Σάββατο 7 Μάη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα δεκανίκια του συστήματος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολοκληρωτικά ταγμένοι στην υπεράσπιση της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που τα δίνει όλα στο μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο και την ίδια στιγμή τα παίρνει όλα από τους εργαζόμενους καταδικάζοντάς τους στην ανεργία, στην εργασιακή εξαθλίωση, στους μισθούς πείνας, είναι η παράταξη της ΠΑΣΚΕ και τα πρωτοκλασάτα στελέχη της που έχουν την πλειοψηφία της διοίκησης της κλαδικής Ομοσπονδίας.

Ετσι, λοιπόν, με χτεσινή της ανακοίνωση με αφορμή τη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), χαρακτηρίζει τις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, που είναι νέες γενναίες επιδοτήσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού, ακόμα πιο φτηνοί εργαζόμενοι, εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας, ως «πρωτοβουλίες» για την τόνωση της «βαριάς βιομηχανίας» της ελληνικής οικονομίας, του τουρισμού. «Μυξοκλαίει», δε, γιατί, όπως αναφέρει, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Τουρισμού δε βρήκαν «καμία λέξη υποστήριξης και διασφάλισης των θέσεων των εργαζομένων...».

Την ίδια στιγμή που εκφράζει την απογοήτευσή της γιατί ο πρωθυπουργός και υπουργός Τουρισμού δε «βρήκαν καμία λέξη υποστήριξης και διασφάλισης των θέσεων των εργαζομένων...», σπεύδει να δώσει τα διαπιστευτήριά της στους εργοδότες αφού ωμά δηλώνει ότι «η κοινωνία και η πολιτεία οφείλουν να τους στηρίζουν και να τους επιδοτούν γενναιόδωρα...»! Παραπονιέται, όμως, γιατί οι εργοδότες «δεν διστάζουν να επιδεικνύουν ακραία δείγματα βουλιμίας και ανάλγητης αντικοινωνικής συμπεριφοράς...». Δηλαδή, το πρόβλημα δεν είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, στο πλαίσιο του οποίου το κεφάλαιο λειτουργεί με μοναδικό σκοπό και στόχο το κέρδος, την αρπαγή όλο και μεγαλύτερου μέρους του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι - και μάλιστα στις σημερινές συνθήκες κρίσης το κεφάλαιο γίνεται ακόμα πιο επιθετικό για τη διασφάλιση και θωράκιση της κερδοφορίας του - αλλά κάποιοι αχόρταγοι εργοδότες.

Τέλος, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας επιτίθεται με μια εμετική φρασεολογία στους εργαζόμενους και στο κλαδικό Συνδικάτο της Αθήνας χαρακτηρίζοντας «νεοσταλινικές φασίζουσες φωνούλες του Περισσού...» τους συγκεντρωμένους του κλάδου - μετά από κάλεσμα του κλαδικού Συνδικάτου - έξω από το Μέγαρο Μουσικής, προχτές, όπου γινόταν η Γενική Συνέλευση του ΣΕΤΕ, στην οποία τόσο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όσο και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας (απόφοιτος της Ακαδημίας της ΓΣΕΕ) έσπευσαν να ανταποκριθούν με την παρουσία τους. Με τέτοια συνδικαλιστική ηγεσία οι εργαζόμενοι του κλάδου πάνε στην κόλαση...

Αντικομμουνιστικά «κόλπα»

Ο αντικομμουνισμός είναι πολυκέφαλος, έχει πολλές όψεις. Συνήθως, όταν τα έντυπα της αστικής τάξης, αναφέρονται στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, τις περνάνε από γενεές δεκατέσσερις, κάνοντας λόγο για ολοκληρωτικά, ανελεύθερα και καταπιεστικά καθεστώτα, οι πολίτες των οποίων ζούσαν υπό τη σκιά του τρόμου. Αυτός είναι ο πρωτόγονος αντικομμουνισμός, ο οποίος «άνθισε» την περίοδο του «ψυχρού πολέμου», αλλά έκανε και πάλι την εμφάνισή του στις μέρες μας, ως αντίδοτο στην άγρια καταστολή και τη βίαιη επίθεση που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο σε βάρος των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Τι κάνουν όμως οι αντικομμουνιστές μας, όταν πρέπει να διαχειριστούν προπαγανδιστικά επιφανείς προσωπικότητες, που αναδείχθηκαν από τα... ολοκληρωτικά καθεστώτα και μέσα από το έργο τους άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους στην ιστορία της ανθρωπότητας; Πολύ απλά διαχωρίζουν τις προσωπικότητες αυτές από το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα στο οποίο ζούσαν και τις περισσότερες φορές εμφανίζουν τους ανθρώπους αυτούς αντίθετους με το σοσιαλισμό. Παλιά μας τέχνη κόσκινο.

