Μια αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση πυροδότησε χτες η πρωτοβουλία του υπουργού Οικονομίας, Γ. Στουρνάρα, να προσθέσει έκτακτα στο πολυνομοσχέδιο τροπολογία, με την οποία αφαιρείται από τη Βουλή η δυνατότητα να καθορίζει τα μισθολόγια των υπαλλήλων του Κοινοβουλίου. Η ρύθμιση προκάλεσε την αντίδραση των εργαζομένων της Βουλής, οι οποίοι προχώρησαν άμεσα στην κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης, ενώ έκαναν και διάβημα στον Β. Μεϊμαράκη.

Λίγη ώρα αργότερα, ο υπουργός απέσυρε τη ρύθμιση, αναγγέλλοντας ότι «θα επανέλθει με νομοθετική βελτίωση, όπου θα εναρμονίζουμε τον κανονισμό της Βουλής με όσα ισχύουν στα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων». Παίρνοντας το λόγο, μετά την απόσυρση της τροπολογίας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σημείωσε για το θέμα:

«Εάν και εφόσον έρθει στη Βουλή αυτό το νομοσχέδιο, θα τοποθετηθούμε για το καθεστώς εργασίας των υπαλλήλων στη Βουλή. Θέλω όμως να θέσω ένα ζήτημα: Αναρωτιέμαι γιατί ο κ. Στουρνάρας έφερε αυτό το θέμα; Μήπως γιατί έχει πάρει χαμπάρι ότι υπάρχουν κόμματα της αντιπολίτευσης μέσα στη Βουλή που λειτουργούν σαν πασαρέλα και γυρνάμε στην αλήστου μνήμης εποχή του '89 - '91; Σας συμφέρει αυτή η βαβούρα, για να ξεγελάτε τον κόσμο. Το σκέφτομαι.

Κύριε Στουρνάρα, μπορεί να μην έχετε εμπειρία στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, γιατί το φέρατε αυτό σήμερα; Γιατί το φέρατε; Μπορείτε να μου πείτε; Παιχνίδι κάνετε κι εσείς, παιχνίδι και η αντιπολίτευση. Και, εν πάση περιπτώσει, ακούτε να δείτε, επειδή εμείς και με την ανυπακοή είμαστε, και με την απειθαρχία είμαστε κι αν θέλετε έχουμε μια ορισμένη άποψη για το κοινοβούλιο, αλλά αυτό πια που έχει γίνει απ' το πρωί, σήμερα εδώ, αυτό είναι άνω ποταμών. Και αυτό η "Χρυσή Αυγή", αυτό το φασιστικό ναζιστικό μόρφωμα, το αξιοποιεί».

Νωρίτερα, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης, είχε πει ότι η ρύθμιση είναι απαράδεκτη, τονίζοντας ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η συζήτηση του πολυ-νομοσχεδίου με απεργούς τους εργαζόμενους στη Βουλή. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες», εστίασαν την κριτική τους στο ότι υπάρχει «άρση του αυτοδιοίκητου» της Βουλής, υποστηρίζοντας ότι υφίσταται θέμα παραβίασης του Συντάγματος. Αμφότεροι ζήτησαν την παραίτηση του υπουργού Οικονομίας.

Ανακοινώνοντας την απόσυρση της τροπολογίας, ο υπουργός Οικονομικών είπε ότι «η τροποποίηση που κατέθεσα είναι απαίτηση όλης της κοινωνίας», υποστηρίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες» «αγκάλιασαν μια προνομιούχα ομάδα για κομματικούς λόγους».

Αυτή η πολιτική που ακολουθείται και αυτά τα μέτρα που έρχονται, είναι αδύνατον να μη συνοδευτούν από κρατική βία, καταστολή, αυταρχισμό. Και μάλιστα είναι πολύ πιθανόν να ενεργοποιηθεί και νόμος που υπάρχει, αλλά χάρη στη λαϊκή αντίσταση δεν έχει προωθηθεί, που προβλέπει την επέμβαση στρατιωτικών δυνάμεων όταν γίνονται απεργίες, καταλήψεις κ.λπ. Βεβαίως, είναι θέμα, απ' το 2004 υπάρχει.

Η βία είναι ακόμα μεγαλύτερη στους τόπους δουλειάς. Στην πλατεία Συντάγματος τη βλέπουμε και την καταδικάζουμε. Είναι ακόμα μεγαλύτερη στους τόπους δουλειάς.

Εδώ περνάνε αυτά τα πράγματα απαρατήρητα, το ότι η εργοδοσία μεταφέρει υποχρεωτικά με πούλμαν τους εργαζόμενους και με την απειλή της απόλυσης και να πιάνουν δουλειά στις 2 η ώρα τη νύχτα για να μην τους προλάβουν οι απεργιακές επιτροπές, κανένα σχόλιο δεν κάνετε γι' αυτό. Επιλεκτική ευαισθησία υπάρχει δυστυχώς στις περισσότερες πτέρυγες της Βουλής.

Η βία θα δυναμώσει, το ξέρουμε πάρα πολύ καλά. Δεν μπορείτε να πείσετε δίχως τη βία. Κι απ' αυτή την άποψη, τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά. Προσχήματα για να χτυπάτε τις διαδηλώσεις θα βρείτε. Κι αν δε βρείτε, θα δημιουργήσετε, το λέμε με πλήρη συνείδηση.

