Σάββατο 7 Ιούλη 2012 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το «ελληνικό εφοπλιστικό θαύμα»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ακριβώς 1,2 δισ. δολάρια θα επενδύσει, όπως ανακοινώθηκε από το ναυτιλιακό Τύπο, η εταιρία «Enesel SA» για τη ναυπήγηση 10 πλοίων μεταφοράς κοντέινερς που θα γίνει βέβαια σε ναυπηγεία εκτός Ελλάδας και συγκεκριμένα στα κορεάτικα ναυπηγεία της «Hyundai» και θα παραδοθούν το 2014. Μάλιστα, χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη συμφωνία για το 2012. Πρόκειται για ένα ακόμα απτό δείγμα για την κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ακόμα και εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης. Τα κέρδη των εφοπλιστών προέρχονται από την άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών μέσα στα καράβια, από τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία που έχουν επιβάλει με αβάντα την ταξική φιλοεφοπλιστική πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, δηλαδή οι κυβερνήσεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, οι συγκυβερνήσεις τους και πάει λέγοντας. Και βέβαια, να μην πούμε για τις απανωτές μειώσεις των οργανικών συνθέσεων (αριθμός πληρώματος) δηλαδή το μαζικό πέταγμα στη στεριά των ναυτεργατών και το χάσιμο χιλιάδων θέσεων εργασίας, το φορολογικό παράδεισο που έχουν εξασφαλίσει διαχρονικά στους εφοπλιστές οι κυβερνήσεις τους (οι εφοπλιστές πληρώνουν φόρο λιγότερο και από έναν περιπτερά, όταν ρημάζονται από τη φοροεπέλαση τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά) και έχουν βουλιάξει το ΝΑΤ στα ελλείμματα. Κάτι που πλήρωσαν ακριβά οι ναυτεργάτες με το δραστικό πετσόκομμα των συντάξεων και τη διάλυση της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης. Αυτό είναι «το ελληνικό εφοπλιστικό θαύμα». Και βέβαια, την ώρα που οι εφοπλιστές δίνουν δισεκατομμύρια για να κατασκευάσουν πλοία σε ξένα ναυπηγεία, στην Ελλάδα δεν κατασκευάζουν ούτε βάρκα. Ομως, θα έρθει η ώρα που οι εργαζόμενοι θα σηκώσουν κεφάλι και με την οργάνωσή τους θα πετάξουν στη θάλασσα όλα αυτά τα παράσιτα που τους πίνουν το αίμα και τους πολιτικούς τους υπαλλήλους.

Οι μετρ της επαναδιαπραγμάτευσης...

Παράδοση ...πανεπιστημιακού επιπέδου έκανε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Στρατούλης, μιλώντας στο συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμού Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ). Αντικείμενο της παράδοσης «Η επαναδιαπραγμάτευση». Βασικό χαρακτηριστικό των λόγων του ήταν η... απόλυτη σαφήνεια, κάτι που διακρίνει συνολικά τις θέσεις του κόμματός του. Αρχικά ξεκαθάρισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της κατάργησης του μνημονίου. Για όποιον δεν κατάλαβε, αρκεί να ανατρέξει στη δήλωση που έκανε μία μέρα πριν ο επίσης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Σταθάκης, πως όταν μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση εννοεί την ακύρωσή του από κοινού με τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Δηλαδή, θα το ακυρώσουν μόνο μέσα από διαπραγματεύσεις με τους άλλους και αν οι άλλοι συμφωνήσουν. Η σαφέστερη θέση μακράν! Αφού λοιπόν είπε αυτά ο Στρατούλης συνέχισε τη διάλεξή του από την οποία μάθαμε: Πρώτον, δεν πρέπει να επαναδιαπραγματεύεσαι «με τους υπαλληλίσκους της τρόικας. Επαναδιαπραγμάτευση κάνεις στις Συνόδους Κορυφής με τη Μέρκελ, επαναδιαπραγμάτευση κάνεις με τους επικεφαλής των οργανισμών της ΕΕ, επαναδιαπραγμάτευση κάνεις με τη Λαγκάρντ».

