Κυριακή 7 Αυγούστου 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εμπαιγμός των συμβασιούχων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο εμπαιγμός των συμβασιούχων στο Δήμο Αθήνας, που λήγουν οι συμβάσεις τους κατά εκατοντάδες το τελευταίο διάστημα και δεν ανανεώνονται, συνεχίζεται, μετά και την αρνητική απάντηση του υπουργείου Εσωτερικών στο αίτημα του δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη για τριετή παράταση των συμβάσεων.

Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η νέα πρόταση του δημάρχου για παράταση των συμβάσεων μέχρι να τελεσιδικήσουν οι υποθέσεις τους στο δικαστήριο. Ωστόσο, ούτε και αυτή η πρόταση λύνει το πρόβλημα, αλλά αντίθετα, υπονομεύει το δίκιο των αιτημάτων των εργαζομένων για να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος στο Δήμο της Αθήνας και να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα. Αιτήματα τα οποία στηρίζουν οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και δίνουν μόνιμη λύση στο ζήτημα.

Βέβαια, ο δήμαρχος προσπαθεί να αποποιηθεί των ευθυνών του, λέγοντας ότι δε δημιούργησε αυτός το πρόβλημα. Το πρόβλημα όμως το δημιούργησε το κόμμα που στηρίζει σήμερα τη δημοτική αρχή και είναι στην κυβέρνηση, το δημιούργησαν από κοινού ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, όπως και όλες οι προηγούμενες δημοτικές αρχές.

Το πρόβλημα θα λυνόταν οριστικά μόνο με τη θέση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, «να πάρουμε εδώ και τώρα πολιτική απόφαση να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος». Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο...

Σκάνδαλο διαρκείας οι εξοπλισμοί...

Πολιτικό σκάνδαλο διαρκείας είναι συνολικά η υπόθεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων που από κοινού προωθούν τις τελευταίες δεκαετίες οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Μέρος αυτού του σκανδάλου, η κορυφή του παγόβουνου της όλης υπόθεσης, είναι οι σκανδαλώδεις συμβάσεις για τα υποβρύχια. Πρόκειται κατά κανόνα για πολεμικό υλικό που δεν υπηρετεί τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά εντάσσεται στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Είναι αγορές οπλικών συστημάτων που αποτελούν μέρος του γενικότερου ιμπεριαλιστικού καταμερισμού ανάμεσα στις χώρες μέλη. Οι επιλογές αυτές εξυπηρετούν κατά κύριο λόγο τις ανάγκες που έχουν να κάνουν με τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνονται στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών επιτελείων του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις οπλικών συστημάτων μεγάλης αξίας που έχουν ενταχθεί σε ιμπεριαλιστικούς ρόλους και αποστολές: Οι αντιαεροπορικοί αντιβαλιστικοί πύραυλοι «Πάτριοτ» έχουν ενταχθεί στο σχεδιασμό του συστήματος «αντιπυραυλικής προστασίας» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Οι πιο σύγχρονες φρεγάτες του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού έχουν διατεθεί στις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις στη Λιβύη, τη Σομαλία (αντιμετώπιση... πειρατείας), την Ανατ. Μεσόγειο (πόλεμος κατά της τρομοκρατίας). Τα ελληνικά ιπτάμενα ραντάρ συμμετέχουν στις πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη (Αερομεταφερόμενο Σύστημα Εγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου). Ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη «F-16» έχουν πιστοποιηθεί από το ΝΑΤΟ για τη μεταφορά και ρίψη ατομικών βομβών και έχουν ενταχθεί στον πυρηνικό σχεδιασμό της Συμμαχίας...

... για ΝΑΤΟ και κέρδη πολυεθνικών

Σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για οπλικά συστήματα που παραμένουν ανενεργά, καθώς βρίσκεται σε εκκρεμότητα η ολοκλήρωσή τους. Τα παρακάτω παραδείγματα είναι αποκαλυπτικά:

