Γρηγοριάδης Κώστας

Ο αιρετός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΥΣΔΕ Χίου, ωστόσο, έδωσε τη δική του μάχη: Να «ελαχιστοποιήσει την απώλεια πλεονασμάτων» και να καταφέρει να πείσει ότι περισσεύουν μόνο (!) 195 εκπαιδευτικοί. Καταγγέλλει δε τη διευθύντρια εκπαίδευσης, η οποία με τη σειρά της διαμόρφωσε εκτίμηση ότι οι πλεονάζοντες εκπαιδευτικοί είναι 272, δηλαδή 77 παραπάνω...

Πρόκειται για έκφραση της λογικής του «μικρότερου κακού», της διαχείρισης, του κοινωνικού διαλόγου, του συμβιβασμού και της υποχώρησης που εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα επίπεδα (από το υπηρεσιακό συμβούλιο μέχρι την κεντρική πολιτική σκηνή).

Η ομοφωνία που υπάρχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) σε σχέση με την εφαρμογή της πολιτικής των δημοσιονομικών περικοπών, εκφράστηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από το μέλος του και δήμαρχο Λάρισας (ΝΔ), Κ. Τζανακούλη, στο πρόσφατο συνέδριο του οργάνου στα Γιάννενα. Είπε με ειλικρίνεια ο κύριος Τζανακούλης: «Γιατί να διαφωνήσω εγώ ως αντιπολίτευση στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΕ, αφού συμφωνούμε;» Ελα ντε;

Αλλωστε, ακόμα και όπου οι παρατάξεις διαφωνούν, στην ουσία της πολιτικής συμφωνούν. Οι όποιες διαφωνίες και οι επιμέρους διαφορές που τυχόν παρουσιάζονται αφορούν στο πώς θα εφαρμοστεί η αντιλαϊκή πολιτική. Χαρακτηριστικό είναι ότι η ΝΔ δεν ψήφισε μεν τον «Καλλικράτη», όμως οι δήμαρχοί της σε όλη την Ελλάδα τον εφαρμόζουν. Θυμίζουμε δε πως για τον «Καποδίστρια», οι εκπρόσωποι της ΝΔ διατυμπάνιζαν πως όταν το κόμμα τους έλθει στην κυβέρνηση θα τον αλλάξει. Κάτι που βεβαίως δεν έκανε...

Συγκλονιστικά παραδείγματα της δραματικής κατάστασης που βιώνουν σήμερα οι λαϊκές οικογένειες κατατέθηκαν στη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας, την προηγούμενη βδομάδα στα Γιάννενα. Παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι οι μεγαλοστομίες περί οικονομικής αυτοτέλειας των δήμων, στην οποία κατέληξε εκ νέου το συνέδριο ως αίτημα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά συναίνεση στην πολιτική που απαλλάσσει το κράτος από βασικές ευθύνες του. Χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός που αναφέρθηκε στο συνέδριο από τον δήμαρχο Καστοριάς, πως όταν η θερμοκρασία πέφτει στους μείον πέντε βαθμούς, και αυτό συνέβη αρκετές φορές αυτό το χειμώνα, τα σχολεία παρέμεναν κλειστά γιατί δεν είχαν πετρέλαιο! «Αυτή είναι η ανασυγκρότηση της χώρας που γίνεται», σχολίασε η Ελπίδα Παντελάκη εκ μέρους των εκλεγμένων συμβούλων του ΚΚΕ με το συνδυασμό της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Και κάλεσε τους εργαζόμενους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και για την πολιτική που ασκούν οι δήμαρχοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Μια πολιτική που είναι ξεκάθαρη, άλλωστε, και θέλει το μάρμαρο να το πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα.

Και έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε από την αρχή κάποιες εξελίξεις που αφορούν αυτό το ζήτημα. Η ελληνική συγκυβέρνηση με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής, έχει δεσμευτεί να επιτύχει πρωτογενή πλεονάσματα στον Κρατικό Προϋπολογισμό τα οποία με την πάροδο του χρόνου θα βαίνουν αυξανόμενα (οριακά θετικό το 2013, 1,5% του ΑΕΠ το 2014, 3% το 2015, 4,5% το 2016 κ.λπ.). Η επίτευξη των στόχων αυτών και μάλιστα σε περιβάλλον οξύτατης οικονομικής κρίσης, προϋποθέτει νέες επιδρομές και νέα λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, με στόχο ...να γεμίσουν τα ταμεία του κράτους. Αφού η επίσημη ανεργία εκτοξεύθηκε στο 27%, αφού «κούρεψαν» με την ψιλή, μισθούς και συντάξεις και οδήγησαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία στη χρεοκοπία, τώρα ψάχνουν να απομυζήσουν κι άλλο τα νοικοκυριά. Από πού; Από τη φορολογία των αστικών ακινήτων και της αγροτικής γης. Η αρχή έγινε το 2011 με το περιβόητο «έκτακτο» χαράτσι που επέβαλε ο τότε υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος. Με το νέο φόρο επί των ακινήτων, το χαράτσι μονιμοποιείται, με στόχο να εισπράττουν κάθε χρόνο 3,2 δισ. ευρώ. Αλλά και πάλι τα νούμερα δε βγαίνουν, γι' αυτό αποφάσισαν να επεκτείνουν ως το 2016 την «εισφορά αλληλεγγύης» που επιβάλλεται στους μισθούς και τις συντάξεις. Αλλά ούτε και αυτά φτάνουν, καθώς τον ερχόμενο Σεπτέμβρη θα πρέπει να προσδιορίσουν το «δημοσιονομικό κενό» της περιόδου 2015 - 2016. Οπως μάλιστα αναφέρει και η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για τη διετία 2014 - 2015, η Ελλάδα θα χρειαστεί -πέραν των μέτρων αυτών- και πρόσθετη χρηματοδότηση 11 δισ. ευρώ.

Οργανα του διεθνούς ιμπεριαλισμού οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής πασχίζουν να ανάψουν άλλη μια φωτιά στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, δίπλα στη Συρία, την περιλάλητη «αραβική άνοιξη» της βόρειας Αφρικής και την πολύπαθη Κύπρο. Γράφουν στην ιστοσελίδα τους σε ένα παραλήρημα μίσους και πατροδοκαπηλείας: «Μάλλον ο Θεός της Ελλάδος βαρέθηκε να βλέπει το Εύδρομο Θωρηκτό "ΑΒΕΡΩΦ" να είναι αγκυροβολημένο στο Φάληρο. Το ένδοξο πλοίο φαντάζει ανήσυχο, περιμένει τα παλικάρια με τις μαύρες μπλούζες και τα χρυσά γράμματα να το οδηγήσουν στο στερνό του ταξίδι, που άλλωστε του το χρωστάμε, το απαιτεί η δικαιοσύνη και η αποκατάσταση της ιστορικής τάξης. Για άλλη μια φορά ο "ΑΒΕΡΩΦ", θα ποντίσει τις άγκυρές του στον Βόσπορο, θα χαϊδέψει με τον καπνό από τα φουγάρα του τους τρούλους της Αγια-Σοφιάς, αλλά αυτή τη φορά θα της πει: "Σώπασε Κυρά Δέσποινα, εγώ είμαι τώρα εδώ, ακοίμητος φρουρός της αιώνιας Πρωτεύουσας της Ελλάδος"». Οι ίδιοι τύποι που τάζουν τα πετρέλαια Ελλάδας και Κύπρου σε ξένα και ντόπια μονοπώλια, που διαφημίζουν μέσα από τα γραφτά τους αμερικανικές και ρώσικες πολυεθνικές του καυσίμου, που αναζητούν «στρατηγικό επενδυτή» για τα πετρέλαια της Καβάλας, βάζουν πάλι πλάτη στα μεγάλα συμφέροντα και τις ανακατατάξεις που επιχειρούν στην περιοχή προκειμένου να εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντά τους. Κόντρα στην αγωνία των λαών για ειρήνη και προκοπή, με τους ανθρώπους του μόχθου κυρίαρχους στον πλούτο που παράγουν, μακριά από πολυεθνικές, μονοπώλια και τους ιδιωτικούς στρατούς τους, τα τσιράκια τους, τους φασίστες.

Γρηγοριάδης Κώστας

Να τι είπε η πράκτορας στην εφημερίδα για τα ναρκωτικά: «Η μείωση της βλάβης είναι ένα καλό πρώτο βήμα, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται έλεγχος και διαφάνεια που μόνο η νομιμοποίηση μπορεί να φέρει, ρυθμίσεις και φορολόγηση του εμπορίου που θα απέφερε σημαντικά έσοδα στις χώρες που θίγει η κρίση. Για το Ηνωμένο Βασίλειο έχει υπολογιστεί ότι η νομιμοποίηση των εσόδων θα απέφερε 1,6 δισ. λίρες τον χρόνο: 1,2 δισ. από φόρους και τα υπόλοιπα θα ήταν εξοικονόμηση από τα έξοδα αστυνομικών, δικαστικών και σωφρονιστικών κονδυλίων. Ποσό που θα βοηθούσε σημαντικά στη μείωση του βρετανικού χρέους».

Κοινώς: Να νομιμοποιήσουμε το εμπόριο θανάτου... να νομιμοποιήσουμε τους εμπόρους θανάτου ως κανονικούς, αξιοπρεπείς καπιταλιστές... για να πληρώνουν φόρους και να έχουν έσοδα τα κρατικά ταμεία!

Ο κυνισμός και η σαπίλα του συστήματος, όπως εκφέρονται από μια πράκτορα μυστικών υπηρεσιών, δεν μας εκπλήσσουν. Οσο για την «Εφημερίδα των Συντακτών»... κρίνεται για τις απόψεις που προβάλλει και φαίνεται ότι υιοθετεί!