... και της αυταπάτης

Δεύτερον, δεν λες «θέλω να επαναδιαπραγματευτώ και ταυτόχρονα να λες η κόκκινη γραμμή μου είναι να μείνει η χώρα στο ευρώ. Μια κυβέρνηση που θέλει πραγματικά να επαναδιαπραγματευθεί, τα αφήνει όλα ανοιχτά. Λέει ότι έχει και σενάριο B. Λέει ότι εμένα κριτήριό μου είναι να επιβιώσει ο λαός και η χώρα μου. Και τη στιγμή που ξέρουμε - το είπε και ο Σόιμπλε σήμερα - ότι τυχόν αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ θα διαλύσει τη Γερμανία, το ευρώ και όλη την Ευρωζώνη, αυτό το χρησιμοποιείς σαν διαπραγματευτικό χαρτί. Λες θέλω να μείνω αλλά ή μου αλλάζεις τα μνημόνια ή θα σε οδηγήσω και σένα σε καταστροφή. Ετσι κάνεις διαπραγμάτευση»!

Ολα, δηλαδή για το ΣΥΡΙΖΑ, είναι θέμα ποιος επαναδιαπραγματεύεται με ποιον, και αρκεί ο διαπραγματευτής να τρίξει τα δόντια στους εκπροσώπους των μονοπωλίων και τα πάντα λύνονται! Δούλεμα και αυταπάτη μαζί. Γιατί τα κράτη στη λυκοσυμμαχία είναι ισότιμα στην επιβολή αντιλαϊκής πολιτικής αλλά ανισότιμα, λόγω ανισομετρίας, στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς που επικρατεί το δίκαιο του ισχυρού. Σιγά λοιπόν μην τρομάξουν τα γερμανικά μονοπώλια από την απειλή αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ ως υπονόμευσή του ή διάλυση της Γερμανίας! Μα εδώ ήδη συζητιέται το ενδεχόμενο της αποπομπής της ως μέτρο σωτηρίας του ευρώ. Ολη λοιπόν αυτή η κουβέντα εγκλωβίζει λαϊκές δυνάμεις στην ενσωμάτωση της ΕΕ των μονοπωλίων απ' όπου προέρχονται όλα τα δεινά τους και στην υποταγή τους σ' αυτά.Αφοπλισμός του λαού είναι. Γιατί μόνο η πάλη ενάντια στην ΕΕ, ενάντια στα μονοπώλια μπορεί να συμβάλλει σε λύσεις στα προβλήματα του λαού. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με την ΕΕ και τα μονοπώλια.

ΕΟΖ ή παράδεισος για το κεφάλαιο

Βήματα στην υλοποίηση ενός ακόμη σχεδίου στήριξης των μονοπωλίων, με τη δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ), έγινε στη Θράκη. Περιοχή που για δεκαετίες αποτελεί τον πιλότο για τη γενικευμένη εφαρμογή τέτοιων πολιτικών, που πάντα εξαγγέλλονται στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας και της στήριξης της ντόπιας οικονομίας, αλλά πάντα τα κέρδη και οι φοροαπαλλαγές που φέρνουν για το κεφάλαιο συνοδεύονται και από τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων (ασφαλιστικών, μισθολογικών κλπ). Η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, προχωρά - με την προκήρυξη διαγωνισμού για την εκπόνηση επιχειρησιακού σχεδίου για τη λειτουργία ΕΟΖ - πρώτη στην υλοποίηση μιας φιλομονοπωλιακής επιλογής για την εγκατάσταση επιχειρήσεων που θα λειτουργούν σε ειδικό καθεστώς φορολογικής ασυλίας, τόσο για τις εισαγωγές όσο και τις εξαγωγές, σε ειδικό καθεστώς εργασιακών σχέσεων και απαλλαγμένες από την τήρηση Συλλογικών Συμβάσεων και κάθε κατάκτησης των εργαζομένων. Δηλαδή θα μπορούν να απασχολούν τους εργάτες ως σύγχρονους σκλάβους, με μισθούς πείνας, με ωράρια εργασίας πολύ μεγαλύτερα του 8ωρου και του 10ωρου και άλλες ελαστικές μορφές εργασίας.