Eurokinissi

Η Αλέκα Παπαρήγα στο βήμα της Βουλής

Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα: Η βαρβαρότητα αυτών των μέτρων έχει κι ορισμένα καινούρια στοιχεία. Π.χ., ένα στοιχείο που δεν υπήρχε προ κρίσης ή δεν ήταν τόσο έντονο τα προηγούμενα χρόνια:

Η ενιαία επίθεση που δέχεται αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο μέρος της μισθωτής εργασίας και των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς. Πραγματικά, η επίθεση είναι ενιαία. Οταν φτάνουμε να κόβουμε το δώρο και απ' την αγροτική σύνταξη ε, τι να πει κανείς; Η επίθεση είναι ενιαία και γι' αυτό κανένας κλάδος δε θα μείνει απέξω.

Δεύτερο και σχετικά καινούριο στοιχείο. Οντως, το μνημόνιο, η κυβέρνηση, κι αυτή είναι και μια ελληνική ιδιομορφία, αφαιρεί τώρα - τι να πω, παροχές; - "κατακτήσεις", που είχε παραχωρήσει σε ορισμένα τμήματα των εργαζομένων, στην εργατική αριστοκρατία και σε ορισμένα μεσαία στρώματα, που τους είχε κάνει ορισμένες παραχωρήσεις ή έκλεινε τα μάτια σε φαινόμενα μεσαίας διαφθοράς και φοροδιαφυγής, γιατί αυτό εξυπηρετούσε την πολιτική συμμαχιών. Σπάει τις συμμαχίες.

Κι αυτά τα στρώματα - που στην Ελλάδα είναι πολυάριθμα και γι' αυτό ακριβώς κόβονται οι παροχές τους, για δημοσιονομικούς λόγους, και σπάνε οι συμμαχίες, εδώ προτάσσεται το δημοσιονομικό ταξικό κριτήριο - αυτά τα στρώματα που είναι πολυάριθμα και η εργατική αριστοκρατία είναι πολυάριθμη και τμήματα των μεσαίων στρωμάτων, μεσαία και ανώτερα, αυτά τα τμήματα αναζήτησαν και βρίσκουν πολιτική στέγη σε διάφορα κόμματα, κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ.

Και αυτός, αν θέλετε, είναι ένας παράγοντας που κατά τη γνώμη μου ο ΣΥΡΙΖΑ κυριολεκτικά μέσα στη Βουλή αναπαράγει την αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Αυτό το στιλ που ζήσαμε '89 - '91 ή τις παραμονές που επέκειτο εναλλαγή στη σκυτάλη της διακυβέρνησης και όχι ουσιαστική εναλλαγή πολιτικής.

Εμείς ποτέ δε συμφωνήσαμε στο διαχωρισμό των εργατοϋπαλλήλων και των μισθωτών σε "ρετιρέ" και "υπόγεια". Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν διαφορετικά εισοδήματα, ακόμα και διαφορετικές κοινωνικές παροχές μέσα στους εργαζόμενους. Και δεν το κάναμε ούτε την περίοδο εκείνη που δεν υπήρχε μνημόνιο.

Γιατί; Γιατί ακριβώς αυτή η πολιτική απέβλεπε στη διαίρεση, στην αντιπαράθεση των εργαζομένων στο δημόσιο προς τον ιδιωτικό τομέα, και στην πάλη ενός κλάδου να κερδίσει ό,τι ο άλλος, πέφτοντας, αν θέλετε, πολλές φορές και σε συντεχνιακά αιτήματα.

Επομένως, αφήστε τώρα όποια καπηλεία θέλετε να κάνετε σχετικά με το ζήτημα που δημιουργήθηκε με τους υπαλλήλους της Βουλής. Εμείς θα τοποθετηθούμε, να ξέρετε όμως το εξής πράγμα: Αφαιρείτε από τους υπαλλήλους της Βουλής για να τα ισοπεδώσετε όλα προς τα κάτω και όχι για λόγους ισοτιμίας. Είναι ισοτιμία προς τα κάτω.

Δεύτερον, να σας το θυμίσω κι αυτό, δεν υπάρχει ούτε ένας υπάλληλος της Βουλής - επειδή πολλά ακούστηκαν - που διορίστηκε απ' το ΚΚΕ. Κι αν υπάρχει να μας φέρετε το όνομα. Και σας θυμίζω το εξής πράγμα, έχουμε διαγράψει δύο μέλη του Κόμματος - και καλά μέλη του Κόμματος - τα οποία αξιοποίησαν τις αποφάσεις της Βουλής, όπου αν κάποιος υπηρετεί κάποια χρόνια στην Κοινοβουλευτική Ομάδα μπορεί να γίνει δημόσιος υπάλληλος.

Τα διαγράψαμε. Δύο μέλη του Κόμματος, και θα το ξανακάνουμε για όποιον το χρησιμοποιήσει. Κι ας ήταν καλά μέλη και δραστήρια και πολύτιμοι βοηθοί των βουλευτών. Λοιπόν, μη μας βάζετε όλους στο ίδιο τσουβάλι κι αν υπάρχει ένας και μας έχει ξεφύγει, πολύ ευχαρίστως επώνυμα να μας τον καταγγείλετε.

Επομένως, άλλη είναι η θέση μας. Θα τοποθετηθούμε όταν έρθει το ζήτημα με τους υπαλλήλους της Βουλής, αλλά πολύ καλά έκαναν. Μια αιφνιδιαστική τροπολογία που τη φέρατε εδώ για αποπροσανατολισμό, δεν ξέρω αν ήταν και στημένο το παιχνίδι και έτσι αιφνιδιαστικά και να καπηλευτείτε διαιρώντας τους εργαζόμενους σε "ρετιρέ" και "υπόγεια".

Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε το εξής πράγμα: Η κυβέρνηση της ΝΔ με τους συμμάχους της φέρνει βάρβαρα μέτρα. Κι εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε αυτό το διαχωρισμό που κάνει η ΔΗΜΑΡ και ορισμένοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που λέει "στα εργασιακά διαφωνώ". Μα είναι ενιαίο το πακέτο, είναι συνεκτικό, συνεκτικότατο, τα εργασιακά, δημοσιονομικά, πλήρης απελευθέρωση της αγοράς, εκεί που δεν ήταν, υπήρχαν κάποια εμπόδια, αποκρατικοποιήσεις κ.λπ. Είναι ενιαίο.

