Κυριακή 8 Νοέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Αναδιανομή» από την ανάποδη

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Λεφτά υπάρχουν», διαβεβαίωνε προεκλογικά ο Γ. Παπανδρέου, υποσχόμενος μάλιστα ότι «θα τα πάρουμε από αυτούς που έχουν και θα τα δώσουμε σε αυτούς που δεν έχουν». Μετά την παρουσίαση του προσχεδίου του προϋπολογισμού αποκαθίσταται πλήρως το αληθινό νόημα των πρωθυπουργικών λόγων. Οι «έχοντες», λοιπόν, για το ΠΑΣΟΚ, είναι ...οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, αφού αυτοί καλούνται να πληρώσουν, για πολλοστή φορά, τα βάρη της κρίσης, ενώ οι «μη έχοντες» είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι καπιταλιστές, που απαλλάσσονται περαιτέρω από φορολογικά και άλλα βάρη. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θα πληρώσουν τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων (και όχι μόνο) φόρων ύψους 4,5 δισ. ευρώ, κυρίως μέσω της έμμεσης φορολογίας, ενώ ταυτόχρονα θα πληγούν από τη μείωση των κοινωνικών δαπανών. Από την άλλη, οι επιχειρηματίες θα πληρώσουν τους λιγότερους φόρους από κάθε άλλη χρονιά! Πράγματι, η κυβέρνηση πετυχαίνει την αναδιανομή του εισοδήματος αλλά σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Προεκλογικά υποσχόταν το αντίθετο (εμείς πάντως όχι μόνο δεν το πιστεύαμε αλλά λέγαμε ακριβώς το αντίθετο απ' αυτά που το ΠΑΣΟΚ έλεγε, δηλαδή αυτά που κάνει τώρα και θα συνεχίσει αντιλαϊκά), αλλά αυτή είναι η «δύναμη» του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να υφαρπάσει τη λαϊκή ψήφο. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι να τιμωρηθεί το ΠΑΣΟΚ για την «αθέτηση» των προεκλογικών υποσχέσεων και τον εμπαιγμό των λαϊκών στρωμάτων, αλλά να καταδικαστεί η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται και τα κόμματα - διαχειριστές της.

Από τη σκληρή εργασία στη σκληρή ανεργία

Οι Ελληνες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο Ευρωπαίο πολίτη, σύμφωνα, μάλιστα, με τα στοιχεία της επίσημης στατιστικής υπηρεσίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης - της γνωστής Eurostat - που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα και τα οποία αφορούν το δεύτερο τρίμηνο του 2009. Συγκεκριμένα, η κοινοτική υπηρεσία αναφέρει ότι οι Ελληνες εργάζονται κατά μέσον όρο 42 ώρες τη βδομάδα έναντι 40 ωρών (μέσος όρος) των εργαζομένων στις 16 χώρες της ευρωζώνης και 40,3 ωρών (μέσος όρος) των εργαζομένων σε όλη την ΕΕ. Το παραμύθι του τεμπέλη Ελληνα εργαζόμενου χωρίς αμφιβολία καταρρίπτεται, αλλά το κύριο δε βρίσκεται εκεί. Η Eurostat διαπιστώνει επίσης ότι η ανεργία αυξάνεται - και θα συνεχίσει να αυξάνεται - τόσο στη χώρα μας όσο και στην ΕΕ. Με άλλα λόγια - ειδικότερα στις παρούσες συνθήκες - οι Ελληνες εργαζόμενοι (και όχι μόνο οι Ελληνες) πληρώνουν αποκλειστικά, όπως τα στοιχεία δείχνουν, ολόκληρο το κόστος της κρίσης, παραπαίοντας από τη σκληρή εργασία στη σκληρή ανεργία, με ...έπαθλο, και στη μία και στην άλλη περίπτωση, τη φτώχεια και την ανέχεια.