Η περιβόητη αγορά των υποβρυχίων «Τ-214», που δώδεκα χρόνια μετά την ...εσπευσμένη παραγγελία τους και αφού έχουν διατεθεί 2,3 δισ. ευρώ, το Πολεμικό Ναυτικό έχει παραλάβει μόνο ένα σκάφος, το... πειραματικό «Παπανικολής». Η αγορά 170 γερμανικών αρμάτων μάχης τύπου «Leopard 2 HEL», αξίας 1,7 δισ. ευρώ, τα οποία πέντε χρόνια μετά την παραλαβή τους (2006) έμειναν χωρίς πυρομαχικά και είναι μόνο για ...παρελάσεις. Η παρτίδα 50 μαχητικών «F-16» που παραγγέλθηκαν... εσπευσμένα, το έτος 2000, χωρίς στην αρχική παραγγελία να περιλαμβάνεται ο κινητήρας και το σύστημα αυτοπροστασίας, για τα οποία χρειάστηκε να γίνει νέα συμπληρωματική σύμβαση με τους όρους των Αμερικανών πωλητών. Τα 5 αντιτορπιλικά τύπου «Adams» που ναυπηγήθηκαν στις ΗΠΑ, το διάστημα 1960-1964, ήρθαν στην Ελλάδα μετά το 1991, σε ηλικία 30 ετών, για να αποσυρθούν μετά από 10 χρόνια, αφού προηγουμένως «εκσυγχρονίστηκαν» με υψηλό κόστος, χωρίς ποτέ να προσφέρουν πραγματική υπηρεσία. Τα συστήματα «Πάτριοτ», τα οποία οι Αμερικάνοι επιχείρησαν να παραδώσουν με υποβαθμισμένο το λογισμικό τους. Τα 4 αερόστρωμνα (χόβερκραφτ) τύπου «Zubr» από Ρωσία και Ουκρανία, που ποτέ δεν εντάχθηκαν επιχειρησιακά στο Πολεμικό Ναυτικό.

Γι' αυτά τα πραγματικά μεγάλα σκάνδαλα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν λένε τίποτα. Μπορεί όμως να πει ο λαός, με τον αγώνα του και την πάλη του για μια άλλη εξουσία, που δεν θα υπηρετεί τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, αλλά τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.

Η οικολογία της κυβέρνησης και οι δασεργάτες

Πόσα ωραία και «μεγάλα λόγια» δεν έχουμε ακούσει απ' αυτήν την κυβέρνηση για την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία ή την αποκατάσταση των δασών μετά από καταστροφικές πυρκαγιές. Και όμως μια ομάδα σκληρά εργαζόμενων που παίρνουν στην πλάτη τους την αποκατάσταση των δασών, τους δασεργάτες, η κυβέρνηση τους πετά έξω από τη λίστα των ΒΑΕ. Τη μοίρα τους ακολουθούν και οι ρητινοσυλλέκτες, όσοι έχουν απομείνει απ' αυτούς. Δυο ολιγομελείς ομάδες εργατών, που τόσα προσφέρουν και πρόσφεραν στην προστασία και στην αποκατάσταση των δασών στη χώρα μας.

Ομως στην κυβέρνηση με τις οικολογικές ευαισθησίες δεν έχουν μάτια ούτε αυτιά για να ακούσουν ανθρώπους σαν τους δασεργάτες, που μέσα στις στάχτες, σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου δουλεύουν για να φτιάξουν αντιπλημμυρικά έργα στο καμένο δάσος, το καθαρίζουν, φορτώνουν κορμούς δένδρων δεκάδων κιλών, καταπονούνται κάτω από σκληρές εργασιακές συνθήκες... Βλέπετε, η οικολογική συνείδηση των κυβερνώντων αντιλαμβάνεται τη φύση χωρίς τον παράγοντα άνθρωπο, που μοχθεί και δημιουργεί. Η οικολογία τους είναι ψεύτικη γιατί απ' αυτή λείπει το πιο βασικό στοιχείο: ο άνθρωπος και οι ανάγκες του. Γι' αυτό και η πολιτική τους, επειδή ακριβώς στρέφεται ενάντια στον εργαζόμενο άνθρωπο, στο εργοστάσιο, στο σχολείο, στο γραφείο, στο χωράφι, στο δάσος, είναι πέρα για πέρα αντιδραστική, είναι καταστροφική για το λαό μας. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια «άψυχη φύση», όπως και η οικολογία τους, που χωρίς ντροπή διαφημίζουν.

Ο Βασιλιάς Ανθρακας

Σεπτέμβρης 1913. Το Σωματείο των Ενωμένων Ανθρακωρύχων Αμερικής προκηρύσσει απεργία στα ορυχεία του Κολοράντο.