Η δημιουργία των ΕΟΖ προβάλλεται επενδυμένη με τα γνωστά παραμύθια για ανάπτυξη της περιοχής και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, για αύξηση δημοσίων εσόδων κ.ο.κ. Η διεθνής πείρα, βέβαια, αποδεικνύει ότι οι επιχειρήσεις των ΕΟΖ, χρησιμοποιούν εισαγόμενες πρώτες ύλες χωρίς δασμούς, δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους και ελάχιστα διασυνδέονται με την τοπική οικονομία. Οσο για το επιχείρημα ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για να αντιμετωπιστεί η ανεργία της περιοχής και αυτό αμφισβητείται. Η ελεύθερη διακίνηση προσωπικού και η οδηγία Μπολκεστάιν δίνουν τη δυνατότητα στους επιχειρηματικούς ομίλους είτε να φέρνουν εργαζόμενους από άλλες χώρες, είτε να χρησιμοποιούν ντόπιο προσωπικό με τους όρους που ισχύουν στις χώρες προέλευσης των επιχειρήσεων. Με αρνητικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και ευρύτερα για το λαό κάθε περιοχής, όπου θα εγκατασταθεί τέτοια ΕΟΖ. Γιατί οι συνθήκες δουλεμπορίου επεκτείνονται και εκτός ΕΟΖ, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων που δεν κατάφεραν να ενταχθούν. Οι εργάτες καλούνται να υποταχτούν στο ξεζούμισμά τους για τα κέρδη της πλουτοκρατίας, να ζουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους σε συνθήκες κολαστηρίου για τις επόμενες δεκαετίες.

Η πείρα από το εργασιακό γκέτο που έχει δημιουργήσει η πολυεθνική COSCO στο πρώτο λιμάνι της χώρας, στον Πειραιά, δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες. Και οι δεσμεύσεις του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά ότι «θα φέρει άλλες δέκα, άλλες εκατό Cosco»... - που σημαίνει ότι θα μετατρέψει τη χώρα σε ένα απέραντο εργασιακό κάτεργο - δεν αφήνουν περιθώρια για άλλες υποχωρήσεις. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να μειώσουν άλλο τις απαιτήσεις τους. Πρέπει να νιώσουν ότι έχουν τη δύναμη να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη και να παλέψουν γι' αυτό. Η λογική της υποταγής στις προσταγές της πλουτοκρατίας, των πολιτικών και συνδικαλιστικών της εκπροσώπων, δεν αποτελεί επιλογή. Αντίθετα οδηγεί στην εξαθλίωση της εργατικής τάξης, του λαού. Σήμερα, τώρα, επιβάλλεται να οργανωθεί ο αγώνας για αμοιβές, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Αγώνας αντιμονοπωλιακός. Μόνο ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να ανοίξει το δρόμο σε κατακτήσεις, ενώ θα ενισχύει την πάλη για οριστικές αλλαγές σε όφελος του λαού, που θα έρθουν μόνο μέσα από την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και την αποδέσμευση από την ΕΕ.


Αννα ΑΝΑΝΙΑΔΟΥ

Καμιά διέξοδος για το λαό μέσα στη λυκοσυμμαχία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΒΡΕ ΤΙ ΠΑΘΑΜΕ! Πήγε ο Γ. Στουρνάρας και είπε στους Financial Times ότι δε θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου! Τι έκπληξη κι αυτή! Πέσαμε πραγματικά από τα σύννεφα.