Είναι τυχαίο ότι η τρόικα τα στύλωσε στα εργασιακά; Δε δεχόταν ούτε και την πρόταση για το επίδομα γάμου! Είναι ιδεολογικός δογματισμός της τρόικας; Μα αν πάρουμε αναδρομικά απ' το 1992 - για να μην πάμε πιο πριν - το επίκεντρο της αποφασιστικότητας ήταν οι εργασιακές σχέσεις, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Γιατί εκεί είναι το ψωμί.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, φέρνει ένα νομοσχέδιο πολύ συνεκτικό, έχει μία λογική με την οποία είμαστε ριζικά αντίθετοι, αλλά είναι πολύ λογικό. Τι θέλει να εξασφαλίσει; Την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των επενδύσεων. Σου λέει, εγώ θα βγω και θα πω, "επενδύστε επιχειρηματίες διότι σας έχω εξασφαλίσει μια πάμφθηνη, χειραγωγημένη και διασπασμένη κι απ' τις εργασιακές σχέσεις εργατική δύναμη. Μια ελεύθερη αγορά απ' τους αυτοαπασχολούμενους κι απ' τη φτωχή αγροτιά".

Κι απ' αυτή την άποψη, έχει λογική. Αυτή τη λογική που δεν καταλαβαίνουμε είναι η εξής και θα το πούμε καθαρά: Εκφράζει ένα μείγμα, ναι, εκφράζει το κυρίαρχο μείγμα διαχείρισης της κρίσης υπέρ των μονοπωλίων της ΕΕ. Και αυτή τη στιγμή μέσα στη Βουλή - γιατί στην κοινωνία δεν είναι έτσι τα πράγματα, ανεξαρτήτως των πολιτικών προσανατολισμών του λαού και της εκλογικής του συμπεριφοράς - αντιπαλεύουν δύο μείγματα πολιτικής.

Το ένα, ας πούμε, με κύριο εκπρόσωπο τον ΣΥΡΙΖΑ, που έχει διαφορές με άλλα κόμματα - δεν τα βάζουμε στον ίδιο κουβά - και το άλλο είναι της ΝΔ με τις όποιες διαφορές έχει με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Αυτά τα δύο είναι μείγματα που μπορείς να τα ξεχωρίσεις σε προοδευτικά και συντηρητικά; Σε φως και σκότος; Σε φιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά και αριστερά; Βολεύει αυτός ο διαχωρισμός.

Ο κ. Σαμαράς, όχι τυχαία, μιλάει για τα δύο άκρα, εξισώνει το ναζισμό, το φασισμό με τον κομμουνισμό. Αυτό βολεύει και δεν είναι του κ. Σαμαρά, δεν είναι της κρίσης, που θυμήθηκαν όλοι τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Αυτό υπάρχει απ' τις αρχές της δεκαετίας του 2000 στην ΕΕ, είναι επίσημη κρατική ιδεολογία της ΕΕ.

Ανοίγω μια παρένθεση: Αν διαβάσετε Ιστορία, τα τάγματα εφόδου που αργότερα γίνανε "Ες-Ες", πού δυνάμωσαν; Στο σύστημα της πρόνοιας και της κοινωνικής αλληλεγγύης σε συνθήκες κρίσης. Και το τελευταίο οχυρό που έπεσε ήταν τα εργατικά σωματεία και το εργατικό κίνημα στη Γερμανία. Βεβαίως, στο τέλος έπεσε κι αυτό, αλλά ήταν και το τελευταίο που αντιστάθηκε και το τσάκισε το εργατικό κίνημα με χιλιάδες κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές σκοτωμένους η Δημοκρατία της Βαϊμάρης και τα τάγματα εφόδου.

Μην τα εξισώνουμε έτσι τα πράγματα. Και δίχως εργατικό κίνημα στην Ελλάδα και ταξική πάλη δεν αντιμετωπίζεται η "Χρυσή Αυγή" απ' τη σκοπιά του Συντάγματος και δε συμμαζεύεται και του κοινοβουλίου και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Δεν αντιμετωπίζεται.

Για να δούμε λοιπόν τώρα: Απ' τη μια μεριά, αυτό το μείγμα της πολιτικής, η ΝΔ λέει απελευθέρωση αγοράς, ιδιωτικοποιήσεις, πρόταξη των δημοσιονομικών στόχων. Τι λέει το άλλο μείγμα πολιτικής; Προτάσσουμε την ανάπτυξη, τη δημοσιονομική πειθαρχία κατά δεύτερο λόγο, η ΕΚΤ να κάνει δάνεια με χαμηλούς τόκους και να διαγραφεί ένα μέρος του χρέους, δηλαδή να "κουρευτεί", που "κούρεμα" σημαίνει νέα μνημόνια.

Οντως, γίνεται μια διαμάχη σήμερα στην Ευρώπη. Αλλά πολύ φοβόμαστε ότι η μία άποψη εκφράζει τις απόψεις της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Φινλανδίας. Μια άλλη άποψη, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων δυνάμεων, εκφράζει τις απόψεις της Γαλλίας και της Ιταλίας. Η ΕΕ σήμερα είναι τριχοτομημένη όσον αφορά διαφορετικά συμφέροντα, μείγματος πολιτικής και όχι διαφορές πολιτικής που έχουν να κάνουν με τη βελτίωση της θέσης των λαών και πολύ περισσότερο με την κοινωνική λαϊκή ευημερία.

