγοριάδης Κώστας

Η Παρασκευή των παραιτήσεων ήταν αυτή που πέρασε για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι πρώτες για την κυβέρνηση Μπους, που απαίτησε και τελικά μετά από αφόρητες πιέσεις των αγορών, έλαβε τις παραιτήσεις τόσο του υπουργού Οικονομικών, Πολ Ο' Νιλ όσο και του οικονομικού συμβούλου του προέδρου, Λόρενς Λίντσεϊ. Οι πληροφορίες διίστανται για τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν σε παραίτηση τους οικονομικούς εγκεφάλους της κυβέρνησης Μπους. Αλλά μάλλον θυσιάστηκαν...

... καθώς η ουσία είναι μία και μοναδική... Η οικονομία των ΗΠΑ παραμένει ασθμαίνουσα, η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 6% που συνιστά και ρεκόρ για τα τελευταία 9 χρόνια, οι χρηματαγορές συνεχίζουν να αισθάνονται «ανασφαλείς» έχοντας απολέσει, ανεπιστρεπτί, μεγάλο μέρος του όγκου των συναλλαγών τους, ο δείκτης βιομηχανικής δραστηριότητας συνέχισε την καθοδική του πορεία για τρίτο συνεχόμενο μήνα.

Δε θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα ως μαθητευόμενοι μάγοι, αναμενόμενο. Αλλά οι παραιτήσεις λειτούργησαν ως αερόσακος ασφαλείας μέχρι τη στιγμή της «λύτρωσης»..., της μοναδικής διεξόδου ενώπιον της παγκόσμιας κρίσης.

Οπως έχει διατυπώσει ο Μαρξ, η λογική του ανταγωνισμού δεν είναι η διαιώνισή του, αλλά η ανάπτυξη και εγκαθίδρυση μονοπωλίου. Συνεπώς ο ειρηνικός ανταγωνισμός - για την κυριαρχία των αγορών, για την εξασφάλιση των πρώτων υλών, την ανάπτυξη και εξασφάλιση του επενδυτικού κεφαλαίου - οδηγεί αναπόφευκτα στη στρατιωτική σύγκρουση. Μία στρατιωτική σύγκρουση που σχεδιάζεται πυρετωδώς εδώ και πάρα πολύ καιρό -πολύ πριν την 11η Σεπτεμβρίου - και το δεύτερο σκέλος της επίθεσης αναμένεται να εκδηλωθεί, αυτή τη φορά κατά του Ιράκ, εντός των προσεχών εβδομάδων.


Χρ.Μ.

Γρηγοριάδης Κώστας



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