Λέτε να μην έρθει και η «ανάπτυξη» μέσα στο 2013; Λέτε τελικά να έχουμε κι άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις; Λέτε να αυξηθούν αντί να μειωθούν οι φόροι;

Είναι δυνατόν τίποτε από όσα υποσχέθηκε προεκλογικά ο Αντώνης Σαμαράς να μην υλοποιηθεί τελικά; Κι αυτό παρότι στην κυβέρνηση συμμετέχει και η «αριστερά»; Θα συμβούν τέτοια φοβερά πράγματα;

Δυστυχώς, θα συμβούν τέτοια και χειρότερα. Κι όσες υποσχέσεις θα δίνονται από οποιονδήποτε στις λογικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και γενικώς των ευρωμονόδρομων απλά θα ...διαψεύδονται και μάλιστα πανηγυρικά.

Γιατί η «λυκοσυμμαχία» της ΕΕ το τελευταίο πράγμα που έχει στο μυαλό της είναι η ευημερία των λαών. Είναι, λοιπόν, στην καλύτερη περίπτωση ...αφελές να λέει κανείς ότι θα υπάρξουν φιλολαϊκές πολιτικές μέσα σε αυτήν, ιδίως τώρα που η κρίση της βαθαίνει.

ΑΠΟ ΠΟΣΟΣΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ μην πηγαίνει και πολύ καλά ο Ε. Βενιζέλος, από αισιοδοξία όμως σκίζει! Διότι λέει πως το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν είναι το απομεινάρι του παλιού, αλλά η ...μαγιά του καινούργιου.

Φαίνεται πως ο πρόεδρος του Κινήματος αποφάσισε να μας ...πουλήσει μέλλον. Πολύ λογικό εκ μέρους του, μια και εδώ που τα λέμε είναι εξαιρετικά δύσκολο να «πουλήσει» το πρόσφατο παρελθόν ή το παρόν του ΠΑΣΟΚ.


Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η φούσκα της διαπραγμάτευσης»

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Τέλος η φούσκα της διαπραγμάτευσης», διαπιστώνει σε διθυραμβικούς μάλλον τόνους στον πρωτοσέλιδο τίτλο της η χθεσινή «Αυγή», με αφορμή τη δήλωση του Γ. Στουρνάρα στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ότι «το μνημόνιο έχει εκτροχιαστεί και δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτα από τους δανειστές πριν το επαναφέρουμε στο σωστό δρόμο». Ομως, για αυτή τη φούσκα της διαπραγμάτευσης μεγάλη ευθύνη έχει και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που στην πραγματικότητα εμφανιζόταν προεκλογικά ως ο καλύτερος διαπραγματευτής έναντι των δανειστών και εταίρων. Τη «φούσκα της διαπραγμάτευσης» δεν ενίσχυαν οι δηλώσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ότι δε θα κάνει «τίποτα μονομερώς» και θα τα συζητήσει όλα με τους εταίρους; Τη φούσκα της διαπραγμάτευσης δε φούσκωναν οι βαθυστόχαστες, πλην επικίνδυνες, εκτιμήσεις του για το «νέο αέρα» που πνέει στην ΕΕ μετά την εκλογή Ολάντ και η καλλιέργεια των αυταπατών για «την Ευρώπη που αλλάζει» και τους νέους συσχετισμούς που διαμορφώνονται; Την εικόνα του «σκληρού διαπραγματευτή» με τους δανειστές δεν καλλιεργούσε προεκλογικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Τώρα που σκάει η «φούσκα της διαπραγμάτευσης», η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να σωθεί, παριστάνοντας ότι τάχα δεν την αφορά ή ότι ήταν αντίθετη... Δεν πρόκειται όμως να ξεφύγει γιατί η αλήθεια είναι ότι μόνο ο λαός είναι αυτός που μπορεί να «διαπραγματεύεται», έχοντας συνειδητοποιήσει ότι μέσα στην ΕΕ δεν μπορεί να υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση και φιλολαϊκή ανάπτυξη.