Ετσι, στην περίπτωση των γιορταστικών εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στο διάστημα με τον θρυλικό πλέον Γιούρι Γκαγκάριν, επειδή δεν είχαν τίποτα αντισοσιαλιστικό να του προσάψουν, απλώς περιορίστηκαν να αναφερθούν στο γεγονός. Θεώρησαν περιττό να αναφέρουν, ότι ο γιος ενός εργάτη έγινε ο πρώτος κοσμοναύτης της ανθρωπότητας, ή ότι τη στιγμή που η δυτική προπαγάνδα παρομοίαζε τις κοινωνίες αυτές με τους ανθρώπους των σπηλαίων, η διαστημική τεχνολογία έκανε άλματα στη Σοβιετική Ενωση.

Αλλο παράδειγμα, είναι πώς ο αστικός Τύπος υποδέχθηκε την εκ νέου προβολή του θαυμάσιου ντοκιμαντέρ του Μιχαήλ Ρομ «Αληθινός φασισμός». Διαβάζουμε π.χ. στο ηλεκτρονικό «Βήμα» πόσο μεγάλος σκηνοθέτης και δάσκαλος ήταν ο Ρομ, αλλά παράλληλα, επικαλούμενο δηλώσεις του Ελληνα σκηνοθέτη και μαθητή του Ρομ Φ. Λαμπρινού, αναφέρει ότι την εποχή της προβολής του ντοκιμαντέρ ο Ρομ ελάμβανε απειλητικά μηνύματα, επειδή η ταινία του θεωρήθηκε φιλοεβραϊκή και αντισταλινική... Πάντα κατά τον Φ. Λ., ο Ρομ τού εκμυστηρεύτηκε ότι... ο κομμουνισμός δεν έχει μέλλον...

Ετσι προσπαθούν να αμαυρώσουν τα λαμπρά επιτεύγματα του σοσιαλισμού, αλλά και τη μνήμη ανθρώπων, οι οποίοι δεν μπορούν πλέον να διαψεύσουν όσα αναφέρουν οι σημερινές αντικομμουνιστικές γραφίδες, επειδή απλά, έχουν εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο...

Η «εξυγίανση» και τα χρέη των δήμων

Το λεγόμενο πρόγραμμα εξυγίανσης, που παρουσίασε προχτές η κυβέρνηση και στο οποίο θα ενταχθούν υπερχρεωμένοι δήμοι, στην πραγματικότητα φέρνει χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, «πάγωμα» προσλήψεων, υποβάθμιση, ακόμα και κατάργηση μιας σειράς κοινωνικών και άλλων υπηρεσιών, που, έτσι κι αλλιώς, ήταν υποτυπώδεις και υποβαθμισμένες και κάλυπταν ορισμένες ανάγκες μικρού μέρους λαϊκών οικογενειών, ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της φορολογίας των εργαζομένων. Στην ουσία, κόβεται κάθε χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό (σ.σ. και αυτά είναι χρήματα των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών) των χρεωμένων δήμων, για να πληρωθούν οι τράπεζες που τους δανειοδότησαν. Ολα αυτά προβλέπονται από τον αντιδραστικό «Καλλικράτη». Στόχος του προγράμματος, όπως λέει η κυβέρνηση, είναι η διασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των δήμων και η υλοποίηση μιας συνολικής πολιτικής εξορθολογισμού των οικονομικών των δήμων. Χρέη, λοιπόν, που πρέπει να εξαλειφθούν... Από πού, όμως, ξεφύτρωσαν αυτά τα περίφημα χρέη;

