Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι σημαίνουν όλ' αυτά; Πάντως, όχι ότι οι μαθητές της χώρας μας έγιναν ξαφνικά τεμπέληδες. Ούτε σημαίνουν, πως δεν προσπάθησαν ή δε διάβασαν, ούτε πως δεν πήγαν στα φροντιστήρια, τα οποία έκαναν χρυσές δουλιές τα τελευταία δυο χρόνια. Τα τραγικά αυτά νούμερα αποκαλύπτουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα σε βαθιά κρίση, η οποία εντάθηκε ακόμη περισσότερο και άρχισε να δείχνει καθαρά τα δόντια της, από την εφαρμογή της κυβερνητικής μεταρρύθμισης. Τα στοιχεία αυτά φανερώνουν πόσο επιτακτικά αναγκαία είναι μια ριζικά διαφορετική πολιτική Παιδείας.

Αυτή είναι η αλήθεια, όσο κι αν οι αρμόδιοι -υπεύθυνοι εν πολλοίς της σημερινής, τραγικής κατάστασης- επιχειρούν να τη θολώσουν.

Μπορεί να επιστράτευσε όλη του την ειρωνεία και το υποκριτικό του ταλέντο προχτές το βράδυ ο (γνωστός και μη εξαιρετέος) Μ. Ανδρουλάκης (φιλοξενούμενος σε εκπομπή της τηλεόρασης του «Αλφα»), δεν κατάφερε, όμως, να κρύψει τα απωθημένα του και την εμπάθειά του για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Εξέφρασε, λοιπόν, την ανησυχία του, μήπως «οι Κνίτες καταντήσουν καντηλανάφτες», ως συνέπεια της δήθεν εθνικοορθόδοξης στροφής του ΚΚΕ (ας μας συγχωρήσουν οι αναγνώστες, που δε συγκρατήσαμε επακριβώς τις λέξεις, με τις οποίες αναφέρθηκε στο ΚΚΕ, βλέπετε ο αέρας και οι φούσκες δε συγκρατούνται εύκολα...).

Δε νομίζει, όμως, ο Μ. Ανδρουλάκης, ότι πάει πολύ να αγωνιά για το μέλλον των Κνιτών; Ειδικά αυτός, που έγινε οικειοθελώς και αυτοβούλως «καντηλανάφτης» σε όλους τους «ναούς» του συστήματος!...

Είπαμε και μεις... Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά. Οσοι μπορούν, βρίσκονται στις παραλίες κι άλλοι στα βουνά. Ακόμη και καύσωνα έχουμε. Πώς και δεν έβγαλε ακόμη η κυβέρνηση τις μπουλντόζες, σε επιδείξεις κατεδάφισης των αυθαιρέτων - κατά κανόνα, κάποιων μεροκαματιάρηδων - στις παραλίες;

Την απορία μας, πάντως, την έλυσε το προχτεσινό πρωτοσέλιδο των «Νέων». Σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ, το υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζεται να καταθέσει νομοσχέδιο, μέσα στο καλοκαίρι, όπου θα προβλέπεται ότι «κατεδαφίζονται τα αυθαίρετα που βρίσκονται στις παραλίες και στον αιγιαλό».

Αντε, να το δούμε και να μην το πιστέψουμε... Κρατάμε μπόλικες επιφυλάξεις, πάντως, και περιμένουμε να δούμε το νομοσχέδιο στο σύνολό του. Δημιουργεί απορίες, για παράδειγμα, γιατί ένα τέτοιο νομοσχέδιο ετοιμάζεται από το υπουργείο Οικονομικών. Σε χρήμα, δηλαδή, θα αποτιμηθεί η προστασία των αιγιαλών και των παραλιών, όπως και το δικαίωμα του κάθε πολίτη να έχει πρόσβαση σ' αυτές;

Τρέχει, ήδη, το πρόστιμο, που επέβαλε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην Ελλάδα, σχετικά με τη χωματερή του Κουρουπητού Χανίων. Κάθε μέρα, που περνάει, η χώρα μας πληρώνει περίπου 6,8 εκατομμύρια δραχμές. Σ' ένα μήνα, δηλαδή, θα πληρώσει 200 και πλέον εκατομμύρια, σε δύο περίπου 410, σ' ένα χρόνο 2,4 δισεκ. και πάει λέγοντας.