Η Γερμανία με τους συμμάχους της προτιμά ή ομοσπονδιοποίηση και εμβάθυνση της ΕΕ, ή εκδίωξη απ' τη ζώνη του ευρώ. Η Γαλλία και η Ιταλία θέλουν χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία τις συμφέρει μια ακόμα πιο χαλαρή πολιτική, αλλά που στην ουσία δεν αλλάζει το αποτέλεσμα.

Αν πάμε να κάνουμε μια σύγκριση ανάμεσα στην "αριστερά" της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Φινλανδίας με αυτά που λέει η αριστερά της Ισπανίας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας ή της Ελλάδας, θα δείτε ότι στα σημεία είναι πιο "αριστερή", ας πούμε, η πρόταση των αριστερών κομμάτων του νότου. Γιατί;

Επειδή εκφράζουν - όχι με την έννοια των προσωπικών συμφερόντων ή των διαπλοκών, σε καμία περίπτωση - την πίεση και τα συμφέροντα ενός τμήματος του κεφαλαίου και μεσαίων στρωμάτων, τα οποία ζουν μέσα σε χώρες που βρίσκονται στην τρίτη ταχύτητα της ανάπτυξης και ξέρουν πολύ καλά ότι και ρήτρα ανάπτυξης να γίνει, τα λιγότερα θα πάρουν. Και η διαδικασία συγκέντρωσης του κεφαλαίου, η επιβίωσή τους θα είναι ακόμα πιο δύσκολη.

Κι αν θέλετε, ο ριζοσπαστισμός ή προοδευτισμός εξαρτάται στα πλαίσια της κυρίαρχης πολιτικής από τη θέση της χώρας. Αρα, έχουμε μείγματα πολιτικής που αν αυτά κυριαρχήσουν και κυριαρχούν σήμερα στο λαό, οδηγούν ένα τμήμα του λαού να είναι με ένα τμήμα της αστικής τάξης και ένα άλλο με ένα ασθενέστερο, αλλά πάλι τμήμα της αστικής τάξης.

Εξ ου και η θέση μας απέναντι στην "ενότητα της αριστεράς". Και για να ξεκαθαρίσω, δύο πράγματα κρίνουν σήμερα τα πράγματα: Η στάση απέναντι στα μονοπώλια. Οχι αριστερή, αλλά ακόμα και κυβέρνηση ΚΚΕ μονομπλόκ δεν πρόκειται να κάνει τίποτα, αν δεν καταργήσει τα μονοπώλια στην οικονομία. Τίποτα. Γιατί ενώ η παραγωγή είναι στα χέρια των εργαζομένων, αυτοί παράγουν, η ιδιοκτησία, ο προγραμματισμός, η διεύθυνση είναι στα χέρια των μονοπωλίων. Και δεύτερον, η θέση απέναντι στην ΕΕ.

Επομένως, απ' τα ίδια τα πράγματα διέξοδος απ' την κρίση υπάρχει βεβαίως, η μία είναι αυτή που ζούμε είτε στη Γαλλία, είτε τη λέει ο Μόντι, είτε ο Ολάντ ή ο Ομπάμα - είναι με τη Γαλλία και την Ιταλία ο Ομπάμα και φαντάζομαι σ' αυτή την αίθουσα υπάρχει μεγάλη χαρά για τη νίκη του Ομπάμα. Ενα ζήτημα λοιπόν είναι η κατάργηση των μονοπωλίων και η αποδέσμευση απ' την ΕΕ. Αυτό απ' τα ίδια τα πράγματα σημαίνει ανατροπή της πολιτικής εξουσίας των μονοπωλίων.

Δεν υπάρχει διέξοδος απ' την κρίση χωρίς αυτό. Τι μπορεί να υπάρξει; Κάτι να κόβει το λαϊκό κίνημα, κάτι να πετυχαίνει, ένα βήμα μπρος και πέντε πίσω θα είναι. Αυτή είναι η θέση μας και αποκλείουμε και τα δύο μείγματα πολιτικής. Το ένα έχει δοκιμαστεί στη βαρβαρότητα, το άλλο έχει δοκιμαστεί ως ένα βαθμό σε ορισμένες χώρες και εμφανίζεται ως εναλλακτική λύση. Σε καμία περίπτωση ο λαός δεν πρέπει να στηρίξει τα συμφέροντα τμήματος των επιχειρηματικών ομίλων εναντίον άλλων. Αυτό θα σημάνει την ήττα του κινήματος για πολλά πολλά χρόνια».

Mε τις ψήφους 153 βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ψηφίστηκε αργά χτες το βράδυ από την Ολομέλεια της Βουλής με ονομαστική ψηφοφορία το πολυνομοσχέδιο με τα εξοντωτικά μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Κατά ψήφισαν 128 βουλευτές του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ, των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και της «Χρυσής Αυγής» και «παρών» 18 βουλευτές. Επίσης, κατά ψήφισαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Μ. Κασσής και Θ. Παραστρατίδης και οι ανεξάρτητοι βουλευτές Γ. Μιχελογιαννάκης, Ν. Νικολόπουλος και Ν. Σταυρογιάννης. Οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ ψήφισαν «παρών», εκτός από τους Ο. Βουδούρη και Π. Μουτσινά, που ψήφισαν κατά. «Παρών» επίσης ψήφισαν οι Γ. Κουτσούκος, Α. Γκερέκου, Θ. Παραστρατίδης και Μ. Μπόλαρης από το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Κασαπίδης από τη ΝΔ. Απείχε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κ. Σκανδαλίδης. Η έγκριση του νομοσχεδίου προϋπέθετε να ψηφιστεί από την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών, οι οποίοι χτες ήταν 299, άρα ήθελε 150 ψήφους.