«Πλασιέ» της δημόσιας περιουσίας...

Σε ρόλο «πλασιέ» της δημόσιας περιουσίας εμφανίστηκε χτες στο «ΣΚΑΪ» ο Δ. Χατζησωκράτης, στέλεχος της συγκυβερνώσας ΔΗΜ.ΑΡ. Προσπάθησε δε, να βαφτίσει το κρέας ψάρι για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Είπε μεταξύ άλλων, «δε μιλάμε για ιδιωτικοποιήσεις, μιλάμε για αποκρατικοποιήσεις, είναι μια άλλη διαδικασία που βγαίνουν πράγματα από το κράτος αλλά ο ρόλος του δεν παύει να υπάρχει»!!!

Αποκάλυψε ότι η ΔΕΗ «έχει μπει στο τραπέζι» ως φιλέτο προσφερόμενο στο μεγάλο κεφάλαιο για φαγοπότι, μαζί με λιμάνια και αεροδρόμια για τα οποία ανέφερε «στρατηγικός επενδυτής για ορισμένα χρόνια από 20 ως 25 αλλά με την ύπαρξη ισχυρής δημόσιας αρχής, ελέγχου και εποπτείας είναι αυτό που κάνουνε σε όλα τα λιμάνια και αεροδρόμια της Ευρώπης». Ενώ για επιδόρπιο θα προσφερθεί ο ΟΠΑΠ για τον οποίο ο Δ. Χατζησωκράτης δήλωσε, «η διαδικασία της απελευθέρωσης των τυχερών παιχνιδιών προχωράει σε όλη την Ευρώπη άρα αυτό το μονοπώλιο δε θα είναι δεδομένο μετά από τρία - πέντε χρόνια, άρα πρέπει να τα σκεφτούμε».

... αλλά και έγνοια για την τιμή

Δε θα σχολιάσουμε εδώ τις φαιδρότητες με τις οποίες επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ή τις ακόμα πιο φαιδρές ερμηνείες τού τι συνιστά αποκρατικοποίηση και ποια η διαφορά απ' την ιδιωτικοποίηση. Η ουσία είναι μία. Σκοπός τους είναι να μην αφήσουν τίποτα όρθιο μπροστά στην ενίσχυση του κεφαλαίου. Είναι στο χέρι του λαού να μην τους περάσει και δεν πρέπει να τους περάσει.

Από την άλλη, όσον αφορά τη στάση της «υπεύθυνης αξιωματικής αντιπολίτευσης» του ΣΥΡΙΖΑ; Υπεύθυνα απέναντι στα μονοπώλια που ορέγονται τον πλούτο της χώρας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης καλεί την κυβέρνηση να μην πουλήσει τώρα γιατί «οι αποτιμήσεις επιχειρήσεων, ακίνητης περιουσίας, κινητής περιουσίας του δημοσίου είναι στα τάρταρα»! Τι να κάνει η κυβέρνηση; Απαντά: «Το ερώτημα δεν είναι το μέγεθος του κρατικού τομέα (...) αλλά πώς κανείς μπορεί να αξιοποιήσει τη δημόσια περιουσία ενδεχομένως και με κοινοπραξίες και με τον ιδιωτικό τομέα ή με διακρατικές συμφωνίες για να παραγάγει πλεονάσματα και πλούτο»! Οχι Γιάννης, Γιαννάκης δηλαδή...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ερχεται νέα μπόρα στη γειτονιά μας