Και το εύλογο ερώτημά μας -πέρα από τις όποιες άλλες παρατηρήσεις μπορούν να γίνουν- είναι το εξής: Γιατί τα ποσά αυτά πρέπει να πληρωθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό ή την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως προτείνει ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, δηλαδή από την τσέπη των εργαζομένων και του λαού, όταν οι ευθύνες βρίσκονται αποκλειστικά και μόνο στους κυβερνώντες και, μάλιστα, όταν έχουν αποδεδειγμένα επιδείξει, για δέκα και πλέον χρόνια, μια απερίγραπτη αδιαφορία και μια πεισματώδη άρνηση να συμμορφωθούν, με τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής;

Ξαναρωτάμε, γιατί να πληρώσει ο κρατικός προϋπολογισμός; Για να μη διαταραχτεί η... παράδοση, που θέλει τους εκάστοτε κυβερνώντες αυτής της χώρας πλήρως ουσιαστικά ανεύθυνους, ενώ την ίδια στιγμή, χειρίζονται τις τύχες των εργαζομένων και του λαού; `Η, μήπως, πρέπει να θεωρήσουμε, ως δείγμα... αυτοκριτικής των κυβερνώντων, την ανακοίνωση του ΥΠΕΧΩΔΕ, όπου επιχειρεί να επιρρίψει τις ευθύνες της καθυστέρησης στους τοπικούς φορείς;

Και για να μη σας δημιουργηθεί η εντύπωση, πως η περίπτωση Κουρουπητού Χανίων είναι η μοναδική και, ίσως, η εξαίρεση στον κανόνα, σας μεταφέρουμε αυτούσια τα λόγια του γενικού γραμματέα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, στη διάρκεια προχτεσινής παρουσίασης μελέτης, σχετικά με τη λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών της περιοχής. Δήλωσε ο κ. Β. Εξαρχος: «Αν και κατασκευάζονται βιολογικοί καθαρισμοί από το 1989, μέχρι σήμερα δεν έχουμε καν εικόνα ούτε σε ποιο στάδιο βρίσκονται, ούτε πόσο στοίχισαν ούτε σε ποιο βαθμό βρίσκονται σε λειτουργία, και το κυριότερο δεν ξέρουμε πόσα χρήματα χρειάζονται για να λειτουργήσουν. Δε γνωρίζουμε μέχρι σήμερα τι έργο εκτελέστηκε, τι πληρώθηκε, τι έχει παραληφθεί από τους ΟΤΑ σε όλη τη Στερεά Ελλάδα».

Πάντως, σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης, από τους 29 εγκαταστημένους βιολογικούς καθαρισμούς σε πέντε νομούς της Στερεάς Ελλάδας, μόνον οι 8 λειτουργούν ικανοποιητικά, ενώ άλλοι 4 ολοκληρώνονται και οι υπόλοιποι 17 δε λειτουργούν, είτε γιατί δεν υπάρχουν δίκτυα αποχέτευσης είτε γιατί έχει απαξιωθεί ο εξοπλισμός τους.

Το κράτος - στρατηγείο των «εκσυγχρονιστών» σε όλο του το... μεγαλείο.

ΤΏΡΑ, που το θερμόμετρο αρχίζει κάπως να κάμπτεται, σας καλούμε να δείτε και την καλή πλευρά της υπόθεσης του καύσωνα. Στο κάτω κάτω της γραφής, είναι κι αυτός ένας τρόπος αντιμετώπισης του φαινομένου. Ενας τρόπος ψυχολογικής προετοιμασίας, για το επόμενο λιοπύρι...

Στην Αθήνα, λοιπόν, είχε προχτές μόλις 44 βαθμούς και χτες 45, ενώ στο Ιράν είχε 53 και στις αφρικανικές ερήμους 56! Οπότε, ...καλά είμαστε.

Επίσης, όπως μας βεβαιώνει η ΔΕΗ, δε θα έχουμε μπλακ - άουτ, ό,τι και να γίνει, απλά μερικές διακοπές ρεύματος για μια ή δυο ώρες σε κάποιες περιοχές της χώρας...

Αυτά για φέτος, διότι του χρόνου δεν ξέρουμε σε ποιανού χέρια θα είναι η επιχείρηση, οπότε σε μέρες καύσωνα μπορεί και να πληρώνουμε το ρεύμα για το κλιματιστικό (όσοι έχουμε) με το λεπτό πλέον και όχι με την ώρα...