Είναι γνωστό ότι ένας δήμος, για να εκτελέσει ένα έργο, πρέπει να συνεργαστεί με επιχειρηματίες. Αυτό προβλέπουν τα προγράμματα (ΕΠΤΑ, ΘΗΣΕΑΣ πρόγραμμα ΕΛΛΑΔΑ, ΕΣΠΑ) που έχουν εγκρίνει κυβέρνηση και όλοι ανεξαιρέτως οι δήμαρχοι που πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ. Είναι, επίσης, γνωστό ότι κάθε δήμος δε δρομολογεί και εκτελεί έργα με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Οι δήμοι λειτουργούν σαν μεσάζοντες, για να παίρνουν δουλειές οι επιχειρηματίες. Είναι κομμάτι του κρατικού μηχανισμού και υλοποιούν την ίδια πολιτική. Ενας δήμος που θέλει να πάρει κάποιο κοινοτικό «πακέτο» θα κάνει συγκεκριμένο έργο που έχει εγκρίνει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι έργα προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, έργα, δηλαδή, από τα οποία ο επιχειρηματίας θα βγάλει υπέρογκα κέρδη. Ετσι, οι δήμοι δίνουν λεφτά που έχουν μαζέψει από τη φορολόγηση των λαϊκών οικογενειών και των εργατών στους επιχειρηματίες, στήνουν μια Σύμπραξη (σ.σ. ΣΔΙΤ) και στη συνέχεια το ταμείο είναι μείον... Παρατηρείται, λοιπόν, το φαινόμενο τη στιγμή που οι παιδικοί σταθμοί κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο, δημοτικές αρχές να στήνουν μπίζνες με εταιρείες, για γήπεδα γκολφ, εμπορικά κέντρα κ.ά.

Ορισμένοι τέτοιοι δήμαρχοι, κατά καιρούς, εμφανίζονται υποκριτικά να διαμαρτύρονται, για τους παρακρατημένους πόρους. Πρέπει να αναρωτηθούμε: Μήπως οι δημοτικές αρχές που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αν έπαιρναν αυτά τα λεφτά από την κεντρική διοίκηση, θα τα ξόδευαν για έργα και δράσεις που θα εξυπηρετούν λαϊκές ανάγκες; Η εμπειρία έχει δείξει το αντίθετο. Αυτή η κατάσταση θα χειροτερέψει. Τώρα που καλούνται δήμοι και περιφέρειες να υλοποιήσουν τον «Καλλικράτη», τις κατευθύνσεις του ΕΣΠΑ, μετατρέπονται πλήρως σε γραφεία και τμήματα πολυεθνικών και μονοπωλιακών ομίλων που μοιράζουν έργα... Κάπως έτσι δημιουργούνται τα χρέη που εμφανίζουν οι δήμοι και που τα «σπασμένα» τους θα τα πληρώσουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Που με τη λεγόμενη εξυγίανση θα πουλούν κάποιες προνοιακές ή άλλες υπηρεσίες στο λαό σε ακόμη πιο τσουχτερές τιμές απ' ό,τι μέχρι τώρα, ενώ θα επιβάλλουν γενικά υπέρογκα τέλη και φόρους.

Με δεδομένες αυτές τις εξελίξεις, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να αντιδράσουν άμεσα. Να υπάρξει οργανωμένη αντίδραση και κίνημα και ενάντια στην κυβέρνηση, αλλά και στις δημοτικές αρχές και παρατάξεις, οι οποίες στήριξαν και στηρίζουν τον «Καλλικράτη», που φέρνει κι άλλα δεινά στα λαϊκά νοικοκυριά.


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Στην υπηρεσία των μονοπωλίων...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ τον πρωθυπουργό, που δήλωσε χτες ότι «δεν απεμπολείται ο δημόσιος έλεγχος της ΔΕΗ», όσο κι αν μας κάνει εντύπωση.

Κι αυτό γιατί, απλούστατα, δε γίνεται να απεμπολήσει κανείς κάτι, που, ούτως ή άλλως, δεν έχει!

Γιατί, βέβαια, το τελειωτικό ξεπούλημα που ετοιμάζουν για τις ΔΕΚΟ γενικώς δεν είναι παρά ένα βήμα ολοκλήρωσης της παράδοσής τους στα ιδιωτικά συμφέροντα που ισχύει εδώ και χρόνια.

Εκτός κι αν τους διαφεύγει πως η ΔΕΗ λειτουργεί για να «ταΐζει» με δωρεάν ρεύμα τις μεγάλες βιομηχανίες, να πληρώνει τους παραγωγούς «εναλλακτικού» ρεύματος και, φυσικά, να μεταφέρει αυτά τα βάρη στους καταναλωτές.

Μήπως ξεχνούν πως ο ΟΤΕ υπάρχει για να έχουν ένα σίγουρο (και πληρωμένο από τους φορολογούμενους εργαζόμενους) δίκτυο οι εταιρείες κινητής και σταθερής τηλεφωνίας και να θησαυρίζουν χρησιμοποιώντας το δίκτυο τσάμπα;

Εφόσον, λοιπόν, με τον όρο «δημόσιος έλεγχος» εννοούν το να είναι εξασφαλισμένη η λειτουργία των ΔΕΚΟ υπέρ του κεφαλαίου, είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι σκοπεύουν να τον διατηρήσουν.

ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ, όμως, του υπουργού Οικονομίας είναι, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακές! «Εγκλημα η φοροδιαφυγή», δήλωσε χτες και μας ...έβαλε στη θέση μας ως λαό!

Αλήθεια, η υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων και το κλείσιμο Μονάδων Εντατικής Θεραπείας στα νοσοκομεία (όπως, π.χ., στο ΑΧΕΠΑ) τι είναι; Το να κλείνεις Κέντρα Υγείας για να επιδοτήσεις τράπεζες τι είναι;

Το να έχεις νησιά του Αιγαίου χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση και πλοία με ανασφάλιστους εργάτες με ατελείωτα ωράρια πώς τους φαίνεται; Το να δημιουργείς κάθε μέρα εκατοντάδες ανέργους με τι τους μοιάζει;

Καλό θα είναι να προσέχουν τις εκφράσεις τους τα κυβερνητικά στελέχη, γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο εγκληματικό από την πολιτική που εφαρμόζουν.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Κυβερνητική προπαγάνδα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η τρόικα απαιτεί μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας», ήταν ο πρωτοσέλιδος υπέρτιτλος των χτεσινών φιλοκυβερνητικών «Νέων», τα οποία στο κείμενο του πρώτου θέματος εμφάνιζαν την κυβέρνηση να βρίσκεται «μπροστά σε ισχυρές πιέσεις της τρόικας για περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων». Πρόκειται βέβαια για καθαρή κυβερνητική προπαγάνδα. Πρώτα απ' όλα δεν υπήρξε καμία πίεση από την τρόικα προς την κυβέρνηση γιατί απλά δεν υπήρχε κανένας λόγος. Κυβέρνηση και τρόικα έχουν συμφωνήσει και από κοινού υλοποιούν τις αναδιαρθρώσεις που διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις και συμπιέζουν διαρκώς την τιμή της εργατικής δύναμης για να διασφαλίσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων. Ολα τα αντεργατικά μέτρα, για τα οποία υποτίθεται ασκεί πίεση η τρόικα, όπως η μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, τα ελαστικά ωράρια, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η απελευθέρωση των απολύσεων κ.ο.κ. είναι μέτρα που βρίσκονταν στο πρόγραμμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Είναι μέτρα που θα υλοποιούσε ακόμα και αν δεν υπέγραφε το μνημόνιο και δεν υπήρχε καμία τρόικα. Η εργασιακή ζούγκλα, δηλαδή οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, η εκ περιτροπής εργασία, η μερική και ανασφάλιστη εργασία, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων υπήρχαν πριν έρθει η τρόικα, ακριβώς γιατί αποτελούν την «καρδιά» της επίθεσης του κεφαλαίου κατά της εργατικής τάξης. Η απλήρωτη εργασία και η υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων αποτελούν την αστείρευτη πηγή για την κερδοφορία των μονοπωλίων. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να τρέφουν αυταπάτες. Η μόνη διέξοδος είναι η πάλη για την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών, με ανάλογα αιτήματα και διεκδικήσεις, η σύνδεση αυτής της πάλης για έξοδο από την κρίση σε όφελος των εργαζομένων που σημαίνει αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων, αλλαγή τάξης στην εξουσία με την οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας και συμπόρευση με το ΚΚΕ για κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο, για μια κοινωνία χωρίς καπιταλιστές, όπου ο παραγόμενος πλούτος θα ανήκει στο λαό που τον παράγει.

Η «χρεοκοπία» των συνεταιρισμών...

Ο εκφυλισμός και απαξίωση της πλειοψηφίας των συνεταιρισμών, οι συνεταιρισμοί - σφραγίδες, η κακοδιοίκηση και υπερχρέωσή τους, που επικαλείται η κυβέρνηση, έχει αιτίες. Βαριές ευθύνες έχουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και η πολιτική της ΚΑΠ. Στο σχετικό νομοσχέδιο που προωθεί για ψήφιση η κυβέρνηση επιχειρείται εκτός των άλλων να μπει «χέρι» στα περιουσιακά στοιχεία όσων συνεταιρισμών κριθούν από την αρχή ή και αργότερα ανενεργοί, οι οποίοι θα τίθενται σε καθεστώς αναγκαστικής εκκαθάρισης και η ακίνητη περιουσία παραχωρείται σε άλλο συνεταιρισμό. Από τους 6.300 περίπου συνεταιρισμούς, που υπάρχουν σήμερα, υπολογίζεται ότι θα μείνουν ενεργοί 200-300. Στη διαδικασία διάλυσης των υπαρχόντων συνεταιρισμών και ενώσεων, που θα προηγηθεί της εφαρμογής του νέου νόμου, αναμένονται εκποιήσεις των περιουσιακών τους στοιχείων και μαζικές απολύσεις συνεταιριστικών υπαλλήλων. Συνεπώς, μικρομεσαίοι αγρότες και συνεταιριστικοί υπάλληλοι επιβάλλεται να συντονίσουν τη δράση και τον αγώνα τους ενάντια σ' αυτό το νομοσχέδιο της ανεργίας και καταστροφής. Η ΠΑΣΥ ποτέ δεν υποστήριξε τους συνεταιρισμούς-σφραγίδες, την κακοδιαχείριση και κακοδιοίκηση στους συνεταιρισμούς και πάντα αναδείκνυε τη χειραγώγηση και τον εκφυλισμό τους. Ούτε υποστηρίζει τη δημιουργία λίγων συνεταιρισμών, που θα λειτουργούν σε όφελος των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών - καπιταλιστών. Σήμερα, είναι ώριμο και αναγκαίο να υπάρξει αγροτική ανάπτυξη σε όφελος του λαού και ενάντια στα μονοπώλια και τους μεγαλοαγρότες. Ανάπτυξη που απαιτεί κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής και της γης, με κρατικές καθετοποιημένες αγροτικές παραγωγικές μονάδες και δίπλα τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς της μικρομεσαίας αγροτιάς. Ετσι θα λυθεί το διατροφικό πρόβλημα σε όφελος του λαού, θα εξασφαλίζεται μόνιμη σταθερή δουλειά και ικανοποιητικό εισόδημα στους αγρότες, θα αξιοποιούνται όλες οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού με φτηνά, υγιεινά και ποιοτικά προϊόντα, αλλά και τις απαραίτητες πρώτες ύλες στη μεταποιητική βιομηχανία.

Αποπροσανατολισμός με τις τιμές των καυσίμων

Με εκβιασμούς για πρόστιμα μέχρι 1,5 εκατ. ευρώ στους βενζινοπώλες που «δεν συνεμορφώθησαν» με το πλαφόν στην τιμή της βενζίνης απειλεί τώρα η κυβέρνηση, βάζοντας λυτούς και δεμένους στη συντονισμένη προσπάθεια εκφοβισμού του κλάδου, όπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών, και παραπλάνησης και κοροϊδίας των λαϊκών στρωμάτων. Αποσιωπώντας συστηματικά την κυβερνητική ευθύνη για το γεγονός ότι οι τιμές της βενζίνης κόντεψαν να φτάσουν τα δύο ευρώ το λίτρο, εξαιτίας αφ' ενός της κερδοσκοπικής δράσης της διύλισης και εμπορίας, αφ' ετέρου των αλλεπάλληλων αντιλαϊκών αυξήσεων στους φόρους, επιλέγει τη μέθοδο της «πυρόσβεσης», του αποπροσανατολισμού και του εντυπωσιασμού ότι δήθεν ενδιαφέρεται για τα λαϊκά εισοδήματα, αφήνοντας στο απυρόβλητο και συγκαλύπτοντας την κερδοσκοπία των μονοπωλίων. Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να γελαστούν ότι πρόκειται για καμιά παρέμβαση που στοχεύει στην προστασία των εισοδημάτων τους. Ακόμα κι αυτές οι τιμές «πλαφόν» «μιλάνε» μόνες τους. Για ποιο ...«όφελος για τον καταναλωτή» έχει το θράσος να μιλάει η κυβέρνηση, όταν και αυτό το «πλαφόν» το προσδιορίζει σε πάνω από 1,7 ευρώ το λίτρο και την ίδια ώρα, σύμφωνα με τους βενζινοπώλες, οι εταιρείες τούς πουλάνε με τιμή χονδρικής ακόμα και πάνω από το πλαφόν λιανικής; Και τι πιο χαρακτηριστικό για τις στοχεύσεις της πολιτικής της, από την ωμότητα με την οποία ο κύριος υπουργός δήλωνε προχτές ότι οι τιμές μιας σειράς περιοχών όπου η βενζίνη πωλείται μέχρι και 1,880 ευρώ το λίτρο δεν είναι πρόβλημα για την κυβέρνηση, καθώς εκεί είναι αποτέλεσμα της ...«άψογης λειτουργίας του ανταγωνισμού»!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το ΚΚΕ προειδοποίησε έγκαιρα