Η Ανατ. Μεσόγειος βρίσκεται σε κατάσταση πολεμικής προετοιμασίας. Η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο αυτής της πολεμικής κινητοποίησης για ενδεχόμενο χτύπημα στη Συρία ή και το Ιράν. Η σημερινή συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, όπως και όλες οι προηγούμενες, σέρνει βαθύτερα το λαό στο λαγούμι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων, αυξάνοντας την πιθανότητα να βρεθεί στη θέση του θύτη και του θύματος. Ηδη, οι αεροναυτικές εγκαταστάσεις και πληθώρα άλλων διευκολύνσεων στους Αμερικανούς και τους άλλους ΝΑΤΟικούς συμμάχους στην περιοχή του κόλπου της Σούδας, έχουν τεθεί στη διάθεση της ιμπεριαλιστικής πολεμικής μηχανής.

Μάλιστα έχει υπάρξει εκ μέρους των Αμερικανών και σχετική ενημέρωση προς τις ελληνικές αρχές για την επιθυμία τους να αξιοποιήσουν τη Σούδα ως σημείο στάθμευσης και εφόρμησης της πολεμικής τους μηχανής. Οι ειδοποιήσεις αυτές μόνο τυπικό χαρακτήρα έχουν, καθώς με τα μνημόνια που έχουν υπογράψει οι τελευταίες κυβερνήσεις με το ΝΑΤΟ, έχουν δώσει διαρκή άδεια στις ΝΑΤΟικές δυνάμεις να κάνουν χρήση του ελληνικού εδάφους και των στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Την ίδια ώρα αμερικανοΝΑΤΟικά πολεμικά πλοία προσεγγίζουν ελληνικά λιμάνια στην πορεία τους προς την Ανατ. Μεσόγειο. Στο πλαίσιο της κρίσης που κλιμακώνεται, το ενδεχόμενο του πολέμου αυξάνει, όσο μεγαλώνουν οι αντιθέσεις ανάμεσα στους μονοπωλιακούς ομίλους και τις κυβερνήσεις τους, για την επιβίωση ή την επικράτηση στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι «ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα, βίαια, μέσα». Ειδικά στην περιοχή μας, που αποτελεί πεδίο έντονου ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για τον έλεγχο του ορυκτού πλούτου, των δρόμων μεταφοράς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, των θαλάσσιων οδών, η καπιταλιστική κρίση τροφοδοτεί και δυναμώνει τους ανταγωνισμούς για την κατάκτηση νέων αγορών και μεγαλύτερης κερδοφορίας των μονοπωλίων. Μέσα απ' αυτό το πρίσμα, οι εξελίξεις μαρτυρούν ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το σχέδιο για τη «νέα Μέση Ανατολή» που διακήρυξαν οι ΝΑΤΟικοί κατά τη Σύνοδο Κορυφής στην Κωνσταντινούπολη το 2004 και έκτοτε ξεδιπλώνονται πλευρές του. Μεταξύ αυτών είναι τα νέα τετελεσμένα του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων, η λεγόμενη «αραβική άνοιξη», η διείσδυση του ΝΑΤΟ στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, η σύνδεση Ισραήλ - ΝΑΤΟ...

Ο λαός μας, μαζί με την καθημερινή μάχη για το μισθό και τη σύνταξη, τα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα, έχει υποχρέωση να πάρει αποφασιστικά μέρος στον αγώνα ενάντια στην επίθεση κατά της Συρίας και του Ιράν, για να αποτραπεί η με οποιονδήποτε τρόπο συμμετοχή της Ελλάδας στο νέο αιματοκύλισμα που προετοιμάζεται στην περιοχή μας. Οι ιμπεριαλιστές έχουν τα όπλα τους για να σκοτώνουν τους λαούς. Εχουν όμως και οι λαοί τα δικά τους, τα όπλα του αγώνα και της αλληλεγγύης. Η αποκάλυψη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και των πραγματικών τους στοχεύσεων, η παρεμπόδισή τους και η αποτροπή της ελληνικής εμπλοκής αποτελούν μέρος της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και διεθνιστικό καθήκον του λαού. Σε συνδυασμό με την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