Αποπροσανατολισμός για τα επαγγελματικά δικαιώματα

Συνεχίζεται το συντεχνιακό παιχνίδι με τα επαγγελματικά δικαιώματα των σπουδαστών των ΤΕΙ. Πρόσφατα συνεδρίασε και πάλι η επιτροπή που έχουν φτιάξει πρόεδροι, εκπαιδευτικοί και απόφοιτοι των ΤΕΙ, με αντικείμενο τη διαδικασία έκδοσης Προεδρικών Διαταγμάτων για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Η ιστορία με τα ΠΔ κρατάει εδώ και χρόνια και καλλιεργεί αυταπάτες, λες και μπορεί να γίνει κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όφελος των εργαζομένων, με νόμους στην «ελεύθερη αγορά». Την ίδια ώρα, η απαράδεκτη κατάσταση στην υλικοτεχνική υποδομή των ΤΕΙ οξύνεται, ο αναχρονιστικός διαχωρισμός ανάμεσα σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ καλά κρατεί και ενισχύεται η πολιτική που οδηγεί απόφοιτους πανεπιστημίων, ΤΕΙ και κολεγίων να κυνηγάνε μια θέση εργασίας, με μόνο κερδισμένο τον εργοδότη που διαλέγει τον πιο φθηνό και ευέλικτο εργαζόμενο. Παρ' όλα αυτά, οι... «υποστηρικτές» των σπουδαστών συνεχίζουν το νομικό τους «αγώνα» και δε μιλούν καθόλου για την ουσία.

Δεν πληρώνονται οι επιδοτήσεις

Στο περίμενε βρίσκονται οι αγροτοκτηνοτρόφοι για την πληρωμή των επιδοτήσεων του 2009. Θα μπορούσε από 16 Οκτώβρη να έχει καταβληθεί ως προκαταβολή το 70% της ενιαίας ενίσχυσης αλλά αυτό δεν έχει γίνει. Την 1η του Δεκέμβρη μπορεί να καταβληθεί το 100% της ενιαίας ενίσχυσης αλλά ούτε αυτό φαίνεται ότι θα γίνει. Η δικαιολογία που προβάλλεται είναι ότι δεν έχει ολοκληρωθεί η λεγόμενη ψηφιοποίηση του ΟΣΔΕ (Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Επιδοτήσεων), πράγμα που δε φαίνεται ότι θα έχει γίνει μέχρι το τέλος του χρόνου, όπως απαιτεί η Κομισιόν. Η νέα υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης εμφανίζεται να διαπραγματεύεται το θέμα με την Κομισιόν και όπως αναφέρεται, τ' όλο θέμα θα ξεκαθαρίσει μετά τον κοινοτικό έλεγχο που θα γίνει στην Ελλάδα στις 23 με 27 του Νοέμβρη. Παράλληλα, η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης μεταθέτει τις ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση για να βγει λάδι στους απλήρωτους αγροτοκτηνοτρόφους. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν είχε πολιτική σε όφελος των φτωχών αγροτών θα μπορούσε να πληρώσει ήδη την προκαταβολή των επιδοτήσεων και την 1η του Δεκέμβρη να δώσει ολόκληρες τις επιδοτήσεις, αλλά από ό,τι φαίνεται οι μικρομεσαίοι αγρότες δεν είναι στις προτεραιότητές της. Για το ΠΑΣΟΚ υπέρτατη αρχή είναι τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Τι είναι οι «φίλοι του λαού» και πώς πολεμούν τους σοσιαλδημοκράτες