Αμέσως μετά τη συνεδρίαση, εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ τέθηκαν οι Α. Γκερέκου, Μ. Κασσής, Γ. Κουτσούκος, Θ. Παραστρατίδης, Κ. Σκανδαλίδης και Μ. Μπόλαρης και εκτός ΚΟ της ΝΔ ο Γ. Κασαπίδης.

Η συζήτηση που προηγήθηκε, ανέδειξε ανάγλυφα τα δύο μείγματα αστικής διαχείρισης της κρίσης που υπηρετεί το νέο δίπολο, με κέντρο τη ΝΔ, από τη μια, και το ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη. Με τις παρεμβάσεις τους, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και οι βουλευτές του Κόμματος που πήραν το λόγο, αποκάλυψαν τον πραγματικό χαρακτήρα των μέτρων που περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο. Ανέδειξαν ότι καμιά πολιτική διαχείρισης της κρίσης δεν μπορεί να δώσει διέξοδο στο λαό και πως σήμερα είναι αναγκαία η ρήξη με την ΕΕ και τη στρατηγική του κεφαλαίου για να ανακουφιστεί και να ευημερήσει η εργατική λαϊκή οικογένεια.

Στις επόμενες σελίδες, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει ολόκληρη την τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα, αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις των βουλευτών του ΚΚΕ και των εκπροσώπων των άλλων κομμάτων, καθώς και στιγμιότυπα από τη συζήτηση.

Ανήμερα χτες της επετείου για τα 75 χρόνια από τη μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση, ο πρωθυπουργός επέλεξε να επιτεθεί με μίσος και ψέματα κατά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Ανάμεσα σε άλλα, είπε ότι κάποιοι «θεωρούσαν παράδεισο τον ολοκληρωτισμό, όμως εκεί δεν υπήρχαν επενδύσεις και δημοκρατία», ότι στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες υπήρχε «οικονομία των δελτίων και της μόνιμης στέρησης» και ότι «εμείς θεμελιώσαμε σε αυτόν τον τόπο τη δημοκρατία και γι' αυτό δεν παίζουμε με τη δημοκρατία». Θέλει μεγάλο θράσος για να διαστρεβλώνει κανείς την πραγματικότητα με τέτοιο τρόπο για να συκοφαντήσει τις κατακτήσεις που είχαν οι εργαζόμενοι και ο λαός στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, έχοντας ικανοποιήσει ανάγκες που στον καπιταλισμό είναι άπιαστο όνειρο. Οσο για τα περί έλλειψης δημοκρατίας στο σοσιαλισμό, αρκεί μόνο να δει κανείς τη χτεσινή διαδικασία στο αστικό Κοινοβούλιο για να καταλάβει πόσο αστείο είναι ένας καραμπινάτος εκπρόσωπος των μονοπωλίων να καυχιέται για τη δημοκρατία στον καπιταλισμό. Σε κάθε περίπτωση, η επίθεση Σαμαρά ένα πράγμα επαληθεύει. Οτι σε συνθήκες όξυνσης της κρίσης και σαπίλας του καπιταλισμού, ο φόβος τους για το πραγματικό αντίπαλο δέος, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που άνοιξε η σοσιαλιστική οικοδόμηση τον περασμένο αιώνα, στοιχειώνει τον ύπνο και τον ξύπνιο τους...

Στους ισχυρισμούς των Αντ. Σαμαρά και Ε. Βενιζέλου, αλλά και των εκπροσώπων των άλλων κομμάτων, απάντησε στην τοποθέτησή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θ. Παφίλης. Τόνισε ότι ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με τις ταξικές, ωμές και κυνικές τοποθετήσεις, διατράνωσαν ότι θα κάνουν τα πάντα για να τσακίσουν το λαό προκειμένου να επιτευχθεί η πολυπόθητη ανάπτυξη για το κεφάλαιο.

Απαντώντας στις συκοφαντίες του Αντ. Σαμαρά ότι το ΚΚΕ και το εργατικό κίνημα φταίνε που έκλεισαν εργοστάσια στην Ελλάδα, τόνισε ότι η ΕΕ και η Συνθήκη του Μάαστριχτ ήταν αυτή που χρηματοδοτούσε το κλείσιμο και τη μεταφορά εργοστασίων σε άλλες χώρες. Υπενθύμισε ακόμα ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις ήταν αυτές που στους διάφορους Μποδοσάκηδες και Τσάτσους έδωσαν το αίμα του λαού και σήμερα ξεδιάντροπα θέτουν στο λαό το δίλημμα «ή θα πεθάνει, ή θα πεθάνει χειρότερα».

Ξεκαθάρισε ότι ή αργά ή γρήγορα ο φόβος θα γίνει οργή και η οργή δύναμη, αρκεί να γίνει συνειδητά και οργανωμένα. Τόνισε ότι το πραγματικό δίλημμα είναι «κόλαση ή ανατροπή», υπογραμμίζοντας ότι ο λαός ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει συσσωρεύσει τεράστια δύναμη και εμπειρία. Καλούμε, είπε, το λαό με βάση την πείρα του να σκεφθεί ψύχραιμα, αφού ο καπιταλισμός ως σύστημα τέλειωσε, τα πήρε όλα σε μια νύχτα και δεν μπορεί να δώσει τίποτα, η ΕΕ ολοένα και αποκαλύπτεται ότι δεν μπορεί να αλλάξει και άρα διέξοδος φιλολαϊκή, χωρίς εξουσία στο λαό και έξοδο από την ΕΕ δεν μπορεί να υπάρξει.

Οι πρώτες 3,5 ώρες της χτεσινής συνεδρίασης της Βουλής για τα μέτρα, αναλώθηκαν στη συζήτηση για την ένσταση αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου που κατέθεσαν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες».