Παρουσιάζοντας τις προάλλες στη Δραπετσώνα το «χάρτη αξιοπρεπούς διαβίωσης» με μέτρα ενάντια στη φτώχεια, ο Αλ. Τσίπρας είπε μεταξύ άλλων: «Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα θα πληρώνονται οι συντάξεις και οι μισθοί. Πρώτα θα εξασφαλίζεται φαγητό, νερό, ρεύμα και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανθρώπους. Πρώτα θα εξασφαλίζεται ότι δε λιποθυμάνε από την πείνα τα παιδιά μας στα σχολειά και μετά θα ξεπληρώνουμε τους τόκους, τα πανωτόκια και τα ομόλογα που λήγουν. Τελεία και παύλα». Σε συνθήκες πρωτόγνωρης κοινωνικής και τεχνολογικής προόδου, με ασύλληπτο παραγόμενο πλούτο, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται πως αν γίνει κυβέρνηση, ο λαός θα ζει ένα σκαλοπάτι πάνω από την απόλυτη εξαθλίωση. Μέχρι εκεί φτάνει ο ορίζοντας των εξαγγελιών μιας «προοδευτικής - αριστερής» κυβέρνησης, όπως αυτή που προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να το πετύχει μάλιστα αυτό, λέει ότι θα κινητοποιήσει ΜΚΟ, Εκκλησία και άλλους φορείς, σε συνεργασία με τις όποιες κρατικές δομές. Η «παροχολογία» του ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται σε ψίχουλα, επειδή ξέρει ότι η στρατηγική του για την ανάπτυξη, δηλαδή ανάπτυξη σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών, και εξάλειψη φτώχειας και ανεργίας δεν μπορούν να επιτευχθούν. Στέλνει επομένως μήνυμα στο λαό ότι από μια δική του κυβέρνηση θα διαχειριστεί τη φτώχεια με την υπόσχεση των μη χειρότερων από τη σημερινή πραγματικότητα. Αρα, ο λαός δεν πρέπει να προσδοκά τίποτα περισσότερο από ένα «μαξιλάρι» πριν την απόλυτη φτώχεια. Ο λαός, βέβαια, πρέπει να διεκδικεί μέτρα άμεσης ανακούφισης και προστασίας από την εξαθλίωση, αλλά δεν μπορεί να μένει σ' αυτό. Εχοντας όμως καθαρό το ποιος ευθύνεται για τη φτώχεια και ενάντια σε ποιον πρέπει να παλέψει για να την εξαλείψει οριστικά.

Λέει σε άλλο σημείο της ομιλίας του: «Για να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη πρέπει πρώτα να επανακάμψουν τα τμήματα που περιθωριοποιούνται και αποκλείονται μέσα στην παραγωγή. Η αντιμετώπιση της φτώχειας δεν αποτελεί "βαρίδι" για την οικονομία. Δεν κοστίζει, δεν "τρώει" πόρους. Είναι κρίσιμο αναπτυξιακό εργαλείο για κάθε σοβαρή, ορθολογική και με βάθος, αναπτυξιακή πολιτική. Η οικονομία δεν πλήττεται από την αντιμετώπιση της φτώχειας, αντιθέτως στηρίζεται από την αντιμετώπιση της φτώχειας». Τι θέλει να πει; Στις θέσεις του για το συνέδριο, σχετικά με την πολιτική ανάπτυξης που προτείνει, στα πλαίσιά της μιλά και για «επέκταση και εμβάθυνση της κοινωνικής αλληλεγγύης». Τι μπορεί να σημαίνει «αλληλεγγύη» σε μια καπιταλιστική οικονομία, την οποία θα υπηρετεί με την πολιτική του; Οτι οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να αναπτύσσουν, σ' αυτές τις συνθήκες της κρίσης, τις συνέπειες της οποίας πληρώνουν εξ ολοκλήρου, την αλληλεγγύη της φιλανθρωπίας των καπιταλιστών με τα κοινωνικά παντοπωλεία, τα κοινωνικά ιατρεία, τα κοινωνικά φαρμακεία, τα οποία, επειδή ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα ασκήσει πολιτική υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, οι συνθήκες ζωής του λαού δε θα καλυτερέψουν, η ανεργία δεν εξαλείφεται, τους χρειάζονται γι' αυτό και τα στηρίζουν. Είπε άλλωστε ο Αλ. Τσίπρας ότι για την αντιμετώπιση της φτώχειας δε θα πάρει ως κυβέρνηση μέτρα με ανάλογες κρατικές δομές που θα παρέχουν όλες τις υπηρεσίες ανακούφισης σε όσους τις χρειάζονται, αλλά «...να έρθουμε σε διάλογο και σε συνεργασία με όλους τους φορείς, τις ΜΚΟ και τις εθελοντικές κινήσεις των πολιτών που ήδη παράγουν κοινωνικό έργο. Και φυσικά με την Εκκλησία της Ελλάδας, που πιστεύουμε ότι μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε αυτήν την κατεύθυνση». Δηλαδή, στην πραγματικότητα για διαχείριση της φτώχειας μέσω της φιλανθρωπίας.