ΠΑΝΤΩΣ, με αφορμή τον καύσωνα, άρχισαν οι διάφοροι κρατικοί αρμόδιοι πάλι τις δηλώσεις συμπαράστασης για τους σεισμοπλήκτους, καθώς και την παρουσίαση του προγράμματος χορήγησης κλιματιστικών μηχανημάτων.

Και βέβαια, στα χαρτιά, καθώς και στα περισσότερα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, όλα καλά είναι. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Μάλλον, ξεχνάνε ότι πάμε για να συμπληρώσουμε χρόνο από το σεισμό του Σεπτέμβρη κι ακόμα λύσεις ουσιαστικές δεν έχουν δοθεί.

Τα ίδια, θα μπορούσαμε να πούμε και για το νέφος. Σύμφωνα με τα κατά καιρούς σχέδια επί χάρτου, όπως και με την πλημμυρίδα των καταλυτικών αυτοκινήτων, μαζί με το μετρό, που μπήκε σχετικά πρόσφατα στη ζωή μας, το νέφος έχει εξαφανιστεί...

Η χτεσινή μέρα, όμως, απέδειξε πως είναι παρόν και, μάλιστα, ασφυκτικό και δηλητηριώδες...

Πάντως, πρέπει να το παραδεχτούμε. Η αντίδραση του ΥΠΕΧΩΔΕ ήταν ψύχραιμη, αλλά αποφασιστική: Ανακοίνωσε συστάσεις προς τους κατόχους ΙΧ αυτοκινήτων...

ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΕΤΟΙΕΣ παρέες, τέτοια συμπεριφορά πρέπει να περιμένεις. Ο λόγος για τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, που τα 'βαλε τώρα με τα ΜΜΕ, τα οποία, όπως λέει, διαστρεβλώνουν τις θέσεις του.

Δηλαδή, τι περίμενε; Την όποια υποστήριξη είχε, στην αρχή της θητείας του ως αρχιεπίσκοπος από τα λεγόμενα «διαπλεκόμενα», νόμιζε ότι την οφείλει στη χριστιανική τους πίστη;

Οχι, βέβαια. Σε τέτοιες σχέσεις μόνο τα συμφέροντα παίζουν ρόλο και, βέβαια, αυτά διαφοροποιούνται από τις καταστάσεις. Κι εφ' όσον άφησε τη δημόσια εικόνα του να την κατασκευάσουν τα ηλεκτρονικά κυρίως ΜΜΕ, αυτά και θα του τη χαλάσουν. Κι απ' ό,τι φαίνεται, η επιχείρηση αυτή άρχισε.

Τώρα η κυβέρνηση, αφού παραπλάνησε για μια ακόμα φορά τον ελληνικό λαό με κάλπικες υποσχέσεις και δεσμεύσεις, προχωρεί ακάθεκτη στην υλοποίηση της πολιτικής της.

Η σπουδή της κυβέρνησης να προχωρήσει με ταχύτατες διαδικασίες στο ξεπούλημα του ΟΤΕ και της ΟΑ σχετίζεται με τις απαιτήσεις των πολυεθνικών να εισβάλουν σε νέες αγορές και στην περίπτωση της Ελλάδας να τη μετατρέψουν σε πύλη εισόδου για την κατάκτηση των αγορών της Βαλκανικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Σχετίζονται, επίσης, με τη λειτουργία του νέου αεροδρομίου Σπάτων, αλλά και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Το ξεπούλημα των δύο αυτών ΔΕΚΟ στρατηγικής σημασίας, που αναμφίβολα εξυπηρετεί το ιδιωτικό κεφάλαιο, θα έχει μεγάλες αρνητικές συνέπειες όχι μόνο για τους εργαζόμενους, που θα μειωθούν δραστικά, αλλά και για την οικονομία και τον ελληνικό λαό, ο οποίος θα κληθεί να χρυσοπληρώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Υπηρεσίες, μάλιστα, που θα καθορίζονται από τους ιδιώτες με αποκλειστικό γνώμονα το κέρδος και όχι βέβαια τις ανάγκες του ελληνικού λαού.