Τα δύο κόμματα αμφισβήτησαν τη «διά εγέρσεως» απόρριψη της ένστασης που ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Βουλής Ευ. Μεϊμαράκης (ήταν εξόφθαλμη μειοψηφία όσοι απέρριψαν την ένσταση, εξαιτίας της παρουσίας στην αίθουσα μικρού αριθμού βουλευτών της συγκυβέρνησης) και ζήτησαν την πραγματοποίηση ονομαστικής ψηφοφορίας. Η συνεδρίαση διακόπηκε για 1,5 ώρα (αντί για ένα δεκάλεπτο που προβλέπει ο κανονισμός) με αποτέλεσμα να διαμαρτυρηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, να αποσύρει την πρότασή του και στη συνέχεια να μην πάρει μέρος στην ονομαστική ψηφοφορία.

Στην παρέμβασή του κατά τη διαδικασία, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θ. Παφίλης τόνισε ότι ο ελληνικός λαός και από τη σημερινή συνεδρίαση μπορεί να αντιληφθεί την ουσία της αστικής δημοκρατίας και του αστικού κοινοβουλίου. Απευθυνόμενος στο ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε ότι η πολιτική ουσία των πραγμάτων δεν λύνεται με συνδικαλιστικά κόλπα, τονίζοντας ότι είναι καταδικαστέα η όλη τακτική που ακολούθησε η κυβέρνηση. Καταλήγοντας, είπε ότι «ακόμα και αν αποφασίσετε ότι το νομοσχέδιο είναι συνταγματικό, θα το απορρίψει ο λαός στην πράξη και το ΚΚΕ τον καλεί σε απειθαρχία και ανυπακοή».

Η αίτηση αντισυνταγματικότητας απορρίφθηκε με 170 ψήφους βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της ΔΗΜΑΡ έναντι 47 κατά.

Το πραγματικό δίλημμα είναι «με τα μονοπώλια ή με το λαό». Το ΚΚΕ προτείνει οργανωμένη απειθαρχία και την ανυπακοή στο σύστημα, με στόχο την ανατροπή του

Ο εισηγητής του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, υλοποιεί τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις που είχε αναλάβει προεκλογικά, καθώς είναι στρατευμένη στην υλοποίηση και εξυπηρέτηση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου σε συνθήκες βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης. Τόνισε ότι η κυβέρνηση, με τη βοήθεια και τη στήριξη της τρόικας, καταφεύγει στον τρόμο και την κινδυνολογία ότι θα έρθει φτώχεια εάν δεν περάσουν τα μέτρα, υπογραμμίζοντας ότι στη φτώχεια και τη μαζική εξαθλίωση οδηγούν τα αντιλαϊκά μέτρα.

Υπενθύμισε ακόμα στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που κάνουν λόγο για αποσπασματικά μέτρα, ότι ο βασικός πυρήνας των προωθούμενων μέτρων προβλέπονται από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία ο τότε ΣΥΝ είχε ψηφίσει. Τόνισε, τέλος, πως όσοι σήμερα ισχυρίζονται ότι χωρίς αμφισβήτηση της ΕΕ και της εξουσίας των μονοπωλίων μπορεί να λυθούν τα προβλήματα μόνο με κυβερνητική αλλαγή, λένε ψέματα στο λαό.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης είπε ότι η κυβέρνηση ακούει τη φωνή «του κυρίου της», που είναι οι καπιταλιστές. Εργο σας, είπε, είναι το 1,5 εκατομμύριο ανέργων, τα ποσοστά φτώχειας του λαού, οι χιλιάδες συνταξιούχοι που δεν έχουν να αγοράσουν τα φάρμακά τους, ο εργασιακός μεσαίωνας. Ολα αυτά, είπε, δεν είναι αποτέλεσμα παραλείψεων, όπως λένε κάποιοι, αλλά συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης και της τρόικας, προκειμένου να γυρίσει η κατάσταση της εργατικής τάξης εκατοντάδες χρόνια πίσω.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, συνέχισε, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων χτες και σήμερα διαδήλωσαν με συνθήματα ενάντια στον κοινό εχθρό, που είναι τα μονοπώλια και η εξουσία τους, ενάντια στα βάρβαρα μέτρα, παρά το φόβο, τους εκβιασμούς και τα τρομοκρατικά διλήμματα. Μπροστά, τόνισε, στην κόλαση που δημιουργείτε, ένα είναι το δίλημμα «ή με τα μονοπώλια ή με το λαό» και το ΚΚΕ προτείνει στο λαό την οργανωμένη απειθαρχία και την ανυπακοή στο σύστημα.

Η βουλευτής του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου τόνισε ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο καρμανιόλα, που δεν αφήνει τίποτα όρθιο με fast track διαδικασίες και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις επιπτώσεις στη νεολαία, στους αγρότες και τους μικρούς επαγγελματίες. Με τα προωθούμενα μέτρα, είπε, οι νέοι θα ζουν στην κόλαση χωρίς κανένα ουσιαστικό δικαίωμα με μειωμένους μισθούς και αποζημιώσεις, σε μια κόλαση όπου δεν θα μπορούν καν να κάνουν οικογένεια. Σκοτώνετε, τόνισε, το μέλλον της νεολαίας και οι καπιταλιστές τρίβουν τα χέρια τους με τις ρυθμίσεις που προωθείτε.

Κάθε μορφή μείγματος καπιταλιστικής διαχείρισης, συνέχισε, είναι αδιέξοδη και πάντα θα συνθλίβονται τα λαϊκά στρώματα, όπως γίνεται με τη φτωχή αγροτιά, την οποία στραγγίζει και η σημερινή κυβέρνηση, για να είναι ευκολότερη η συγκέντρωση της γης σε καπιταλιστικές μονάδες. Η βουλευτής κατήγγειλε την περικοπή των συντάξεων του ΟΓΑ και τόνισε ότι η συγκυβέρνηση, μεταξύ άλλων, εξοντώνει και τους μικρούς επαγγελματίες, ενεργώντας υπέρ των μεγάλων μονοπωλιακών κλάδων.

Χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση έσπευσαν να προσφέρουν με μπαράζ δηλώσεών τους, την παραμονή της ψήφισης των μέτρων, αξιωματούχοι της Κομισιόν και της Ευρωζώνης. Από τη Σιγκαπούρη, ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, είπε ότι «οι Ελληνες πρέπει να περάσουν τα μέτρα, έστω και με πολιτικό κόστος (...) δεν έχουν άλλη επιλογή». Τη σκυτάλη πήρε ο αρμόδιος για τα οικονομικά επίτροπος Ο. Ρεν, που κάλεσε το ελληνικό κοινοβούλιο να ψηφίσει τα μέτρα και τον προϋπολογισμό την Κυριακή, προκειμένου, όπως είπε, «να ανοίξει το δρόμο στην απόφαση εκταμίευσης της δόσης τη Δευτέρα». Τα ψευτοδιλήμματα και οι απειλές είναι ίδιοι μέσα κι έξω από την Ελλάδα, προκειμένου με τον εκβιασμό της δόσης, να μπει το πιστόλι στον κρόταφο του λαού και να περάσουν τα εξοντωτικά μέτρα.

Ρεσιτάλ κινδυνολογίας και εκβιασμών από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ε. Βενιζέλο. Υποστήριξε ότι σήμερα «χρειαζόμαστε τα δάνεια από τους εταίρους μας για να λειτουργούν σχολεία, να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, για να λειτουργούν τα χειρουργεία». Συνέχισε λέγοντας ότι «αλλιώς θα χρειάζονταν δρακόντειες περικοπές και φορολογικές επιβαρύνσεις», άρα «το ερώτημα για την Ελλάδα είναι πλέον ποιος και με ποιους όρους χρηματοδοτεί το δημόσιο χρέος και τις τράπεζες, δηλαδή τις καταθέσεις και τις χορηγήσεις».

Ισχυρίστηκε ακόμα, για να αθωώσει την κυβέρνηση και την ντόπια πλουτοκρατία, ότι «βρισκόμαστε σε ευρωπαϊκούς συσχετισμούς συντηρητικούς», αφού «η κρατούσα ευρωπαϊκή πολιτική είναι εσφαλμένη και τιμωρητική» και «επιβάλλουν πολιτικές με κορυφαίο παράδειγμα την Ελλάδα», όμως «δυστυχώς αυτή είναι η υφιστάμενη κατάσταση και αυτές οι μόνες πηγές χρηματοδότησης του ελλείμματος».

Κριτική για την αποτελεσματικότητα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, άσκησε στην τοποθέτησή του ο πρόεδρος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» Π. Καμμένος. Οπως χαρακτηριστικά είπε, «αυτό που σήμερα ψηφίζει η Βουλή είναι μέτρα για τα οποία έχετε υπογράψει προσωπικές υποσχέσεις κ. Σαμαρά και κ. Βενιζέλο» αναφερόμενος στα προηγούμενα μνημόνια. Εκανε ακόμα λόγο για «κράτος κάτω από ξένη κατοχή», λέγοντας ότι η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει το αυτοδιοίκητο της Βουλής, γιατί υπάρχει στόχος «να ελέγχεται η Βουλή από την τρόικα».

Ακρως συστημικές προτάσεις, στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου αράδιασε ο πρόεδρος της φασιστικής «Χρυσής Αυγής» Ν. Μιχαλολιάκος. Αποδέχθηκε ότι «είμαστε σε ένα ανηφορικό τούνελ» και ανέφερε ότι η κυβέρνηση με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα «ζητάει θυσίες όταν δεν έχει γίνει τίποτε για το περίφημο πόθεν έσχες και τις σπατάλες των Ολυμπιακών Αγώνων». Τάχθηκε κατά της μείωσης κάθε αμυντικής δαπάνης και κατηγόρησε την κυβέρνηση για «ασυνέπεια προεκλογικών λόγων και έργων», ενώ άσκησε κριτική επειδή οι δανειακές συμβάσεις υπογράφονται με βάση το αγγλικό Δίκαιο.

Την προσήλωση της ΔΗΜΑΡ στον ευρωμονόδρομο και στις πολιτικές ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, επιβεβαίωσε με την παρέμβασή του ο πρόεδρος του κόμματος, Φ. Κουβέλης, δηλώνοντας πως το κόμμα του θα ψηφίσει «παρών». Οπως χαρακτηριστικά επισήμανε, «αυτό που διακυβεύεται είναι η συμφωνία με τους δανειστές για τη συνέχιση του προγράμματος προσαρμογής αλλά και ο τρόπος συνέχισης του προγράμματος».

Τόνισε, ακόμα, πως «η δανειακή σύμβαση αποτελεί ένα δεσμευτικό πλαίσιο για τη χώρα» και ότι «δε θα υπονομεύσουμε την παραμονή της χώρας στο ευρώ». Ο Φ. Κουβέλης, με την τοποθέτησή του, καλλιέργησε αυταπάτες, ζητώντας διαπραγμάτευση για ένα πρόγραμμα «οικονομικά βιώσιμο συνδεόμενο με την ανάπτυξη», ενώ σημείωσε ότι δεν μπορεί να υπάρξει δημοσιονομική εξυγίανση «χωρίς αντιμετώπιση των παθογενειών και υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».