Πρόκειται για ένα από τα κλασικά βιβλία του Β.Ι. Λένιν, που γράφτηκε το 1894. Ο Λένιν άρχισε να δουλεύει το βιβλίο το 1892-93, την εποχή που στις διαλέξεις του στον κύκλο των μαρξιστών της Σαμάρας έκανε δριμεία κριτική στους αντίπαλους του μαρξισμού - στους φιλελεύθερους ναρόντνικους: Β.Β. (Βόροντσοφ), Μιχαϊλόφσκι, Γιουζάκοφ και Κριβένκο. Οι διαλέξεις αυτές αποτέλεσαν το προπαρασκευαστικό υλικό για το βιβλίο. Το φθινόπωρο του 1894, ο Λένιν διάβασε την εργασία του στο μαρξιστικό κύκλο της Πετρούπολης. «Θυμάμαι πόσο μας συνάρπασε όλους το βιβλίο αυτό», έγραφε στις αναμνήσεις της η Ν.Κ. Κρούπσκαγια. Στο βιβλίο διατυπωνόταν με σαφήνεια ο σκοπός της πάλης. Αργότερα οι «φίλοι του λαού» κυκλοφορούσαν πολυγραφημένοι από χέρι σε χέρι με τον τίτλο «Κίτρινα τετράδια». Το βιβλίο εκδόθηκε τμηματικά. Το πρώτο μέρος σε πολύγραφο τον Ιούνη του 1894 στην Πετρούπολη και κυκλοφόρησε παράνομα τόσο στην Πετρούπολη όσο και σε άλλες πόλεις. Τον Ιούλη του 1894 κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση του πρώτου μέρους, τυπωμένη κατά τον ίδιο τρόπο. Η πολυγραφημένη έκδοση του πρώτου και του τρίτου μέρους του βιβλίου βρέθηκε στις αρχές του 1923 στα σοσιαλδημοκρατικά αρχεία του Βερολίνου και σχεδόν ταυτόχρονα στην Κρατική Δημόσια Βιβλιοθήκη του Λένινγκραντ. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου δε βρέθηκε ακόμα. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Μαχμούντ Αμπάς

Ποικίλα πολιτικά σενάρια δρομολόγησε η ανακοίνωση του Μαχμούντ Αμπάς ότι δε θα επιδιώξει να επανεκλεγεί στην Προεδρία. Το διάγγελμα Αμπάς, κατά πολλούς αναλυτές, απευθυνόταν, κυρίως, στην προεδρία Ομπάμα, επικρίνοντας την «πολιτική απροθυμία της να ασκήσει πραγματικές πιέσεις στην ισραηλινή πλευρά». Αλλη εκδοχή υποστηρίζει πως «ο Αμπάς θέλησε, με τον τρόπο αυτό, να εκφράσει ότι ένιωσε εξευτελισμένος από τις πιέσεις του Λευκού Οίκου για συνομιλίες, τη στιγμή που η Ουάσιγκτον, παρά τις αρχικές της διακηρύξεις, υπαναχώρησε, τελικά, από την απαίτηση για ολικό πάγωμα των εποικισμών».

Ωστόσο, το διάγγελμά του ενδεχομένως να αποτελεί τον τελευταίο του πολιτικό ελιγμό. Με δεδομένο το τέλμα στις ισραηλινο-παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις και την προκλητική αδιαλλαξία του Τελ Αβίβ, ο Αμπάς, μετά την αρχική πλήρη συμπόρευσή του με τον Ομπάμα, εκτίμησε (και ορθώς) ότι δεν έχει κανένα περιθώριο περαιτέρω υποχώρησης στα μάτια του παλαιστινιακού λαού. Αποχωρώντας από την προεδρική υποψηφιότητα, αλλά όχι και από την ηγεσία της ΟΑΠ, παραμένει πάντα «έτοιμος» να επανέλθει στην περίπτωση που του «ζητηθεί εντόνως» ελλείψει «συνομιλητή».

Πάντως, ήδη, καταγράφονται ορισμένοι πιθανοί υποψήφιοι της «Φατάχ», μιας από τις δύο μεγαλύτερες παλαιστινιακές πολιτικές δυνάμεις: Ο ηγέτης της οργάνωσης στη Δ. Οχθη Μαρουάν Μπαργούτι, φυλακισμένος όμως, ο Νάσερ αλ Κίντουα, διπλωμάτης στον ΟΗΕ, οπότε απρόσβλητος από το κύμα διαφθοράς που παρέσυρε την Π. Αρχή και ο Μουχάμαντ Ντάχλαν, πρώην επικεφαλής Ασφαλείας της Γάζας και προτιμώμενος από τις ΗΠΑ.


Ε. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