Τις προάλλες, δυο τρείς μέρες πριν τον καύσωνα, έδιναν διαβεβαιώσεις γεμάτοι σιγουριά, για την ικανότητα της ΔΕΗ, να ανταποκριθεί στις αναπόφευκτα αυξημένες απαιτήσεις της κατανάλωσης. Για τους αρμόδιους της ΔΕΗ μιλάμε και τους πολιτικούς τους προϊσταμένους. Η πραγματικότητα, όμως, τους διέψευσε, πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρίς. Προχθές, ένα μεγάλο μέρος της πρωτεύουσας έμεινε χωρίς ρεύμα, για αρκετές ώρες και, μάλιστα, στις ώρες της μεσημεριανής, μεγάλης ζέστης. Χθες, παρουσιάστηκαν και πάλι ανάλογα προβλήματα σε τμήματα της πρωτεύουσας, όπως και σε κάποιες περιοχές της περιφέρειας.

Και τι βρήκαν, να πουν οι αρμόδιοι; Οταν σκόρπιζαν διαβεβαιώσεις -λένε τώρα- εννοούσαν πως δεν υπάρχει περίπτωση μπλακ άουτ (!), επιχειρώντας, ταυτόχρονα, να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες πίσω απο την πράγματι, γεμάτη αυτοθυσία δουλειά των συνεργείων της ΔΕΗ, που δούλευαν ασταμάτητα και κάτω απο δύσκολες συνθήκες, για την αποκατάσταση των βλαβών.

Μη ματαιοπονείτε, κύριοι. Ξέρουμε πολύ καλά, ότι όσο περισσότερο κυριαρχούν οι λογικές της αγοράς, του κέρδους και των «ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων», τόσο θα μεγαλώνουν τα προβλήματα, ακόμη και στις μεγάλες, δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Αναλογιζόμαστε μόνο, τι μας περιμένει, άραγε, όταν θα προχωρήσει παραπέρα η πολιτική του ξεπουλήματος ή εάν κάνει ακόμη μεγαλύτερη ζέστη...

Δυόμισι ολόκληρες ώρες κράτησε η προχτεσινή σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Παρόντες, εκτός του πρωθυπουργού, οι υπουργοί Εξωτερικών και Δικαιοσύνης, ο υφυπουργός Τύπου, γενικοί γραμματείς υπουργείων και σύμβουλοι του πρωθυπουργού. Και το αποτέλεσμα; Κάποιες άκρως γενικόλογες και αόριστες δηλώσεις του κ. Χυτήρη. Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, δηλαδή. Οταν, μάλιστα, την ίδια στιγμή, ο κ. Ρέππας σπεύδει να δηλώσει πως χρειάζεται η άδεια του υπουργού Δικαιοσύνης, για να προχωρήσει η διαδικασία κατάσχεσης, που ξεκίνησαν οι συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου, τότε ο καθένας καταλαβαίνει πως η κυβέρνηση δε διαθέτει την πολιτική βούληση να διεκδικήσει το απόλυτα δίκαιο αίτημα.

Και, βέβαια, θα ακολουθήσουν και άλλες κυβερνητικές συσκέψεις, σύμφωνα με όσα είπε ο κ. Χυτήρης, και δε θέλουμε, σώνει και καλά, να προκαταλάβουμε το αποτέλεσμά τους. Φοβόμαστε, όμως, ότι το πραγματικό θέμα των συσκέψεων δεν είναι η διεκδίκηση των αποζημιώσεων, που δικαιούνται τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, αλλά η αναζήτηση εύσχημων τρόπων παράκαμψης του θέματος.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ας έχει, λοιπόν, υπόψη της η κυβέρνηση, ότι η αρνητική τελικά, ενδεχόμενα, στάση της θα τη χρεώσει με πολύ μεγαλύτερες, βαρύτερες και ιστορικές ευθύνες, απ' ό,τι συνεπάγεται η συγκεκριμένη περίπτωση, που τώρα βρίσκεται στο προσκήνιο.

Associated Press

Η πραγματικότητα, βέβαια, του καύσωνα των τελευταίων ημερών έχει κι άλλες πλευρές, ιδιαίτερα δυσάρεστες. Τέσσερις άνθρωποι είχαν πεθάνει, μέχρι χτες, στη Βουλγαρία, όπως ανακοίνωσαν οι αρχές, ενώ περισσότεροι από πενήντα εισήχθησαν στα νοσοκομεία.

Associated Press

Στη χώρα μας η κάνναβη κάνει θραύση. Είναι η πλέον διαδεδομένη ουσία χρήσης στο μαθητικό και γενικό πληθυσμό και η χρήση της τριπλασιάστηκε τα πέντε τελευταία χρόνια.

Ακόμα, η ηρωίνη αποτελεί την κύρια ουσία χρήσης.

Οι διαπιστώσεις αυτές συνοδεύονται και από σημαντικές αλλαγές στις στάσεις των νέων απέναντι σε διάφορες παραμέτρους της χρήσης, όπως είναι η αντίληψη περί επικινδυνότητας της χρήσης.

Τα πράγματα είχαν τη «φυσιολογική» εξέλιξή τους: Απ' το δήθεν «αθώο» χασισάκι στην κύρια ουσία χρήσης, την ηρωίνη.

Κι από κει στην πολυτοξικομανία.

Τα στοιχεία για τη χώρα μας, απλώς επιβεβαιώνουν αυτό που συμβαίνει σε όλο τον κόσμο.

Μάλιστα πριν δυο χρόνια (24.2.1998) η Εκθεση της Επιτροπής του ΟΗΕ για το Διεθνή Ελεγχο των ναρκωτικών ήταν καταπέλτης. Σημείωνε πως τα τελευταία χρόνια η χρήση των ναρκωτικών θεωρείται ολοένα και περισσότερο αποδεκτή -ή ακόμη περιβάλλεται και με αίγλη.

Τότε η Επιτροπή του ΟΗΕ καλούσε τις κυβερνήσεις που «επιθυμούν να ευοδωθούν οι εθνικές και οι διεθνείς προσπάθειες για την πρόληψη της χρήσης των ναρκωτικών να είναι έτοιμες να αντιπαρατεθούν σε όσους έχουν τη δύναμη να διαμορφώνουν "πολιτιστικές" τάσεις, συμβάλλοντας ενεργά στη δημιουργία φιλικού προς τα ναρκωτικά κλίματος".

Και δε μιλάμε βέβαια για διάφορους -δήθεν- επιστημονικολογούντες που αδίστακτα βγαίνουν και προπαγανδίζουν αβίαστα τη χρήση ή ζητούν το διαχωρισμό των ουσιών.

Μιλάμε για εκείνα τα κυβερνητικά στελέχη -τέως και νυν- που εμφάνιζαν αυτές τις απόψεις ως εκδηλώσεις ανθρωπισμού και ως σωτήριες λύσεις για τα παιδιά που μπήκαν «στο λούκι».

Αλήθεια κανείς τους δεν ένιωσε καμία ενοχή ή -έστω- την ανάγκη να επανατοποθετηθεί δημόσια;

Τους ξέχασαν και εκείνα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που -σαν τους νταουλιέρηδες των παλιών πανηγυριών- έσπευδαν να ρεκλαμάρουν τις ψευτοριζοσπαστικές απόψεις.

Είναι σχεδόν η ίδια μερίδα των ΜΜΕ που με τη δημοσιοποίηση της έκθεσης έδειξαν να ολοφύρονται, αλλά ξέχασαν τον ενθουσιασμό τους για τις «ρηξικέλευθες» λύσεις και την ευκολία, με την οποία τις έμπασαν στο σαλόνι κάθε σπιτιού.

Ολες οι ναρκω-θεωρίες έχουν ως κοινό παρονομαστή την προσπάθεια «νομιμοποίηση» στις συνειδήσεις των ανθρώπων των κοινωνικών αιτιών που παράγουν -και αναπαράγουν- το πρόβλημα.

Η ουσία δίνει στον τοξικομανή την ψευδαίσθηση της «προστασίας» απ' τη βαρβαρότητα αυτής της κρίσης. Ο ίδιος τοξικομανής αποτελεί αφ' ενός έκφραση και αφ' ετέρου την ακραία μορφή διαμαρτυρίας για τις επιπτώσεις της κρίσης.

Ασφαλώς και η ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος δε μετατίθεται σε μια μελλοντική αλλαγή του συστήματος, αλλά γίνεται αντικείμενο καθημερινής πάλης για ουσιαστική πρόληψη, απεξάρτηση και επανένταξη των εξαρτημένων με ένα και μοναδικό σύνθημα: «ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά».

Ζέστη είναι,

θα περάσει,

όσο πάνω

και να φτάσει,

μα το ίδιο

δε θα γίνει

με το «πράσινο»

καμίνι,

τούτο κι άλλο

θα κρατήσει

κι άγρια όλους

θα μας «ψήσει»!

Ζέστη είναι,

πού θα πάει;

θα αρχίσει

να φυσάει,

μα η άλλη

απ' την Τρικούπη

δε θα κάνει

ούτε ρούπι,

δε σκορπά αυτή

μ' αέρα,

θέλει πάλη

και παντιέρα!