Associated Press

Από τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή

Ο Αντ. Σαμαράς προσπάθησε να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση ότι η ψήφιση των μέτρων γίνεται για το συμφέρον του λαού, ισχυριζόμενος ότι με τα χρήματα της δόσης «θα προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Δεν θα σωθούν μόνο τράπεζες αλλά και οι καταθέτες, καθώς και όσοι περιμένουν ένα δάνειο για τις επιχειρήσεις τους», αφού «κινδυνεύουν άνθρωποι να χάσουν τις δουλειές τους λόγω της έλλειψης ρευστότητας».

Στη λογική της ενίσχυσης των επιχειρήσεων θα κινηθούν και οι επικείμενες αλλαγές στο φορολογικό, όπως ξεκαθάρισε ο Αντ. Σαμαράς, λέγοντας ότι «αλλάζουμε το φορολογικό σύστημα για να πληρώνουν όσοι δεν πλήρωναν ως σήμερα» και «να έρθουν επενδύσεις για να βρει ο κόσμος δουλειά».

Ο πρωθυπουργός έκανε ξανά επίδειξη πυγμής ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα, με συκοφαντίες και απειλές. Ενδεικτικά, ανέφερε ότι «την κόλαση δεν την φέρνουν οι διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά αυτοί που έδιωξαν επιχειρήσεις και εργοστάσια από αυτόν τον τόπο. Οσοι παρέλυαν τις πόλεις και ζητούσαν παροχές και προνόμια. Την κόλαση τη φέρνει η έλλειψη ανταγωνιστικότητας»...

Ο ίδιος διαβεβαίωσε το κεφάλαιο ότι «δεν παίζουμε με την ευρωπαϊκή προοπτική του τόπου» και προσπάθησε να ξεγελάσει το λαό ότι αυτά «είναι τα τελευταία επώδυνα μέτρα», αλλά «όποια πρόσθεση χρειαστεί στο τέλος θα προκύψει από πάταξη της φοροδιαφυγής και περιορισμό της δημόσιας σπατάλης», εάν «έχουν επιτευχθεί οι στόχοι». Κομπάζοντας για τις αντεργατικές - φιλομονοπωλιακές ανατροπές, σημείωσε ότι «η Ελλάδα ανέβηκε δέκα θέσεις στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας».

Τέλος, αναφερόμενος στις επικίνδυνες εξελίξεις στην Ανατ. Μεσόγειο, είπε ότι «η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο μιας περιοχής που εμφανίζει όλο και περισσότερο γεωπολιτική αστάθεια», γι' αυτό «χώρες εντός και εκτός Ευρώπης βλέπουν την ανάγκη να σταθεροποιηθεί η χώρα μας και όχι να τιναχθεί στον αέρα».

Σε διαδικαστικά ζητήματα επικέντρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του ο Αλ. Τσίπρας, θέλοντας να προσαρμόσει τη συζήτηση στην προπαγάνδα του για «εκτροπή» από τη δημοκρατία και να υπερασπιστεί το μείγμα της διαχείρισης που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στην τοποθέτησή του θύμισε ότι «καταθέσαμε ένσταση αντισυνταγματικότητας» και ότι «κανείς εκ των βουλευτών της συμπολίτευσης δεν έχει διαβάσει και δεν ξέρει τι ψηφίζει».

Πρόσθεσε πως «φέρνετε προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο γνωρίζοντας εκ των προτέρων την αρνητική γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου σε σχέση με τη συνταγματικότητά του», δηλώνοντας ότι «μπροστά στην αποφασιστικότητά σας να ολοκληρώσετε τον καταστροφικό σας έργο δεν υπολογίζετε ούτε θεσμούς ούτε διαδικασίες, εκτός αν σκοπεύετε να αναγνωρίσει το Σύνταγμα της χώρας τις απαιτήσεις των δανειστών».

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβήτησε τη διαπραγματευτική ικανότητα της κυβέρνησης, λέγοντας ότι «στην Ευρωζώνη δεν μας κρατάνε από φιλανθρωπία αλλά από ανάγκη». Πιο συγκεκριμένα, δήλωσε ότι «έχουμε μια εύθραυστη γεωπολιτική κατάσταση. Ομως, η Ελλάδα είναι μια χώρα με ανεξάντλητη γεωπολιτική δυναμική που δεν πρέπει να παραδώσουμε στους δανειστές».

Ισχυριζόμενος ότι με άλλη διαχείριση ο ντόπιος καπιταλισμός θα έμπαινε ταχύτερα σε ρυθμούς ανάπτυξης, είπε ότι «η πολιτική της κας Μέρκελ είναι αυτή που μας απομονώνει στην Ευρωπαϊκή Ενωση», κατηγορώντας την κυβέρνηση για το ότι «δεν έχει κόκκινες γραμμές» και συζητά «ειδικό λογαριασμό προκειμένου να πληρώνονται πρώτα οι δανειστές και μετά οι ανάγκες του κράτους».

Δήλωσε ότι διεθνείς παράγοντες «μιλάνε για την ανάγκη ουσιαστικής διαγραφής του χρέους», σημειώνοντας πως «ο επικεφαλής της Ντόιτσε Μπανκ δήλωσε ότι πρέπει να υπάρξει διαγραφή του χρέους μέχρι αυτό να φτάσει στο 60% του ΑΕΠ». Ενδεικτική ήταν η τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα και για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Οπως είπε, «τα χρήματα από την ανακεφαλαιοποίηση δεν θα διοχετευθούν στην πραγματική οικονομία», αφού «δεν θέτετε όρους δημόσιου συμφέροντος. Δεν τους υποχρεώνετε να διαθέσουν μέρος των χρημάτων στην πραγματική οικονομία». Τέλος, ζήτησε τη διενέργεια εκλογών, λέγοντας ότι η κυβέρνηση «κάνει τα αντίθετα από αυτά που δήλωνε στις προγραμματικές δηλώσεις» και ότι χρειάζεται μια «κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ».