Τέτοιες διαφωνίες λοιπόν δεν ωφελούν το λαό. Ισα ίσα. Είναι διαφωνίες... απόλυτα σύμφωνες με τη στρατηγική, που θέλει την εργατική τάξη και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα ηττημένους για να βγουν τα μονοπώλια από την κρίση. Και τέτοιοι διαφωνούντες δεν κάνουν τίποτ' άλλο από το να συμφωνούν με τα αντιλαϊκά μέτρα, αλλά να διαφωνούν με το πώς και πότε αυτά πλασάρονται στο λαό. Και ταυτόχρονα να «πουλάνε» δήθεν φιλολαϊκό προφίλ, χειραγωγώντας τους εργαζόμενους στην αντιλαϊκή πολιτική. Να γιατί πρέπει να γυρίσουν την πλάτη οι εργαζόμενοι και σ' αυτούς και σε κάθε «αντιπολιτευόμενο» στα αντιλαϊκά μέτρα αλλά πολιτικό εκπρόσωπο κάθε επιχειρηματικότητας και της λεγόμενης υγιούς, απ' όποιο κόμμα του ευρωμονόδρομου και αν προέρχεται.

Η Κομισιόν έχει ανοίξει κόντρα με τη ρωσική «Gazprom» για την ακριβή τιμή στην οποία πουλά φυσικό αέριο στην ΕΕ και ειδικότερα στη Γερμανία, ενώ ανάλογο πρόβλημα έχει προκύψει και με την Ελλάδα και τη ΔΕΠΑ η οποία αγοράζει αέριο από την «Gazprom». Η κόντρα έχει άμεση σχέση με την υπόθεση της Ουκρανίας και το γεγονός ότι δεν υπέγραψε εμπορική συμφωνία με την ΕΕ, ενισχύοντας τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Αρα πίσω από την κόντρα για το αέριο βρίσκονται γενικότεροι ανταγωνισμοί γύρω από τα εμπόδια διείσδυσης των ευρωενωσιακών μονοπωλίων στις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες, τις οποίες η Ρωσία θεωρεί ζωτικό χώρο για τα δικά της μονοπώλια και συνάπτει ανάλογες διακρατικές σχέσεις. Αυτό αναδεικνύεται και στην Ουκρανία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας βρέθηκε στην πλατεία με τους αντικυβερνητικούς διαδηλωτές. Οι λαοί δεν πρέπει να συντάσσονται με τη μια ή την άλλη κυβέρνηση και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους της, αλλά να οργανώνουν τη δική τους αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική πάλη.

«Δίπλα από την αφήγηση που υπονοεί "ότι τα χειρότερα πέρασαν", ότι το τύπωμα χρήματος πλησιάζει στο τέλος του, μια άλλη σημαντική ανακοίνωση "χτίζει" την ακριβώς αντίθετη υπόθεση: Οτι τα χειρότερα είναι μπροστά - αν οι κεντρικές τράπεζες δε συνεχίσουν να τονώνουν τις αγορές με δωρεάν ρευστότητα για καιρό. Ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) ανακοίνωσε πως ο πληθωρισμός υποχωρεί έντονα, για τρίτο συνεχόμενο μήνα στον ανεπτυγμένο κόσμο: στο 1,3% τον Οκτώβριο, από 2% τον Ιούλιο. Αρα, χρειάζονται παρεμβάσεις για να αποφευχθεί ο αποπληθωρισμός (ο φαύλος κύκλος δηλαδή κατά τον οποίο πέφτουν οι τιμές, η παραγωγή, η απασχόληση, η οικονομική δραστηριότητα)» (Καθημερινή 4/12/2013).

Τι σημαίνουν όλ' αυτά; Οτι η κρίση είναι παρούσα, η ανάκαμψη δεν έρχεται. Το τύπωμα χρήματος σημαίνει υποτίμηση, μια μορφή καταστροφής κεφαλαίου. Λένε ότι αν αυτό σταματήσει, δε θα υπάρχει ρευστότητα χρήματος στην αγορά, επομένως δε θα μπορούν να γίνονται επενδύσεις. Και είναι εγκλωβισμένοι στο δίλημμα «τύπωμα χρήματος» για επενδύσεις αλλά με απαξίωση κεφαλαίου ή σταμάτημα στο «τύπωμα χρήματος» άρα αδυναμία επενδύσεων;

«Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» για τους καπιταλιστές. Γιατί αυτή η πραγματικότητα αναδείχνει με οξύτητα τις εσωτερικές αντιφάσεις του συστήματος που είναι αξεπέραστες. Βεβαίως ό,τι και αν κάνουν (οι αστοί συνήθως επιλέγουν το τύπωμα χρήματος που σημαίνει υποτίμησή του), για την εργατική τάξη και τους λαούς η βαρβαρότητα θα συνεχίζεται. Γιατί η υποτίμηση του χρήματος σημαίνει δραστική μείωση του εισοδήματός τους, ανεξάρτητα από το αν η καπιταλιστική οικονομία ανακάμψει, άρα θα ζουν στις ίδιες αν όχι χειρότερες συνθήκες, αλλά και η μη υποτίμηση, το μη τύπωμα, σημαίνει ότι θα ζουν στις ίδιες με τις σημερινές συνθήκες. Να γιατί λέμε ότι στον καπιταλισμό δεν υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση. Μονόδρομος είναι η αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών του λαού με προοπτική την εργατική, λαϊκή εξουσία.