Από την πρώτη κιόλας ώρα μετά από τις εκλογές του 2009, το ΚΚΕ μίλησε για πόλεμο σε βάρος του λαού, οργανωμένο από την πλουτοκρατία, που επιλέχτηκε να τον διευθύνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Προειδοποίησε την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα ότι δεν πρέπει να χάσουν λεπτό στην οργάνωση της αντεπίθεσης. Να απαντήσουν με συμμαχία στα προσχεδιασμένα μέτρα, που με σαφήνεια έγραφαν στο προεκλογικό τους πρόγραμμα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Το βάθος και η διάρκεια της κρίσης διεύρυναν το αντιλαϊκό οπλοστάσιο των μέτρων, τα οποία καμιά σχέση δεν έχουν με τα ελλείμματα και το χρέος, όπως προπαγάνδιζαν τα αστικά επιτελεία, αλλά συνδέονται άμεσα με τη μόνιμη επιδίωξη του κεφαλαίου να εξασφαλίζει ολοένα και φτηνότερη εργατική δύναμη.

Το μνημόνιο με την τρόικα εξειδίκευσε τα μέτρα που είχε ανάγκη η πλουτοκρατία και η υπογραφή του συνοδεύτηκε από μια πρωτόγνωρη σε μέγεθος προπαγάνδα περί πτώχευσης για την τρομοκράτηση του λαού. Σήμερα, επιβεβαιώνεται ότι η σύναψη της δανειακής συμφωνίας με την Ελλάδα, ανεξάρτητα από τις επιμέρους λεπτομέρειες, ήταν εξ αρχής ψηλά στη λίστα των επιλογών της πλουτοκρατίας και των πολιτικών της εκπροσώπων, με αναπόφευκτη εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις και του ΔΝΤ, μέλη του οποίου είναι οι χώρες της Ευρωζώνης και άλλα κράτη που κατέχουν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου.

Χωρίς κανένας να παραγνωρίζει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που στοιχίζονται πίσω από τη δανειακή συμφωνία, κύριο ζήτημα παραμένει το εξής: Η κρίση και το χρέος είναι πλευρές του ίδιου νομίσματος, της καπιταλιστικής, δηλαδή, κερδοφορίας και της πολιτικής που την υπηρετεί. Είναι και τα δύο απόρροια της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων. Από αυτήν τη σκοπιά, το μνημόνιο δεν ήρθε για να υπηρετήσει την αποπληρωμή του χρέους, αλλά για να συνδράμει την καπιταλιστική κερδοφορία στην καρδιά της, υποβοηθώντας την κυβέρνηση να πάρει μέτρα που είχε ανάγκη το κεφάλαιο, σε συνθήκες κρίσης. Με ή χωρίς μνημόνιο, το ΠΑΣΟΚ δε θα εφάρμοζε άλλη πολιτική, η ΝΔ δε θα ασκούσε φιλολαϊκή αντιπολίτευση.

Με βάση τα παραπάνω, είναι υπόλογοι στο λαό όσοι σήμερα ανακαλύπτουν «υπόγειες συνεννοήσεις» της κυβέρνησης με το ΔΝΤ, αποσπώντας το μνημόνιο από την κρίση και τη φιλομονοπωλιακή της διαχείριση και βγάζοντας από το κάδρο των συνενόχων την ΕΕ, η οποία γνώριζε και συμφωνούσε με τη συμμετοχή του ιμπεριαλιστικού οργανισμού στην τρόικα. Οσοι σήμερα σκίζουν τα ρούχα τους για τον τρόπο που υπογράφτηκε το μνημόνιο κρύβουν ότι τα μέτρα που αυτό περιλαμβάνει ορίζονται από τις συνθήκες της ΕΕ και τη στρατηγική ΕΕ 2020, εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη - μέλη και παγκόσμια, είναι συνέχεια των ανατροπών που διαχρονικά προώθησε ο δικομματισμός στην Ελλάδα, τόσο σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης, όσο και σε περιόδους ύφεσης. Εκεί είναι η καρδιά του προβλήματος. Εκεί πρέπει να στρέψει τα βέλη του ο λαός. Κόντρα στον αποπροσανατολισμό και τη μοιρολατρία, να παλέψει για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου, ανατρέποντας σε κάθε χώρα τα κόμματα που την προωθούν και τη στηρίζουν.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