Η απεργία θα διαρκέσει 14 μήνες. Ομως, την άνοιξη του 1914, η πολιτεία δεν μπορεί να συντηρεί τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και δίνει την έγκριση στις εταιρείες να χρηματοδοτήσουν τη σύσταση ιδιωτικής πολιτοφυλακής, η οποία θα φοράει τις στολές της Εθνικής Φρουράς.

Στις 20/4/1914, τρεις φρουροί εμφανίζονται στον καταυλισμό του Λάντλοου και απαιτούν από τον αρχηγό των εργατών, Λούις Τίκας (Ηλίας Σπαντιδάκης από το Ρέθυμνο), να του παραδώσει δύο Ιταλούς συνδικαλιστές. Εκείνος τους ζητάει επίσημο ένταλμα, το οποίο δεν υπάρχει.

Μετά από διαπραγματεύσεις, οι «εθνοφρουροί» εισβάλουν στον καταυλισμό. Διώχνουν τους απεργούς, σκοτώνουν 18 άτομα, εκ των οποίων 10 παιδιά (από 3 μηνών έως 11 ετών), και καίνε τις σκηνές. Την κηδεία των θυμάτων, στις 27/4/1914, θα ακολουθήσουν χιλιάδες εργάτες.

Ο Απτον Σίνκλερ στήριξε το έργο του «Ο Βασιλιάς Ανθρακας» σ' αυτήν ακτιβώς την απεργία των ανθρακωρύχων.

O A. Σίνκλερ είναι από τους ελάχιστους συγγραφείς που αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη και στράτευσε την τέχνη του στην υπηρεσία αυτού του σκοπού. Συνειδητός σοσιαλιστής έφερε στο φως κοινωνικές συνθήκες που προορίζονταν να μη βγουν σε κοινή θέα. Το Βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Μπέντζαμιν Νετανιάχου

Οι Ισραηλινοί εργαζόμενοι διαμαρτύρονται για την ακριβή στέγη, διαδηλώνοντας σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας του Ισραήλ, Τελ Αβίβ, και άλλες πόλεις. Οι νεολαίοι καταγγέλλουν την ακρίβεια που καταδυναστεύει τη ζωή και τσαλακώνει το μέλλον τους. Οι γονείς διαδηλώνουν έπειτα από την απαράδεκτη δήλωση του υπουργού Παιδείας Γιδεών Σάαρ πως «είναι παράλογη» η δωρεάν Παιδεία για παιδιά άνω των 10 ετών! Οι ταξιτζήδες, πήραν κι αυτοί τους δρόμους, διαμαρτυρόμενοι για τα πανάκριβα καύσιμα. Οι γιατροί ομοίως βρίσκονται στους δρόμους του αγώνα εδώ και τρεις μήνες διεκδικώντας ανθρώπινους μισθούς και καλύτερες συνθήκες δουλειάς, σε μία χώρα μονίμως ετοιμοπόλεμη...

Ποιοι έμειναν; Μάλλον ελάχιστοι, αφού οι ικανοποιημένοι στο Ισραήλ από τα έργα και τις ημέρες της τελευταίας κυβέρνησης του 62χρονου Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου, μετριούνται σε μονοψήφιο ποσοστό.

Σαν να μην έλειπαν τα καταιγιστικά πυρά εκ των έσω, ο Νετανιάχου νιώθει να εντείνονται και πιέσεις από το εξωτερικό, προκειμένου να προχωρήσει σε μία... πυροσβεστική «ειρηνευτική» διαπραγμάτευση με τους Παλαιστίνιους και να αναγνωρίσει ένα (έστω και εικονικά...) ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967.

Ο 62χρονος πρωθυπουργός προφανώς βρίσκεται παγιδευμένος στις πολιτικές που ο ίδιος - με τη στήριξη της αστικής τάξης της χώρας του και των ιμπεριαλιστών - προώθησε με νύχια και με δόντια, τόσο στο εσωτερικό όσο και στη βάρβαρη πολιτική της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών. Οι λαϊκές κινητοποιήσεις που κλιμακώνονται, η διαμαρτυρία σε αυτή την πολιτική, αυτό καταδεικνύουν.


Δ.Ο



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